2015.12.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-700/15/AL
z 18 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 sierpnia 2015 r. (data wpływu 31 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 24 listopada 2015 r. (data wpływu 1 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawidłowości danych identyfikacyjnych (w tym numeru NIP) umieszczanych na otrzymywanych i wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 17 lipca 2015 r. oraz konieczności ich skorygowania – jest nieprawidłowe,
prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędy mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP, bądź błędną nazwę, bądź błędny adres Wnioskodawcy) – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy (tj. błędne wskazanie wszystkich danych Wnioskodawcy w postaci numeru NIP, nazwy jak i adresu Wnioskodawcy) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości danych identyfikacyjnych (w tym numeru NIP) umieszczanych na otrzymywanych i wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 17 lipca 2015 r., konieczności ich skorygowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędne dane Wnioskodawcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 listopada 2015 r. (data wpływu 1 grudnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 13 listopada 2015 r. znak IBPP1/4512-700/15/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) zwraca się z prośbą o przyjęcie stanowiska w sprawie stosowania numeru NIP przez spółkę.

30 czerwca 2015 r. Zakład (samorządowy zakład budżetowy) na podstawie uchwały nr zzz Rady Gminy z dnia 4 maja 2015 r. został zlikwidowany celem przekształcenia w spółkę z o.o.
1 lipca 2015 r. podpisano akt założycielski spółki z o.o. pod nazwą Zakład Spółka z o.o.
15 lipca 2015 r. zarejestrowano spółkę w Krajowym Rejestrze Sądowym.
16 lipca 2015 r. dokonano wpisu numeru Regon do KRS.
17 lipca 2015 r. dokonano wpisu numeru NIP do KRS.

Spółka do dnia zarejestrowania w KRS posługiwała się nazwą „spółka w organizacji” oraz numerem NIP zakładu budżetowego z którego powstała. Spółka z organizacji nie wystąpiła o nadanie numeru NIP zgodnie z wytycznymi uzyskanymi w Krajowej Informacji Podatkowej. W dniach kolejnych spółka wystawiła noty korygujące do faktur z zakupów i faktury korygujące do faktur sprzedaży dokonując korekty NIP. Spółka po konsultacjach z Krajową Informacją Podatkową przyjęła stanowisko, że do dnia rejestracji nie posiadała numeru NIP. W dalszej kolejności po spotkaniach w Urzędzie Skarbowym dokonano likwidacji zakładu budżetowego z datą 30 czerwca 2015 r. (VAT-Z), zgłoszenia aktualizacyjnego tj. ustanie bytu prawnego z dniem 30 czerwca 2015 r. (NIP-2), zgłoszenia identyfikacyjnego spółki z dniem 1 lipca 2015 r. (NIP-8) oraz zgłoszenia rejestracyjnego z dniem 1 lipca 2015 r. (VAT-R). W konsekwencji został unieważniony stary numer NIP tj. xxx a spółce nadano nowym numer NIP tj. yyy z dniem 1 lipca 2015 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, że w Urzędzie Skarbowym nowy numer NIP został nadany pod datą 1 lipca 2015 r. a spółka poznała numer NIP w dacie wpisu numeru NIP do KRS. Wnioskodawca prosi więc o przyjęcie stanowiska jaki numer NIP powinien stosować do faktur zakupu i sprzedaży w okresie od 1 lipca 2015 r. do 17 lipca 2015 r., celem dokonania stosowych korekt (faktury korygujące faktury sprzedaży i noty korygujące do faktur zakupu).

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Na podstawie Uchwały nr zzz Rady Gminy z dnia 4 maja 2015 r. zlikwidowano samorządowy zakład budżetowy Zakład celem jego przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz utworzono jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą Zakład spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. Zgodnie z treścią § 4 uchwały dzień zakończenia likwidacji samorządowego zakładu budżetowego ustalono na 1 lipca 2015 r. W tym samym dniu miało nastąpić zawiązanie spółki. Zakład funkcjonował w formie samorządowego zakładu budżetowego i wykonywał zadania własne Gminy z zakresu gospodarki komunalnej.

