Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-478/15/PC
z 21 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 28 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka:

• w przypadku posiadania kilku zwolnień, z których Zwolnienie 1 i Zwolnienie 2 dotyczą tej samej lokalizacji, obowiązana będzie do ustalenia dochodu lub poniesionej straty na działalność zwolnionej odrębnie dla każdej lokalizacji,
• może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochód z całej Działalności Strefowej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a następnie w ramach Zezwolenia 2.

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka:

• w przypadku posiadania kilku zwolnień, z których Zwolnienie 1 i Zwolnienie 2 dotyczą tej samej lokalizacji, obowiązana będzie do ustalenia dochodu lub poniesionej straty na działalność zwolnionej odrębnie dla każdej lokalizacji,
• może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochód z całej Działalności Strefowej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a następnie w ramach Zezwolenia 2.
  
  

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) jest producentem z branży telekomunikacji światłowodowej. Spółka posiada zakłady na terenie Polski w trzech lokalizacjach.

W związku z realizacją nowych inwestycji w J. Wnioskodawca posiada obecnie 2 Zezwolenia (dalej łącznie: „Zezwolenia”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”):

1.Zezwolenie z 23 listopada 2011 r. (dalej: „Zezwolenie 1”), obejmujące prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie określonym w następującej pozycji PKWiU z 2008 r.: kable światłowodowe - sekcja C, klasa 27.31.

Decyzją Ministra Gospodarki z 12 grudnia 2012 r. Zezwolenie 1 zostało zmienione w zakresie wydłużenia terminu na poniesienie wydatków inwestycyjnych oraz zakończenia inwestycji. Warunki Zezwolenia 1 obejmują:

• poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych o określonej wysokości;
• zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia;
• zakończenie inwestycji do 31 grudnia 2015 r.

2.Zezwolenie z 11 lutego 2015 r. (dalej: „Zezwolenie 2”), obejmujące prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna handlowa i usługowa w zakresie określonym w następujących pozycjach PKWiU z 2008 r.:

1. Kable światłowodowe - sekcja C, klasa 27.31;
2. Pozostałe elektroniczne i elektryczne przewody i kable - sekcja C, klasa 27.32.

Warunki Zezwolenia 2 obejmują:

• poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych o określonej wysokości;
• zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia;
• zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r.
  
  

Oprócz wskazanych powyżej Zezwoleń, Spółka posiada również zezwolenie z 14 października 2009 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE w związku z realizacją inwestycji w R. (dalej: „Zezwolenie 3”) oraz zezwolenie z 25 lutego 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE uzyskane w związku z przeprowadzeniem nowej inwestycji w miejscowości Z. (dalej: „Zezwolenie 4”).

Żadne z uzyskanych Zezwoleń nie zawiera daty jego obowiązywania, a w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o SSE, zezwolenia wygasają z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. Zgodnie z aktualnym brzmieniem § 1 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2014 r., poz. 1431 ze zm.), SSE działa do dnia 31 grudnia 2026 r.

Na dzień wydawania Zezwoleń Spółka była średnim przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych Dz.U. UE. z 2008 r., L.214/3), jak również pozostaje nim w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. (rozporządzenie uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu - Dz.U. UE z 2014 r., L. 187/1).

Intensywność pomocy publicznej dla posiadanych przez Spółkę Zezwoleń (ustalona przez Spółkę na podstawie przepisów obowiązujących na dzień wydania poszczególnych Zezwoleń) jest taka sama i dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność na terenie województwa wynosi 60%.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”), na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, Wnioskodawca kwalifikuje zatem dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE i objętej Zezwoleniami jako wolne od podatku.

Z punktu widzenia profilu działalności Spółki, Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2 obejmują zakres tej samej podstawowej działalności operacyjnej Spółki i dotyczą inwestycji służących do produkcji kabli dla telekomunikacji światłowodowej.

W ramach inwestycji, w związku z którą Wnioskodawca otrzymał Zezwolenie 1, Spółka nabyła urządzenia i maszyny, które wchodzą w skład trzech linii produkcyjnych (dalej; „Linia 1”, „Linia 2” oraz „Linia 3”), służących do produkcji kabli światłowodowych. W ramach tych trzech linii w J. przeprowadzany jest cały proces produkcyjny - materiały, które zostają odpowiednio przetworzone na Linii 1 podlegają następnie dalszej obróbce na Linii 2 oraz Linii 3.

