2016.03.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-875/15-4/AW
z 7 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 4 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwalifikacji czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę oraz stawek podatku z tytułu sprzedaży posiłków, napojów i soków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwalifikacji czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę oraz stawek podatku z tytułu sprzedaży posiłków, napojów i soków. Wniosek został uzupełniony w dniu 1 marca 2016 r. o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Podatnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi księgowość w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów prowadzoną metodą kasową.

W ramach wykonywania działalności gospodarczej zawarł umowę leasingu operacyjnego na specjalistyczny samochód ciężarowy, wyposażony w urządzenia gastronomiczne służące do przygotowywania posiłków i napojów na imprezach masowych, odbywanych w różnych miejscach.

Samochód jest wyposażony w kasę fiskalną, spełnia wszelkie wymogi sanitarne przewidziane przepisami szczególnymi i został dopuszczony do przygotowywania posiłków dla ludności, przez właściwe służby.

Samochód będzie wyposażony w kilka przenośnych stolików i krzeseł w przewidywanej ilości 3 stoliki i 6 krzeseł, które będą udostępniane tylko na części imprez, na których będzie taka możliwość lub warunki atmosferyczne na to pozwolą. To wyposażenie nie zapewnia skorzystania z niego wszystkim klientom, ze względu na małą liczbę udostępnionych miejsc.

Sprzedawca nie udostępnia, żadnych toalet, łazienek, obsługi kelnerskiej, gdyż sprzedaż będzie dokonywana bezpośrednio z samochodu. Klient otrzyma produkty w formie umożliwiającej spożywanie go w dowolnym miejscu, a korzystnie z udostępnionych stolików będzie zależało tylko i wyłącznie od woli klienta.

Obecnie prowadzona jest sprzedaż testowa oraz trwa opracowywanie receptur produktów.

Docelowo przedmiotem sprzedaży będą przede wszystkim:

zapiekanki i kanapki o różnym składzie, zarówno mięsne jak i wegetariańskie, tak zwane burgery,
sałatki,
smażone kawałki mięs bądź ryb w panierce, tak zwane stripsy,
smażona cebula,
świeże soki i napoje sporządzane z owoców i warzyw lub kupowane w celu dalszej odsprzedaży.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

Ad.1

Zapiekanki, kanapki, burgery, sałatki, smażone kawałki mięs i ryb (stripsy), smażona cebula mieszczą się w grupie 10.85.1 i w zależności od receptury i składu, czy też przewagi jednego składnika będą klasyfikowane jako:

10.85.11.0 Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów lub krwi (kanapki i burgery na bazie mięsa, smażone kawałki mięs tzw. stripsy);

10.85.12.0 Gotowe posiłki i dania na bazie ryb, skorupiaków i mięczaków (kanapki i burgery na bazie ryb, smażone kawałki ryb tzw. stripsy);

10.85.13.0 Gotowe posiłki i dania na bazie warzyw (sałatki, smażona cebula);

10.85.14.0 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych (kanapki i burgery jako samodzielne produkty z minimalną ilością dodatków lub bez);

10.85.19.0 Pozostałe gotowe posiłki i dania, włączając pizzę zamrożoną (w przypadku gdy kanapka lub burger nie będzie się mieścił w powyższych kategoriach).

Ad.2

Wnioskodawca wyjaśnia, iż będzie dokonywał sprzedaży wyłącznie soków, których udział masowy w napoju będzie wynosił nie mniej niż 20% składu surowcowego mieszczące się w klasyfikacji PKWiU pod symbolem 11.07.19.0 i wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej wyłącznie w tym zakresie, z pominięciem zapytania dotyczącego towarów sklasyfikowanych w PKWiU 11.89.15.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż produkowanej w samochodzie żywności i napojów należy traktować jako dostawę towarów czy jako usługę gastronomiczną?
Jaką stawkę podatkową VAT należy zastosować do sprzedawanych posiłków z samochodu?
Jaką stawkę podatkową VAT należy zastosować do sprzedawanych napojów i soków sporządzonych ze świeżych owoców i warzyw oraz do soków i napojów zakupionych w celu dalszej odsprzedaży, dokonywanych z samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Przy sprzedaży przygotowywanych towarów i napojów z samochodu dokonywana jest dostawa towarów, i nie jest świadczona usługa gastronomiczna.

Swoje stanowisko Podatnik opiera na art. 6 rozporządzenia wykonawczego Rady (EU) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. który definiuje usługi restauracyjne i cateringowe następująco:

Usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów, lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.
Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów, albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym głównym nakładem pracy jest produkcja żywności, gdyż Podatnik nie będzie korzystał z żadnego lokalu, w którym klient mógłby być obsłużony, nie będą również świadczone żadne usługi towarzyszące, np. usługi kelnerskie.

Również wystawienie kilku stolików i krzeseł do nich, nie może być uznane za świadczenie usługi gastronomicznej, gdyż nadal nie będzie można mówić o lokalu, ani o dokonywaniu serwisu kelnerskiego.

Poparcie powyższego stanowiska znajduje się również w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 marca 2011 roku w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C50l/09 i C-502/09, którego sentencja wyraźnie wskazuje, że „sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we Floyer kin stanowi dostawę towaru, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego”. Ponadto powyższy wyrok wskazuje, że „w przypadku dostawy towarów pojęcie «środki spożywcze» (...) należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono również dania i posiłki gotowane, pieczone, smażone lub w inny sposób przygotowane do spożycia na miejscu”.