Uchwała o przekształceniu Zakładu w spółkę Zakład sp. z o.o. została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f i h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. późn. 594 z późn. zm.), art. 16 ust. 1, 3, 5 i 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 1 pkt 1, art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r., Nr 45, poz. 236).

W dniu 1 lipca 2015 r. podpisano akt założycielski spółki z o.o. pod nazwą Zakład Spółka z o.o. Spółka jest jednoosobową spółką Gminy. Zgodnie z postanowieniami ww. uchwały oraz aktu założycielskiego Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu, składniki mienia Zakładu stały się majątkiem Spółki (z zastrzeżeniem, że przejęcie nieruchomości objęło wyłącznie prawo użytkowania wieczystego, wraz z związanym z nim prawem własności budynków i innych urządzeń, nieruchomości położonej w J.), Spółka przejęła należności i zobowiązania likwidowanego Zakładu. Pracownicy Zakładu zostali przejęci przez Spółkę.

W dniu 2 lipca 2015 r. w Sądzie Rejonowym Wydział Gospodarczy złożono wniosek o rejestrację Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu 15 lipca 2015 r. Sąd dokonał rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu 16 lipca 2015 r. dokonano wpisu numeru Regon do KRS.

W dniu 17 lipca 2015 r. dokonano wpisu numeru NIP do KRS.

Spółka do dnia zarejestrowania w KRS posługiwała się nazwą „spółka w organizacji” oraz numerem NIP zakładu budżetowego (xxx). Zgodnie z telefonicznymi wytycznymi uzyskanymi w Krajowej Informacji Podatkowej spółka z o.o. w organizacji nie wystąpiła o nadanie numeru NIP.

Po wpisie nowego nr NIP do KRS, który miał miejsce w dacie 17 lipca 2015 r. spółka wystawiła noty korygujące do faktur z zakupów dokonując korekty NIP. Spółka po konsultacjach z Krajową Informacją Podatkową przyjęła stanowisko, że do dnia rejestracji wystawia noty korygujące bez numeru NIP (gdyż w KRS nie widniał nr NIP). Dokonano również częściowej korekty faktur za usługi (sprzedaż), jednak w związku z dużą ilością faktur zaprzestano dalszej kontynuacji korekt do czasu przyjęcia stanowiska przez Organ Podatkowy.

W dniu 24 lipca 2015 r. spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym aktualizację danych na druku VAT-R oraz pismo wyjaśniające aktualizację danych. W piśmie tym spółka podniosła, że zgodnie z wpisem do KRS spółka powstała z przekształcenia zakładu budżetowego i zgodnie z tym na podstawie art. 93b, w związku z art. 93 i art. 93a Ordynacji Podatkowej wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconego zakładu budżetowego (sukcesja uniwersalna). Spółka uzyskała telefoniczną informację z Krajowej Informacji Podatkowej, że w przypadku przedstawionego powyżej następstwa prawnego konieczne jest dokonanie zgłoszenia aktualizującego w zakresie podatku od towarów i usług.

Po spotkaniach w Urzędzie Skarbowym w dniu 6 sierpnia 2015 r. złożono następujące dokumenty: dokonano likwidacji zakładu budżetowego z datą 30 czerwca 2015 r. (VAT-Z), złożono zgłoszenie aktualizacyjne tj. ustanie bytu prawnego z dniem 30 czerwca 2015 r. (NIP-2), dokonano zgłoszenia identyfikacyjnego spółki z o.o. z datą 1 lipca 2015 r. (NIP-8) oraz zgłoszenia rejestracyjnego (korekta VAT-R z 24 lipca 2015 r.) z datą 1 lipca 2015 r. (VAT-R). W konsekwencji został unieważniony stary numer NIP tj.xxx, a spółce z o.o. nadano nowy numer NIP tj. yyy wprowadzając go w systemie Organu Podatkowego z datą 1 lipca 2015 r.

