INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 05.03.2012 r. (data wpływu 08.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nabycia spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nabycia spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1986 roku zmarł dziadek Wnioskodawcy od strony ojca. Testamentu nie zostawił. Żadne postanowienie spadkowe nie było przeprowadzone. W 1991 roku zmarła babcia Wnioskodawcy ze strony ojca, również nie sporządzając testamentu. Ojciec Wnioskodawcy nie przeprowadził do chwili obecnej żadnego postępowania spadkowego po rodzicach, po których pozostał domek jednorodzinny wraz z działką oraz dwie działki rolne. Całość nie spełnia wymogów gospodarstwa rolnego, gdyż powierzchnia łączna jest poniżej 1 ha. Zasadniczą przyczyną tego, że do tej pory ojciec Wnioskodawcy nie przyjął spadku są koszty, które są z tym związane. Nic nie wskazuje na to, by coś się mogło w tym względzie zmienić (wiek, przewlekła choroba i studiujący syn na utrzymaniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po śmierci ojca dochowując obowiązujących procedur i terminów zgodnie z obowiązującym prawem podatkowym na dzień dzisiejszy (zakładając, że nie ulegnie ono zmianie do śmierci ojca) Wnioskodawca będzie uprawniony do całkowitego zwolnienia od podatku od przyjętego po ojcu (a praktycznie po babci i dziadku) spadku...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy dotyczący Wnioskodawcy w wyżej opisanym przypadku powstanie po śmierci ojca i przyjęciu przez Wnioskodawcę spadku.

Wnioskodawca uważa, że jeśli ustawa o podatku od spadków obowiązywałaby w obecnym kształcie w dniu śmierci ojca, to Wnioskodawca byłby uprawniony do ubiegania się o zwolnienie podatkowe od spadku po ojcu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 1986 roku zmarł dziadek Wnioskodawcy od strony ojca. Testamentu nie zostawił. Żadne postanowienie spadkowe nie było przeprowadzone. W 1991 roku zmarła babcia Wnioskodawcy ze strony ojca, również nie sporządzając testamentu. Ojciec Wnioskodawcy nie przeprowadził do chwili obecnej żadnego postępowania spadkowego po rodzicach, po których pozostał domek jednorodzinny wraz z działką oraz dwie działki rolne. Całość nie spełnia wymogów gospodarstwa rolnego, gdyż powierzchnia łączna jest poniżej 1 ha.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

W przypadku braku takiego zgłoszenia nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

Kwestię nabycia spadku regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 94 ze zmianami) Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 922 prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W świetle art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a stosownie do art. 925 – spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Omawiane nabycie dokonuje się z mocy prawa, jednakże pomimo jego definitywnego charakteru, niekiedy rodzi się konieczność formalnego wykazania przez spadkobiercę następstwa prawnego po osobie zmarłej m.in. przed sądem, organem administracji państwowej czy osobami trzecimi.

Stąd też instytucją prawną, która umożliwia spadkobiercy wykazanie swojego statusu jest niewątpliwie stwierdzenie nabycia spadku. W myśl art. 1025 § 1 zd. 1 Kodeksu cywilnego sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Zatem prawomocne postanowienie stwierdzające nabycie spadku przez spadkobierców powołanych na mocy postanowień testamentu (art. 959-965 Kodeksu) lub przepisów ustawy (art. 931-937) stwarza domniemanie prawne, że osoba wymieniona w postanowieniu jest spadkobiercą (art. 1025 § 2) legitymowanym do dochodzenia roszczeń z tytułu dziedziczenia spadku wobec osób trzecich, nieroszczących sobie praw do spadku z tego tytułu (art. 1027) oraz do rozporządzania prawami, które należą do spadku.

Określony w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, sześciomiesięczny termin na złożenie przez stronę zgłoszenia nabycia spadku właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego jest jedynym warunkiem zwolnienia z podatku od spadków. Co charakterystyczne jest to termin materialny (niepodlegający przywróceniu), a nie procesowy. Użycie w omawianym przepisie przez ustawodawcę sformułowania „w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku” wskazuje, iż tylko jego przekroczenie skutkuje – zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy – opodatkowaniem na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Reasumując, należy stwierdzić, iż po śmierci ojca w stosunku do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku od spadków i darowizn z tytułu nabytego po nim spadku (o ile nie zmieni się stan prawny), na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, po spełnieniu warunków określonych w ww. przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.