INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług opodatkowania otrzymywanej premii pieniężnej i sposobu jej dokumentowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2011 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanej premii pieniężnej i sposobu jej dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży produktów sanitarno-instalacyjnych. Wnioskodawca zawarł umowy lub porozumienia z kontrahentami, w których ustalono, że w przypadku zrealizowania określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym Wnioskodawca otrzyma premię pieniężną wypłacaną przez kontrahenta. Wysokość otrzymanej premii pieniężnej uzależniona jest wyłącznie od wielkości przekroczenia uzgodnionego limitów zakupów. Premia pieniężna nie ma wpływu na cenę zakupionego towaru, nie można jej przyporządkować do konkretnej transakcji ani konkretnej faktury. Pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami nie dochodzi do świadczenia usług wzajemnych. Premia stanowi nagrodę za osiągniętą wielkość obrotów, nie ma charakteru wynagrodzenia za świadczenie usług.

Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 kwietnia 2008 r. nr ITPP1/443-33/08/MN, stwierdzającą, że otrzymane premie pieniężne podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i muszą być dokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywane premie pieniężne za przekroczenie, wynikającego z umów limitu zakupów, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając treść wyroku NSA z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. akt I FSK 1318/09 oraz treść wyroku WSA w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 849/10, otrzymywane premie pieniężne nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług. Nie podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dostawą towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług i świadczenie usług na terytorium kraju (…). Według art. 7 ust. 1 ustawy dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, natomiast art. 8 ust. 1 ustawy mówi o świadczeniu usług, przez które należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 (…). Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymując premie pieniężne, nie dokonuje dostawy ani nie świadczy w zamian żadnych usług, nie dochodzi do wzajemnego świadczenia. Wnioskodawca, poza zakupionymi towarami w ilości uprawniającej do otrzymania premii pieniężnej, nie wykonuje żadnych innych czynności. Otrzymanie premii pieniężnej jest świadczeniem jednostronnym, nie stanowi wynagrodzenia za usługę, kontrahent nie uzyskuje żadnej bezpośredniej korzyści. Tym samym otrzymywane przez Wnioskodawcę premie pieniężne nie stanowią czynności wymienionych w art. 5 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem nie muszą być dokumentowane fakturami VAT, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. 347 ze zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. „premie pieniężne” nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania tych „premii” nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy, otrzymuje od dostawcy premię pieniężną (bonus). Wysokość otrzymanej premii uzależniona jest tylko i wyłącznie od poziomu obrotu realizowanego w danym okresie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy otrzymywanie premii uzależnione jest wyłącznie od osiągniętego pułapu obrotów w danym okresie rozliczeniowym, oprócz tego otrzymujący premię nie świadczy żadnych dodatkowych czynności, to należy uznać, iż Wnioskodawca nie świadczy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinny być dokumentowane fakturą VAT przez otrzymującego premię.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.