Zatem przy sprzedaży gotowych posiłków i napojów znajdzie zastosowanie stawka VAT przewidziana dla dostawy towaru, a nie stawka VAT przewidziana dla usługi gastronomicznej.

Ad.2

Podatnik będzie sprzedawał głównie następujące posiłki przygotowywane we wskazanym samochodzie o zawartości alkoholu do 1,2%, mieszczące się w klasyfikacji PKWiU pod symbolem 10.85.1, ze względu na skład poszczególnych dań:

zapiekanki i kanapki o różnym składzie, zarówno mięsne jak i wegetariańskie, tak zwane burgery,
sałatki,
smażone kawałki mięs bądź ryb w panierce, tak zwane stripsy,
smażona cebula.

Zatem zgodnie z poz. 28, załącznika nr 10 do Ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa tych dań i im podobnych, o zawartości alkoholu do 1,2% będzie objęta stawką VAT w wysokości 5%.

Ad.3

Podatnik będzie sprzedawał produkowane w samochodzie przez siebie napoje sporządzone ze świeżych owoców, których udział masowy w napoju będzie wynosił nie mniej niż 20% składu surowcowego (PKWiU 11.07.19.0) oraz soki sporządzone z owoców i warzyw (PKWiU 11.89.15.0) więc zgodnie z poz. 30 i poz. 31, załącznika nr 10 do Ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa tych napojów i soków będzie objęta stawką VAT w wysokości 5%.

Ponadto podatnik będzie nabywał napoje i soki objęte stawką VAT 5% w celu dalszej odsprzedaży z samochodu, zatem stawką właściwą będzie stawka dotycząca dostawy tych napojów i soków, taka sama jak naliczona przy zakupie tych produktów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, (a wcześniej wynikającymi z VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania; Dz. Urz. UE L Nr 145, str. 1, z późn. zm.) - opodatkowaniu VAT podlegają (…) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z treści natomiast art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112, wynika, że „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Pojęcie „dostawy towarów” w Szóstej Dyrektywie definiował art. 5 ust. 1, który stanowił, że „dostawa towaru” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi jako właściciel.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 112 - „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy - termin „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5.

Z art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, str. 1) wynika, że „usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy”.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 - za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 ww. Rozporządzenia wykonawczego weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy wynika, że Podatnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi księgowość w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów prowadzoną metodą kasową.

Obecnie prowadzona jest sprzedaż testowa oraz trwa opracowywanie receptur produktów.

Docelowo przedmiotem sprzedaży będą przede wszystkim:

zapiekanki i kanapki o różnym składzie, zarówno mięsne jak i wegetariańskie, tak zwane burgery,
sałatki,
smażone kawałki mięs bądź ryb w panierce, tak zwane stripsy,
smażona cebula,
świeże soki i napoje sporządzane z owoców i warzyw lub kupowane w celu dalszej odsprzedaży.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że zapiekanki, kanapki, burgery, sałatki, smażone kawałki mięs i ryb (stripsy), smażona cebula mieszczą się w grupie 10.85.1.

Z analizy opisu sprawy wynika, że rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że dostawa gotowych posiłków, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Klienci Wnioskodawcy w okolicznościach wskazanych we wniosku nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej, czy innego serwisu. Oczekiwania klientów sprowadzają się jedynie do otrzymania gotowego posiłku. Klient wybiera jedynie posiłek z dostępnego menu i może spożyć go w dowolnie wybranym przez siebie miejscu.

W związku z powyższym należy uznać, że w stanie wskazanym przez Wnioskodawcę mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

Stanowisko powyższe pozostaje w zgodzie m.in. z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, w którym Trybunał wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalności restauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos. Zgodnie z tym orzecznictwem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług) „charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania”, wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych „transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu”.

W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, że: „działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. (…) Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach”.

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, że „w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych”. W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że „elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów”.

Ponadto Trybunał zauważył, że: „przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (…), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (…) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru”.

Reasumując, sprzedaż posiłków, żywności i napojów, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów w postaci posiłków i dań gotowych, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2 i 3

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług do czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca częstokroć odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, który zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, wymieniono w poz. 28, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1 - „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, a w poz. 31, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 11.07.19.0 „Pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:

w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
zawierające tłuszcz mlekowy, (…).

Z objaśnień do załącznika nr 10 wynika, że:

ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Należy w tym miejscu wskazać, że z treści art. 2 pkt 30 ustawy wynika, że przez zapis „PKWiU ex” rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do wyrobów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa wyrobu. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, że posiłki, soki i napoje będące przedmiotem wniosku sklasyfikowane zostały przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 10.85.1 i 11.07.19.0 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji gdy, jak wskazał Wnioskodawca, opisane we wniosku produkty mieszczą się w grupowaniach PKWiU z 2008 r. - 10.85.1 i 11.07.19.0 to ich dostawa podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a w związku z poz. 28 i 31 załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji wykonywanych czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W szczególności, przedmiotową interpretację indywidualną wydano przy założeniu, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów sklasyfikowanych pod symbolami 10.85.1, 11.07.19.0 według PKWiU z 2008 r. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy - udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy kwalifikacji czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę oraz stawek podatku z tytułu sprzedaży posiłków, napojów i soków, oznaczonych symbolem PKWiU 10.85.1, 11.07.19.0 dokonywanej z samochodu.

Natomiast odnośnie produktów oznaczonych przez Wnioskodawcę symbolem PKWiU 11.89.15.0 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie o nr ILPP2/4512-1-875/15-5/AW z dnia 7 marca 2016 r.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin