Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-153/16-2/AK
z 28 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przeznaczenia części nadwyżki bilansowej Spółdzielni na dofinansowanie funduszu remontowego i na wydatki związane z eksploatacją nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przeznaczenia części nadwyżki bilansowej Spółdzielni na dofinansowanie funduszu remontowego i na wydatki związane z eksploatacją nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa (dalej jako: „SM” lub „Spółdzielnia”) planuje wypracowane w prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej niezwiązanej z zasobami mieszkaniowymi nadwyżki przeznaczać na:

1. dofinansowanie funduszu remontowego wszystkich zasobów mieszkaniowych, tj. zarówno zasobów należących do członków Spółdzielni jak i właścicieli lokali niebędących członkami Spółdzielni oraz osób niebędących członkami Spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub zajmujących lokale na podstawie umowy najmu lub,
   
2. na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją w części dotyczącej osób będących członkami Spółdzielni i/lub osób niebędących członkami Spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu bądź własność lokali.
   
   

W tym celu na postawie przepisów art. 75-77 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze, zostaną podjęte stosowne uchwały walnego zgromadzenia Spółdzielni o przekazaniu nadwyżek bilansowych na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją nieruchomości znajdujących się w zasobie mieszkaniowym Spółdzielni lub na dofinansowanie funduszu remontowego wszystkich zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z przeznaczeniem części nadwyżki bilansowej Spółdzielni wypracowanej w prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej niezwiązanej z zasobami mieszkaniowymi na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych osób fizycznych będących członkami Spółdzielni jak i niebędących jej członkami na Spółdzielni ciążyć będzie na podstawie przepisu art. 42a ustawy o PIT obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C?
   
2. Czy w związku z pokryciem przez Spółdzielnię z nadwyżki bilansowej wypracowanej w prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej niezwiązanej z zasobami mieszkaniowymi wydatków związanych z eksploatacją w części dotyczącej osób będących członkami Spółdzielni i/lub osób niebędących członkami Spółdzielni, na Spółdzielni ciążyć będzie na podstawie przepisu art. 42a ustawy o PIT obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1)

Zdaniem Spółdzielni dofinansowanie funduszu remontowego zasobów mieszkaniowych zarówno osób fizycznych będących członkami Spółdzielni jak i niebędących jej członkami z nadwyżki bilansowej wypracowanej w prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej nie powoduje powstania przysporzenia u tych osób, a co za tym idzie na Spółdzielni nie ciąży obowiązek sporządzenia i przekazania informacji, o której mowa w przepisie art. 42a ustawy o PIT.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 7 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej jako: „ustawa o spółdzielniach”) w zakresie nieuregulowanym w ustawie, do spółdzielni mieszkaniowej stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848, z późn. zm.).

Zgodnie z kolei z przepisem art. 75 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (dalej jako: „Prawo spółdzielcze”) zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową. Przepis art. 76 Prawa spółdzielczego stanowi, że nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. Co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego, jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych.

W świetle natomiast przepisu art. 77 § 1 Prawa spółdzielczego część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 76, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia. Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej jako: „ustawa o spółdzielniach”) Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Mając powyższe przepisy na względzie, zdaniem Spółdzielni, członkowie Spółdzielni i inne osoby mające lub niemające statusu członka Spółdzielni nie uzyskują żadnego przysporzenia w związku z dofinansowaniem funduszu remontowego wszystkich zasobów mieszkaniowych. Dofinansowanie to nie stanowi dla członków Spółdzielni oraz osób niebędących członkami Spółdzielni posiadających własność lokali lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przysporzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT.

Dofinansowany bowiem zostaje fundusz Spółdzielni i nie powoduje powstania po stronie powyżej wymienionych osób przysporzenia majątkowego. Członkowie i nie członkowie Spółdzielni nie uzyskują żadnych środków finansowych jak również nie przysługuje im żadne świadczenie ze strony Spółdzielni. Tym samym w związku z przeznaczeniem nadwyżki na dofinansowanie funduszu remontowego zarówno w odniesieniu do zasobów mieszkaniowych osób będących członkami Spółdzielni jak i niebędących członkami Spółdzielni, na Spółdzielni nie ciąży obowiązek przekazania informacji PIT-8C.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona np. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 września 2011 roku o sygn. akt IPPB2/415-613/11-4/AS czy też interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 marca 2015 roku o sygn. akt IBPBII/415/1019/14/BJ.

