Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.178.2016.2.DA
z 19 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 24 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania w ramach Programu Dobrowolnych Odejść –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania w ramach Programu Dobrowolnych Odejść.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.178.2016.1.DA, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 maja 2016 r.). W dniu 11 maja 2016 r. (data nadania 9 maja 2016 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 34 Umowy społecznej - porozumienia w sprawie gwarancji dla pracowników ….. S.A., po zmianie nazwy ….. S.A., którego następcą prawnym jest …... z siedzibą …. z oddziałami, w tym Oddział z siedzibą …., który posiada status pracodawcy, w dniu 23 grudnia 2014 r. zostało zawarte porozumienie w sprawie wprowadzenia w 2014 r. Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść w …. S.A. dla Oddziału z siedzibą ….. Ww. regulamin skierowany został do określonej grupy pracowników, którzy na jego podstawie mogli skorzystać z możliwości rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron, z czym wiązała się wypłata odszkodowania.

Zasady ustalania wysokości wypłaconych odszkodowań określone zostały w paragrafie 7 Regulaminu. I tak wysokość dobrowolnego odszkodowania z PDO stanowiła równowartość kwoty będącej iloczynem średniego miesięcznego wynagrodzenia i liczby pełnych miesięcy brakujących do nabycia prawa do świadczenia emerytalnego przez uprawnionego pracownika, przy czym maksymalna liczba tych pełnych miesięcy nie mogła przekroczyć 14 miesięcy, a ponadto wysokość dobrowolnego odszkodowania nie mogła być wyższa niż 80 000 zł. W ustępie 8 paragraf 7 Regulaminu stwierdzono, że z kwoty dobrowolnego odszkodowania z PDO przed jego wypłatą, zostanie pobrana przez pracodawcę zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawczyni, jako osoba uprawniona (w myśl regulaminu PDO), skorzystała z możliwości rozwiązania stosunku pracy zgodnie z wyżej opisanymi warunkami Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść w ….. S.A. w 2014 r., składając dnia 30 stycznia 2015 r. wniosek o przystąpienie do PDO, w którym Wnioskodawczyni określiła datę rozwiązania stosunku pracy na dzień 30 kwietnia 2015 r. Z tym też terminem stosunek pracy ustał.

Zgodnie z zapisami Regulaminu i zawartym porozumieniem, pracodawca wypłacił w dniu 7 maja 2015 r., przelewem na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy, następujące świadczenia:

1. odprawę pieniężną, o której mowa w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, w kwocie 20 506 zł 47 gr,
2. I ratę dobrowolnego odszkodowania z PDO w kwocie 15 000 zł.
   
   

Od ww. świadczeń, pracodawca naliczył, potrącił i odprowadził na konto bankowe urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych (PDOF) w kwocie 6 391 zł, z czego:

• kwota 3 691 zł stanowi część zaliczki na PDOF od wypłaconej odprawy pieniężnej,
  

• kwota 2 700 zł stanowi część zaliczki na PDOF od wypłaconego odszkodowania z PDO.
  
  

W dniu 11 stycznia 2016 r. pracodawca wypłacił II ratę dobrowolnego odszkodowania z PDO, w kwocie 57 000 zł. Od ww. świadczenia, pracodawca naliczył i potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 10 260 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że przystąpiła do Programu Dobrowolnych Odejść dobrowolnie (z własnego wyboru), przy czym ostateczna akceptacja rozwiązania stosunku pracy na gruncie Programu Dobrowolnych Odejść należała do pracodawcy. Wypłacone świadczenie miało charakter jednorazowy. Według Wnioskodawczyni, otrzymane odszkodowanie było zadośćuczynieniem w związku z utratą pracy i związaną z nią utratą dochodów oraz stratami moralnymi z powodu mocnych przeżyć emocjonalnych.

