Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP3.4512.576.1.2016.AT
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 14 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia przez płatnika dnia wprowadzenia towarów celem obliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych – jest nieprawidłowe;
• obowiązku wykazania przez płatnika w deklaracji VAT-7 kwoty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych przez płatnika, która uprzednio została przez niego pobrana i wykazana w deklaracji VAT-14 – jest prawidłowe;
• wykazania w deklaracji VAT-14 kwoty „0” w miejscu przeznaczonym do wpisania kwoty podatku do zapłaty, w przypadku nie powstania obowiązku zapłaty podatku przez płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia przez płatnika dnia wprowadzenia towarów celem obliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, obowiązku wykazania przez płatnika w deklaracji VAT-7 kwoty podatku z tego tytułu, która uprzednio została przez niego pobrana i wykazana w deklaracji VAT-14 oraz wykazania w deklaracji VAT-14 kwoty „0” w miejscu przeznaczonym do wpisania kwoty podatku do zapłaty, w przypadku nie powstania obowiązku zapłaty podatku przez płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w zakresie przeładunku paliw ciekłych, dysponuje składem celnym oraz składem podatkowym. Zamierza podjąć współpracę z kontrahentem, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przemieszczać będzie na terytorium kraju (Polska) paliwa silnikowe, o których mowa w art. art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, zwane dalej „paliwami silnikowymi”. Kontrahent oświadczy i zapewni w umowie, że jest podatnikiem, o którym stanowi art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. podatnikiem z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa silnikowego, a Spółka podejmie dostępne jej środki mające na celu weryfikację tychże zapewnień i oświadczeń, w tym zwróci się do kontrahenta o przedłożenie stosownych, potwierdzających je dokumentów.

Paliwa silnikowe przemieszczane będą z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju (Polska) w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, do składu podatkowego Spółki. Paliwa silnikowe przemieszczane będą na terytorium kraju (Polska) statkiem (drogą morską). Statek przybijać będzie do nabrzeża Spółki, gdzie dokonywany będzie jego rozładunek, do zbiorników Spółki znajdujących się przy nabrzeżu w składzie podatkowym Spółki. W wyniku przeładunku ze statku do zbiornika paliwa silnikowe wprowadzone będą do składu podatkowego Spółki. Po dokonaniu przeładunku, po pewnym czasie (ok. 4h od zakończenia przeładunku, co wynika z przyczyn obiektywnych, związanych z procesem technologicznym przeładunku - towar musi się „ułożyć”), paliwa silnikowe sprawdzane będą pod względem ilościowym i jakościowym. Następnie dokonywane będzie zamknięcie procedury przemieszczania paliwa silnikowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, które potwierdzone zostanie komunikatem IE818, generowanym w systemie EMCS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca, jako „będący składem podatkowym” płatnik podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, celem obliczenia i wpłacenia kwot podatku w terminie, ma przyjąć, że dniem wprowadzenia towarów (paliw silnikowych) z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego jest dzień, w którym, po całkowitym rozładunku towaru, dokonano jego sprawdzenia pod względem ilościowym i jakościowym i wygenerowano w systemie EMCS komunikat IE818?
2. Czy Wnioskodawca, jako „będący składem podatkowym” płatnik podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, składając deklarację podatkową VAT-7, ma obowiązek wskazać w niej kwotę podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, uprzednio pobraną jako płatnik i wskazaną w deklaracji VAT-14, czy też kwotę pobranego przez Wnioskodawcę podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych ma obowiązek wskazać jedynie podatnik tego podatku, w składanej przez niego deklaracji podatkowej VAT-7?
3. Czy Wnioskodawca, „jako będący składem podatkowym” płatnik podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdyby w danym miesiącu nie powstał obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a, będzie obowiązany złożyć naczelnikowi urzędu celnego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego deklarację o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne (VAT-14), w terminie do 5. dnia miesiąca następnego po miesiącu, za który składana jest deklaracja, wykazując w niej, w miejscu przeznaczonym do wpisania podatku do zapłaty, kwotę „0” (słownie: zero)?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Wnioskodawca, jako „będący składem podatkowym” płatnik podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, celem obliczenia i wpłacenia kwot podatku w terminie, może przyjąć, że dniem wprowadzenia towarów (paliw silnikowych) z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego jest dzień, w którym, po całkowitym rozładunku towaru, dokonano jego sprawdzenia pod względem ilościowym i jakościowym i wygenerowano w systemie EMCS komunikat IE818.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego.

W świetle przywołanego przepisu, kluczowym dla prawidłowego wykonania obowiązku przez podatniku lub płatnika jest właściwe rozpoznanie momentu wprowadzenia towarów do składu podatkowego.

