Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-1092/15-2/IŚ
z 1 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków w postaci braku przychodów/kosztów uzyskania przychodów (w tym z tytułu różnic kursowych) w związku z konfuzją długu pożyczkowego na skutek połączenia się spółek poprzez przejęcie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków w postaci braku przychodów/kosztów uzyskania przychodów (w tym z tytułu różnic kursowych) w związku z konfuzją długu pożyczkowego na skutek połączenia się spółek poprzez przejęcie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) lub „Spółka” oraz X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka Przejmowana”) należą do tej samej grupy kapitałowej. Wnioskodawca oraz Spółka Przejmowana są polskimi rezydentami podatkowymi, podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca posiada 100% udziałów w Spółce przejmowanej przez okres dłuższy, niż dwa lata.

Wnioskodawca oraz Spółka Przejmowana planują dokonać połączenia. Połączenie zostanie dokonane w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2013, poz. 1030, z późn. zm.; dalej: „KSH”) przez przeniesienie całego majątku Spółki przejmowanej na Wnioskodawcę (tzw. połączenie przez przejęcie). W związku z faktem, że na dzień zarejestrowania połączenia Wnioskodawca będzie posiadał 100% udziałów w Spółce Przejmowanej, połączenie przeprowadzone będzie bez podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy, zgodnie z art. 515 § 1 KSH.

Zgodnie z art. 494 § 1 i 2 KSH, Wnioskodawca stanie się sukcesorem wszelkich praw i Obowiązków Spółki Przejmowanej, w tym także, zgodnie z art. 93 Ordynacji podatkowej, z zakresu prawa podatkowego. Oznacza to, że Wnioskodawca w wyniku połączenia ze Spółką Przejmowaną, jako następca prawny Spółki Przejmowanej, wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej.

Na moment połączenia Wnioskodawca będzie posiadał wierzytelności względem Spółki Przejmowanej z tytułu umów pożyczki udzielonych w PLN oraz EUR przez Wnioskodawcę Spółce Przejmowanej obejmujące kwoty główne pożyczek oraz naliczone odsetki.

W wyniku połączenia dojdzie do sytuacji, w której Wnioskodawca stanie się jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem m.in. z tytułu wymienionych powyżej wierzytelności. W efekcie powyższego, w momencie połączenia się Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną zobowiązania Spółki Przejmowanej względem Wnioskodawcy oraz związane z nimi wierzytelności Wnioskodawcy względem Spółki Przejmowanej wygasną na skutek tzw. konfuzji. Dodatkowo należy wskazać, że dla celów podatkowych Wnioskodawca oraz Spółka przejmowana dokonują rozliczeń różnic kursowych zgodnie z tzw. metodą podatkową, o której mowa w art. 15a ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wygaśnięcie wierzytelności/zobowiązań z tytułu pożyczek (kwoty głównej i odsetek), które nastąpi na skutek połączenia Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej, będzie neutralne na gruncie ustawy o CIT, tj. nie będzie skutkowało powstaniem przychodu lub kosztu, w tym również z tytułu różnic kursowych, w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Wnioskodawcy występującego w charakterze pożyczkodawcy oraz następcy podatkowego Spółki Przejmowanej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie wierzytelności/zobowiązań z tytułu pożyczek (kwoty głównej i odsetek), które nastąpi na skutek połączenia Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej, będzie neutralne na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej : „ustawa o CIT”), tj. nie będzie skutkowało powstaniem przychodu lub kosztu, w tym również z tytułu różnic kursowych, w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Wnioskodawcy występującego w charakterze pożyczkodawcy oraz następcy podatkowego Spółki Przejmowanej.

(i)

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.; dalej: „KSH”), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Zgodnie z art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Z kolei, zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się: 1) osób prawnych, 2) osobowych spółek handlowych, 3) osobowych i kapitałowych spółek handlowych - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie: 1) innej osoby prawnej (osób prawnych); 2) osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

W świetle powyższych przepisów, na skutek połączenia, Wnioskodawca, będący wierzycielem stanie się jednocześnie dłużnikiem w stosunku do tych samych zobowiązań. W efekcie powyższego, w momencie połączenia się Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną zobowiązania Spółki Przejmowanej względem Wnioskodawcy oraz związane z nimi wierzytelności Wnioskodawcy względem Spółki Przejmowanej wygasną.

Takie zdarzenie stanowi konfuzję, która w doktrynie prawa cywilnego jest zaliczana do zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania bez zaspokojenia wierzyciela. Stanowi ona więc przypadek wygaśnięcia stosunku prawnego (zobowiązaniowego) pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia.

(ii)