Spółka za okres od 1 lipca 2015 r do 17 lipca 2015 r. posiada faktury za zakupy z danymi identyfikacyjnymi zakładu budżetowego tj. nr NIP xxx, i częściowo noty korygujące za ten okres zawierające dane identyfikacyjne spółki bez numeru NIP. Spółka przesłała noty korygujące do kontrahentów, jednak w wielu przepadkach nie zostały one zatwierdzone, gdyż dotyczyły okresu 1 lipca 2015 r. do 17 lipca 2015 r., a w KRS data wpisu nr NIP to 17 lipca 2015 r. Jednocześnie ten sam problem występuje przy fakturach wystawianych przez spółkę (sprzedaż):

od 1 lipca do 16 lipca 2015 r. faktury zawierały NIP zakładu budżetowego i nazwę „spółka z o.o. w organizacji”;
od 17 lipca do 20 lipca 2015 r. faktury zawierały NIP zakładu budżetowego i nazwę „spółka z o.o.”;
od 21 lipca 2015 r. faktury zawierały NIP spółki i nazwę „spółka z o.o.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 24 listopada 2015 r.):

Jakim numerem identyfikacji podatkowej NIP i danymi identyfikacyjnymi powinna posługiwać się spółka w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 17 lipca 2015 r.?
Czy dokumenty wystawione lub otrzymane przez Spółkę wymagają korekt?
Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 24 listopada 2015 r.):

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z art. 23 tej ustawy spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa – ustawodawca w art. 93a i 93b wskazuje, iż osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się i przekształceń samorządowych zakładów budżetowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconego podmiotu: czyli m.in. prawo do odliczeń podatku naliczonego z faktur zakładu budżetowego i obowiązek zapłaty podatku należnego z faktur wystawionych przez zakład budżetowy.

Zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 (miarę, ilość, cenę, kwotę upustu, wartość, stawkę podatku, sumę sprzedaży netto, kwotę podatki oraz kwotę należności), może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Dla spółki błędne dane identyfikacyjne nie rodzą obowiązku wystawienia faktur korygujących.

W kwestii odliczenia VAT naliczonego otrzymanie faktury z błędnymi danymi identyfikacyjnymi (np. NIP zakładu zamiast NIP spółki, adres zakładu zamiast adresu spółki, nazwa zakładu zamiast nazwy spółki) nie jest jednym z przypadków o których mowa w art. 88 ust 3a ustawy o podatku od towarów i usług ograniczającym podatnikowi prawa do odliczenia VAT naliczonego. Zdaniem Wnioskodawcy spółka nie ma obowiązku dokonania korekt danych identyfikacyjnych w okresie 1 lipca do 17 lipca 2015 r., gdyż faktury i dokumenty rejestracyjne nie rodzą trudności z określeniem tożsamości podatnika. Są to błędy formalne nie wpływające na podstawę opodatkowania. Spółka ma prawo dokonać odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

nieprawidłowe – w zakresie prawidłowości danych identyfikacyjnych (w tym numeru NIP) umieszczanych na otrzymywanych i wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 17 lipca 2015 r. oraz konieczności ich skorygowania,
prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędy mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP, bądź błędną nazwę, bądź błędny adres Wnioskodawcy),
nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy (tj. błędne wskazanie wszystkich danych Wnioskodawcy w postaci numeru NIP, nazwy jak i adresu Wnioskodawcy).

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z przepisem art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

przekształcenia innej osoby prawnej,
przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Na mocy art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Jednak w myśl art. 93e Ordynacji podatkowej, ww. przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Z powyższego wynika, że następstwo podatkowe związane jest przede wszystkim ze zdarzeniami prawnymi określonymi jako: przekształcenie, połączenie, podział osób prawnych. Należy zaznaczyć, że następstwo podatkowe stanowi odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże względów wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie, muszą mieć wystarczającą podstawę prawną aby można było wobec nich zastosować instytucję sukcesji podatkowej.

Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f i h ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1515), do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących tworzenia i przystępowania do spółek i spółdzielni oraz rozwiązywania i występowania z nich, a także tworzenia, likwidacji i reorganizacji przedsiębiorstw, zakładów i innych gminnych jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek,

Zgodnie z art. 2 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 5, poz. 236), gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki.

Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego (art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej).

W myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.), spółką handlową jest m.in. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1314, ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 2 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP.

Z kolei, w oparciu o przepis art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;
przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową.

Jak wynika z przepisu art. 12 ust. 1a ww. ustawy, do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że omawiane przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, stanowią przepisy lex specialis w stosunku do przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, jednakże wyłącznie w zakresie sukcesji nadanego podatnikowi numeru NIP.