Stosownie do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE”) z dnia 28 stycznia 2016 r. w sprawie C-64/15 BP Europa SE przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Stadt, przemieszczanie wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy kończy się w chwili gdy odbiorca tych wyrobów po całkowitym rozładunku środka transportu zawierającego dane wyroby stwierdził, że brakuje części tych wyrobów w stosunku do ilości, jaka miała być dostarczona. Przyjmując natomiast logicznie, jako konsekwencję pewnych czynności, sprawdzenie rozładowanego towaru pod względem ilościowym i jakościowym może nastąpić dopiero po całkowitym rozładowaniu środka transportu i przeładowaniu jego zawartości do zbiornika, przy czym uwzględnić również należy przesłanki obiektywne jak dokonywanie sprawdzenia nie „od razu” a w pewnym okresie od zakończenia rozładunku.

Nie zmienia to jednak faktu, że wprowadzenie do składu podatkowego, w rozumieniu art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ma miejsce gdy po przeładowaniu do zbiornika możliwe było sprawdzenie towaru pod względem ilościowym i jakościowym (i stwierdzenie ewentualnych braków), z chwilą potwierdzenia stosownym komunikatem w systemie EMCS (IE818), iż przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Wnioskodawca, jako „będący składem podatkowym” płatnik podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, składając deklarację podatkową VAT-7, nie ma obowiązku wykazania w niej kwoty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, uprzednio pobranej jako płatnik i wskazanej w deklaracji VAT-14, ponieważ kwotę pobranego przez Wnioskodawcę podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych ma obowiązek wskazać jedynie podatnik tego podatku, w składanej przez niego deklaracji podatkowej VAT-7.

Uzasadnienie:

Spółka jest jedynie płatnikiem podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikiem jest podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych. To podatnik jest odpowiedzialny za ostateczne rozliczenie nabycia wewnątrzwspólnotowego paliwa, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od towarów i usług. Obowiązkiem Spółki jest jedynie złożenie deklaracji VAT-14, natomiast w swojej deklaracji VAT-7 nie uwzględnia ona pobranego podatku tytułem wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług. W deklaracji VAT-7 kwotę podatku pobraną przez Spółkę, jako „płatnika będącego składem podatkowym”, ma obowiązek we własnej deklaracji VAT-7 rozliczyć podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytani nr 3:

Wnioskodawca, jako „będący składem podatkowym” płatnik podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym stanowi art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdyby w danym miesiącu nie powstał obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a, nie będzie obowiązany do złożenia naczelnikowi urzędu celnego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego deklaracji o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne (VAT-14), w terminie do 5. dnia miesiąca następnego, po miesiącu za który składana jest deklaracja, wykazując w niej, w miejscu przeznaczonym do wpisania podatku do zapłaty, kwotę „0” (słownie: zero).

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 99 ust. 11a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy, podatnik jest obowiązany składać naczelnikowi urzędu celnego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego deklaracje o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne, w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ich zapłaty. W przypadku, o którym mowa w art. 17a, deklarację składa płatnik. W świetle przywołanego przepisu, ze względu na użycie w nim zwrotu „po miesiącu, w którym powstał obowiązek ich zapłaty”, przyjąć należy, że obowiązek złożenia deklaracji VAT-14 w terminie do 5. dnia miesiąca następnego przez płatnika będącego składem podatkowym występuje tylko wtedy, gdy, w miesiącu poprzednim doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa „w art. 103 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”. Spółka nie ma wobec powyższego obowiązku składania tzw. deklaracji VAT-14 „zerowych” i wykazywania w nich, w miejscu przeznaczonym do wpisania podatku do zapłaty, kwoty „0” (słownie: zero). W takich okolicznościach, ze względu na nie powstanie obowiązku zapłaty podatku, nie powstanie również obowiązek złożenia deklaracji VAT-14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest:

• nieprawidłowe – w zakresie ustalenia przez płatnika dnia wprowadzenia towarów celem obliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych;
• prawidłowe – w zakresie obowiązku wykazania przez płatnika w deklaracji VAT-7 kwoty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych przez płatnika, która uprzednio została przez niego pobrana i wykazana w deklaracji VAT-14;
• prawidłowe – w zakresie wykazania w deklaracji VAT-14 kwoty „0” w miejscu przeznaczonym do wpisania kwoty podatku do zapłaty, w przypadku nie powstania obowiązku zapłaty podatku przez płatnika.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z dniem 1 sierpnia 2016 r. nastąpiły zmiany w rozliczaniu podatku od towarów i usług z tytułu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.). Zmiany te wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1052).

I tak, stosownie do obowiązującego od dnia 1 sierpnia 2016 r. art. 2 pkt 35 ustawy, przez podmiot prowadzący skład podatkowy rozumie się podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.).

Skład podatkowy to – zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym – miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Za podmiot prowadzący skład podatkowy uznaje się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego (art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym).

Według art. 17a ustawy, płatnikiem podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a pkt 1 i 2, jest odpowiednio zarejestrowany odbiorca lub podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 103 ust. 5a ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

1. w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
2. w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
3. z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju – jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Stosownie do art. 103 ust. 5b ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 3, obliczenie i wpłacenie kwoty podatku może nastąpić w terminie 5 dni od otrzymania towarów na terytorium kraju, jeżeli podatnik, najpóźniej na 3 dni robocze przed przemieszczeniem towarów na terytorium kraju, złoży do naczelnika urzędu celnego właściwego w sprawie rozliczania podatku akcyzowego zgłoszenie o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

W myśl art. 103 ust. 5c ustawy, przepisy ust. 5a pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli podatek jest pobierany przez płatnika.

