INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przekazania prezentów o małej wartości– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przekazania prezentów o małej wartości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności gospodarczej Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) jest dystrybucja wyrobów cukierniczych pod kilkoma markami (tj. cukierków, lizaków, gum do żucia, itp.) na terenie Polski. W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje liczne inicjatywy marketingowe mające na celu promocję oferowanych produktów, zwiększenie wolumenu sprzedaży towarów poprzez zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu produktów oferowanych przez Spółkę oraz budowanie prestiżu marki na rynku oraz wśród konsumentów. Działania marketingowe, w ramach których Spółka dokonuje nieodpłatnych wydań, skierowane są do:

1. obecnych i potencjalnych sprzedawców produktów Spółki, tj.:
   • kontrahentów Spółki i sklepy zaopatrujące się w produkty Spółki u kontrahentów Spółki, którzy już posiadają w swojej ofercie sprzedażowej produktu Spółki (tj. sklepy, sieci handlowe, hurtownicy itd.);
   • podmiotów, z którymi Spółka planuje podjęcie współpracy (tj. podmiotów, które nie posiadają produktów Spółki w swojej ofercie sprzedażowej i są traktowani jako potencjalni klienci); dalej łącznie jako: „Kontrahenci”);
2. finalnych (obecnych lub potencjalnych) odbiorców produktów Spółki(dalej: „Konsumenci”).
   
   

Produkty przekazywane przez Spółkę nieodpłatnie na rzecz Kontrahentów wydawane są na rzecz tych podmiotów m.in. bezpośrednio przez dystrybutorów Spółki. Towary wydawane są również nieodpłatnie do agencji marketingowych w celu przekazania ich Konsumentom w ramach organizowanych na zlecenie Spółki akcji promocyjnych.

Stosowane przez Spółkę nieodpłatne przekazania dotyczą w szczególności towarów nabywanych przez Spółkę w celu ich dalszej odsprzedaży, tj. dystrybuowanych przez Spółkę (tj. lizaki, cukierki, gumy do żucia itd.).

W przypadku wszystkich wskazanych powyżej nieodpłatnych wydań jednostkowa cena nabycia towarów przekazywanych przez Spółkę nie przekracza 10 zł netto.

Niemniej, ze względów praktycznych, w tym przede wszystkim ze względu na niewielkie rozmiary, wymogi transportowe, czasami również podatność na uszkodzenia, a także warunki prowadzenia działań promocyjnych, zazwyczaj w takim przypadku Spółka przekazuje jednemu Kontrahentowi więcej niż po jednej sztuce ww. towarów.

Przekazywane towary ze względów transportowych są umieszczane w opakowaniach zbiorczych (np. w pudełku lub kartonie). W każdym jednak przypadku, jednostkowa cena nabycia przekazywanych przedmiotów w opakowaniu zbiorczym (np. 1 opakowania gum lub 1 opakowanie lizaków) nie przekracza 10 zł netto.

W związku z nieodpłatnym przekazaniem ww. towarów, Spółka nie prowadzi ewidencji w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie faktycznym przedstawionym powyżej dokonywanie przez Spółkę nieodpłatnych wydań towarów, gdy jednostkowa cena nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł netto, należy traktować jako przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i 4 pkt 2 ustawy o VAT, również w sytuacji, gdy jednemu podmiotowi przekazana zostanie więcej niż jedna sztuka danego towaru...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w stanie faktycznym nieodpłatne wydania towarów, które są przez nią dystrybuowane, gdy ich jednostkowa cena nabycia nie jest wyższa niż 10 zł netto, również wówczas, gdy jednemu podmiotowi przekazywane jest więcej niż jedna sztuka danego produktu, należy uznać za przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT czynnością traktowaną na równi z dostawą towarów jest nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się, gdy podatnik będzie przekazywał drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz próbki lub prezenty o małej wartości. Zatem takich przekazań w świetle ustawy o VAT nie uznaje się za dostawę towarów.