Zatem, zgodnie z ww. przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością mająca powstać w wyniku przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego nie jest sukcesorem przyznanego na rzecz samorządowego zakładu budżetowego numeru identyfikacji podatkowej (NIP). W związku z powyższym spółka ta nie będzie miała prawnej możliwości posługiwania się numerem NIP nadanym samorządowemu zakładowi budżetowemu.

Oznacza to, że w analizowanej sytuacji powstanie nowy podmiot, na który nie przechodzi numer NIP nadany przekształcanemu podatnikowi (samorządowemu zakładowi budżetowemu).

Właściwe w tym przypadku jest zatem uzyskanie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością odrębnego numeru NIP.

Z opisu sprawy wynika, że 30 czerwca 2015 r. Zakład (samorządowy zakład budżetowy) na podstawie uchwały nr zzz Rady Gminy z dnia 4 maja 2015 r. został zlikwidowany celem przekształcenia w spółkę z o.o.

Akt założycielski spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (jednoosobowej spółki Gminy) podpisano w dniu 1 lipca 2015 r.

Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu, składniki mienia Zakładu stały się majątkiem Spółki. Spółka przejęła należności i zobowiązania likwidowanego Zakładu. Pracownicy Zakładu zostali przejęci przez Spółkę.

W dniu 2 lipca 2015 r. w Sądzie Rejonowym Wydział Gospodarczy złożono wniosek o rejestrację Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu 15 lipca 2015 r. Sąd dokonał rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu 16 lipca 2015 r. dokonano wpisu numeru Regon do KRS.

W dniu 17 lipca 2015 r. dokonano wpisu numeru NIP do KRS.

Spółka do dnia zarejestrowania w KRS posługiwała się nazwą „spółka w organizacji” oraz numerem NIP zakładu budżetowego.

Spółka ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji nie wystąpiła o nadanie numeru NIP.

Stary numer NIP (NIP samorządowego zakładu budżetowego) został unieważniony, a spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nadano nowy numer NIP wprowadzając go w systemie Organu Podatkowego z datą 1 lipca 2015 r. (nowy numer NIP został nadany pod datą 1 lipca 2015 r. a spółka poznała numer NIP w dacie wpisu numeru NIP do KRS).

Spółka przyjęła stanowisko, że do dnia rejestracji wystawia noty korygujące bez numeru NIP (gdyż w KRS nie widniał nr NIP).

Spółka za okres od 1 lipca 2015 r do 17 lipca 2015 r. posiada faktury za zakupy z danymi identyfikacyjnymi zakładu budżetowego i częściowo noty korygujące za ten okres zawierające dane identyfikacyjne spółki bez numeru NIP.

Spółka przesłała noty korygujące do kontrahentów, jednak w wielu przepadkach nie zostały one zatwierdzone, gdyż dotyczyły okresu 1 lipca 2015 r. do 17 lipca 2015 r., a w KRS data wpisu nr NIP to 17 lipca 2015 r.

Jednocześnie ten sam problem występuje przy fakturach wystawianych przez spółkę (sprzedaż):

od 1 lipca do 16 lipca 2015 r. faktury zawierały NIP zakładu budżetowego i nazwę „spółka z o.o. w organizacji”;
od 17 lipca do 20 lipca 2015 r. faktury zawierały NIP zakładu budżetowego i nazwę „spółka z o.o.”;
od 21 lipca 2015 r. faktury zawierały NIP spółki i nazwę „spółka z o.o.”

Z wniosku wynika, że błędy występujące na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę dotyczą danych identyfikacyjnych np. NIP zakładu zamiast NIP spółki, adres zakładu zamiast adresu spółki, nazwa zakładu zamiast nazwy spółki.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii ustalenia, jakim numerem identyfikacji podatkowej NIP i danymi identyfikacyjnymi powinna posługiwać się spółka w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 17 lipca 2015 r. oraz czy dokumenty wystawione lub otrzymane przez Spółkę wymagają korekt.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, Wnioskodawca był zobowiązany wystąpić o nadanie odrębnego numeru NIP, bowiem nie przechodzi na niego numer NIP nadany przekształconemu samorządowemu zakładowi budżetowemu.