W wyniku obserwowanego rosnącego popytu na oferowane przez Wnioskodawcę produkty Spółka podjęła decyzję o realizacji nowej inwestycji, mającej na celu zwiększenie zdolności produkcyjnych zakładu w J. W związku z planowanym projektem inwestycyjnym, Wnioskodawca otrzymał Zezwolenie 2 i w istniejącym budynku kablowni w J. utworzone zostały nowe linie produkcyjne. Instalacja nowych linii produkcyjnych pozwoli na likwidację wąskich gardeł procesu produkcyjnego oraz podwojenie mocy produkcyjnych zakładu. Nowe linie, wykorzystujące tego samego rodzaju technologie produkcji co linie nabyte w ramach inwestycji związanej z Zezwoleniem 1, zostały połączone procesem technologicznym z istniejącymi liniami i uczestniczyć będą w tym samym procesie produkcyjnym kabli światłowodowych. Materiały przetwarzane na liniach produkcyjnych nabytych w ramach inwestycji związanej z Zezwoleniem 1 podlegać będą dalszej obróbce na liniach produkcyjnych nabytych w wyniku realizacji inwestycji, na podstawie której zostało wydane Zezwolenie 2 i vice versa. W konsekwencji, maszyny i urządzenia z obu projektów inwestycyjnych przeplatają się w procesie produkcyjnym i będą wykorzystywane do wytwarzania jednego produktu finalnego - kabli światłowodowych.

W wyniku realizacji nowej inwestycji (tj. inwestycji związanej z Zezwoleniem 2), Wnioskodawca nie dokona zatem dywersyfikacji produkcji ani nie zmienią się odbiorcy wytwarzanych przez Spółkę produktów. Dzięki usprawnieniu procesu produkcyjnego, znacznemu skróceniu ulegnie natomiast czas realizacji zamówień.

W rezultacie Spółka nie będzie miała technicznej możliwości ustalenia dochodu generowanego przez maszyny i urządzenia zakupione w związku z inwestycjami w ramach każdego z Zezwoleń. Jedynie wspólne rozliczanie dochodu wygenerowanego w wyniku realizacji inwestycji, w związku z którymi zostało wydane Zezwolenie 1 oraz Zezwolenie 2, pozwoli na prowadzenie wiarygodnej ewidencji ustalenie rzeczywistego dochodu generowanego przez zakład w J., który podlegać będzie zwolnieniu z PDOP.

Dodatkowo, Spółka zaznacza, że prowadzona na terenie SSE działalność gospodarcza jest dochodowa - od pierwszego roku funkcjonowania na terenie SSE Wnioskodawca generuje zysk z działalności.

Spółka deklaruje prowadzenie odpowiedniej ewidencji umożliwiającej jednoznaczne wyodrębnienie wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych oraz utworzenie nowych miejsc pracy związanych z każdym Zezwoleniem. Spółka będzie zatem w stanie rozliczyć oba projekty inwestycyjne z osobna pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniu 1 i Zezwoleniu 2 oraz ustalenia kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego Wnioskodawcy limitu pomocy publicznej określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji posiadania kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, z których Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2 dotyczą tej samej lokalizacji (tj. zakładu w J.), w świetle ustawy o PDOP prawidłowe będzie ustalanie przez Spółkę osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (w danym roku podatkowym) na działalności zwolnionej z opodatkowania PDOP prowadzonej na terenie SSE odrębnie dla każdej z lokalizacji?
2. Czy w celu rozliczenia dochodu zwolnionego z PDOP osiągniętego przez Spółkę na terenie Strefy w J. Spółka może wykorzystać najpierw limit pomocy publicznej przysługujący jej na podstawie Zezwolenia 1, a następnie po jego wyczerpaniu, limit pomocy dostępny na podstawie Zezwolenia 2?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji posiadania kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, z których Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2 dotyczą tej samej lokalizacji (tj. zakładu w J.), w świetle ustawy o PDOP prawidłowe będzie ustalanie przez Spółkę osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (w danym roku podatkowym) na działalności zwolnionej z opodatkowania PDOP prowadzonej na terenie SSE odrębnie dla każdej z lokalizacji, w której prowadzona jest działalność. W świetle stanu faktycznego (winno być „zdarzenia przyszłego”) przedstawionego we wniosku Spółka powinna zatem prowadzić trzy odrębne ewidencje umożliwiające ustalenie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (w danym roku podatkowym) na działalności zwolnionej opodatkowania PDOP prowadzonej na terenie SSE, z których każda zawierałaby dane dotyczące działalności o tym samym charakterze prowadzonej w jednej lokalizacji, tzn.:

• ewidencję dla zakładu w miejscowości J. (Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2),
• ewidencję dla zakładu w miejscowości R. (Zezwolenie 3),
• ewidencję dla zakładu w miejscowości Z. (Zezwolenie 4).
  
  

Na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o PDOP, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu PDOP lub są wolne od podatku. Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o PDOP, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z odrębnymi przepisami.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 465, dalej: „Rozporządzenie SSE”) zwolnienie z PDOP przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokość dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów, amortyzacyjnych.

Stosownie do przywołanych przepisów Spółka zwraca uwagę, że deklaruje prowadzenie odpowiedniej ewidencji umożliwiającej jednoznaczne wyodrębnienie wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych oraz utworzenie nowych miejsc pracy związanych z każdym Zezwoleniem.

Ewidencja ta zostanie zweryfikowana przez instytucję udzielającą Zezwolenia (Agencję, Rozwoju Przemysłu S.A.) po zakończeniu przez Spółkę realizacji inwestycji w celu sprawdzenia wypełnienia warunków wskazanych w Zezwoleniach.

Spółka będzie zatem w stanie rozliczyć oba projekty inwestycyjne z osobna pod kątem wypełnienia warunków określonych w Zezwoleniu 1 i Zezwoleniu 2 oraz ustalić koszty inwestycji poniesione w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego Wnioskodawcy limitu pomocy publicznej określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. W konsekwencji nie ma ryzyka, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP zostanie przekroczony.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku prowadzenia działalności na terenie SSE na podstawie więcej niż jednego zezwolenia, przedsiębiorca jest zobowiązany do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, czyli w sposób umożliwiający m.in. określenie kwoty dochodu zwolnionego od PDOP oraz podlegającego opodatkowaniu. Dopiero prowadzenie działalności poza terenem SSE zobowiązuje do wydzielenia organizacyjnego obu działalności: tej prowadzonej na terenie SSE i drugiej, prowadzonej poza jej terenem. Natomiast nawet wtedy wielkość zwolnienia określa się łącznie dla jednostki prowadzącej działalność na terenie SSE.

Obowiązujące przepisy prawne nie wymagają odrębnego ewidencjonowania dochodu zwolnionego osiąganego w ramach poszczególnych zezwoleń, ani tym bardziej nie wskazują na konkretną metodologię rozliczania zwolnienia z PDOP powstającego w wyniku prowadzenia działalność gospodarczej na terenie SSE.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że zarówno wykładnia literalna jak i celowościowa powołanych przepisów wskazuje, że obowiązkiem korzystającego ze zwolnienia z PDOP na podstawie zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie SSE jest prowadzenie jednej odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz drugiej odrębnej ewidencji podatkowej dla działalności nieobjęte zwolnieniem. W świetle powyższego, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w miejscowości J. w jednym zakładzie produkcyjnym na podstawie dwóch Zezwoleń nie występuje obowiązek odrębnego ustalenia dochodu strefowego uzyskanego w wyniku realizacji poszczególnych projektów inwestycyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym (winno być „zdarzeniu przyszłym”) wymóg prowadzenia dla zakładu w J. odrębnej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy PDOP, czyli w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do Zezwolenia 1 i Zezwolenia 2 byłby rozszerzającą interpretacją tego przepisu.

W konsekwencji powyższego Spółka stoi na stanowisku, że powinna obliczyć łączną wartość wszystkich przychodów, jakie uzyskała w zakładzie produkcyjnym w miejscowości J. w danym roku podatkowym w związku z prowadzeniem na terenie SSE działalności zwolnionej z opodatkowania na bazie Zezwolenia 1 i Zezwolenia 2 oraz odpowiednio wartość kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania związanych z zakładem w J. W ten sposób dla zakładu w J. zostanie ustalony dochód zwolniony z opodatkowania PDOP, który Spółka następnie uwzględni przy kalkulacji wysokości należnego podatku za dany rok podatkowy (biorąc pod uwagę całkowitą działalność Spółki, dotyczącą również zakresu nieobjętego zezwoleniami na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy oraz inne dochody zwolnione z PDOP).

