Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-316/16-4/JŻ
z 16 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 6 maja 2016 r. (skutecznie doręczone dnia 9 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla dostaw paliwa lotniczego na rzecz przewoźnika lotniczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla dostaw paliwa lotniczego na rzecz przewoźnika lotniczego. Wniosek został uzupełniony w dniu 10 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 6 maja 2016 r. (skutecznie doręczone dnia 9 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka) jest producentem i dystrybutorem paliw silnikowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje dostaw paliwa lotniczego na rzecz przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym, w ramach których miejscem startu lub miejscem lądowania jest port lotniczy na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Do dostaw paliwa lotniczego na rzecz przewoźników zagranicznych Spółka stosuje stawkę 0% VAT zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) (dalej: ustawa o VAT), na podstawie:

• odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego - najczęściej jest to tzw. certyfikat AOC lub
  

• wpisu na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.
  
  
  

Przedstawienie koncesji lub certyfikatu ma miejsce najczęściej w sytuacji, gdy w danym kraju nie jest prowadzona lista przewoźników lotniczych. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy niektórzy przewoźnicy lotniczy przedstawiają koncesję lub certyfikat (najczęściej certyfikat AOC), pomimo tego, że w ich krajach prowadzona jest odpowiednia lista przewoźników lotniczych. Nieobecność przewoźnika na liście przewoźników lotniczych wynika z wewnętrznych regulacji prawa lotniczego obowiązujących w kraju siedziby danego przewoźnika, stąd też nie jest możliwe szczegółowe ustalenie przyczyn takiego stanu rzeczy przez Spółkę.

Jednocześnie Spółka prowadzi dokumentację, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o VAT, potwierdzającą, że dostawy paliwa są dokonywane na rzecz przewoźnika lotniczego z zagranicy wykonującego przewozy głównie w transporcie międzynarodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do dostaw paliwa lotniczego, jeżeli nabywcą paliwa lotniczego jest przewoźnik lotniczy nieposiadający siedziby w kraju i wykonujący przewozy głównie w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego (w tym certyfikatu AOC), nawet jeżeli nie posiada on wpisu na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do dostaw paliwa lotniczego, jeżeli odbiorcą paliwa lotniczego jest przewoźnik lotniczy nieposiadający siedziby w kraju i wykonujący przewozy głównie w transporcie międzynarodowym, na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego (w tym certyfikatu AOC), nawet jeżeli nie posiada on wpisu na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym stosuje się preferencyjną stawkę 0% VAT.

Do wskazanej w tym przepisie kategorii towarów niewątpliwie należą dostawy paliwa lotniczego dokonywane przez Spółkę na rzecz takich przewoźników lotniczych. Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, że dla zastosowania stawki 0% niezbędne jest by dostawa paliwa lotniczego została dokonana na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, przy zachowaniu przez podatnika określonego w art. 83 ust. 2 ustawy o VAT warunku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Pojęcie przewoźnika lotniczego nieposiadającego siedziby na terytorium Polski, wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zostało zdefiniowane w art. 83 ust. 1f ustawy o VAT. Stosowanie do treści art. 83 ust. 1f ustawy o VAT, przez takich przewoźników rozumie się przewoźników lotniczych:

1. uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego,
lub
2. wpisanych na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.
   
   

Spółka wskazuje, że jako łącznik pomiędzy dwoma warunkami niezbędnymi do uznania w świetle art. 83 ust. 1f ustawy o VAT przewoźnika lotniczego, za przewoźnika wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym zastosowana została alternatywa łączna „lub”. Zgodnie więc z zasadami logiki formalnej powszechnie akceptowanymi i stosowanymi na gruncie wykładni językowo-gramatycznej przepisów prawa podatkowego w tej sytuacji wystarczające jest spełnienie któregokolwiek z alternatywnych warunków wskazanych w tym przepisie. W ocenie Spółki, działający racjonalnie ustawodawca nie bez powodu, przy formułowaniu art. 83 ust. 1f pkt 1 i pkt 2 ustawy o VAT, wprowadził możliwość alternatywnego wykazania uprawnienia do wykonywania przewozów międzynarodowych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku dostawy paliwa lotniczego do odbiorcy będącego przewoźnikiem lotniczym wykonującym przewozy głównie w transporcie międzynarodowym, na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego (w tym certyfikatu AOC), Spółka będzie uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT. Powyższa zasada dotyczy również dostaw na rzecz przewoźnika posiadającego siedzibę w państwie, gdzie jest prowadzona lista przewoźników, wskazana w art. 83 ust. 1f pkt 2 ustawy o VAT, który nie uzyskał na nią wpisu z różnych powodów, niezależnych od Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z poźn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.