Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-293/15/AJ
z 21 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 13 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 kwietnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 czerwca 2001 r. na podstawie aktu notarialnego nabył Pan na prawach wspólności małżeńskiej majątkowej niezabudowane działki gruntu o nr ewidencyjnych 54/7 i 54/8, o łącznej powierzchni 2806 m², położone w miejscowości K. gmina B. Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej w B. z dnia 29 kwietnia 1998 r. w sprawie zatwierdzenia zmian fragmentów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy B., ww. grunty są przeznaczone pod funkcje rekreacyjne obsługujące m.in. turystyczny ruch związany z drogą nr 16 oraz funkcje mieszkaniowe. Powyższą nieruchomość nabył Pan wspólnie z żoną z zamiarem budowy domu jednorodzinnego. Działek Pan tych nie uzbroił, jak również nie występował o warunki zabudowy. W 2005 r. znalazł Pan działkę nad jeziorem i tam wybudował Pan (wraz z żoną) dom jednorodzinny.

W dniu 1 lipca 2014 r. za aktem notarialnym nabył Pan na prawach wspólności małżeńskiej majątkowej niezabudowaną działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 327/20 o pow. 3010 m² oraz udział wynoszący 1/21 części we współwłasności działki 327/10 stanowiącej wewnętrzną drogę dojazdową położonych w miejscowości D. gmina Z. Zgodnie z oświadczeniem sprzedającego ww. działki gruntu znajdują się na obszarze, dla którego nie ma obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 1 lipca 2014 r. na podstawie aktu notarialnego nabył Pan na prawach wspólności małżeńskiej majątkowej niezabudowane działki gruntu o nr ewidencyjnych 116/2 i 116/3 o łącznej pow. 6130 m² oraz udział wynoszący 2/26 części we współwłasności działki nr 9/64 i udział wynoszący 2/7 części we współwłasności działki 116/18, stanowiących wewnętrzne drogi dojazdowe, położonych w miejscowości S. gmina K. Zgodnie z oświadczeniem zbywcy ww. działki gruntu znajdują się na obszarze, dla którego nie ma obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Działki gruntu nabyte w miejscowości D. gmina Z. i w S. gmina K. nabył Pan (wraz z żoną) z zamiarem darowania ich w przyszłości dzieciom.

Na dzień dzisiejszy, ani Pan ani Pańska żona nie planuje przeprowadzać podziału tych działek gruntu, jak również nie planuje Pan tych działek uzbrajać, ani występować o warunki zabudowy. Jednakże nie wie Pan, co może wydarzyć się w przyszłości.

Sytuacja finansowa Pana i żony (jak również całej rodziny) uległa znacznemu pogorszeniu. Taki stan faktyczny zmusza Pana do sprzedaży jednej lub obu działek gruntu położonych w miejscowości K. gmina B.

