Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-1116/15-2/MMa
z 22 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z póżn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku z tytułu świadczenia usług telewizji kablowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku z tytułu świadczenia usług telewizji kablowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo Produkcyjno Usługowo-Handlowe K. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi polegające na sprzedaży pakietów programów telewizyjnych, tj. dostarcza do abonentów sygnał telewizji analogowej oraz telewizji cyfrowej, za który pobiera opłatę abonamentową. Z dniem 1 stycznia 2016 roku Wnioskodawca zamierza podzielić na wystawianych fakturach powyższą opłatę abonamentową z tytułu dostępu do usług telewizji kablowej na dwa składniki:

1. Opłatę z tytułu dostarczania sieci, czyli cykliczną opłatę, uiszczaną przez Abonenta na rzecz Operatora za możliwość korzystania z określonego świadczenia, tj. za prawo do korzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonej z niej usługi dostępu do telewizji kablowej na podstawie umowy integralnie związanej z pakietem programowym (zestaw programów telewizyjnych dostępny w ramach opłaty abonamentowej, określany aktualnym cennikiem i/lub Regulaminem promocji).
2. Usługę reemisji - rozpowszechnianie przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru.
   
   

Rozdzielenie opłaty abonamentowej w sposób opisany powyżej w pkt 1 i 2 wynika z obowiązku uiszczania przez Wnioskodawcę opłat z tytułu Praw Autorskich i pokrewnych dla Organizacji Zbiorowego Zarządzania za reemisję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi płatnej telewizji kablowej na rzecz Abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych przedstawione w powyższym opisie podlegają w całości opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, tzn. czy wystawiając fakturę za świadczone usługi Wnioskodawca ma prawo opodatkować preferencyjną stawką VAT 8% zarówno opłatę za dostarczanie sieci, jak również usługę reemisji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1) Ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podstawowa podatku VAT wynosi 23%.

Z kolei w art. 41 ust. 2 Ustawy o VAT ustawodawca przewidział możliwość zastosowania stawki obniżonej, jako właściwej dla dostawy towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku do tej ustawy. Zgodnie ze wskazanym art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2) stawka obniżona w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 8%.

W pozycji 169 Załącznika nr 3, jako usługi objęte preferencyjną stawką VAT zostały wymienione usługi inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji, za pomocą urządzeń odbiorczych z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie. Preferencyjna stawka VAT obowiązuje w tym przypadku bez względu na symbol PKWiU, ale nie obejmuje usług reklamowych i promocyjnych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji, za pomocą urządzeń odbiorczych i jednocześnie:

1. nie mają charakteru usług elektronicznych;
2. nie stanowią usługi polegającej na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego czasie;
3. nie stanowią usługi reklamowej lub promocyjnej.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy wyszczególnione na fakturze opłaty za świadczenie usług telewizji kablowej jako opłaty za dostarczanie sieci oraz usługi reemisji (rozprowadzania programów telewizyjnych analogowo lub cyfrowo) będą korzystały z preferencyjnej stawki VAT 8%, jako, że mieszczą się w definicji usługi wymienionej w poz. 169 Załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W praktyce bowiem świadczenie usług telewizji kablowej wiąże się z wykonywaniem szeregu rożnych czynności, które są niezbędne do ich realizacji. Usługą podstawową jest usługa reemisji programów telewizyjnych nabywanych od ich producentów. Natomiast, aby reemisja mogła być realizowana należy m.in. przygotować i udostępnić sieć kablową oraz zapewnić obsługę abonentów.

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe w świetle powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi telewizji kablowej, na którą składają się objęte opłatą abonamentową: usługa reemisji oraz usługa dostarczania sieci, powinien traktować wymienione czynności jako kompleksową usługę telewizji kablowej, opodatkowaną preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Stanowisko analogiczne jak przedstawione w niniejszym wniosku zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji Indywidualnej z dnia 21 lutego 2013 roku, nr IBPP2/443-1190/12/ICZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.,

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. pod pozycją 169 mieściły się – sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 61.10.05 – „Usługi radia i telewizji kablowej”.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy otrzymała następującą treść „Usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie”, bez względu na symbol PKWiU.

Obecną treść poz. 169 zał. nr 3 do ustawy należy interpretować zgodnie z zapisami ustawy o radiofonii i telewizji. W myśl art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. 2015, poz. 1531) rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców.

Rozprowadzaniem w myśl art. 4 pkt 8 ww. ustawy jest przejmowanie rozpowszechnionego programu w całości i bez zmian oraz równoczesne, wtórne jego rozpowszechnianie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi polegające na sprzedaży pakietów programów telewizyjnych, tj. dostarcza do abonentów sygnał telewizji analogowej oraz telewizji cyfrowej, za który pobiera opłatę abonamentową. Z dniem 1 stycznia 2016 roku Wnioskodawca zamierza podzielić na wystawianych fakturach powyższą opłatę abonamentową z tytułu dostępu do usług telewizji kablowej na dwa składniki:

1. Opłatę z tytułu dostarczania sieci, czyli cykliczną opłatę, uiszczaną przez Abonenta na rzecz Operatora za możliwość korzystania z określonego świadczenia, tj. za prawo do korzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonej z niej usługi dostępu do telewizji kablowej na podstawie umowy integralnie związanej z pakietem programowym (zestaw programów telewizyjnych dostępny w ramach opłaty abonamentowej, określany aktualnym cennikiem i/lub Regulaminem promocji).
2. Usługę reemisji - rozpowszechnianie przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru.
   
   

Rozdzielenie opłaty abonamentowej w sposób opisany powyżej w pkt 1 i 2 wynika z obowiązku uiszczania przez Wnioskodawcę opłat z tytułu praw autorskich i pokrewnych dla Organizacji Zbiorowego Zarządzania za reemisję.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy wystawiając fakturę za świadczone usługi Wnioskodawca ma prawo opodatkować preferencyjną stawką VAT 8% zarówno opłatę za dostarczanie sieci, jak również usługę reemisji.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami VAT z tym, że jedna z nich jest usługą główną przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

W omawianym przypadku usługą podstawową jest usługa reemisji programów nabywanych od ich producentów, natomiast aby podstawowa usługa reemisji mogła być udostępniona telewidzom muszą oni ponieść opłatę abonamentową, czyli cykliczną opłatę za prawo do korzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonej w niej usługi dostępu do telewizji kablowej na podstawie umowy integralnie związanej z pakietem programowym.

Tak więc Wnioskodawca świadcząc usługi polegające na dostarczaniu do abonentów sygnału telewizji analogowej i cyfrowej w postaci pakietów programów telewizyjnych, na które to usługi składają się: usługa reemisji i abonament telewizyjny, powinien traktować wymienione czynności jako jedną usługę kompleksową.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi, które nie mają charakteru usług elektronicznych, nie polegają na wypożyczaniu filmów i audycji w określonym przez abonenta czasie i nie są usługami reklamowymi oraz promocyjnymi, a ich celem jest dostarczenie za pomocą urządzeń odbiorczych sygnału telewizyjnego do abonentów, za które Wnioskodawca pobiera opłaty abonamentowe oraz usługi reemisji jako jedno kompleksowe świadczenie, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 zw. z art. 146a pkt 2.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.