Dodatkowo w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT ustawodawca przedstawił definicję legalną pojęcia „prezentu o małej wartości”, przez które należy rozumieć przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie jednej osobie towarów nie podlega opodatkowaniu, jeżeli jednostkowa cena netto nabycia tego towaru lub jednostkowy koszt jego wytworzenia, jeśli nie ma ceny nabycia (określone w momencie przekazywania towaru) nie jest wyższy niż 10 zł lub mieści się w przedziale od l0,01 zł do 100 zł pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka przekazuje swoim Konsumentom i Kontrahentom towary, których jednostkowa cena nabycia nie jest wyższa niż 10 zł. Czasem zdarza się, że nieodpłatne wydanie dokonywane na rzecz jednego podmiotu obejmuje więcej niż jedną sztukę towaru. W związku z tym, m.in. ze względów transportowych lub biorąc pod uwagę specyfikę prowadzonej działalności promocyjnej i marketingowej, Spółka umieszcza wspomniane towary w opakowaniach zbiorczych, np. w pudełku lub w kartonie i w takiej postaci przekazuje Kontrahentom.

Zdaniem Spółki w świetle art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT nieodpłatne przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia nie jest wyższa niż 10 zł, nie podlega opodatkowaniu VAT, nawet w sytuacji, gdy jeden podmiot otrzymałby więcej niż jedną sztukę towaru z ww. względów przekazywane towary byłyby umieszczone w opakowaniu zbiorczym. Za tym stanowiskiem przemawia wykładnia literalna i celowościowa przepisów art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, jak również dotychczasowe rozstrzygnięcia organów podatkowych we wspominanym zakresie.

Wykładnia literalna

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że literalna wykładnia przepisu art. 7 ust 4 ustawy o VAT wskazuje, że ustawodawca definiując pojęcie „prezentu o małej wartości” przedstawił dwie alternatywne sytuacje, gdy przekazywane towary powinno się uznawać za takie prezenty, tj.:

1. łączna wartość przekazanego towaru w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób albo
2. cena nabycia towaru lub jednostkowy koszt jego wytworzenia nie przekraczają 10 zł.
   
   

Ustawodawca konstruując ww. przepis nie posłużył się żadnym pojęciem sugerującym, że podatnik musi spełnić łącznie ww. przesłanki, aby uznać jego nieodpłatne wydania za prezenty o małej wartości.

Podobne stanowisko zawiera interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 grudnia 2010 r. (znak IPPP3/443-898/10-4/SM), w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że: „analiza językowa przepisu ust. 4 art. 7 ustawy o VAT nie pozwala na stwierdzenie, iż zamiarem ustawodawcy było połączenie obu dyspozycji i tym samym określenie prezentów o małej wartości poprzez dwie przesłanki, których łączne wypełnienie pozwała na zdefiniowanie prezentu jako prezentu małej wartości. Ustawodawca zmierzając bowiem do ustalenia kilku przesłanek wspólnie będących warunkiem zastosowania danej regulacji używa do tego celu odpowiednich łączników albo słowa „łącznie” lub jego synonimów ( ) W cytowanym powyżej art. 7 ustawy o VAT takie stwierdzenia nie zostały użyte oznacza to, że literalne brzmienie analizowanego przepisu prowadzi do wniosku, iż wskazanych przesłanek nie należy rozpatrywać łącznie jako części składowych jednego warunku wyłączenia dokonywanych wydań z opodatkowania VAT”.

Ponadto Spółka analizując przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT chciałaby zwrócić uwagę na pojęcie „jednostkowa”. W opinii Spółki to pojęcie powinno rozumieć się w ten sposób, że cenę nabycia lub koszt wytworzenia należy odnosić do pojedynczego towaru wydawanego nieodpłatnie, nawet gdy Spółka ze względów transportowych będzie wydawała towary w opakowaniu zbiorczym.

Jedynym kryterium uznania nieodpłatnego przekazania towarów wskazanym w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT jest ich jednostkowa cena nabycia. Definicja ustawowa nie zawiera limitu łącznej wartości jednorazowej dostawy ani limitu łącznej wartości bezpłatnej dostawy w ciągu danego okresu. W związku z powyższym należy uznać, że przekazanie jednorazowo większej liczby towarów o jednostkowej cenie nabycia poniżej 10 zł nadal spełnia kryteria zgodne z literalnym brzmieniem definicji przekazania prezentów o małej wartości zawartej w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Według definicji zawartej w Słowniku PWN (http://sjp.pwn.pl/slownik/) jednostkowy oznacza odniesienie do pojedynczej rzeczy, natomiast według definicji ze Słownika PWN Biznes (http;/biznes.pwn.pl/) koszt jednostkowy to koszt całkowity przypadający na jednostkę produkcji.