Z wniosku wynika, że NIP samorządowego zakładu budżetowego został unieważniony, a Wnioskodawcy nadano z dniem 1 lipca 2015 r. nowy numer NIP. Wpisu ww. numeru NIP do KRS dokonano 17 lipca 2015 r.

Skoro zatem z dniem 1 lipca 2015 r. Spółce został nadany nr NIP to Wnioskodawca przy wystawianiu i przyjmowaniu faktur powinien się nim posługiwać.

Należy w tym miejscu zauważyć, że uzyskanym przez spółkę w organizacji numerem NIP posługuje się następnie powstała po wpisie do KRS właściwa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w okresie od dnia 1 lipca 2015 r., Wnioskodawca nie powinien posługiwać się danymi samorządowego zakładu budżetowego w postaci numeru NIP a także nazwy czy adresu, bowiem w tym okresie nie istniał już byt prawny tego podmiotu.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu warto nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r., ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W ocenie tut. Organu, przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1.datę wystawienia;

2.kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.stawkę podatku;

13.sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.kwotę należności ogółem;

16.w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;

17.w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;

18.w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;

19.w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:

przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

(…).

Na mocy art. 106i ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Jednocześnie w myśl art. 106i ust. 7 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Ze względu na zdarzające się pomyłki przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, ustawodawca przewidział dwie procedury korygowania błędów na fakturach, tj.:

art. 106j ustawy określa przypadki, w których sprzedawca wystawia fakturę korygującą,
art. 106k ustawy określa przypadki, w których możliwe jest wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

W myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że w razie pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1.wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;

2.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4.przyczynę korekty;

5.jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Ponadto, jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

W świetle art. 106k ust. 2 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów możliwość korygowania faktur (za pomocą not korygujących) przez nabywcę dotyczy jedynie pomyłek: w sposobie określenia nabywcy, takich jak np. błąd w nazwisku, imieniu, nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym czy też oznaczeniu towaru lub usługi ale też i daty dokonania dostawy. Nabywca nie ma natomiast możliwości korygowania takich elementów faktury jak np. cena, czy stawka podatku. Korygowanie faktury w tym zakresie bowiem – jak wskazano wyżej – należy do obowiązków wystawcy faktury (sprzedawcy), który koryguje fakturę pierwotną wystawiając fakturę korygującą.

Na podstawie art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
numer kolejny i datę jej wystawienia;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy).

Jednocześnie należy stwierdzić, że nie można poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać podmiotu umowy sprzedaży. W przypadku bowiem, gdy błędne są wszystkie dane nabywcy towaru lub usługi wskazane na fakturze, wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez nabywcę notą korygującą. Faktura wystawiona na innego podatnika dokumentuje czynności, które faktycznie nie zostały wykonane.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z wniosku wynika, że błędy występujące na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę mogą dotyczyć danych identyfikacyjnych np. NIP zakładu zamiast NIP spółki, adres zakładu zamiast adresu spółki, nazwa zakładu zamiast nazwy spółki.

Jak już zaznaczono powyżej, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario nie będzie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami, albo w innym czasie.

Należy mieć jednak na uwadze, że elementy formalne faktury VAT wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Jeśli zatem w otrzymywanych przez Wnioskodawcę fakturach dokumentujących transakcje występują pojedyncze wady polegające na wskazaniu błędnego numeru NIP (tj. numeru NIP nadanego przekształconemu samorządowemu zakładowi budżetowemu), bądź nazwy bądź adresu należy uznać że są to wadliwości mniejszej wagi, które nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Niemniej jednak, błędy te powinny być skorygowane w ten sposób, aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku wystąpienia na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę wadliwości mniejszej wagi (tj. wskazania błędnego numeru NIP, bądź błędnej nazwy bądź adresu podatnika) zachodzi obowiązek korekty ww. błędów przez Wnioskodawcę, której należy dokonać w drodze wystawienia noty korygującej.

Z kolei w przypadku gdy błędne są wszystkie dane Wnioskodawcy na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę (tj. zarówno numer NIP, nazwa jak i adres), wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez Wnioskodawcę notą korygującą.