Jak wskazano wyżej, w ustawie o PDOP oraz w przepisach o specjalnych strefach ekonomicznych brak jest regulacji nakazujących prowadzenie odrębnej ewidencji podatkowej dla każdego z Zezwoleń. Spółka zwraca ponadto uwagę, że w określonych sytuacjach odrębne ewidencjonowanie dochodu może być w praktyce niemożliwe, co ma miejsce właśnie w prowadzonym przez nią zakładzie w J.

Środki trwałe zakupione w wyniku realizacji inwestycji objętej Zezwoleniem 2 są bowiem wykorzystywane w tym samym procesie produkcyjnym co urządzenia i maszyny zakupione w wyniku realizacji wcześniejszego projektu inwestycyjnego związanego z Zezwoleniem 1. W konsekwencji, maszyny i urządzenia z obu projektów inwestycyjnych przeplatają się w procesie produkcyjnym a „przyporządkowanie” dochodu generowanego w J. do każdego z Zezwoleń jest technicznie niemożliwe.

W ocenie Spółki, nieuzasadnione byłoby w tej sytuacji „sztuczne” przyporządkowywanie dochodu osiągniętego w J. do każdego z Zezwoleń na podstawie jedynej możliwej w takim przypadku metody statystycznej. Jak bowiem wskazano w stanie faktycznym (winno być „zdarzeniu przyszłym”), kable powstające w zakładzie w J. są wynikiem złożonego procesu produkcyjnego, w trakcie którego wykorzystywane są maszyny i urządzenia zakupione w związku z dwoma projektami inwestycyjnymi (tj. inwestycjami, na podstawie których zostało wydane Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2).

Dodatkowo Wnioskodawca zauważa, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej jest wydawane na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Uzyskane dzięki zezwoleniu zwolnienie z PDOP ma charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła, tj. obowiązuje, gdy działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu. W tym kontekście należy podkreślić, że Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2 dotyczą działalności polegającej na produkcji kabli światłowodowych i pozostałych elektronicznych i elektrycznych przewodów i kabli, prowadzonej na terenie jednego zakładu (tj. zakładu w J.). Dochód generowany na podstawie inwestycji związanych z Zezwoleniami powstaje jedynie w zakładzie w J., w żadnym innym miejscu na terenie SSE.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że na podstawie § 5 ust. 5 Rozporządzenia SSE, zwolnienie z PDOP przysługuje z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W ocenie Wnioskodawcy błędne byłoby zatem twierdzenie, że przedmiotem zwolnienia jest inwestycja opisana w dokumentacji aplikacyjnej wywodzenie z tego faktu obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych Zezwoleń.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że inwestycja związana z Zezwoleniem 2 jest kontynuacją wieloetapowego procesu inwestycyjnego, który rozpoczął się przy realizacji inwestycji związanej Zezwoleniem 1. W efekcie, jak wskazano w stanie faktycznym (winno być „zdarzeniu przyszłym”), maszyny i urządzenia z obu projektów inwestycyjnych przeplatają się w procesie produkcyjnym i będą wykorzystywane do wytwarzania jednego produktu finalnego - kabli światłowodowych. W związku z tym, odrębne ustalanie osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych Zezwoleń, nie jest technicznie możliwe, a najbardziej prawidłowe w tej sytuacji w ocenie Spółki jest prowadzenie jednej ewidencji łączącej dane dotyczące podlegającej zwolnieniu z PDOP działalności tego samego rodzaju prowadzonej w jednym zakładzie produkcyjnym.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie przykładowo w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretacji indywidualnej o sygn. IBPBI/2/423-1405/14/IZ z 18 lutego 2015 r., w które organ zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że [...] dopuszczalne będzie łączne ustalenie dochodów zwolnionych z opodatkowania uzyskanych z działalności prowadzonej w SSE na podstawie Zezwolenia I i II. Tym samym Spółka będzie uprawniona do prowadzenia wspólnej ewidencji dochodów dla ww. działalności objętej zwolnieniem w PDOP. Jednocześnie jednak Spółka będzie zobowiązana prowadzić ewidencję umożliwiającą ustalenie dochodu z działalności gospodarczej nieobjętej zwolnieniem z podatku dochodowego.

Podobne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej o sygn. IBPBI/1/423-72/14/KB z 9 lutego 2015 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że: [...] Spółka zobowiązana jest ustalić w prawidłowy sposób podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych poprzez wyłączenie z tej podstawy wszystkich przychodów uzyskanych z działalności zwolnionej z opodatkowania oraz wszystkich poniesionych kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania, bez konieczności wykazywania (wyszczególniania), na podstawie którego z posiadanych Zezwoleń dany przychód lub jego koszt uzyskania przychodu korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Innymi słowy, Spółka musi jedynie ustalić łączną wartość wszystkich przychodów, jakie uzyskała w danym roku podatkowym w związku z prowadzeniem na terenie SSE działalności zwolnionej z opodatkowania oraz łączną wartość wszystkich kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania, a następnie pomniejszyć o te wartości podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie także w innych wypowiedziach organów podatkowych, wśród których wskazać można przykładowo:

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 marca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-345/15/KP;
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 maja 2014 r., sygn. ILPB3/423-101/14-2/KS;
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 lutego 2014 r., sygn. ILPB3/423-538/13-2/KS;
• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 10 kwietnia 2013 r., sygn. ITPB3/423-16/13/MK.
  
  

Podsumowując, w świetle powyżej przedstawionych argumentów oraz pozytywnej linii interpretacyjnej organów podatkowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sytuacji posiadania kilku zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, z których Zezwolenie 1 i Zezwolenie 2 dotyczą tej samej lokalizacji (tj. zakładu w J.), w świetle ustawy o PDOP, prawidłowe będzie ustalanie przez Spółkę osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (w danym roku podatkowym) na działalności zwolnionej z opodatkowania PDOP prowadzonej na terenie SSE odrębnie dla każdej z lokalizacji, w której prowadzona jest działalność.

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w celu rozliczenia dochodu zwolnionego, z PDOP osiągniętego przez Spółkę na terenie Strefy w J. Spółka może wykorzystać najpierw limit pomocy publicznej przysługujący jej na podstawie Zezwolenia 1, a następnie po jego wyczerpaniu, limit pomocy dostępny na podstawie Zezwolenia 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku prowadzenia działalności na terenie SSE w oparciu o dwa Zezwolenia, Spółka ma prawo korzystać z pomocy publicznej do wysokości odpowiadającej sumie iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych Zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania.

Obliczona w ten sposób pula pomocy, przysługująca Spółce na bazie posiadanych Zezwoleń będzie konsumowana przez zwolnienie z PDOP dochodu osiąganego na terenie SSE, w zakresie określonym w poszczególnych Zezwoleniach. Ponadto, Spółka zobowiązuje się do prowadzenia odpowiedniej ewidencji, umożliwiającej bieżące monitorowanie wykorzystania dostępnej puli pomocy oraz gwarantującej, że limit dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej określony w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP nie zostanie przekroczony.

W rezultacie, Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia z PDOP całej działalności prowadzonej na terenie SSE w ramach Zezwolenia 1 oraz Zezwolenia 2.

Spółka stoi na stanowisku, że uzyskiwany przez nią dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE może korzystać ze zwolnienia z PDOP na podstawie Zezwolenia 1, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ew. wygaśnięciu Zezwolenia 1) z uzyskanego później Zezwolenia 2. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien wykorzystywać przysługującą pulę pomocy kierując się zasadą FIFO (ang. „first in, first out”), tj. chronologicznie - zaczynając od puli pomocy ustalonej dla Zezwolenia 1, a następnie wykorzystać pulę pomocy ustaloną na podstawie Zezwolenia 2.

W pierwszej kolejności w odniesieniu do całej działalności prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE w J. wykorzystana zostanie zatem pula pomocy wynikająca z Zezwolenia 1. Następnie, po wykorzystaniu dostępnej pul pomocy na podstawie Zezwolenia 1, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia z PDOP dla całego dochodu strefowego generowanego przez zakład w J. w oparciu o pulę pomocy wynikającą z Zezwolenia 2.

Podkreślić należy, że korzystanie z posiadanych Zezwoleń we wskazanej kolejności jest, w opinii Wnioskodawcy, tym bardziej zasadne, że Zezwolenia wydawane były w kolejności w której ma miejsce realizacja projektów inwestycyjnych stanowiących podstawę do wydania poszczególnych Zezwoleń. Wskazane powyżej postępowanie jest zatem w pełni uzasadnione - zarówno z formalnego jak i racjonalnego punktu widzenia.

Pula pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP wynikająca z Zezwolenia 1 podlega powiększaniu o wartości wynikające z uzyskanego później Zezwolenia 2. Dodatkowo, Wnioskodawca zaznacza, że w ramach ustalonej w ten sposób puli pomocy publicznej, zwolnieniu z PDOP podlegał będzie całkowity dochód uzyskany w wyniku prowadzenia działalności na terenie SSE w J. w zakresie określonym we wskazanych Zezwoleniach.

Konsekwentnie, dopóki Spółka będzie miała prawo do korzystania z ulgi podatkowej w ramach któregokolwiek z Zezwoleń, będzie również uprawniona do zwolnienia z opodatkowania dochodu pochodzącego z całej działalności Spółki (prowadzonej w J. na terenie Strefy w ramach posiadanych Zezwoleń).

Stanowisko prezentowane przez Spółkę zostało potwierdzone m.in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 13 lutego 2015 r., sygnatura: IBPBI/2/423-1389/14/MS, w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że [...] dochód generowany z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie objętym statusem SSE w zakresie określonym posiadanymi Zezwoleniami będzie korzystał ze zwolnienia PDOP w oparciu o pulę pomocy publicznej przysługującej Spółce na podstawie Zezwolenia 1, natomiast pula zwolnienia z PDOP będzie odpowiednio się powiększać po zaistnieniu warunków umożliwiających skorzystanie z puli zwolnienia każdego z obecnych oraz Przyszłych Zezwoleń.

Powyższe podejście znajduje również oparcie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 marca 2015 r., sygnatura: IBPBI/2/4510-235/15/AP, w której organ zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, mówiącym, że [...] po wykorzystaniu puli pomocy publicznej wynikającej z Pierwszego Zezwolenia lub wygaśnięciu jego ważności, Spółka będzie mogła korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnej na podstawie Drugiego, a następnie ewentualnie kolejnych zezwoleń. W konsekwencji, dopóki Spółka będzie miała prawo do korzystania z ulgi podatkowej w ramach któregokolwiek z Zezwoleń, będzie również uprawniona do zwolnienia opodatkowania dochodów pochodzących z Działalności Strefowej.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z 5 lutego 2014 r., sygn. ILPB3/423-538/13-3/KS Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał za słuszne stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym [...] Spółka ma możliwość sumowania limitów dostępnej pomocy publicznej wynikającej z posiadanych przez Spółkę Zezwoleń bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE w ramach Zezwoleń na poszczególne limity. Tym samym, zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej działalności strefowej (w zakresie objętym Zezwoleniami) prowadzonej na terenie SSE do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach Zezwoleń.

Stanowisko Spółki potwierdzone jest również m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1388/14/MS,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 sierpnia 2014 r., sygn. ITPB3/423-228b/14/PST,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 maja 2014 r., sygn. ILPB3/423-103/14-3/JG.
  
  

Mając na uwadze brzmienie powołanych przepisów oraz wskazaną pozytywną linię interpretacyjną organów podatkowych, Spółka stoi na stanowisku, że w celu rozliczenia dochodu zwolnionego z PDOP osiągniętego przez Spółkę na terenie Strefy w J. Spółka może wykorzystać najpierw limit pomocy publicznej przysługujący jej na podstawie Zezwolenia 1, a następnie po jego wyczerpaniu, limit pomocy dostępny na podstawie Zezwolenia 2.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 updop, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła - działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 851, ze zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą (§ 3 ust. 4 rozporządzenia).