Ad. 2)

Z kolei, mając na względzie, przepis art. 5 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w związku z przekazaniem przez Spółdzielnię wypracowanej nadwyżki na pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem i eksploatacją zasobów mieszkaniowych w zakresie obciążającym członków, Spółdzielnia nie jest zobowiązana do sporządzania i przekazania informacji, o której mowa w przepisie art. 42a ustawy o PIT w odniesieniu do członków Spółdzielni. Zgodnie bowiem z przepisem art. 5 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej. Zatem, w świetle powyższego przepisu możliwe jest przeznaczenie przez Spółdzielnię pożytków i innych przychodów z własnej działalności gospodarczej na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją w zakresie obciążającym członków spółdzielni. Powyższe przekazanie nie wiążę się z otrzymaniem przez członków od spółdzielni środków finansowych bądź innych świadczeń, a jedynie wpłynie w przyszłości na ustalenie wysokości opłat eksploatacyjnych.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych osób mających lokale w zasobach Spółdzielni, a nie mających statusu członka Spółdzielni, bez względu na to, czy posiadają własnościowe prawo do lokalu, odrębną własność, czy też zajmują lokal na podstawie umowy najmu, przekazanie nadwyżki bilansowej na pokrycie kosztów eksploatacji nieruchomości nie ma swojej podstawy prawnej w przepisie art. 5 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i spowoduje powstanie po stronie tych osób przysporzenia majątkowego. Tym samym w związku z przekazaniem przez Spółdzielnie pożytków i innych przychodów z własnej działalności gospodarczej na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją w zakresie obciążającym osoby inne niż członków spółdzielni na Spółdzielni będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C, o której mowa w przepisie art. 42a ustawy o PIT.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 września 2011 r. o sygn akt IPPB2/415-613/11-5/AS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej tego pojęcia, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (…).

Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia nadwyżki wypracowane w prowadzonej działalności gospodarczej niezwiązanej z zasobami mieszkaniowymi, planuje przeznaczać na dofinansowanie funduszu remontowego wszystkich zasobów mieszkaniowych – zarówno należących do członków Spółdzielni, jak i właścicieli lokali niebędących członkami Spółdzielni oraz osób niebędących członkami Spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub zajmujących lokale na podstawie umowy najmu, lub na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją - w części dotyczącej osób będących członkami Spółdzielni i/lub osób niebędących członkami Spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu bądź własność lokalu. Przekazanie nadwyżek nastąpi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia.

Zgodnie z art. 75 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r., poz. 1443, z późn. zm.) zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową.

Z przepisu art. 76 ww. ustawy wynika, że nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia. Co najmniej 5% nadwyżki przeznacza się na zwiększenie funduszu zasobowego, jeżeli fundusz ten nie osiąga wysokości wniesionych udziałów obowiązkowych.

Stosownie do art. 77 § 1 ww. ustawy część nadwyżki bilansowej pozostałej po dokonaniu odpisu, o którym mowa w art. 76, przeznacza się na cele określone w uchwale walnego zgromadzenia. Zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków spółdzielni określa statut (art. 77 § 2 tej ustawy).

Zgodnie z art. 78 § 1 ww. ustawy zasadniczymi funduszami własnymi tworzonymi w spółdzielni są:

1. fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, odpisów na udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach;
   
2. fundusz zasobowy powstający z wpłat przez członków wpisowego, części nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach.
   
   

Spółdzielnia tworzy także inne fundusze własne przewidziane w odrębnych przepisach oraz w jej statucie (art. 78 § 2 ww. ustawy).

W myśl art. 18 § 2 pkt 5 ustawy Prawo spółdzielcze członek spółdzielni ma prawo do udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.), różnica między kosztami eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości, zarządzanej przez spółdzielnię na podstawie art. 1 ust. 3, a przychodami z opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1-2 i 4, zwiększa odpowiednio przychody lub koszty eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości w roku następnym.

Przepis ten ustanawia reżim tzw. bezwynikowej, w sensie ekonomicznym, gospodarki zasobami mieszkaniowymi w spółdzielni mieszkaniowej. W doktrynie i judykaturze podkreśla się, że zasada bezwynikowej działalności finansowej spółdzielni mieszkaniowej polega na tym, że gospodarka zasobami mieszkaniowymi nie zmierza do uzyskania nadwyżki bilansowej, a każdy niedobór lub nadwyżka przychodów nad kosztami są rozliczane w roku następnym (np. wyrok SN z dnia 11 stycznia 2006 r., sygn. akt III CSK 30/05, wyrok SN z dnia 28 czerwca 2007 r., sygn. akt CSK 78/07).

Zasadę bezwynikowej gospodarki zasobami mieszkaniowymi w spółdzielni mieszkaniowej modyfikuje przepis art. 5 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zgodnie z którym pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej. Zgodnie z powołanym przepisem, dochód z pożytków spółdzielnia mieszkaniowa może, ale nie musi przeznaczyć na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej, ale może środki te przeznaczyć na inne cele np. inwestycyjne (dr Adam Doliwa, Komentarz do art. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). Przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie zawierają jednoznacznych regulacji obciążających spółdzielnie mieszkaniowe obowiązkiem dokonywania remontów (przykładowo polegających na wymianie wodomierzy, itp). Obowiązek taki można wywieść z analizy brzmienia art. 4 oraz art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

W myśl postanowień ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1 ustawy).

Osoby dysponujące spółdzielczymi własnościowymi prawami do lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 11 ustawy).

Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4 ust. 4 ustawy, właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Z kolei art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Zatem szczegółowe zasady ponoszenia opłat, katalog zdarzeń remontowych, sposób finansowania lub współfinansowania tych zdarzeń określają statuty spółdzielni mieszkaniowych lub uchwalane na ich podstawie (przez właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej) regulaminy.

Powyższe oznacza, że wszystkie grupy mieszkańców nieruchomości zarządzanych przez spółdzielnie mają takie same obowiązki w zakresie pokrywania kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości oraz świadczenia na rzecz funduszu remontowego spółdzielni.

W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej eksploatacją i utrzymaniem, a w części przekraczającej te wydatki przypadają właścicielom lokali proporcjonalnie do ich udziałów w nieruchomości wspólnej.

Pożytki i inne przychody z własnej działalności gospodarczej spółdzielnia może przeznaczyć w szczególności na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w zakresie obciążającym członków oraz na prowadzenie działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej.

W świetle powyższego, z tytułu dofinansowania funduszu remontowego środkami z nadwyżki bilansowej wypracowanej w prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej, członkowie Spółdzielni oraz osoby niebędące członkami Spółdzielni, a posiadające dowolny tytuł prawny do lokalu, nie otrzymują żadnego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dofinansowanie nie powoduje u tych osób przysporzenia majątkowego, ani z innych źródeł ani z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym na Spółdzielni nie będzie ciążył obowiązek wystawienia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Pokrycie przez Spółdzielnię mieszkaniową, z nadwyżki bilansowej wypracowanej w prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej niezwiązanej z zasobami mieszkaniowymi, wydatków związanych z eksploatacją nieruchomości, nie wiąże się w żaden sposób z otrzymywaniem przez członków Spółdzielni środków finansowych bądź innych świadczeń, a jedynie wpłynie w przyszłości na ustalenie wysokości opłat eksploatacyjnych. Po stronie członków Spółdzielni nie powstanie przychód do opodatkowania z tytułu przekazania nadwyżki bilansowej na pokrycie kosztów eksploatacji nieruchomości w myśl art. 5 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych osób nie mających statusu członka Spółdzielni, przekazanie nadwyżki bilansowej na pokrycie kosztów eksploatacji nieruchomości, zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy powoduje powstanie po stronie tych osób przysporzenia majątkowego, które należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy podatkowej. W związku z powyższym, Spółdzielnia nie jest obowiązana do poboru podatku dochodowego z tego tytułu, a jedynie do wystawienia dla poszczególnych osób informacji PIT-8C, zaś podatnicy zobowiązani są do samodzielnego opodatkowania przedmiotowego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym Spółdzielnia przekaże nadwyżkę bilansową na pokrycie kosztów eksploatacji nieruchomości na rzecz osób nie będących członkami Spółdzielni.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.