W konsekwencji zgodnie z literalnym brzmieniem ww. przepisu nieistotne jest czy dany towar jest przekazywany w większej ilości niż jedna sztuka.

Takie rozumienie pojęcia „jednostkowy” potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2008 r. (znak IPPP2/443 -385/08-MS).

Dodatkowo należy podkreślić, że ustawodawca zdefiniował prezenty o małej wartości jako towary przekazywane przez podatnika jednej osobie. Ustawodawca nie wskazał jednakże kogo należy rozumieć pod sformułowaniem „jedna osoba”. W związku z tym za jedną osobę należy uznawać zarówno osobę fizyczną, osobę prawną jak i jednostkę organizacyjną, która nie posiada osobowości prawnej. Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2009 r. (znak 1PPP2/443-510/09-2/As), w której organ uznał, że: „odnośnie kwestii dotyczącej podmiotów, którym wręczane są prezenty o małej wartości, organ podatkowy stwierdza, iż jest to nieistotne kogo Spółka obdarowuje przedmiotowymi prezentami dołączonymi do czasopism”.

Zatem w przypadku przekazywania bez wynagrodzenia przez Spółkę swoim Kontrahentom/Konsumentom towaru, który Spółka dystrybuuje i którego koszt wytworzenia lub cena jednostkowa nie przewyższa kwoty 10 zł, to takie wydanie nie podlega opodatkowaniu.

Wykładnia celowościowa

Jak wskazano powyżej, zdaniem Spółki, ustawodawca wyodrębnił dwie alternatywne sytuacje, gdy przekazywane towary powinno się uznawać za prezenty o małej wartości. Można w związku z tym uznać, że celem ustawodawcy było wprowadzenie i utrzymanie wyłączenia spod opodatkowania nieodpłatnych wydań towarów, których jednostkowa cena jest niewielka, a w konsekwencji konsumpcja związana z takimi towarami jest znikoma.

Należy podkreślić, że sytuacje wskazane w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT są niezależne od siebie. W związku z tym jeśli podatnik spełni przesłanki do zastosowania któregokolwiek z wymienionych przypadków, dokonywane przez niego wydania bez wynagrodzenia nie będą podlegały opodatkowaniu VAT.

Podobne stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z 1 grudnia 2010 r. (znak IPPP3/443-898/l0-4/SM): „Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwała na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań. Uznać więc należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, tego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu. Co więcej, samo zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania ma na celu uniknięcie konieczności weryfikowania czy dana osoba otrzymała przedmioty o łącznej wartości powyżej 100 zł, gdyż charakter wydań często uniemożliwia taką weryfikację (np. przy masowych akcjach marketingowych)”.

Podsumowując, nie powinno się interpretować przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT w sposób prowadzący do konkluzji, że dopiero kumulatywne spełnienie dwóch ww. przesłanek pozwoli uznać, że przekazywane towary są prezentami o małej wartości.

Przedstawiona powyżej interpretacja definicji prezentu o małej wartości jednostkowej znajduje również potwierdzenie w najnowszych interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe.

Przykładowo, stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Spółki Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyraził w interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP2/443-736/11-4/JO), stwierdzając że: „(...) bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Analogiczne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 sierpnia 2011 r. (sygn. ILPPP2/443-792/11-2/EN): (..) należy stwierdzić, że bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podatnikowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy. Odnosząc zatem od zadanych pytań wskazać należy, iż:

Ad. 1. Nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowa wartość nabycia nie przekraczała 10 zł w ramach akcji marketingowych skierowanych do ostatecznych konsumentów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Ad. 2. Nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowa wartość nabycia nie przekraczała 10 zł w ramach akcji marketingowych skierowanych do kontrahentów (sklepów detalicznych, hurtowników) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Ad. 3. Nieodpłatne przekazania towarów kontrahentom Spółki, których jednostkowa wartość nabycia nie przekraczała 10 zł w ramach akcji marketingowych skierowanych do ostatecznych konsumentów, które przeprowadzane są przez kontrahentów Spółki (sklepy) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Ad. 4. Przekazywanie jednorazowo jednej osobie kilku towarów o wartości jednostkowej każdego pojedynczego towaru poniżej 10 zł traktowane jest jako przekazywanie każdego z towarów jako odrębnego prezentu o małej wartości”

Podobnie stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przedstawił w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2011 r. (sygn.. LPP2/443-793/11-4/MR), w której stwierdził, że: „ (...) mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, że bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów oraz status tego podmiotu (organizacja pożytku publicznego czy fundacja), z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust.4 pkt 2 ustawy.”

