2016.02.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-523/15-2/EK
z 19 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki akcyjnej przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu w dniu 23 listopada 2015 r. (brak daty wypełnienia wniosku) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży spożywczej poprzez sieć handlu detalicznego.

Spółka jako podmiot działający na rynku spożywczym podlega urzędowym kontrolom żywności, które są przeprowadzane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w sklepach Wnioskodawcy. Konieczność przeprowadzania przedmiotowych kontroli związana jest z profilem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i wprost wynika z przepisów prawa, w szczególności z przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2015 r., poz. 594 ze zm.; dalej: „ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia”). Ponadto Wnioskodawca podlega nadzorowi sanitarnemu sprawowanemu przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej na podstawie ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2015 r., poz. 1412 ze zm., dalej: „ustawa o Państwowej Inspekcji Sanitarnej”).

W związku z dokonywanymi urzędowymi kontrolami żywności Spółka ponosi i może ponosić w przyszłości opłaty za wykonywane w ramach tych kontroli czynności organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz opłaty za badania i czynności wykonywane przez te organy w związku ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego. Opłaty te są związane w szczególności z dokonywanymi badaniami laboratoryjnymi, przeprowadzanymi kontrolami warunków przechowywania artykułów spożywczych na sali sprzedaży i w pomieszczeniach magazynowych, w tym warunków dotyczących stanu sanitarno-technicznego tych pomieszczeń oraz przedmiotów, instalacji i sprzętu, pozostającego w kontakcie z żywnością oraz kontrolą pozostałych wymagań higienicznych i zdrowotnych. Niekiedy w sklepach Spółki dochodzi do przeprowadzenia ponownych czynności kontrolnych, które mają na celu zweryfikowanie wykonania przez Spółkę zaleceń organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Również w takich sytuacjach Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić koszty związane z ponownym przeprowadzeniem tych czynności.

Powyższe wydatki są i będą ponoszone przez Wnioskodawcę na podstawie decyzji wydawanych przez właściwe organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę opłaty związane z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanowią i będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącalne w dacie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę opłaty związane z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanowią i będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącalne w dacie ich poniesienia.

W pierwszej kolejności Spółka chciałaby wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Polski ustawodawca posłużył się normą ogólną, która ma jednak istotną wagę na gruncie tej ustawy podatkowej. Pozwala ona bowiem podatnikom pomniejszać podstawę opodatkowania o wszelkie prawnie dopuszczalne koszty (tj. nie wyłączone z zakresu kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), które poniesione zostały celem uzyskania przychodów, a także celem zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

Dla zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest zatem spełnienie następujących warunków:

poniesienie wydatku,
poniesienie wydatku w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
brak danego wydatku w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kluczowe dla potwierdzenia zajętego przez Spółkę stanowiska w zakresie sformułowanego we wniosku pytania jest odniesienie się w szczególności do drugiego ze wskazanych powyżej warunków, nakazującego szersze spojrzenie na problematykę kosztów uzyskania przychodów. Wykładnia językowa przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych daje bowiem podstawę do stwierdzenia, że kosztami uzyskania przychodów są nie tylko koszty poniesione bezpośrednio w celu osiągnięcia konkretnego przychodu, ale także koszty pośrednio związane z przychodem, tj. nakierowane na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych rozróżnia dwie kategorie kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do momentu ich potrącenia, tj. koszty bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami oraz koszty inne niż koszty bezpośrednie, zwane kosztami pośrednimi, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącalne w dacie ich poniesienia.

Pomimo braku definicji legalnej pojęcia kosztów bezpośrednich i kosztów pośrednich, w praktyce przyjmuje się, że do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami zaliczamy wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności. W przypadku kosztów bezpośrednich możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Z kolei do kosztów pośrednich zaliczamy wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Koszty pośrednie nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest tym samym możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest zatem istnienie związku przyczynowo-skutkowego między nim a osiągniętym przychodem, przy czym związek ten nie musi mieć charakteru bezpośredniego.

Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi bowiem także koszty, które są związane z przychodami w sposób pośredni, tj. nie są powiązane z konkretnymi przychodami, ale ich poniesienie jest związane z funkcjonowaniem tego przedsiębiorstwa.

