Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-723/15-6/AD
z 8 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku sygnowanego datą 26 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z 28 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) oraz pismem z 30 listopada 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 30 listopada 2015 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 4 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu używanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu używanego. Wniosek został uzupełniony pismem z 28 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) oraz pismem z 30 listopada 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 30 listopada 2015 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 4 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną na własne nazwisko. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla celów podatku VAT prowadzi ewidencję nabyć i dostaw VAT. Zainteresowany rozlicza podatek VAT na zasadach ogólnych, do urzędu skarbowego składa kwartalne deklaracje VAT-7K. W marcu 2015 roku zakupił samochód osobowy marki R. na podstawie umowy kupna sprzedaży od osoby fizycznej (bez możliwości odliczenia podatku VAT) czyli od podmiotu, o którym mowa w art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy przez oświadczenie na użytek mieszany. Do dziś wykorzystywany jest w tejże działalności opodatkowanej jako środek trwały. Samochód nie jest i nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. W najbliższym czasie Zainteresowany zamierza sprzedać ten samochód innej osobie lub firmie. W momencie nabycia samochodu osobowego w celu jego wykorzystania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, zakładał on jego docelowe zbycie. W momencie zakupu samochodu okres od rozpoczęcia przez Zainteresowanego działalności gospodarczej wynosił 5 miesięcy w związku z czym samochód został zakupiony jako tymczasowy (z zamiarem odsprzedania w niedalekiej przyszłości) do momentu uzyskania przez prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą wystarczających obrotów pozwalających na zakup docelowego, reprezentacyjnego pojazdu marki M. W momencie zakupu pojazdu Zainteresowany przyjął założenie, że jego użytkowanie będzie wynosiło maksymalnie 2 lata, jednak ze względu na wyprzedaż rocznika w salonach samochodowych oraz interesującą ofertę finansowania Wnioskodawca postanowił o jego sprzedaży jeszcze w tym roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż powyższego pojazdu R., wymienionego w opisie zdarzenia przyszłego, z majątku firmy, przy nabyciu którego nie przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego w związku z zakupem na podstawie umowy kupna sprzedaży, będzie podlegała opodatkowaniu 23% VAT czy opodatkowaniu w systemie VAT-marża?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż pojazdu z majątku firmy, przy nabyciu którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem na podstawie umowy kupna sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT) powinna być opodatkowana na zasadzie marży. Zgodnie bowiem z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Stanowisko to zdają się potwierdzać poprzednio wydane interpretacje indywidualne przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, tj. z dnia 15 maja 2014 r. nr ILPP2/443-212 /14-2/AK oraz z dnia 3 czerwca 2014 r. nr ILPP2/443-243/14-4/MR oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 października 2014 r. nr ITPP2/443-976/14/AP, w których jednoznacznie zaakceptowano stanowiska wnioskodawców, że sprzedaż samochodu z majątku firmy, od którego zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (umowa kupna sprzedaży, faktura VAT-marża) będzie podlegała opodatkowaniu marżą (art. 120 ust. 4 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności innymi stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono – z dniem 1 stycznia 2014 r. – zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że samochód nie jest i nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Zatem warunek zwolnienia od podatku wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie zastał spełniony.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na treść art. 120 ustawy, traktującego o szczególnej procedurze opodatkowania podatkiem VAT dostawy towarów używanych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

Jednak, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar – samochód (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą zamierzał podatnik użytkować dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty ostatecznie w celu odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że w marcu 2015 roku Wnioskodawca zakupił samochód osobowy marki R. na podstawie umowy kupna sprzedaży od osoby fizycznej (bez możliwości odliczenia podatku VAT), t.j. od podmiotu, o którym mowa w art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Do dziś wykorzystywany jest w tejże działalności opodatkowanej jako środek trwały. Samochód nie jest i nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. W najbliższym czasie Zainteresowany zamierza sprzedać ten samochód innej osobie lub firmie. W momencie nabycia samochodu osobowego w celu jego wykorzystania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, zakładał on jego docelowe zbycie. W chwili zakupu, okres od rozpoczęcia przez Zainteresowanego działalności gospodarczej wynosił 5 miesięcy w związku z czym samochód został zakupiony jako tymczasowy (z zamiarem odsprzedania w niedalekiej przyszłości) do momentu uzyskania przez prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą wystarczających obrotów pozwalających na zakup docelowego, reprezentacyjnego pojazdu marki M. W momencie zakupu pojazdu Zainteresowany przyjął założenie, że jego użytkowanie będzie wynosiło maksymalnie 2 lata, jednak ze względu na wyprzedaż rocznika w salonach samochodowych oraz interesującą ofertę finansowania Wnioskodawca postanowił o jego sprzedaży jeszcze w tym roku.

Zatem warunek wynikający z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy został spełniony, bowiem podatnik nabył samochód na podstawie umowy kupna-sprzedaży od osoby fizycznej (bez możliwości odliczenia podatku VAT), t.j. od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, oraz w celu jego dalszej odsprzedaży.

Tym samym, analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód Wnioskodawca nabył od podmiotu wymienionego w art. 120 ust. 10 ustawy, a nabycie tego samochodu wiązało się z zamiarem jego późniejszej odsprzedaży, to przy sprzedaży tego pojazdu Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania dostawy towarów używanych VAT – marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.