Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-133/16/BJ
z 18 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją inwestycji „XXXXX” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją ww. inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto … jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług i realizuje ww. projekt Realizacja projektu przyczynia się do stworzenia spójnego systemu ścieżek rowerowych w północnej i północno-wschodniej części X, od ul. X (poprzez ul. X i dalej w ul. X- zarówno w ul. X i X do ul. X istniejące ciągi rowerowo-piesze zostały zrealizowane w latach poprzedzających realizację projektu, z częściowym dofinansowaniem ze środków zewnętrznych) do ul. X - dzielnicy X. W skład nowo stworzonego systemu wchodzą ciągi rowerowo-piesze zrealizowane w ramach następujących zadań:

1. ciąg w ul. X na odcinku od ul. X do rzeki … - dł. ścieżki 284, 2m.
2. ciąg w ul. X od rzeki … do skrzyżowania ul. X z ul. X (dzielnica X) - dł. ścieżki 800 m.
3. ciąg w ul. X na odcinku od ul.X do ul. X - dł. ścieżki 180 m.
4. ciąg w ul. X na odcinku od ul. X do wjazdu na parking przy X - dł. ścieżki 521,5 m.
5. ciąg w ul. X - II etap zadania z pkt 4 - kontynuacja ciągu od wjazdu na parking przy D… X do zjazdu w ul. X - dł. ścieżki 170 m.

Łącznie w ramach projektu powstało 1955,7 m nowych ciągów rowerowo-pieszych, które wiodą od drogi wojewódzkiej nr … (ul. X), poprzez ul. X, X i X w stronę Parku … i dalej do miejscowości nadzalewowych. Realizacja działań wchodzących w skład projektu przyczyni się do stworzenia kompleksowego systemu ścieżek rowerowych i pieszych, by w maksymalnym stopniu wykorzystać istniejące możliwości miasta do rozwoju turystyki aktywnej - rowerowej oraz pieszej, a tym samym doprowadzić do wzrostu potencjału turystycznego. Celem strategicznym projektu jest wzrost potencjału turystycznego miasta wynikający z rozbudowanego systemu ścieżek rowerowych.

Cele bezpośrednie:

• wysoka dostępność do ścieżek rowerowych na terenie miasta poprzez budowę systemu ciągów rowerowo-pieszych w ul. X (poprzez ul. X) oraz ul. X do X,
• zapewniona spójność i ciągłość systemu ścieżek rowerowych na obszarze realizacji projektu,
• podniesiony poziom bezpieczeństwa infrastruktury turystycznej dla pieszych i rowerzystów wskutek odseparowania ich od ruchu pojazdów mechanicznych,
• wzrost nakładów na inwestycje w infrastrukturę turystyczną.

W wyniku realizacji zadania powstał majątek gminy w postaci ścieżek rowerowych oraz wiaty przystankowej, która została przekazana po zakończeniu realizacji projektu aportem do spółki komunalnej jaką jest Z. Sp. z o. o. w X.

Ścieżki rowerowe powstałe w ramach projektu stanowią majątek gminy i są ewidencjonowane, jako grupa II podgrupa 22 rodzaj 220-infrastruktura transportu (drogi).

Uzyskane dofinansowanie z budżetu Unii Europejskiej nie jest pomocą bezzwrotną, o której mowa w rozdz. VI Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. Dz. U. 2013 r. poz.1656 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa możliwe będzie odzyskanie podatku naliczonego przez beneficjenta w odniesieniu do kosztów projektu w zakresie: robót budowlanych, inżyniera kontraktu, dokumentacji projektowej, robót elektroenergetycznych, promocji projektu, audytu zewnętrznego, robót dodatkowych i studium wykonalności ?

Zdaniem Gminy, zgodnie z „Wytycznymi w sprawie kwalifikowalności wydatków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego … na lata 2007-2013”, co do zasady każdy projekt współfinansowany ze środków funduszy w ramach RPO … na lata 2007-2013 powinien zachować trwałość przez okres 5 lat od daty finansowego zakończenia Projektu, czyli od daty poniesienia ostatniego wydatku w ramach projektu (dokonanie przez Beneficjenta zapłaty na podstawie ostatniej faktury lub innego dowodu księgowego o równoważnej wartości dowodowej, dotyczącej wydatków kwalifikowalnych poniesionych w ramach projektu). Pojęcie „trwałości projektu” rozumiane jest jako niepoddanie projektu tzw. znaczącej modyfikacji

• modyfikacji mającej wpływ na charakter lub warunki realizacji projektu lub powodującej uzyskanie nieuzasadnionej korzyści przez przedsiębiorstwo lub podmiot publiczny; oraz
• wynikającej ze zmiany charakteru własności elementu infrastruktury albo z zaprzestania działalności produkcyjnej.

W związku z powyższym zarówno w okresie pierwszych pięciu lat, jak i w następnych latach eksploatacji projektu, właścicielem i zarządzającym będzie Beneficjent (Wnioskodawca), który będzie ponosił koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją dróg objętych zakresem rzeczowym projektu.

Zdaniem Gminy VAT od majątku przekazanego aportem do spółek komunalnych jest możliwy do odzyskania, a co za tym idzie nie powinien być kosztem kwalifikowanym projektu. Również koszt wiaty przystankowej zrealizowanej łącznie z ciągiem rowerowo-pieszym, niezwiązanej bezpośrednio ze ścieżkami rowerowymi jako infrastrukturą kwalifikowaną w ramach projektu, jest kosztem niekwalifikowanym. Do kosztów niekwalifikowanych będzie również zaliczała się proporcjonalna część kosztu w zakresie: robót budowlanych, inżyniera kontraktu, dokumentacji projektowej robót elektroenergetycznych, promocji projektu, audytu zewnętrznego, robót dodatkowych i studium wykonalności. Gmina wnosząc aport rzeczowy do spółek prawa handlowego i cywilnego otrzymuje w zamian udziały (akcje) spółki o określonej wartości nominalnej. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. ws. wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Rozdział 13 § 38 do 30 grudnia 2008 r. wkłady niepieniężne do spółek prawa handlowego i cywilnego były objęte zwolnieniem. W chwili obecnej dostawa towarów lub wykonanie usług, jako aport jest rozliczane według ogólnych zasad określonych w ustawie o podatku VAT, co oznacza, iż aport winien być dokumentowany fakturą sprzedaży, a stawka podatkowa wykazana na tej fakturze będzie zależna od tego, z jakim towarem lub usługą mamy do czynienia. Podstawą opodatkowania w każdym aporcie niepieniężnym będzie obrót (art. 29 ust 1 ustawy o podatku VAT). W konsekwencji zmiany tych przepisów płatnik podatku VAT może rozliczyć podatek zgodnie z art. 86 ustawy o podatku VAT, tj. skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast podatek naliczony związany z realizacją budowy ścieżek rowerowych zdaniem Gminy nie podlega odliczeniu. Gmina nie pobiera i nie będzie w przyszłości pobierała żadnych pożytków związanych z powstałymi ciągami rowerowymi. Podatek Vat został uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako koszt kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania, w odniesieniu do kosztów projektu uznanych przez Instytucję Zarządzającą za kwalifikowane. W odniesieniu do kosztów projektu uznanych przez Instytucję Zarządzającą za koszty niekwalifikowane, Vat został uwzględniony również jako koszt niekwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki. Odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług. Następnym, a zarazem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze lokalnym, wykonywanych przez gminę, należą m.in. zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w części dotyczącej towarów i usług nabytych w ramach projektu (w zakresie: robót budowlanych, inżyniera kontraktu, dokumentacji projektowej, robót elektroenergetycznych, promocji projektu, audytu zewnętrznego, robót dodatkowych i studium wykonalności), a służących do realizacji ścieżek rowerowych, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – nie służą i nie posłużą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tego zadania. Ponadto, nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego, gdyż środki wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

W odniesieniu do części dotyczącej towarów i usług nabytych w ramach projektu (w zakresie: robót budowlanych, inżyniera kontraktu, dokumentacji projektowej, robót elektroenergetycznych, promocji projektu, audytu zewnętrznego, robót dodatkowych i studium wykonalności) związanych z budową wiaty (która została przekazana aportem do spółki komunalnej) Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku, o ile nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 88 ww. ustawy.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.