Dopuszczalność zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wiążących się z tymi przychodami jedynie w sposób pośredni jest powszechnie akceptowana w doktrynie oraz orzecznictwie. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z 18 czerwca 2007 r. (sygn. akt II FPS 8/06) uznał, że: ,,Warunkiem zakwalifikowania pewnych wydatków jako tak pojmowanego kosztu jest ich celowe ponoszenie przez podatnika dla osiągnięcia przychodów. Ustawodawca nieprzypadkowo posłużył się pojęciem ((przychodów)), a nie ((przychodu)). Liczba mnoga, w której użyto tego słowa wskazuje, że aby jakiś wydatek uznać za koszt w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie trzeba wykazywać zależności między nim a powstaniem lub powiększeniem konkretnego, poddającego się kwantyfikacji (mierzalnego) przychodu. (...) W literaturze podnosi się zarazem, że ponoszenie określonych wydatków w celu osiągnięcia przychodów nie przesądza automatycznie o wystąpieniu w każdej sytuacji związanego z nimi, ujmowanego w sposób konkretny, przychodu”.

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki należy stwierdzić, że ponoszone przez Spółkę na podstawie decyzji organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej opłaty są związane z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez te organy jako związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz prowadzące do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Z uwagi na okoliczność, iż nie da się wykazać wymiernego wpływu tych opłat na konkretne przychody – zdaniem Wnioskodawcy – stanowią one tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów.

W opinii Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że opłaty ponoszone w związku z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą w branży spożywczej. Spółka jest podmiotem działającym na rynku spożywczym w rozumieniu ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Tym samym, zgodnie z art. 59 ust. 1 powołanej ustawy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przestrzegania określonych wymagań higienicznych. Ponadto, stosownie do treści art. 75 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia Spółka podlega urzędowym kontrolom organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, w ramach których organy te weryfikują czy Spółka spełnia wymogi określone prawem żywnościom. Na mocy powołanej ustawy Wnioskodawca jest obowiązany do pokrywania opłat uwzględniających koszty związane z czynnościami wykonywanymi w ramach urzędowych kontroli żywności, jeżeli w wyniku tych czynności zostaną stwierdzone niezgodności z przepisami prawa żywnościowego, a także w przypadku przeprowadzenia ponownych czynności kontrolnych w celu sprawdzenia czy ww. niezgodności zostały usunięte.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 75 ust. 4 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia Minister Zdrowia wydał rozporządzenie z dnia 8 maja 2009 r. w sprawie opłat za czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach urzędowych kontroli żywności (Dz.U. z 2009 r. Nr 78, poz. 656 ze zm.; dalej: „rozporządzenie dot. urzędowych kontroli żywności”). Na podstawie powyższego rozporządzenia organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej określają wysokość opłat za czynności wykonywane w ramach urzędowych kontroli żywności, które są następnie uiszczane przez Spółkę.

Jednocześnie, stosownie do postanowień ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej Spółka jako podmiot obowiązany do przestrzegania wymagań higienicznych i zdrowotnych żywności ponosi opłaty za badania laboratoryjne oraz inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego. Przedmiotowe opłaty są pobierane w wysokości kosztów ich wykonania, jeśli w wyniku badań zostały stwierdzone naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych żywności. Na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Minister Zdrowia wydał rozporządzenie z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie sposobu ustalania wysokości opłat za badania laboratoryjne oraz inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2010 r. Nr 36, poz. 203; dalej: „rozporządzenie dot. badań laboratoryjnych i innych czynności”). Rozporządzenie to dotyczy sposobu ustalania wysokości opłat pobieranych za wskazane powyżej badania i czynności organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej związanych ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego.

Spółka pragnie podkreślić, że pomimo zachowania należytej staranności i dbałości o przestrzeganie przez pracowników wymogów wynikających z przepisów prawa dochodzi do sytuacji, gdy w ramach urzędowych kontroli właściwe organy stwierdzają pewne niezgodności z przepisami prawa żywnościowego. Ustawodawca w żaden sposób nie odnosi się do charakteru wykrytej niezgodności, co pozwala uznać, iż wykrycie jakiejkolwiek niezgodności stanowi uzasadnienie do obciążenia za czynności podjęte w ramach kontroli. Ponadto, w przypadku ponownych czynności kontrolnych, które są podejmowane w ramach urzędowych kontroli żywności Spółka zobowiązana jest do uiszczenia opłat związanych z ich przeprowadzeniem niezależnie od wyniku tych czynności.