Nie prowadził Pan działalności gospodarczej w związku z czym nie wykorzystywał ww. działek gruntu w tej działalności, jak również nie wykorzystywał ich w działalności rolniczej. Działki gruntu położone w miejscowości K. gmina B. od momentu zakupu do dnia dzisiejszego nie były przez Pan wykorzystywane w żaden sposób, tj.: nie zawierał Pan umów najmu, ani dzierżawy, jak również nie były przedmiotem innych czynności o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży działek gruntu położonych w miejscowości K. stanowiących majątek osobisty Pan i Pana żony, stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązanym do zapłaty podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży tych działek?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży jednej lub dwóch działek gruntu położonych w miejscowości K. gmina B. stanowiących majątek osobisty – nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a tym samym czynność sprzedaży nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Podatnikami podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, z ust. 2 art. 15 ustawy wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie ustawodawca w art. 2 pkt 15 ww. ustawy podał definicję legalną „działalności rolniczej”. I tak pod pojęciem „działalności rolniczej” należy rozumieć: produkcje roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcje materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Zatem w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w tym działalności rolniczej, po spełnieniu warunków ustawowych, dana osoba staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pana zdaniem, czynność odpłatnego zbycia działek gruntu położonych w miejscowości K. gmina B., stanowiących majątek osobisty, które to działki nie były wykorzystywane (i nie zamierza Pan ich wykorzystywać) do celów działalności gospodarczej, jak również nie wykorzystywał ich (i nie zamierza wykorzystywać) do jakiejkolwiek działalności rolniczej – nie będzie podlegała regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług, tj. czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w dotychczasowym orzecznictwie sądów krajowych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Jak wskazał TSUE w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w przypadku wykonywania czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, czynności te nie mogą same z siebie być uważane za prowadzenie działalności gospodarczej. Trybunał zwrócił uwagę na to, że nie jest decydującym dokonanie przez sprzedającego podziału gruntu w celu osiągniecia wyższej ceny łącznej, jak również takiego charakteru nie ma długość okresu w jakim transakcje następowały, ani wysokość osiągniętego ze sprzedaży przychodu, ani sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. W ocenie TSUE, powyższe okoliczności mogą odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Jednocześnie TSUE wskazał, że dopiero, gdy osoba fizyczna podejmuje aktywne działania z zakresu obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE (którego odpowiednikiem jest art. 15 ust. 2 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług) – można uznać ją za podatnika podatku od towarów i usług. Przykładowo TSUE wskazał co należy rozumieć pod pojęciem „aktywne działania”. Zdaniem TSUE, aktywne działania mogą polegać na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych, gdyż działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Pod pojęciem „aktywne działania” w zakresie obrotu nieruchomościami, które to działania powodują, że osoba fizyczna działa jak handlowiec, należy rozumieć również czynności polegające na skupowaniu działek, a następnie ich odsprzedaży.

Mając na uwadze stanowisko wyrażone w ww. wyroku TSUE, krajowe sądy administracyjne przyjmują również, że dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak ewentualne uzbrojenie terenu oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Zdaniem sądów administracyjnych, działania powyższe wskazywać bowiem mogą na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Za aktualne i korespondujące z powyżej sformułowanymi tezami przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej są również tezy dotychczas reprezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.:

• z wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn.. akt I FSK 603/06, gdzie Sąd wskazał tezy, którymi należy kierować się dokonując oceny prawnej zwrotu „działalności gospodarczej i zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy” użytego w art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług,
• z wyrokiem z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FSP 3/07, w którym Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów dokonał interpretacji norm prawnych zawartych w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług na gruncie brzmienia art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 VI Dyrektywy (obecnie art. 2 ust. 1 lit. a) i c); art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE);dokonując wykładni norm prawa krajowego, NSA uwzględnił również stanowisko Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wyrażone np. w sprawie C-291/92 pomiędzy Finanzamt Ulzen a Dieter Ambrecht.

Wnioskodawca stwierdził, że w opisanym stanie faktycznym i prawnym, nie będzie spełniać przesłanek do uznania za podatnika podatku od towarów i usług. W związku z tym, odpłatna sprzedaż jednej lub dwóch działek gruntu nie będzie podlegać regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, co oznacza, że z tytułu dokonania czynności odpłatnego zbycia, Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, a tym samym nie będzie miał obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu zbycia przedmiotowych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str.1 ze zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, a także aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), prowadzi do wniosku, że trudno uznać, że zbycie działek gruntu nr 54/7 i 54/8 nastąpi w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że grunt ten nabył Pan w celu budowy domu jednorodzinnego. Ponadto nie zamierza Pan podejmować aktywnych działań zmierzających do przygotowania tego gruntu do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji stwierdzić należy, że w tej konkretnej sprawie aktywność Pana nie będzie porównywalna do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do tych czynności nie wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a czynności te będą mieścić się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Zaznaczenia wymaga, iż niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan, jako współwłaściciel nieruchomości, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Pana żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.