Z powyższym stanowiskiem Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgodził się również w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2011 r. (sygn. IPPP1-443-940/11-2/BS).

Podsumowanie

W opinii Spółki, przedstawione powyżej argumenty przemawiają za uznaniem, że nieodpłatne wydania towarów, które są dystrybuowane przez Spółkę, gdy jednostkowy koszt wytworzenia lub cena ich nabycia nie jest wyższa niż 10 zł, należy traktować jako przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT bez względu na to, komu Spółka przekazuje towary oraz niezależnie do tego, ile sztuk danego towaru otrzymuje dany podmiot. Ta teza pozostanie zatem aktualna również w sytuacji, gdy dla jednego podmiotu w ciągu roku podatkowego przekazana zostanie większa ilość towarów i kwota takich wydań przekroczy np. 100 zł. W rozpatrywanej sytuacji jedynym warunkiem wyłączenia spod opodatkowania nieodpłatnych wydań jest fakt, że cena nabycia wydawanego przez Spółkę pojedynczego towaru nie będzie wyższa niż 10 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust.1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. u. Nr 64, poz. 332), która zmienia treść art. 7 ust. 2 ustawy. W myśl nowego brzmienia tego artykułu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z powyższego wynika, iż dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:

• podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,

• podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem działalności gospodarczej Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) jest dystrybucja wyrobów cukierniczych pod kilkoma markami (tj. cukierków, lizaków, gum do żucia, itp.) na terenie Polski.

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje liczne inicjatywy marketingowe mające na celu promocję oferowanych produktów, zwiększenie wolumenu sprzedaży towarów poprzez zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu produktów oferowanych przez Spółkę oraz budowanie prestiżu marki na rynku oraz wśród konsumentów. Działania marketingowe, w ramach których Spółka dokonuje nieodpłatnych wydań, skierowane są do:

1. obecnych i potencjalnych sprzedawców produktów Spółki, tj.:
   • kontrahentów Spółki i sklepy zaopatrujące się w produkty Spółki u kontrahentów Spółki, którzy już posiadają w swojej ofercie sprzedażowej produktu Spółki (tj. sklepy, sieci handlowe, hurtownicy itd.);
   • podmiotów, z którymi Spółka planuje podjęcie współpracy (tj. podmiotów, które nie posiadają produktów Spółki w swojej ofercie sprzedażowej i są traktowani jako potencjalni klienci); dalej łącznie jako: „Kontrahenci”);
2. finalnych (obecnych lub potencjalnych) odbiorców produktów Spółki (dalej: „Konsumenci”).
   
   

Produkty przekazywane przez Spółkę nieodpłatnie na rzecz Kontrahentów wydawane są na rzecz tych podmiotów m.in. bezpośrednio przez dystrybutorów Spółki.

Towary wydawane są również nieodpłatnie do agencji marketingowych w celu przekazania ich Konsumentom w ramach organizowanych na zlecenie Spółki akcji promocyjnych.

Stosowane przez Spółkę nieodpłatne przekazania dotyczą w szczególności towarów nabywanych przez Spółkę w celu ich dalszej odsprzedaży, tj. dystrybuowanych przez Spółkę (tj. lizaki, cukierki, gumy do żucia itd.).

W przypadku wszystkich wskazanych powyżej nieodpłatnych wydań jednostkowa cena nabycia towarów przekazywanych przez Spółkę nie przekracza 10 zł netto.

Niemniej, ze względów praktycznych, w tym przede wszystkim ze względu na niewielkie rozmiary, wymogi transportowe, czasami również podatność na uszkodzenia, a także warunki prowadzenia działań promocyjnych, zazwyczaj w takim przypadku Spółka przekazuje jednemu Kontrahentowi więcej niż po jednej sztuce ww. towarów.

Przekazywane towary ze względów transportowych są umieszczane w opakowaniach zbiorczych (np. w pudełku lub kartonie). W każdym jednak przypadku, jednostkowa cena nabycia przekazywanych przedmiotów w opakowaniu zbiorczym (np. 1 opakowania gum lub 1 opakowanie lizaków) nie przekracza 10 zł netto.

W związku z nieodpłatnym przekazaniem ww. towarów, Spółka nie prowadzi ewidencji w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”).

Uznać należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Z uwagi na powyższe, bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.