Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-64/16/NL
z 3 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 24 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem posiłków i napoi ponoszonych podczas podróży służbowych pracowników i współpracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem posiłków i napoi ponoszonych podczas podróży służbowych pracowników i współpracowników.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, który jest spółką z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) świadczy usługi kadrowo-księgowe oraz usługi informatyczne dla spółek należących do grupy kapitałowej. Jedynym właścicielem udziałów Spółki jest spółka X z siedzibą Niemczech, której jedynym udziałowcem jest niemiecka spółka Y, której jedynym udziałowcem jest spółka Z z siedzibą w Niemczech.

Wielkość Spółki i ciągły rozwój powodują konieczność częstych spotkań z jej kontrahentami, zarówno w siedzibie Spółki, jak i w lokalach gastronomicznych. Wszystkie te spotkania związane są przedmiotowo z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Jeżeli chodzi o spotkania z kontrahentami w biurze Spółki, to w ich trakcie uczestnikom serwowane będą napoje (takie jak: kawa, herbata, soki, woda), a jeżeli spotkanie będzie trwać dłużej, to także przekąski (takie jak: kanapki, tartinki), czy słodycze (takie jak: cukierki, czekoladki). Natomiast spotkania poza Spółką odbywać się będą głównie w restauracjach, w trakcie których uczestnicy będą zamawiać posiłki z karty dań i napojów. Zdarzyć się może, że serwowane będą alkohole, to jest piwo lub wino. Spotkania z kontrahentami w restauracji (lub innym lokalu gastronomicznym) będą miały na celu omówienie spraw związanych z działalnością gospodarczą Spółki. Wnioskodawca nie będzie częstować kontrahentów w swym biurze, ani nie będzie zapraszać ich do lokali gastronomicznych w celu wykreowania swego pozytywnego wizerunku, stworzenia obrazu dobrej kondycji finansowej Spółki, czy też wytworzenia pozytywnych i zażyłych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Ponadto, Spółka będzie przeprowadzać wewnętrzne spotkania w swym biurze z pracownikami i współpracownikami (osobami zatrudnionymi na podstawie umowy cywilnoprawnej) w celach związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Spotkania te poświęcone będą, przykładowo, analizie wyników finansowych Spółki, omówieniu strategii na przyszłość, rozwiązywaniu bieżących spraw w działalności Spółki. Często takie spotkania mogą trwać po kilka godzin. W trakcie tych spotkań uczestnikom (pracownikom i współpracownikom) serwowane będą napoje (takie jak: kawa, herbata, soki, woda), przekąski (takie jak: kanapki, tartinki), słodycze (takie jak: cukierki, czekoladki). Spółka będzie nabywać również artykuły spożywcze, które stanowić będą napoje lub będą służyć do przygotowania napojów przez pracowników i współpracowników. Chodzi tu o taki asortyment, jak: kawa, herbata, soki, woda, mleko, cukier. Będą one wystawiane w pomieszczeniach kuchennych w biurze Spółki, w których każdy pracownik lub współpracownik będzie mógł sobie przyrządzić napój.

Z uwagi na wielkość Spółki i jej liczne operacje gospodarcze, Spółka często będzie wysyłać swoich pracowników i współpracowników w podróże o charakterze służbowym, tj. związanym z jej działalnością gospodarczą. W trakcie tych wyjazdów, poza miejscowość w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy, pracownicy i współpracownicy będą nabywać na koszt Spółki, celem konsumpcji, posiłki i napoje. Chodzi tu o gotową do bezpośredniego spożycia żywność oferowaną w punktach gastronomicznych, takich jak: bary, bistra, stołówki, kantyny, restauracje, punkty sprzedażowe oferujące gotowe kanapki, itp. Pracownicy i współpracownicy będą nabywać również napoje bezalkoholowe, przykładowo: kawę, herbatę, soki, wodę. Przedmiotowe wydatki będą dokumentowane fakturami wystawionymi przez sprzedawców posiłków (napoi) bezpośrednio na Spółkę albo paragonami fiskalnymi, które następnie pracownik lub współpracownik dołączy do dokumentu stanowiącego rozliczenie kosztów podróży służbowej. Może się zdarzyć, że wypłacona w ten sposób przez Spółkę kwota, odzwierciedlająca koszt nabytych posiłków i napoi, przekroczy limity diet wynikających z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167). Ponadto Spółka będzie organizować dla swoich pracowników i współpracowników imprezy, na których są serwowane posiłki i napoje. Imprezy te będą miały charakter integracyjny, często będą one związane z powszechnie obchodzonymi świętami, takimi jak Boże Narodzenie, czy Wielkanoc. Tego rodzaju spotkania będą wpływać pozytywnie na atmosferę w miejscu pracy i na relacje pomiędzy poszczególnymi pracownikami i współpracownikami, budują zespół, a przez to pośrednio wpływać będą na efektywność pracy załogi. Wnioskodawca nie będzie traktować organizacji imprez integracyjnych, jako działalności socjalnej i nie będzie finansować ich z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z nabyciem posiłków i napoi, celem spożycia przez pracowników i współpracowników Spółki w trakcie podróży o charakterze służbowym?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z nabyciem posiłków i napoi celem spożycia przez pracowników i współpracowników Spółki w trakcie podróży o charakterze służbowym. Nie ma tutaj znaczenia ewentualna okoliczność, że wydatki te przekroczą limity diet wynikające z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Skoro podróż pracownika lub współpracownika będzie miała na celu wykonywanie zadań związanych z działalnością gospodarczą Spółki poza miejscowością jej siedziby, to tym samym osoby znajdujące się w takiej podróży będzie przyczyniać się do uzyskania (zachowania albo zabezpieczenia) przychodów Wnioskodawcy. Tym samym wydatki na zakup posiłków i napoi w trakcie podróży o charakterze służbowym wpisywać się będzie w definicję kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy CIT). Jednocześnie omawiane wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdzają organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 17 września 2010 r., Znak: IPPB5/423-453/10-4/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.