Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-124/16-4/JK
z 13 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani we wniosku z dnia 8 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w sytuacji gdy:

• klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie a następnie siada przy stoliku i spożywa posiłek na miejscu – jest prawidłowe;
• klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie, dostaje zapakowane jedzenie (w karton, pudełko) i opuszcza lokal – jest nieprawidłowe;
• klient zamawia telefonicznie posiłek, a Zainteresowany dowozi zapakowane danie na podany adres – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi gastronomiczne. Sprzedaje pizzę, zapiekanki itp. Dania, które przygotowuje Zainteresowany są sprzedawane na miejscu, na wynos oraz z dowozem.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że:

1. oferuje produkty, które są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia.
2. prowadzi działalność związaną z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji.
   
   

PKWiU dla czynności będących przedmiotem wniosku:

1. klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie a następnie siada przy stoliku i spożywa posiłek na miejscu, PKWiU 56.10.13;
2. klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie, dostaje zapakowane jedzenie (w karton, pudełko) i opuszcza lokal, PKWiU 56.21.10;
3. klient zamawia telefonicznie posiłek, a Zainteresowany dowozi zapakowane danie na podany adres, PKWiU 56.21.10.

W odniesieniu do pkt „C” opakowane danie jest wręczane odbiorcy bez serwowania go w miejscu dostawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT powinien zastosować Wnioskodawca w następujących sytuacjach:

1. klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie a następnie siada przy stoliku i spożywa posiłek na miejscu;
2. klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie, dostaje zapakowane jedzenie (w karton, pudełko) i opuszcza lokal;
3. klient zamawia telefonicznie posiłek, a Zainteresowany dowozi zapakowane danie na podany adres.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku kiedy klient spożywa zakupiony posiłek na miejscu w lokalu, to stawka podatku VAT wynosi 8%.

Natomiast w dwóch pozostałych sytuacjach kiedy posiłek nie jest spożywany na miejscu stawka VAT wynosi 5%. W drugim i trzecim przypadku czynności mają charakter dostawy towarów, które opodatkowane są stawką podatku VAT 5% na podstawie art. 41 ust. 2a w zw. z pozycją 28 załącznika nr 10 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w sytuacji gdy klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie a następnie siada przy stoliku i spożywa posiłek na miejscu. Natomiast w sytuacji gdy klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie, dostaje zapakowane jedzenie (w karton, pudełko) i opuszcza lokal oraz gdy klient zamawia telefonicznie posiłek, a Zainteresowany dowozi zapakowane danie na podany adres – stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła częstokroć do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Obowiązującą klasyfikacją statystyczną dla celów podatku od towarów i usług jest od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy – dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 28 załącznika nr 10, wymienione zostały towary o symbolu PKWiU ex 10.85.1 gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Z kolei w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719, z późn. zm.), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Wyjaśnić również należy, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy, symbol PKWiU „ex” – oznacza zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania preferencji tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Mając na uwadze, że przy obu wyżej wskazanych pozycjach załączników powołano symbole klasyfikacji statystycznej należy zauważyć, że zgodnie z zasadą metodyczną PKWiU każdy produkt (wyrób, usługa), powinien być zaliczony wyłącznie do jednego rodzaju działalności gospodarczej, określonego w PKD 2007.

Przechodząc do analizy zakresu objętego ww. pozycjami załączników, należy zauważyć, że PKWiU 10.85 Gotowe posiłki i dania, odnosi się do gotowych posiłków i dań, która obejmuje produkcję gotowych (tj. przygotowanych, przyprawionych i ugotowanych) posiłków i dań, zamrożonych lub w puszkach, lub pakowanych próżniowo składających się co najmniej z dwóch różnych składników (z wyłączeniem przypraw itp.), które zwykle są pakowane i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż. Opakowanie ma zapewnić daniu należyte warunki przechowywania, przez deklarowany okres przydatności do spożycia. Dlatego mrożenie lub pakowanie próżniowe, jest najczęstszym sposobem pakowania.

Z kolei, zgodnie z wyjaśnieniami PKWiU 56 Działalność usługowa związana z wyżywieniem – dział ten obejmuje działalność usługową związaną z zapewnianiem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest tu istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi gastronomiczne. Sprzedaje pizzę, zapiekanki itp. Dania, które przygotowuje Zainteresowany są sprzedawane na miejscu, na wynos oraz z dowozem.

Ponadto Zainteresowany poinformował, że oferuje produkty, które są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia oraz że prowadzi działalność związaną z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji.

Wnioskodawca czynności będące przedmiotem wniosku zaklasyfikował następująco:

1. w sytuacji, gdy klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie a następnie siada przy stoliku i spożywa posiłek na miejscu - PKWiU 56.10.13;
2. w sytuacji, gdy klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie, dostaje zapakowane jedzenie (w karton, pudełko) i opuszcza lokal - PKWiU 56.21.10;
3. w sytuacji, gdy klient zamawia telefonicznie posiłek, a Zainteresowany dowozi zapakowane danie na podany adres - PKWiU 56.21.10. Przy czym, w tej sytuacji opakowane danie jest wręczane odbiorcy bez serwowania go w miejscu dostawy.
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku w określonych sytuacjach.

Odnosząc się do kwestii zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków i dań przez placówki gastronomiczne, podkreślić należy, że ustawa dla potrzeb określenia właściwej stawki podatku w określonych w ustawie sytuacjach odwołuje się do klasyfikacji statystycznych.

Jak już wskazano, stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W przedmiotowej sprawie, istotnym jest zatem zaklasyfikowanie przez Zainteresowanego wykonywanych czynności do odpowiedniego grupowania statystycznego PKWiU. Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca/dostawca towaru posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi bądź towaru do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Tym samym, przesądzające dla potrzeb stosowania właściwej stawki podatku jest – w przypadku gdy przepisy regulujące zakres stosowania stawek podatku od towarów i usług odwołują się do klasyfikacji statystycznych – sposób sklasyfikowania danego towaru lub usługi.

W przedmiotowej sprawie należy zauważyć, że dla określenia prawidłowej stawki podatku jaka ma zastosowanie przy sprzedaży posiłków i dań przez placówki gastronomiczne, należy dokonać prawidłowego zaklasyfikowania tej czynności wg PKWiU. Dla uznania czy dana czynność będzie zaliczona do klasy PKWiU 10.85 Gotowe posiłki i dania, czy do działu PKWiU 56 Usługi związane z wyżywieniem istotne jest, czy oferowane produkty są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia, czy też nie są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji – np. są zamrożone lub pakowane próżniowo i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż.

Opisane we wniosku czynności, zakwalifikowane są – jak wskazał Wnioskodawca – jako usługi związane z wyżywieniem sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.

Jak już wskazano w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W pozycji 7 załącznika do tego rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży produktów wymienionych w pkt 1-6 tej pozycji – które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że świadczenie usług w sytuacji, gdy klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie a następnie siada przy stoliku i spożywa posiłek na miejscu – mieszczących się w grupowaniu PKWiU 56.10.13, tj. „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych” – stosownie do pozycji 7 załącznika do rozporządzenia – podlega opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Również świadczenie usług w sytuacji gdy klient zamawia posiłek, płaci za niego przy kasie, dostaje zapakowane jedzenie (w karton, pudełko) i opuszcza lokal oraz w sytuacji gdy klient zamawia telefonicznie posiłek, a Zainteresowany dowozi zapakowane danie na podany adres – mieszczących się w grupowaniu PKWiU 56.21.10, tj. „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)” – stosownie do pozycji 7 załącznika do rozporządzenia – podlega opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.