Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.195.2016.1.AO
z 11 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismami z 30 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) oraz z 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży biletów parkingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży biletów parkingowych. Wniosek uzupełniono pismami z 30 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) oraz z 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o przeformułowanie pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz o wskazanie adresu do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy usługi parkingowe. Na parkingu jest zainstalowany system parkingowy. Opłaty za postój na parkingu są pobierane w dwa odrębne sposoby:

1. opłaty pobierane przez pracownika obsługi parkingu ewidencjonowane przy pomocy kasy ręcznej (komputer z oprogramowaniem i podłączona do niego drukarka fiskalna),
2. opłaty uiszczane samodzielnie przez klientów w systemie bezobsługowym, automacie płatniczym; w automacie płatniczym pobierane są opłaty w bilonie i banknotach oraz wystawiane jest potwierdzenie dokonanej transakcji.
   
   

Do tej pory opłaty pobierane w automacie płatniczym nie były nigdy ewidencjonowane za pomocą kasy fiskalnej.

Dodatkowo:

1. powołując się na zapisy w Załączniku do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, gdzie w pkt 41 wymienione są usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność: w bilonie lub banknotach,
2. zainstalowane na parkingu urządzenie, które jest przeznaczone do pobierania opłat w systemie bezobsługowym przyjmuje należność w bilonie lub banknotach spełnia wymogi ww. zapisów. Do powyższego stanowiska wydano pozytywną interpretację w dniu 12 czerwca 2015 r., która jest ważna do 31 grudnia 2016 roku. W związku z tym Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji na rok 2017.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 4 stycznia 2017 r.).

Czy czynności rejestrowane przez automat płatniczy zainstalowany na parkingu powinny zostać zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko w sprawie oceny prawnej ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 30 grudnia 2016 r.), czynności rejestrowane przez automat płatniczy powinny zostać zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy – do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2017 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania – § 3 ust. 2 rozporządzenia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł – § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia – w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Powołane wyżej przepisy wskazują na zwolnienie podmiotowe – uwarunkowane wysokością osiągniętego obrotu.

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia na warunkach tam wskazanych.

W załączniku do ww. rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 42 – usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1. w bilonie lub banknotach,
   lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
   
   

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Przepis § 8 ust. 3 rozporządzenia stanowi, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2017 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 36, 41 lub 42 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 – zgodnie z § 4 rozporządzenia – nie stosuje się, w określonych w nim przypadkach.

Ograniczenia wymienione w ww. przepisach nie mają jednak zastosowania w omawianej sprawie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi parkingowe. Na parkingu jest zainstalowany system parkingowy. Opłaty za postój na parkingu są pobierane w dwa odrębne sposoby:

1. opłaty pobierane przez pracownika obsługi parkingu ewidencjonowane przy pomocy kasy ręcznej (komputer z oprogramowaniem i podłączona do niego drukarka fiskalna),
2. opłaty uiszczane samodzielnie przez klientów w systemie bezobsługowym, automacie płatniczym; w automacie płatniczym pobierane są opłaty w bilonie i banknotach oraz wystawiane jest potwierdzenie dokonanej transakcji.
   
   

Zainteresowany wskazał, że do tej pory opłaty pobierane w automacie płatniczym nie były nigdy ewidencjonowane za pomocą kasy fiskalnej.

Dodatkowo:

1. powołując się na zapisy w Załączniku do Rozporządzenia wymienione są usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność: w bilonie lub banknotach,
2. zainstalowane na parkingu urządzenie, które jest przeznaczone do pobierania opłat w systemie bezobsługowym przyjmuje należność w bilonie lub banknotach spełnia wymogi ww. zapisów.
   
   

Z wniosku wynika zatem, że pobierane opłaty za pomocą urządzenia (automatu płatniczego) nie są i nie były ewidencjonowane za pomocą kasy rejestrującej. Zatem, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis § 8 ust. 3 rozporządzenia, w myśl którego zwolnienie na podstawie § 2 w związku z poz. 42 załącznika nie miało zastosowania do tych czynności, jeżeli przed 1 stycznia 2017 r. rozpoczęto ich ewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Tym samym, Spółka nie ma obowiązku ewidencjonowania obrotu uzyskanego z opłat parkingowych za pomocą kasy rejestrującej do 31 grudnia 2017 r. na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 42 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Spółka w związku z pobieraniem opłat za usługi parkowania przy użyciu automatu płatniczego zainstalowanego na parkingu, nie będzie miała obowiązku ewidencjonowania tego obrotu za pomocą kasy rejestrującej do 31 grudnia 2017 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się przy tym, że Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego powołał nieaktualną publikację przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, co nie ma wpływu na rozstrzygnięcie wniosku. Niniejsza interpretacja oparta została na przepisach rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177).

Tut. Organ wskazuje również, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.