Odszkodowanie nie miało charakteru roszczeniowego i zostało ono wypłacone na gruncie porozumienia między Wnioskodawczynią a pracodawcą, na zasadzie - rozwiązanie stosunku pracy w zamian za odszkodowanie. Dodatkowo, Wnioskodawczyni informuje, że w przypadku gdyby założenia związane z uruchomieniem Programu Dobrowolnych Odejść nie zostały osiągnięte, pracodawca przewidywał możliwość redukcji etatów i takie argumenty podczas rozmów zachęcających Wnioskodawczynię do przystąpienia do Programu Dobrowolnych Odejść padały. Wiązałoby się to z tym, że pracę utraciłyby osoby nieobjęte ochroną Umowy Społecznej, czyli gwarancjami zatrudnienia, co oznaczałoby, że rozstałyby się z pracodawcą bez zabezpieczenia materialnego (były to młode osoby, mające na utrzymaniu rodziny). W związku z tym, decyzja Wnioskodawczyni o przystąpieniu do Programu Dobrowolnych Odejść cyt. „była ukłonem w stronę pracodawcy i ewentualnych zwalnianych osób”. Skutkiem rozwiązania stosunku pracy, była utrata dochodów przez Wnioskodawczynię, zaś te otrzymane z tytułu zasiłku dla bezrobotnych, a następnie z tytułu świadczenia przedemerytalnego, nie zaspakajały i nie zaspakajają potrzeb życiowych Wnioskodawczyni. Otrzymane odszkodowanie uzupełnia rzeczywiste straty majątkowe poniesione w związku z odejściem z pracy. Otrzymane odszkodowanie, również uzupełnia utracone korzyści z tytułu utraty wyższego świadczenia emerytalnego, które należałoby się Wnioskodawczyni, gdyby rozwiązała stosunek pracy po uzyskaniu wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę. Natomiast w tym przypadku świadczenie to będzie niższe. Sytuacja na rynku pracy w przypadku osób w wieku przedemerytalnym (wiek Wnioskodawczyni w chwili rozwiązywania stosunku pracy – 60 lat) jest zła. Pomimo aktywnego poszukiwania pracy, Wnioskodawczyni nie może znaleźć nowego zatrudnienia. Dla osób w wieku Wnioskodawczyni po prostu nie ma pracy. Dodatkowo wydarzenie to (odejście z pracy) odbiło się negatywnie na zdrowiu psychicznym Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zatrudniona była w ..... S.A. Oddział z siedzibą ..... przez okres 36 lat. Była emocjonalnie związana z kolegami z pracy i miejscem pracy, wykonywana praca zawodowa dawała Jej dużo satysfakcji i zadowolenia. Odszkodowanie z PDO również stanowi zadośćuczynienie wymienionych strat moralnych. Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść stanowi źródło prawa pracy stosowane w .... S.A. Oddział z siedzibą ..... w rozumieniu art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z poźn. zm.). Zostało ono zawarte na podstawie art. 34 Umowy społecznej - porozumienia zbiorowego w sprawie gwarancji dla pracowników .... S.A., którego następcą prawnym jest ..... S.A. Oddział z siedzibą .....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu odszkodowania z PDO, otrzymany zgodnie z Regulaminem PDO wprowadzonym na podstawie porozumienia między pracodawcą a związkami zawodowymi podlega zwolnieniu podatkowemu zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera katalog przychodów i dochodów zwolnionych z opodatkowania, nie powinna Ona odprowadzać podatku dochodowego. Do tych przedmiotowych zwolnień zalicza się wymienione w pkt 3 odszkodowania i zadośćuczynienia.

Brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (wprowadzenie do wyliczenia), zostało znowelizowane ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) i jest następujące: „otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:”.

Powyższa zmiana obowiązuje od 4 października 2014 r.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawczyni, dobrowolne odszkodowanie otrzymane w ramach Programu Dobrowolnych Odejść korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, pracodawca jako płatnik tego podatku nie był zobowiązany do obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego dobrowolnego odszkodowania.

Zatem, ubieganie się Wnioskodawczyni o zwrot podatku potrąconego od wypłaconego dobrowolnego odszkodowania jest zasadne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że dobrowolne odszkodowanie otrzymane w ramach Programu Dobrowolnych Odejść znalazło się w katalogu zwolnień od podatku dochodowego od osób fizycznych wymienionych w przytoczonym przepisie i korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku, gdyż zostało ono wypłacone zgodnie ze źródłami prawa pracy obowiązującymi w .... S.A. Oddział z siedzibą .... oraz ma charakter odszkodowawczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Nowe brzmienie cytowanego przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni zawarła z pracodawcą porozumienie dotyczące rozwiązania umowy o pracę na podstawie ogłoszonego przez pracodawcę Programu Dobrowolnych Odejść, z czym wiązała się wypłata odszkodowania.

Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść (PDO) stanowił regulację prawną stosowaną w ..... S.A. w rozumieniu art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy. Wnioskodawczyni w dniu 30 stycznia 2015 r. złożyła wniosek o przystąpienie do Programu Dobrowolnych Odejść. W dniu 30 kwietnia 2015 r. nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron, dobrowolne przystąpienie do PDO. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, Wnioskodawczyni uzyskała odszkodowanie, które zostało wypłacone w dwóch ratach w 2015 r. i 2016 r., a także odprawę pieniężną, należną na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia.

Od otrzymanych świadczeń pieniężnych tj. odszkodowania i odprawy pieniężnej pracodawca naliczył, potrącił i odprowadził na konto bankowe urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane wyżej przepisy prawa oraz przyjmując za Wnioskodawczynią, że otrzymała dobrowolne odszkodowanie, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z Programu Dobrowolnych Odejść, stanowiącego regulację prawną w zakładzie pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, należy stwierdzić, że odszkodowanie to korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od otrzymanego odszkodowania.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego zwolnienia od podatku dochodowego wypłacanych odszkodowań i nie odnosi się do zwolnienia od opodatkowania innych świadczeń pieniężnych, takich jak odprawy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.