Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-417/15/WM
z 21 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2015 r. (data wpływu 4 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwoty wynikającej z zawartego porozumienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwoty wynikającej z zawartego porozumienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w czerwcu 2013 r. zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Przez rok, przy pomocy wynajętego prawnika, toczyła spór z firmą ubezpieczeniową o pozwolenie na sprzedaż portfela lub wypłatę świadczenia wyrównawczego. W marcu 2014 r. Wnioskodawczyni zgodziła się na „szczątkową rekompensatę” na zasadzie porozumienia. Pieniądze z tego tytułu otrzymała w 2014 r., kiedy już nie prowadziła działalności gospodarczej. Nie jest to wynagrodzenie, ale rodzaj odszkodowania, rekompensaty lub zadośćuczynienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy od otrzymanej kwoty wynikającej z zawartego porozumienia, Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy?

Na jakim druku powinna dokonać tego rozliczenia?

Czy wynagrodzenie wynajętego prawnika (udokumentowane wystawionymi przez niego fakturami) stanowi koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro w porozumieniu jest zapis, że otrzymała kwotę 30.000 brutto, to należy podatek dochodowy zapłacić. Rozliczenie tego podatku powinno zostać rozliczone na druku PIT-36 i w załączniku PIT-B.

Koszty wynagrodzenia wynajętego prawnika mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, ponieważ bez jego pomocy niemożliwe byłoby uzyskanie kwoty wynikającej z zawartego porozumienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby fizycznej. Co do zasady, wszelkie wpłaty pieniężne, mogą być uznane za przychód osoby fizycznej, zwłaszcza że listę pożytków, które nie mogą być zaliczone do przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. działalności, stanowiącą katalog zamknięty, zawarto w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile ustawa nie wyłącza go z tej kategorii. Zatem także odszkodowania, rekompensaty, zadośćuczynienia - jeżeli mają związek z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z tej działalności, o ile ustawa wprost nie wyłącza ich z kategorii przychodów lub nie zwalnia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w czerwcu 2013 r. zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Przez rok, przy pomocy wynajętego prawnika, toczyła spór z firmą ubezpieczeniową o pozwolenie na sprzedaż portfela lub wypłatę świadczenia wyrównawczego. W marcu 2014 r. Wnioskodawczyni zgodziła się na rekompensatę na zasadzie porozumienia. Pieniądze z tego tytułu otrzymała w 2014 r., kiedy już nie prowadziła działalności gospodarczej. Nie jest to wynagrodzenie, ale rodzaj odszkodowania, rekompensaty lub zadośćuczynienia.

Art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog odszkodowań, czy też innych świadczeń mających charakter zadośćuczynienia zwolnionych od podatku dochodowego.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3), wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Wolne od podatku dochodowego są również:

• odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego (pkt 3a).
• zgodnie z pkt 3b inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:
  
  
  
  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono;
• odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość (pkt 3c);
• odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego (pkt 3d);
• sumy pieniężne, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 i z 2009 r. Nr 61, poz. 498) (pkt 3e);
• zgodnie z pkt 4 kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:
  
  
  
  1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
  2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a;

Biorąc pod uwagę, że otrzymanie świadczenia o którym mowa we wniosku pozostaje w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowi efekt rozliczenia Wnioskodawczyni z towarzystwem ubezpieczeniowym, związany z wykonywaną przez Wnioskodawczynię umową agencyjną (rozwiązaniem tej umowy), stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z tego tytułu, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód ten nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, na podstawie cytowanego powyżej przepisu art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie spełnia przesłanek o których mowa w tym przepisie.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Poniesienie wydatków na opłacenie prawnika, z pomocą którego udało się Wnioskodawczyni wyegzekwować od towarzystwa ubezpieczeniowego przedmiotową kwotę rekompensaty, było ekonomicznie i racjonalnie uzasadnione.

Zatem stwierdzić należy, że koszty wynagrodzenia prawnika, spełniają przesłanki o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota o której mowa we wniosku stanowi przychód ze źródła przychodów – pozarolnicza działalność gospodarcza. Koszty pomocy prawnej związane z jej wyegzekwowaniem można uznać za koszty uzyskania tego przychodu.

Dochód z tytułu uzyskanej rekompensaty podlega opodatkowaniu na ostatnio stosowanych w działalności gospodarczej zasadach. Jeżeli zatem działalność gospodarcza przed jej likwidacją opodatkowana była na zasadach ogólnych według skali podatkowej, to otrzymana od towarzystwa ubezpieczeniowego kwota na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega wykazaniu w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36.

W myśl przepisu art. 45 ust. 1, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.