Zdaniem Spółki, z przepisów ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz przytoczonych rozporządzeń wykonawczych do tych ustaw (tj. rozporządzenia dot. urzędowych kontroli żywności oraz rozporządzenia dot. badań laboratoryjnych i innych czynności) wynika, że opłaty za czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach prowadzonych kontroli mają charakter ekwiwalentny, tj. są wynagrodzeniem za wykonane na rzecz Spółki czynności.

Zgodnie z art. 75 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, opłaty te uwzględniają koszty związane z czynnościami wykonywanymi w ramach urzędowych kontroli żywności, natomiast w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia obejmują one koszty wykonania wymienionych w tym przepisie czynności. Celem tych opłat jest zatem pokrycie kosztów ponoszonych przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej za czynności wykonywane w ramach urzędowych kontroli żywności.

Powyższa konkluzja dotyczy również opłat, które są i będą ponoszone przez Spółkę na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Zgodnie z powołanym przepisem, opłaty te są pobierane za badania laboratoryjne oraz inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w wysokości kosztów ich wykonania. W myśl rozporządzenia dot. badań laboratoryjnych i innych czynności wysokość przedmiotowych opłat jest ustalana na podstawie bezpośrednich i pośrednich kosztów wykonania tych badań i czynności. W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić opłaty za konkretne badania i specjalistyczne czynności wykonywane przez organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku ze sprawowaniem nadzoru sanitarnego.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, opłaty związane z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanowią koszty związane z funkcjonowaniem Spółki jako całości i są ponoszone w celu zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Na mocy przepisów Spółka podlega urzędowym kontrolom organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej i jest obowiązana do pokrywania związanych z nimi opłat. Opłaty te są ponoszone za czynności wykonywane przez niezależne od Spółki organy i niewątpliwie przyczyniają się do poprawy sposobu funkcjonowania sklepów Wnioskodawcy. Wskazanie przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej ewentualnych niezgodności, które są następnie usuwane przez Spółkę pozwala na dostosowanie i utrzymywanie prowadzonej przez nią działalności w zgodzie z odpowiednimi standardami. Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego opłaty za czynności wykonane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej wywierają wpływ na jakość oferowanych przez niego towarów, których sprzedaż jest podstawową działalnością wykonywaną przez Spółkę. Jest to związane chociażby z kontrolowaniem przez te organy warunków i sposobu przechowywania towarów ze sprzedaży których Spółka osiąga przychody. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że ponoszenie opłat wynikających z decyzji organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest niezbędne w celu zapewnienia możliwości dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w branży spożywczej, a jednocześnie służy zabezpieczaniu źródła przychodów Spółki.

Jednocześnie Spółka chciałaby zaznaczyć, że w obrocie prawnym istnieją interpretacje przepisów prawa podatkowego potwierdzające możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych opłat ponoszonych przez podatników w związku z kontrolami dokonywanymi przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wnioskodawca ma świadomość, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, ale jego zdaniem płynące z nich konkluzje powinny znaleźć zastosowanie w przypadku Spółki. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca chciałby przykładowo powołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 lutego 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-1369/09/PC, zgodnie z którą: „(...) opłaty za czynności kontrolne PPIS ponoszone przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością winny stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowić koszty uzyskania przychodów”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 października 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-810/09/PP, wydanej w zakresie opłat poniesionych przez podatnika w związku z decyzją wydaną na podstawie art. 36 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Zgodnie z powołaną interpretacją, „(...) wydatek w postaci opłaty za czynności kontrolne, na które składają się czas dojazdu i czas poboru wody oraz koszt analizy laboratoryjnej należy zaliczyć do kosztów, których ponoszenie zapewnia prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym wydatek poniesiony został zatem w celu zachowania źródła przychodów”.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, ponoszone przez niego opłaty związane z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej spełniają przesłankę „celowości” wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i powinny stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy, potrącalne w dacie ich poniesienia.

Należy równocześnie pamiętać, iż do kosztów uzyskania przychodów, mimo spełniania powyższego warunku, zaliczyć można jedynie wydatki, które nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zawiera zamknięty katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. grzywny i kary pieniężne orzeczone w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetki od tych grzywien i kar (art. 16 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ponadto, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska oraz niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 16 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jednocześnie, kosztów uzyskania przychodów nie stanowią opłaty sankcyjne, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wpłacie do budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego (art. 16 ust. 1 pkt 54 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca nie wymienił opłat uiszczanych przez podatników na podstawie decyzji organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej wydawanej w związku z urzędowymi kontrolami żywności oraz sprawowanym nadzorem sanitarnym. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jego zdaniem opłaty płacone przez niego na podstawie przedmiotowych decyzji nie stanowią grzywien, kar pieniężnych, kar i opłat, o których mowa w powołanych powyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W pierwszej kolejności Spółka chciałaby wskazać, że ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia na podstawie której Wnioskodawca ponosi opłaty będące przedmiotem niniejszego wniosku zawiera odrębny dział, w którym znajdują się postanowienia dotyczące grzywien oraz kar pieniężnych. Również ustawa o Państwowej Inspekcji Sanitarnej zawiera odrębny rozdział, w którym znajduje się przepis dotyczący grzywien oraz kar. Żaden z przepisów znajdujących się we wskazanym dziale oraz rozdziale przytoczonych ustaw nie stanowi podstawy prawnej dla opłat, które są i będą ponoszone przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie, ponoszone przez Spółkę opłaty nie mają związku z obowiązkiem zapewnienia przez Spółkę bezpieczeństwa i higieny pracy, który to obowiązek jest weryfikowany w ramach odrębnych czynności kontrolnych prowadzonych przez Państwową Inspekcję Pracy. Nie sposób zatem uznać, że ponoszone przez Spółkę opłaty związane są z niewykonywaniem nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto, będące przedmiotem niniejszego wniosku opłaty mają charakter ekwiwalenty – są bowiem ponoszone za czynności wykonywane przez niezależne od Wnioskodawcy organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach urzędowych kontroli żywności oraz za badania laboratoryjne oraz inne czynności wykonywane w związku ze sprawowaniem przez te organy nadzoru sanitarnego. Przepisy powołanej ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz rozporządzeń wykonawczych do tych ustaw wskazują, że Spółka ponosi opłaty w zamian za badania i czynności, które zostały wykonane na jej rzecz przez organy Państwowe Inspekcji Sanitarnej. W wyniku tych badań i czynności Spółka podejmuje działania pozwalające na dostosowanie i utrzymywanie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zgodzie z odpowiednimi standardami, a także wywiera wpływ na jakość oferowanych przez Wnioskodawcę towarów. Nie ulega wątpliwości, że celem ponoszonych przez Spółkę opłat związanych z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym jest pokrycie kosztów ponoszonych przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku z wykonywanymi czynnościami, a nie ukaranie kontrolowanego podmiotu. Nie sposób zatem uznać, że opłaty te mają sankcyjny charakter.

Tym samym, zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym art. 16 ust. 1 pkt 18, 19 i 54 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdą zastosowania.

Skoro wynikający z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie obejmuje swym zakresem opłat płaconych przez Wnioskodawcę w związku z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, to zdaniem Wnioskodawcy ponoszone przez niego wydatki powinny stanowić koszty uzyskania przychodów (oczywiście pod warunkiem spełnienia ogólnych wymogów, jakie musi spełniać koszt uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, niemniej, jak wykazano wyżej, w niniejszym przypadku wymogi te są spełnione). Jak zostało już wykazane, przedmiotowe opłaty są i będą ponoszone przez Wnioskodawcę w celu zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów Spółki jakim jest prowadzona przez nią działalność gospodarcza.

Tym samym mając na uwadze powyższe rozważania, należy uznać, że ponoszone przez Spółkę opłaty związane z urzędowymi kontrolami żywności oraz nadzorem sanitarnym sprawowanym przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanowią i będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącalne w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin