Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.763.2016.2.NP
z 14 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 28 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia wydatków na spłatę kredytu do wydatków na własne cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia wydatków na spłatę kredytu do wydatków na własne cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 lutego 2011 r., została ustanowiona, aktem notarialnym, rozdzielność majątkowa między Wnioskodawcą i jego małżonką.

Dnia 20 czerwca 2011 r. Wnioskodawca z żoną (działając łącznie) zaciągnęli w banku kredyt hipoteczny w wysokości 1.400.000 zł na zakup nieruchomości mieszkalnej (pół bliźniaka). W dniu 11 listopada 2013 r. Wnioskodawca nabył spadek po zmarłej matce, w postaci mieszkania własnościowego, i sprzedał je za kwotę 225.000 zł.

Uzyskane ze sprzedaży nieruchomości środki Wnioskodawca postanowił w całości przeznaczyć na spłatę regularnych rat kredytu hipotecznego (miał na to czas do końca 2015 r.).

Dnia 27 stycznia 2015 r. Wnioskodawca z małżonką powrócili do wspólności ustawowej.

Urzęd Skarbowy podniósł wątpliwość, czy środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca mógł w całości przeznaczyć na spłatę kredytu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest współwłaścicielem 1/2 domu mieszkalnego nabytego ze środków pochodzących z kredytu zaciągniętego wspólnie z żoną.

Kredyt został przeznaczony na nabycie udziałów, w ww. nieruchomości, do majątków osobistych Wnioskodawcy i jego żony po 1/2.

Kredytobiorcą jest Wnioskodawca i jego żona, działający łącznie. Z racji tego, że hipoteka na nieruchomości zabezpiecza interes banku, umowa nie precyzuje, kto i w jakiej kwocie zobowiązany jest do spłaty. W związku z tym, małżonkowie na podstawie wzajemnej umowy zobowiązali się do spłaty całości zadłużenia (po 50% każde z nich) zgodnie z udziałami w nieruchomości. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca, w stosunku do żony, posiada nadpłatę w spłacie zadłużenia, równą środkom z odpłatnego zbycia mieszkania nabytego w spadku po matce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za uprawniające do zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą zostać uznane w całości środki ze sprzedaży mieszkania przeznaczone na spłatę kredytu?

Zdaniem Wnioskodawcy, środki ze sprzedaży mieszkania mogły zostać w całości przeznaczone na spłatę kredytu, ponieważ uzyskane środki nie przekraczały połowy kredytu i posłużyły do spłaty zobowiązania pozostającego po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że gdyby środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania, wykorzystane do spłaty kredytu, przekroczyłyby 50% tego kredytu wątpliwości Urzędu Skarbowego byłyby uzasadnione. Zaciągnięty kredyt w wysokości 1.400.000 zł, kiedy Wnioskodawca pozostawał w rozdzielności majątkowej z małżonką, spowodował, iż Wnioskodawca umówił się z żoną, że będą go spłacać „po równo” – czyli 700.000 zł wraz z odsetkami. Wskazał także, że z powodu, iż wykorzystał środki ze sprzedaży nieruchomości na spłatę swojej części kredytu, powstała u niego nadpłata w stosunku do jego małżonki, co regulują ich wewnętrzne rozliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2,

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie natomiast do art. 30e ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku dochodowego są: dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Natomiast art. 21 ust. 25 pkt 2 stanowi, że za wydatki na własne cele mieszkaniowe uważa się również wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

• w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Art. 21 ust. 26 wskazuje, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W myśl art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c (art. 21 ust. 29).

Natomiast art. 21 ust. 30 stanowi, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle powyższego, podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na własne cele mieszkaniowe enumeratywnie określone w art. 21 ust. 25 ustawy, które obejmują m. in. spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie związanego z tym budynkiem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 8 lutego 2011 r. między Wnioskodawcą i jego małżonką została ustanowiona małżeńska rozdzielność majątkowa.

Dnia 20 czerwca 2011 r. Wnioskodawca z żoną (działając łącznie) zaciągnęli w banku kredyt hipoteczny w wysokości 1.400.000 zł na zakup nieruchomości mieszkalnej (pół bliźniaka). Wnioskodawca jest współwłaścicielem w 1/2 domu mieszkalnego nabytego ze środków pochodzących z kredytu zaciągniętego wspólnie z żoną.

Kredyt został przeznaczony na nabycie udziałów, w ww. nieruchomości, do majątków osobistych Wnioskodawcy i jego żony po 1/2.

Kredytobiorcą jest Wnioskodawca i jego żona, działający łącznie. Z racji tego, że hipoteka na nieruchomości zabezpiecza interes banku, umowa nie precyzuje, kto i w jakiej kwocie zobowiązany jest do spłaty. W związku z tym, małżonkowie na podstawie wzajemnej umowy zobowiązali się do spłaty całości zadłużenia (po 50% każde z nich) zgodnie z udziałami w nieruchomości.

W dniu 11 listopada 2013 r. Wnioskodawca nabył spadek po zmarłej matce, w postaci mieszkania własnościowego, i sprzedał go za kwotę 225.000 zł.

Uzyskane ze sprzedaży nieruchomości środki Wnioskodawca postanowił w całości przeznaczyć na spłatę regularnych rat kredytu hipotecznego (na co miał czas do końca 2015 r.).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przypadku gdy w małżeństwie panuje ustrój rozdzielności majątkowej i jeden z małżonków wydatkuje przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości należącej do jego majątku odrębnego na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie przez małżonków, na nabycie do ich majątków odrębnych udziałów w nieruchomości to do zastosowania zwolnienia przedmiotowego uprawnia spłata kredytu w części, w jakiej kredyt ten został przeznaczony na sfinansowanie nabycia udziału w nieruchomości do majątku odrębnego tego małżonka.

W konsekwencji, przychód wydatkowany przez Wnioskodawcę we wskazanym w ustawie terminie na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z małżonką - w części w jakiej kredyt ten przypadał na nabycie udziału w nieruchomości do majątku odrębnego Wnioskodawcy (1/2) - może w całości zostać uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe uprawniający do zastosowania zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu podlega dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.