Nadmienić również należy, że dla każdej strefy odrębnie także ustalane są limity dopuszczalnej pomocy, tj. maksymalna intensywność udzielanej pomocy. Dla zezwoleń udzielonych przed 30 grudnia 2008 r. limity te określone były w rozporządzeniach Rady Ministrów ustanawiających daną specjalną strefę ekonomiczną. Dla zezwoleń udzielanych od 30 grudnia 2008 r. maksymalną intensywność pomocy określa ww. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. Maksymalna wielkość dopuszczalnej pomocy publicznej była i jest zatem uzależniona od miejsca prowadzenia działalności, a zatem także i od tego, na terenie której specjalnej strefy ekonomicznej działalność ta jest prowadzona.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dla każdej z działalności wydawane jest odrębne zezwolenie na podstawie którego:

• przedsiębiorca może prowadzić określoną działalność na terenie tej strefy;
• dochody uzyskiwane przez niego z tej ściśle określonej działalności mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym;
• ustalony jest limit intensywności pomocy publicznej, tj. np. limit zwolnienia dochodów z opodatkowania dopuszczalny na terenie danego województwa, z którego korzystać może podatnik.
  
  

Oznacza to, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, przedsiębiorca powinien oceniać dopuszczalny limit korzystania z pomocy publicznej (w tym ze zwolnienia dochodów z opodatkowania) odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego zezwolenia. W takim przypadku nie jest zatem możliwe dyskontowanie pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i chronologiczne wykorzystywanie limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń w odniesieniu do sumy dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W konsekwencji, jeżeli przedsiębiorca będzie prowadzić działalność na terenie strefy, zobowiązany będzie do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 updop, czyli w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Prowadzenie jednej bądź kilku ewidencji dla wszystkich posiadanych zezwoleń prowadzić może bowiem w niektórych sytuacjach do innych rezultatów z punktu widzenia ustalania wysokości zobowiązania podatkowego. Przykładowo, jeżeli z jednej działalności zwolnionej prowadzonej na terenie strefy przedsiębiorca wygeneruje stratę, a z działalności prowadzonej na podstawie kolejnego zezwolenia osiągnie dochód, to łączne rozliczenie tych działalności doprowadzi do określenia jednego wyniku, który nie będzie bądź będzie w mniejszym zakresie konsumował dostępną pulę pomocy.

Ewidencja taka powinna pozwolić tym samym wyodrębnić wydatki poniesione na nabycie środków trwałych oraz utworzenie nowych miejsc pracy związanych z każdym zezwoleniem. W rezultacie operacja ta umożliwi rozliczenie wszystkich projektów z osobna pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego przedsiębiorcy limitu pomocy publicznej.

Jednak określenie zasad prowadzenia rachunkowości (w tym wskazanie sposobu ewidencjonowania określonych zdarzeń gospodarczych i stosowania urządzeń księgowych) wykracza poza zakres uprawnień organu podatkowego wynikających z przepisów Rozdziału 1a – „Interpretacje przepisów prawa podatkowego” Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka posiada m.in. dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie tej samej specjalnej strefy ekonomicznej.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro przedmiotem zezwolenia jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia (opisana w dokumentacji aplikacyjnej), zaś dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to Spółka zobowiązana będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Spółka powinna również określać limit dopuszczalnej pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) w odniesieniu do każdej z działalności prowadzonej na terenie strefy, na którą uzyskała stosowne zezwolenie, z uwzględnieniem maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej obowiązującej w województwie, na obszarze którego położona jest strefa, a nie łącznie dla sumy dochodów uzyskanych z każdej działalności prowadzonej na terenie strefy w granicach limitów wynikających z kolejnych uzyskiwanych chronologicznie zezwoleń.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka:

• w przypadku posiadania kilku zwolnień, z których Zwolnienie 1 i Zwolnienie 2 dotyczą tej samej lokalizacji, obowiązana będzie do ustalenia dochodu lub poniesionej straty na działalność zwolnionej odrębnie dla każdej lokalizacji,
• może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochód z całej Działalności Strefowej, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a następnie w ramach Zezwolenia 2.

-jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że Spółka wskazała interpretacje podatkowe odmiennie odnoszące się do tego samego zagadnienia prawnego. Nie oznacza to, że Organ nie dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego zgodnie z zasadą wyrażoną przez ustawodawcę w art. 14a Ordynacji podatkowej. Należy wskazać, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 Ordynacji podatkowej, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce. W związku z powyższym ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniającą w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanych interpretacji. Ponieważ jednak podstawowym zadaniem organu interpretacyjnego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie, który może być zmieniony w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, to fakt wydania we wcześniejszym okresie interpretacji indywidualnej, odmiennej od poglądu zaprezentowanego w niniejszej interpretacji nie powoduje, że pogląd ten jest nieprawidłowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.