Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-182/15/HK
z 19 stycznia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura – 20 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania znaku towarowego z majątku spółki komandytowej i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania znaku towarowego z majątku spółki komandytowej i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zostanie wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”), któremu przysługiwać będzie udział w zyskach i stratach Spółki. Pozostałymi wspólnikami Spółki będą osoby fizyczne oraz osoby prawne, a działalność samej Spółki będzie miała charakter firmy rodzinnej.

Do majątku Spółki należeć będzie znak towarowy, wytworzony przez Spółkę i podlegający ochronie jako tzw. wspólnotowy znak towarowy, wynikającej z rejestracji znaku w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante (dalej łącznie: „znak towarowy”).

Wspólnicy, celem zabezpieczenia rodzinnego przedsiębiorstwa, planują podjąć działania restrukturyzacyjne. Jeden z etapów obejmuje wycofanie znaku towarowego z majątku Spółki do majątków wspólników.

Przeniesienie znaku towarowego do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego).

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w znaku towarowym, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”), będzie natomiast umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników prawa własności znaku towarowego w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu.

Przeniesienie na wspólników prawa własności znaku towarowego nastąpi na potrzeby własne wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia znaku towarowego.

Przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, ze zm., dalej: „Kodeks spółek handlowych”).

Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki - będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki znaku towarowego i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki znaku towarowego i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  • dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  • darowizny, polecenia darczyńcy;
  • zasiedzenia;
  • nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  • zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  • nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Katalog czynności opodatkowanych wskazany powyżej jest katalogiem zamkniętym. Zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn inne sposoby nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji umowy darowizny. Zasadne jest zatem powołanie się na przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy darowizny. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

  • gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
  • gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

W przedmiotowej sprawie planowane jest podjęcie uchwały i zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania na potrzeby własne wspólników znaku towarowego, proporcjonalnie do udziałów w zyskach i stratach w Spółce. Wolą wspólników Spółki nie jest zawarcie umowy darowizny. W ocenie Wnioskodawcy, umowa w planowanym brzmieniu nie stanowi umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego, a zatem nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn jako darowizna.

Ponadto, wskazana umowa nie będzie stanowiła żadnego innego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które są opodatkowane tym podatkiem. Tym samym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę udziałów w znaku towarowym na cele osobiste Wnioskodawcy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W celu potwierdzenia słuszności swego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zostanie wspólnikiem spółki komandytowej, któremu przysługiwać będzie udział w zyskach i stratach Spółki.

Wspólnicy Spółki planują wycofanie znaku towarowego z majątku Spółki do majątków wspólników.

Przeniesienie znaku towarowego do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego).

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w znaku towarowym, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, będzie natomiast umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników prawa własności znaku towarowego w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu.

Przeniesienie na wspólników prawa własności znaku towarowego nastąpi na potrzeby własne wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia znaku towarowego.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Z treści wniosku wynika jednoznacznie, że w analizowanym przypadku nie będzie miało miejsca zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawca wskazał bowiem, że podstawą przeniesienia własności składnika majątku będzie uchwała wspólników spółki komandytowej o wycofaniu znaku towarowego na potrzeby własne Wnioskodawcy i pozostałych wspólników spółki, a w celu jej wykonania zostanie zawarta – w formie aktu notarialnego – umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia składnika majątku Spółki. Z treści tej umowy będzie wynikało wprost, że wolą jej stron nie jest zawarcie umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Skoro więc istotnie – jak wskazał Wnioskodawca – czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę osobową (komandytową) składnika majątku na rzecz wspólników (na ich cele osobiste) nie będzie umową darowizny, to nabycie, które będzie miało miejsce w wyniku tej umowy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika także, iżby przedmiotowa czynność przyjęła którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie jest to bowiem – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – ani umowa darowizny ani też nie jest to nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie składnika majątku z majątku spółki i nieodpłatne przekazanie go do majątku Wnioskodawcy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn, zatem nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj