Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-60/16-2/PR
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, podejmuje czynności inwestycyjne, efektem których w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. nabywać będzie materiały od dostawców unijnych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). W przypadku niektórych dostawców unijnych Wnioskodawca przewiduje dopuszczenie możliwości zmniejszenia sumy należności o określoną wartość lub procent – w przypadku zapłaty należności przez Wnioskodawcę przed upływem oznaczonego terminu w umowie/na fakturze. Planuje się, że Wnioskodawca nabywać będzie prawo do skorzystania z tak określonego skonta (rabatu), jeżeli według własnego uznania zastosuje się do określonych w umowie/na fakturze warunków, a w szczególności dokona zapłaty przed upływem określonego terminu. W takim wypadku Wnioskodawca dokonywać będzie zapłaty odpowiednio mniejszej kwoty, przy czym realizacja powyższego skonta (rabatu) nie będzie już potwierdzana żadnymi dodatkowymi dokumentami. Wnioskodawca stosuje system SAP. Wersja stosowana przez Wnioskodawcę opiera się o funkcjonowanie systemowych automatów księgujących VAT UE, co powoduje, że w przypadku spodziewanej bardzo dużej ilości przedmiotowych faktur – ich jednostkowe korygowanie będzie nadmiernie utrudnione i uciążliwe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo, jeśli VAT należny oraz VAT naliczony z tytułu transakcji zostanie przez niego rozliczony zgodnie z wartościami wynikającymi z faktury pierwotnej (tj. bez uwzględnienia skonta)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady ustalania podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów określają przepisy art. 30a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – dalej u.p.t.u. Przepisy te nie mają charakteru samodzielnego, gdyż przewidują odpowiednie stosowanie przepisów art. 29a u.p.t.u.

Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (art. 30a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Przy ustalaniu tej podstawy odpowiednio stosuje się przy tym między innymi art. 29a ust. 7 u.p.t.u. (art. 30a ust. 1 u.p.t.u.), a więc podstawa opodatkowania WNT nie obejmuje między innymi, kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty.

Oznacza to, że skonto przyznawane Wnioskodawcy przez unijnego dostawcę zmniejsza podstawę opodatkowania WNT przedmiotowych towarów (o ile spełniony zostanie warunek przyznania skonta, tj. zapłata nastąpi w odpowiednim terminie).

A zatem rozliczając WNT tych towarów Wnioskodawca – zgodnie z literą prawa – powinien przyjmować podstawę opodatkowania obniżoną o skonto, z którego będzie korzystał, ewentualnie – jeżeli WNT już zostałoby rozliczone – obniżać przyjętą podstawę opodatkowania. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2014 r. (IBPP4/443-129/14/LG): „w przypadku gdy zapłata, w której uwzględniono skonto będzie dotyczyła dostaw z poprzednich miesięcy, tzn. od których obowiązek podatkowy już powstał i zostały wykazane w odpowiednich deklaracjach, wówczas obrót i podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy pomniejszyć w miesiącu, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta, jednocześnie przy ustaleniu wartości takiej korekty należy zastosować kurs waluty odpowiedni dla faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku gdy zapłata, w której uwzględniono skonto, miała miejsce w tym samym miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu pierwotnej transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego, wówczas skonto należy uwzględnić od razu przy ustalaniu podstawy opodatkowania”.

Wnioskodawca jest zdania, że brak uwzględnienia skonta w rozliczeniu WNT nie spowoduje jednak naruszenia należności publicznoprawnej, bowiem per saldo efekt ekonomiczny rozliczenia transakcji będzie taki sam, jak gdyby wartość skonta została uwzględniona. Nie powstanie tym samym zaległość podatkowa, nie wystąpi także VAT do zwrotu. Planowane rozliczenie VAT jest transparentne dla budżetu państwa i nie wywołuje wpływu na sytuację osób trzecich – w tym dostawcy towarów i innych kontrahentów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podkreśla bowiem, że stosuje taką wersję systemu SAP, która opiera się o funkcjonowanie automatycznych księgowań faktur pierwotnych VAT UE, a duża liczba planowanych transakcji wpływa na nadmierną uciążliwość dokonywania jednostkowych korekt, stąd prosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Wnioskodawca wyjaśnia, że jego stanowisko sprowadza się do uznania, że w jego ocenie brak uwzględnienia skonta w rozliczeniu WNT nie spowoduje jednak naruszenia należności publicznoprawnej, bowiem per saldo efekt ekonomiczny rozliczenia transakcji będzie taki sam jak gdyby wartość skonta została uwzględniona. Nie powstanie tym samym zaległość podatkowa, nie wystąpi także VAT do zwrotu. Planowane rozliczenie VAT jest transparentne dla budżetu państwa i nie wywołuje wpływu na sytuację osób trzecich – w tym dostawcy towarów i innych kontrahentów Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 20 ust. 5 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca podejmuje czynności inwestycyjne, efektem których w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. nabywać będzie materiały od dostawców unijnych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W przypadku niektórych dostawców unijnych, Wnioskodawca przewiduje dopuszczenie możliwości zmniejszenia sumy należności o określoną wartość lub procent – w przypadku zapłaty należności przez Wnioskodawcę przed upływem oznaczonego terminu w umowie/na fakturze. Planuje się, że Wnioskodawca nabywać będzie prawo do skorzystania z tak określonego skonta (rabatu), jeżeli według własnego uznania zastosuje się do określonych w umowie/na fakturze warunków, a w szczególności dokona zapłaty przed upływem określonego terminu. W takim wypadku Wnioskodawca dokonywać będzie zapłaty odpowiednio mniejszej kwoty, przy czym realizacja powyższego skonta (rabatu) nie będzie już potwierdzana żadnymi dodatkowymi dokumentami. Wnioskodawca stosuje system SAP, którego stosowana wersja opiera się o funkcjonowanie systemowych automatów księgujących VAT UE, co powoduje, że w przypadku spodziewanej bardzo dużej ilości przedmiotowych faktur – ich jednostkowe korygowanie będzie nadmiernie utrudnione i uciążliwe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z udzielonym skontem.

Stosownie do art. 30a ust. 1 ustawy – do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

I tak, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Dla określenia podstawy opodatkowania wyróżnia się dwa rodzaje rabatów: przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem zapłaty, które nie mają wpływu na podstawę opodatkowania i przyznane np. po dostawie towarów. Skonto zaś stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności. Zgodnie z definicją słownikową tego pojęcia zawartą w „Małym Słowniku Języka Polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997 r.), skonto to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznawane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem”.

Mając na uwadze art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy należy wskazać, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto).

Podatnik nabywa prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu zapłaty należności za nabyty towar z uwzględnieniem skonta, z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze lub w umowie, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Powołane przepisy ustalają pewną ogólną zasadę, że podstawa opodatkowania dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obejmuje tylko kwotę ostatecznie należną sprzedawcy (tzn. jaką nabywający jest obowiązany zapłacić) po uwzględnieniu określonych okoliczności, tj. w niniejszym przypadku skonta.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy ‒ podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 130c i art. 133.

Zatem, jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (określony zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy) spełnione zostaną warunki uprawniające Wnioskodawcę do zastosowania skonta, winien on będzie zmniejszyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o kwotę należnego skonta i wykazać podstawę opodatkowania po udzielonym skoncie, tj. w rzeczywistej wysokości jaka została zapłacona za dostarczony towar. W konsekwencji winien on stosownie zmniejszyć wykazane w deklaracji kwoty podatku naliczonego i należnego.

Natomiast w przypadku gdy zapłata, w której uwzględniono skonto będzie dotyczyła dostaw z poprzednich miesięcy, tzn. od których obowiązek podatkowy już powstał i został wykazany w odpowiednich deklaracjach, wówczas podstawa opodatkowania i podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy pomniejszyć w miesiącu, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta, a także odpowiednio dokonać korekty podatku naliczonego do odliczenia.

Podsumowując, Wnioskodawca postąpi nieprawidłowo, jeśli podatek VAT należny oraz VAT naliczony z tytułu danego wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru zostanie przez niego rozliczony zgodnie z wartościami wynikającymi z faktury pierwotnej (tj. bez uwzględnienia skonta).

Należy podkreślić, że czynny podatnik VAT w zakresie realizowanych przez siebie działań gospodarczych działa głównie w ramach systemu wytyczonego przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy. Działając w obszarze swojej działalności gospodarczej podatnik VAT musi zatem uwzględnić przepisy, które będą odnosić się do wykonywanych czynności i przewidzieć skutki swoich decyzji na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, ponieważ o zakresie stosowania prawa podatkowego w odniesieniu do danych czynności przesądza rzeczywisty charakter tych czynności. Jakiekolwiek przeszkody nie mogą determinować sposobu opodatkowania wykonywanych czynności. Rzeczą podatnika jest takie zorganizowanie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, aby w prawidłowy sposób mógł wywiązać się z nałożonych na niego przez ustawodawcę obowiązków.

W związku z powyższym twierdzenie Wnioskodawcy, że stosowana przez niego wersja systemu SAP opierającego się na automatycznym księgowaniu faktur VAT UE wpływa na nadmierną uciążliwość dokonywania jednostkowych korekt, nie może mieć wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Wskazane przez Wnioskodawcę problemy techniczne związane z dużą ilością faktur nie uzasadniają prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy i wykazywania podatku należnego oraz naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z wartościami wynikającymi z faktur pierwotnych (tj. bez uwzględnienia skonta), ponieważ to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rzetelnego i prawidłowego opodatkowywania wykonywanych czynności, a jakiekolwiek przeszkody techniczne, czy też uciążliwości nie mogą determinować sposobu ich rozliczenia. Prawidłowość ustalenia podstawy opodatkowania w rzeczywistej wysokości jaka została zapłacona za nabyty wewnątrzwspólnotowo towar, a w konsekwencji prawidłowość ustalenia kwot podatku należnego oraz naliczonego nie może być przedmiotem woli Wnioskodawcy, ale wynika z przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.