Konfuzja nie została uregulowana wprost w przepisach ustawy o CIT. W związku z tym, należy odwołać się do ogólnych przepisów regulujących powstawanie przychodu i kosztu uzyskania przychodów.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu, określa jedynie przykładowe rodzaje przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, iż do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Użyte w cytowanym przepisie sformułowanie „otrzymane” oznacza, że przychód podatkowy powstaje w momencie wpływu do majątku podatnika wymienionych środków, skutkującym powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podatnika decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi podatnik może rozporządzać jak właściciel. Podkreślić zatem należy, iż powstanie przychodu wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, tj. otrzymaniem realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Niniejsza wykładnia została przedstawiona m.in. w wyroku NSA z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. II FSK 1995/13. Jednocześnie, zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), nie zalicza się do przychodów podatkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z powyższego przepisu wynika, że aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów powinien on m. in. zostać poniesiony przez podatnika, tj. powinien skutkować uszczupleniem majątku tego podatnika. Jednocześnie wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano powyżej, konfuzja w doktrynie prawa cywilnego jest zaliczana do zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania bez zaspokojenia wierzyciela. Zatem do wygaśnięcia wierzytelności i korespondującego z nią długu dochodzi pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia. Tym samym, w wyniku konfuzji nie dochodzi z jednej strony do zwiększenia (przyrostu) majątku wierzyciela, a z drugiej do zmniejszenia (uszczuplenia) majątku dłużnika.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, w sytuacji wygaśnięcia wierzytelności, jak i zobowiązania w wyniku przejęcia drugiej strony stosunku oraz braku rzeczywistego spełnienia świadczenia nie można mówić o powstaniu przychodu czy kosztu uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2015 r, sygn. IBPB-1-2/4510-366/15/AK,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 października 2015 r., sygn. IBPB-1-3/4510-233/15/MO,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. IPPB3/4510-448/15-2/EŻ,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lipca 2015 r., sygn. IBPB1/2/4510-371/15/SD,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-5/15/KP,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. IPPB3/423-1127/14-2/EŻ,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 sierpnia 2013 r, sygn. IPPB3/423-419/13-2/KK.
  
  
  

(iii)

W odniesieniu do odsetek naliczonych, lecz niespłaconych lub skapitalizowanych do dnia połączenia przez Spółkę Przejmowaną zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT. Artykuł ten stanowi, iż do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Użyte w cytowanym powyżej przepisie pojęcie „otrzymane” oznacza, że przychód podatkowy powstanie w momencie majątku podatnika środków którymi podatnik będzie mógł dysponować. W przypadku odsetek byłby to moment zapłaty lub kapitalizacji tych odsetek.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT, nie uważa się za koszty przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z drugiej strony, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do konfuzji, która nie będzie prowadziła do spełnienia świadczenia przez Spółkę Przejmowaną. W związku z tym, nie dojdzie do zapłaty czy skapitalizowania odsetek, a tym samym nie dojdzie również do powstania przychodu oraz kosztu podatkowego z tego tytułu.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-366/15/AK,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. IPPB3/4510-448/15-2/EŻ,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. ILPB3/423-140/14-4/EK.
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. IPPB3/423-320/14-4/AG,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 maja 2014 r., sygn, IBPBI/2/423-182/14/AK.
  
  
  

(iv)

W związku z kontuzją wierzytelności nie dojdzie również do powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu, ani kosztu podatkowego z tytułu różnic kursowych.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o CIT.

Art. 15a ust. 2 ustawy o CIT stanowi, iż dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Natomiast Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W myśl art. 15a ust. 7 ustawy o CIT, za koszt poniesiony, o którym mowa w art. 15a ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w art. 15a ust. 2 i 3 - dzień uregulowania Zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Biorąc powyższe pod uwagę, warunkiem powstania różnic kursowych od kredytu (pożyczki) udzielonej/otrzymanej w walucie obcej jest różnica wartości tej pożyczki pomiędzy dniem jej udzielenia a dniem jej zwrotu/spłaty, ustalana na podstawie faktycznie zastosowanego kursu walut z tych dni.

Należy więc stwierdzić, iż aby powstały różnice kursowe w odniesieniu do kwoty głównej pożyczki, konieczne jest dokonanie jej zwrotu/spłaty.

Jak zostało to już wskazane powyżej, w momencie połączenia Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowana zobowiązanie na skutek kontuzji wygaśnie z mocy prawa, w związku z połączeniem wierzytelności i odpowiadającego jej długu w jednym podmiocie. W konsekwencji, nie dojdzie do uregulowaniu należności lub spełnieniu świadczenia przez dłużnika.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego, kontuzja wierzytelności nie może być utożsamiana z uregulowaniem zobowiązania - spłatą pożyczki i tym samym nie prowadzi do powstania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ust. 2 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. IPPB5/423-1033/14-2/IŚ,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. ILPB3/423-140/14-4/EK.
  
  

(v)

Zdaniem Wnioskodawcy, kontuzja nie będzie prowadziła również do rozpoznania przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania po stronie Spółki Przejmowanej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a), przychodami są w szczególności wartości, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Do umorzenia zobowiązania skutkującego rozpoznaniem przychodu dochodzi na skutek tzw. zwolnienia z długu uregulowanego w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm., dalej: „KC”), zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

O uznaniu zobowiązania za umorzone w całości lub w części będzie decydować spełnienie dwóch istotnych czynności. W przypadku wierzyciela konieczne jest oświadczenie woli o zwolnieniu dłużnika z długu, natomiast w przypadku dłużnika oświadczenie, że zwolnienie to przyjmuje.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w ramach przeprowadzania procedury połączenia, nie wystąpi żadna z powyższych czynności. W konsekwencji nie dojdzie do umorzenia w całości lub w części zobowiązania Spółki Przejmowanej wobec Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-366/15/AK,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2015 r., sygn. IPPB3/4510-448/15-2/EŻ,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lipca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-371/15/SD,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-5/15/KP,
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. IPPB3/423-1127/14-2/EŻ.
  
  

(vi)

Podsumowując, wygaśnięcie wierzytelności/zobowiązań z tytułu pożyczki (kwoty głównej i odsetek), które nastąpi na skutek połączenia Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej, będzie neutralne na gruncie ustawy o CIT, tj. nie będzie skutkowało powstaniem przychodu lub kosztu, w tym również z tytułu różnic kursowych, w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Wnioskodawcy występującego w charakterze pożyczkodawcy oraz następcy podatkowego Spółki Przejmowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.