Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-648/15/ASz
z 24 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 21 października 2015 r. (data wpływu 27 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży posiłków dla pracowników szkoły w stołówce szkolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży posiłków dla pracowników szkoły w stołówce szkolnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 21 października 2015 r. (data wpływu 27 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 15 października 2015 r. znak: IBPP3/4512-648/15/ASz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 21 października 2015 r.):

Szkoła Podstawowa dla klas I-VI (po jednym oddziale) oraz oddział przedszkolny (jedna grupa). Razem około 65 dzieci w wieku 5-13 lat od września 2015 także dzieci 4-letnie, średnio w roku 13 nauczycieli, 6 pracowników administracji i obsługi oraz średnio w roku 1,5 osoby na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 67a ustawy o systemie oświaty (ustawa z 7 września 1991 ze zm.) na terenie Szkoły Podstawowej jest zorganizowana stołówka szkolna w której przygotowywane i wydawane są posiłki tylko dla uczniów placówki (od 1992 r.). Odpłatność za wyżywienie uczniów wyliczona jest jako pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków, czyli tzw. wsad do kotła. Za posiłki płacą rodzice uczniów lub są refundowane przez GOPS. Wnioskodawca nie sprzedaje posiłków osobom z zewnątrz, nauczycielom, ani innym pracownikom szkoły.

Wartość sprzedaży posiłków nigdy nie przekroczyła 150.000,00 zł. Stołówka szkolna nie jest oddzielnym podmiotem gospodarczym; posiłki są przygotowywane na terenie szkoły, jej prowadzenie jest ściśle związane z działalnością Szkoły, prowadzona jest przez personel Szkoły dla uczniów. Wnioskodawca nie dokonuje i nie będzie dokonywał dostaw ani świadczył usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 117, poz. 1054 ze zm.) Czynności, których dotyczy pytanie (sprzedaż posiłków dla nauczycieli oraz pracowników niepedagogicznych) jest świadczeniem niezbędnym do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 24, usługi wyżywienia nauczycieli i pracowników niepedagogicznych są ściśle związane z usługami edukacyjnymi i rolą opiekuńczą Szkoły, zwłaszcza tak małej Szkoły, nawet przy naborze na stanowiska pracy niepedagogiczne także zwraca się uwagę na opinię, zachowanie, kulturę osobistą, niekaralność osoby aplikującej, gdyż w pracy z dziećmi ważny jest każdy dorosły znajdujący się w otoczeniu dziecka i jego nienaganne zachowanie.

Szkoła nie ma na celu przez świadczenia usług będących przedmiotem pytania osiągnięcia dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia; zamierza prowadzić sprzedaż obiadów tylko i wyłącznie dla uczniów i pracowników Szkoły. Stołówka nie jest ogólnodostępna i Wnioskodawca nie planuje prowadzić sprzedaży dla osób z zewnątrz. Wnioskodawca jest jednostką budżetową, objętą systemem oświaty na podstawie przepisów z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), organem prowadzącym dla stołówki szkolnej jest Gmina, szkoła nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i nie składa deklaracji VAT-7.

Dotychczas pracownicy Szkoły (nauczyciele i pracownicy administracji i obsługi) nie korzystali i nadal nie korzystają z posiłków w tutejszej stołówce gdyż organ prowadzący uważa że sprzedaż posiłków pracownikom szkoły byłaby związana z odprowadzaniem podatku VAT.

W piśmie z 21 października 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że wartość sprzedaży Szkoły w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000,00 zł. W bieżącym roku wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pracownicy szkoły (pedagogiczni i niepedagogiczni) mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle art. 43, ust. l, pkt 26a ustawy o VAT, Wnioskodawca uważa że świadczenie usług stołówkowych dla nauczycieli korzysta ze zwolnienia z VAT (i taką interpretację otrzymała Szkoła dn. 9 stycznia 2015 r. nr IBPP3/443-1179/14/UH – występowała z pytaniem dotyczącym tylko pracowników pedagogicznych), natomiast dla pozostałych pracowników niepedagogicznych jest opodatkowane VAT.

Jednak szkoła, tak jak wszyscy podatnicy może korzystać z tzw. zwolnienia podmiotowego (zgodnie z art. 113, ust.1 ww. ustawy), które obejmuje podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000,00 zł i na tej podstawie usługi stołówkowe dla pracowników niepedagogicznych w szkole mogą być zwolnione z podatku VAT, gdyż szkoła takiej sprzedaży nie osiągnęła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ww. ustawy, stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Należy również wskazać, że jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1719) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Jak stanowi art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia stołówek przez szkoły publiczne. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoły nie prowadzą działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkołom zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie mogą one przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego, funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspieraniu prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane.

Mając zatem na względzie przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że usługi wyżywienia świadczone, przez stołówkę szkolną dla pracowników pedagogicznych tej szkoły (nauczycieli) należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę.

W konsekwencji, usługi te podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro stołówka szkolna działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty, to świadczone przez Wnioskodawcę usługi stołówkowe na rzecz nauczycieli tj. pracowników pedagogicznych szkoły, które jak wskazano powyżej należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast sprzedaż obiadów w stołówce szkolnej na rzecz pracowników niepedagogicznych nie należy do usług ściśle związanych z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Usługi te nie mają charakteru pomocniczego i nie są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. Zatem te usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Natomiast odnośnie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży posiłków dla pracowników niepedagogicznych należy wskazać, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na mocy art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Przepis art. 113 ust. 9 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  
• wyrobów tytoniowych,
  
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;

2.świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem skoro Wnioskodawca wskazał, że wartość sprzedaży Szkoły w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000,00 zł, natomiast w bieżącym roku wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł, to Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust.1, z uwzględnieniem art. 113 ust. 5 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca ma prawo korzystać z ww. zwolnienia podmiotowego do chwili, gdy wartość sprzedaży posiłków na rzecz pracowników niepedagogicznych oraz innej sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w danym roku kwoty 150.000 zł, o ile nie wykona do tego momentu żadnej z czynności wykluczającej możliwość skorzystania z tego zwolnienia określonego w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, świadcząc usługi sprzedaży posiłków dla pracowników niepedagogicznych, które stanowią usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku. Zauważyć należy także, że korzystanie ze zwolnienia jest możliwe do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej łącznie, tj. z tytułu wszystkich czynności opodatkowanych, w danym roku nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 150.000 zł.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu zauważyć trzeba, że w dniu 29 września zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

W związku z ww. wyrokiem nr C-276/14, w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikat, w którym stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT, jednakże stosowany obecny model rozliczeń do połowy 2016 r. nie będzie kwestionowany. Zaznaczenia więc wymaga, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego i wywiera skutki podatkowoprawne za okresy rozliczeniowe do czasu (momentu) kiedy jednostka samorządu terytorialnego scentralizuje rozliczenia z jednostkami budżetowymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie , ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.