Organem właściwym w zakresie zobowiązań z tytułu kwot podatku, o których mowa w ust. 5a, jest organ podatkowy właściwy w sprawie rozliczania podatku akcyzowego (art. 103 ust. 5d ustawy).

Jak stanowi art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Według art. 99 ust. 11a ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a, podatnik jest obowiązany składać naczelnikowi urzędu celnego właściwemu w sprawie rozliczania podatku akcyzowego deklaracje o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne, w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ich zapłaty. W przypadku, o którym mowa w art. 17a, deklarację składa płatnik.

Na tym tle Wnioskodawca jako płatnik powziął wątpliwość dotyczącą właściwego przyjęcia dnia wprowadzenia towarów (paliw silnikowych) – w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia – których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne. Wątpliwości Wnioskodawcy wywołuje także kwestia obowiązku wykazania w deklaracji VAT-7 kwoty podatku z tego tytułu, uprzednio pobraną jako płatnik i wykazaną w deklaracji VAT-14, a także kwestia złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w sprawie rozliczenia podatku akcyzowego deklaracji o należnych kwotach podatku za okresy miesięczne (VAT-14), wykazując w niej kwotę „0” w miejscu przeznaczonym do wpisania podatku do zapłaty w sytuacji, gdy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku przez płatnika.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, treść powołanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług oraz przepisów odrębnych stwierdzić należy, że Wnioskodawca, jako płatnik, na którym spoczywają obowiązki podatkowe wprowadzone ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1052), która weszła w życie z dniem 1 sierpnia 2016 r. (obliczenie i wpłacenie – bez wezwania naczelnika urzędu celnego – kwot VAT na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego), będzie obowiązany do zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych w ww. terminie, tj. terminie liczonym od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego. W rezultacie nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy na tle zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia przez płatnika dnia wprowadzenia towarów celem obliczenia i zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, albowiem obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają momentu wprowadzenia ww. towaru od zakończenia czynności pomiarowych. Literalna wykładnia art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy nie pozostawia wątpliwości, że istotny jest moment wprowadzenia towaru do składu podatkowego, nie zaś inny moment. W efekcie powołany przez Wnioskodawcę wyrok TSUE w sprawie C-64/15 Europa SE przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Stadt nie znajdzie zastosowania w sprawie. Wskazany wyrok dotyczy sytuacji, w której stosowana jest procedura zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do ustalenia zakończenia przemieszczenia wyrobów akcyzowych, natomiast w przedmiotowej sprawie, pomimo że paliwo silnikowe wprowadzane jest do składu w ramach takiej procedury, to jednak obowiązujące przepisy w zakresie VAT – dla potrzeb obliczenia i wpłacenia kwot podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych – nie wiążą momentu wprowadzenia do tego składu z momentem zakończenia tej procedury (art. 103 ust. 5a pkt 2 ustawy). Innymi słowy, momentem wprowadzenia do składu podatkowego będzie w przedmiotowej sprawie moment fizycznego wprowadzenia towaru do składu, nie zaś moment zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, co kończy – w świetle powołanego przez Wnioskodawcę wyroku TSUE procedurę przemieszczenia towaru.

Odnosząc się natomiast do poglądów Wnioskodawcy na tle zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku wykazania przez płatnika w deklaracji VAT-7 kwoty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych przez płatnika, która uprzednio została przez niego pobrana i wykazana w deklaracji VAT-14 należy zgodzić się z nimi. W tej sytuacji bowiem Wnioskodawca – jako płatnik – dokona stosownego rozliczenia podatku, na okoliczność czego złoży deklarację VAT-14. Natomiast deklaracja VAT-7 – jak słusznie przyjmuje Wnioskodawca – nie będzie uwzględniała pobranego podatku tytułem wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o których stanowi art. 103 ust. 5a ustawy o VAT (tu: po stronie Wnioskodawcy). Wnioskodawca w deklaracji VAT-7 będzie ujmował wyłącznie własne transakcje, działając jako podatnik, nie zaś jako płatnik.

W kwestii zdarzenia przyszłego w zakresie wykazania w deklaracji VAT-14 kwoty „0” w miejscu przeznaczonym do wpisania kwoty podatku do zapłaty, w przypadku nie powstania obowiązku zapłaty podatku przez płatnika wskazać należy, że deklaracje tą składa się w terminie 5 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku. Oznacza to, że w przypadku, gdy nie wystąpi – tak jak w rozważanej przez Wnioskodawcę sytuacji – obowiązek podatkowy, wówczas nie będzie on obowiązany do złożenia deklaracji VAT-14 z wykazana kwotą podatku do zapłaty „0” złotych. W tych okolicznościach bowiem nie powstanie obowiązek zapłaty podatku. W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.