Jak już bowiem wskazano w niniejszej interpretacji, nie można poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać pomiotu umowy sprzedaży np. poprzez zmianę całości danych nabywcy.

W tym przypadku faktura zawierająca ww. błędy co do tożsamości nabywcy powinna być skorygowana fakturą korygującą wystawioną przez kontrahenta Wnioskodawcy na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii wystawionych przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących dokonywaną przez niego sprzedaż w analizowanym okresie stwierdzić należy, że wystawione przez Wnioskodawcę faktury ze wskazaniem jego błędnych danych identyfikacyjnych (tj. numeru NIP przekształconego samorządowego zakładu budżetowego), powinny być przez niego skorygowane.

Pomyłka co do informacji wiążącej się z numerem NIP sprzedawcy skutkuje koniecznością wystawienia faktury korygującej na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawidłowości danych identyfikacyjnych (w tym numeru NIP) umieszczanych na otrzymywanych i wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 17 lipca 2015 r. oraz konieczności ich skorygowania, należało uznać za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
(uchylony)

2.transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.(uchylony)

4.wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

5.faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.(uchylony)

7.wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-14 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 10c ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 11 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku jest liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Stąd też, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., co do zasady podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku spełnienia łącznie trzech przesłanek, wynikających z treści art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy tj.:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanych we wniosku nieprawidłowości w postaci błędnego numeru NIP, bądź błędnej nazwy, bądź błędnego adresu Wnioskodawcy, jako przesłanek negatywnych powodujących utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze).

Zatem w tym przypadku należy stwierdzić, że z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadkach, które Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, uznanych przez tut. Organ za błędy mniejszej wagi, tj. błędny NIP, bądź błędna nazwa, bądź błędny adres Wnioskodawcy.

Odnosząc się do faktur zawierających wadliwości mniejszej wagi należy podkreślić, że chociaż nie spełniają one wymogów określonych przepisami prawa, nie można uznać, że zawierają nieprawidłowości, które nie pozwalają na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych.

Jednakże należy zauważyć, że ww. błędy mniejszej wagi (błędne określenie numeru identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy, bądź błędnej nazwy, bądź błędnego adresu Wnioskodawcy), czyli błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy stanowią jedynie wady techniczne.

Jeśli zatem faktury wystawione przez kontrahentów Wnioskodawcy odzwierciedlają prawdziwe zdarzenia gospodarcze, to wystawione faktury – w sposób opisany we wniosku – nie pozbawiają Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z nich wynikającej.

Uchybienia te w przedmiotowym konkretnym przypadku nie stanowią okoliczności, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy o VAT, które wyłączałyby prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy na podstawie faktur zawierających wadliwości mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP, bądź błędna nazwa, bądź błędny adres nabywcy) tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy, o ile:

ww. faktury odzwierciedlają prawdziwe zdarzenia gospodarcze,
Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,
towary i usługi których nabycie zostało udokumentowane ww. fakturami będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych,
niezaistnieją negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji faktury otrzymane przez Wnioskodawcę zawierające błąd co do tożsamości nabywcy poprzez błędne wskazanie wszystkich danych Wnioskodawcy (tj. błędny numer NIP oraz błędna nazwa i adres Wnioskodawcy), wymagają skorygowania fakturą korygującą wystawioną przez kontrahenta Wnioskodawcy na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z ww. faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy, przy czym konieczne jest wystawienie faktur korygujących przez kontrahenta.

Reasumując:

stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędny mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP, bądź błędną nazwę, bądź błędny adres Wnioskodawcy), należało uznać za prawidłowe.
stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy (tj. błędne wskazanie wszystkich danych Wnioskodawcy w postaci numeru NIP, nazwy jak i adresu Wnioskodawcy), należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wskazuje się, że mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka – podmiot, który otrzymał faktury, zaznacza się, że interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu, który wystawił te faktury. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z 24 listopada 2015 r. zaznaczył, że wniosek dotyczy również podatku dochodowego od osób prawnych oraz sformułował nowe pytanie i własne stanowisko odnoszące się do tego podatku. W związku z powyższym tut. organ informuje, że kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych została potraktowana jako złożenie nowego wniosku i będzie ona przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin