Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-465/16-2/RK
z 2 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych wygaśnięcia w wyniku konfuzji wierzytelności pożyczkowych( kwoty głównej wraz z odsetkami) udzielonych przez spółkę kapitałową - jest nieprawidłowe.
• skutków podatkowych wygaśnięcia w wyniku konfuzji wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek udzielonych przez spółkę jawną – jest nieprawidłowe.
• w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej oraz wygaśnięcia otrzymanych wierzytelności w wyniku konfuzji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca pozostanie jednym ze wspólników w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce („Spółka"). Spółka będzie podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Spółki będzie obrót wierzytelnościami oraz udzielanie pożyczek.

Spółka zostanie prawdopodobnie przekształcona w spółkę jawną („SPJ") w trybie art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych („KSH"). SPJ będzie kontynuowała działalność Spółki. Wnioskodawca wskutek przekształcenia Spółki zostanie jednym ze wspólników SPJ. W przyszłości, jeśli SPJ nie osiągnie stawianych przed nią celów biznesowych, możliwa będzie jej rozwiązanie bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego na podstawie art. 58 pkt 2KSH.

W wyniku rozwiązania SPJ bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego Wnioskodawcy, jako wspólnikowi SPJ mogą zostać m.in. wydane:

1. wierzytelności pożyczkowe wobec Wnioskodawcy (na kwotę główną pożyczki oraz naliczone odsetki), które zostały Wnioskodawcy udzielone przez zagraniczną spółkę kapitałową, a kolejno wniesione aportem przez tą spółkę do Spółki (dalej: „Wierzytelności I");
2. wierzytelności pożyczkowe wobec Wnioskodawcy (na kwotę główną pożyczki oraz naliczone odsetki), które zostaną udzielone Wnioskodawcy przez SPJ (dalej: „Wierzytelności II").
   
   

W konsekwencji, Wierzytelności I i Wierzytelności II ulegną tzw. „kontuzji" - wygaśnięciu z powodu połączenia w rękach jednej osoby (tj. Wnioskodawcy) zarówno wierzytelności z tytułu pożyczek i naliczonych odsetek jak i zobowiązania do ich spłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wydanie Wnioskodawcy przez SPJ Wierzytelności I oraz Wierzytelności II w związku z rozwiązaniem SPJ bez przeprowadzenia likwidacji oraz wygaśnięcie tych wierzytelności wskutek kontuzji będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności czy będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z jakiegokolwiek tytułu?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W opinii Wnioskodawcy, wydanie przez SPJ Wnioskodawcy w związku z rozwiązaniem SPJ bez przeprowadzenia likwidacji składników majątku SPJ w postaci Wierzytelności I oraz Wierzytelności II, jak również wygaśnięcie Wierzytelności I oraz Wierzytelności II w wyniku kontuzji nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z jakiegokolwiek tytułu.

Uzasadnienie Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 KSH spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 58 KSH, rozwiązanie spółki osobowej powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika iub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Zgodnie z art. 67 § 1 KSH, w przypadkach określonych w art. 58 KSH należy przeprowadzić likwidację spółki jawnej, chyba, że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Spółki jawne nie posiadają osobowości prawnej i nie są podatnikami podatku dochodowego. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej z tytułu udziału w tej spółce. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej będzie uzależniony od statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 5a pkt 26 ustawy o PIT stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Oznacza to, że ustawa o PIT przez spółkę niebędącą osobą prawną rozumie również spółkę jawną.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o PIT, za wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o PIT, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest m.in. przychód z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną. Z kolei, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 12 lit b ustawy o PIT do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o PIT do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy o PIT przez środki pieniężne rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Ww. przepisy ustawy o PIT oznaczają, że wydanie składników majątku w procesie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną nie skutkuje powstaniem po stronie wspólników otrzymujących te składniki przychodu podatkowego z jakiegokolwiek tytułu, w tym z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej lub z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, która jest likwidowana. W odniesienie do takich zdarzeń jako zasadę ustawodawca przewidział albo brak opodatkowania (środki pieniężne oraz składniki traktowane tak jak środki pieniężne) albo odroczenie momentu rozpoznania przychodu do czasu odpłatnego zbycia takich składników majątku. Innymi słowy, ustawodawca uznał wydanie składników majątku w ramach likwidacji spółki niebędącej osobą prawną jako zdarzenie neutralne w zakresie podatku dochodowego. Na takie rozumienie ww. regulacji wskazuje również uzasadnienie do projektu zmian do ustawy o PIT, które to zmiany weszły w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.

Na opisane ww. zasady rozpoznawania przychodów podatkowych w związku z likwidacją spółek niebędących osobą prawną nie mają wpływu zmiany w ustawie o PIT wprowadzone z dniem 1 stycznia 2015 r., w szczególności do opisanego zdarzenia przyszłego nie znajduje zastosowania art. 14 ust. 2e w związku z ust. 2f ustawy o PIT.

Ww. regulacje i konkluzje znajdują również zastosowanie do rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną bez przeprowadzania likwidacji. Likwidacja spółki jawnej nie ma charakteru obligatoryjnego. Zamiast likwidacji wspólnicy mogą zawrzeć układ co do innego sposobu zakończenia działalności spółki. Zawierając takie jednomyślne porozumienie, wspólnicy mogą wprost postanowić, że majątek spółki dzieli się wedle oznaczonego „klucza" między wspólników, z których każdy odpowiada, w stosunku wewnętrznym, za oznaczoną część zobowiązań spółki (tak: S. Sołtysiński w: Kodeks Spółek Handlowych - Komentarz, Warszawa 2006, s. 521). Różnice proceduralne pomiędzy rozwiązaniem spółki niebędącej osobą prawną a jej likwidacją nie powinny mieć wpływu na konsekwencje podatkowe takich zdarzeń dla spółki i jej wspólników.

W odniesieniu do kwestii konfuzji, należy wskazać, że przepisy ustawy o PIT nie odnoszą się wprost do takich zdarzeń. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o PIT, za przychody z działalności gospodarczej uznaje się również zasadniczo wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań. Należy wskazać jednakże, że w omawianym przepisie ustawodawca posługuje się, w odniesieniu do wymienionych w nim kategorii przychodów, m.in. terminem „umorzonych zobowiązań". Instytucja prawa confusio (kontuzja) polega na wygaśnięciu zobowiązania (wierzytelności i długu) wskutek połączenia podmiotu wierzyciela i dłużnika w jednej osobie. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie umorzenia zobowiązania ma węższe znaczenie niż na gruncie prawa cywilnego. Umorzeniem zobowiązania w rozumieniu przepisów omawianej ustawy podatkowej jest zwolnienie dłużnika z obowiązku jego wykonania, tj. zwolnienie go z długu. Instytucję tę reguluje art. 508 Kodeksu, zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

W wyniku rozwiązania SPJ Wierzytelności I oraz Wierzytelności II przejdą na Wnioskodawcę, wskutek czego stanie się on jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem. W tej sytuacji dojdzie zatem do wygaśnięcia zobowiązania nie w wyniku umorzenia, lecz poprzez rozwiązanie SPJ i odział jej majątku. Wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu Wierzytelności I oraz Wierzytelności II nastąpi z mocy prawa, wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika (tzw. konfuzja), a nie w wyniku zwolnienia z długu. Tym samym po stronie Wnioskodawcy, w związku z konfuzją, nie dojdzie do powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o PIT.

Jednocześnie należy dodać, że opisywane wygaśnięcie zobowiązania nie może być rozumiane jako zbycie otrzymanego składnika majątkowego (tu Wierzytelności 1 oraz Wierzytelności II), o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit b ustawy o PIT, które powodowałoby powstanie przychodu z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną.

Reasumując, należy stwierdzić, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym wydanie przez SPJ Wnioskodawcy w związku z rozwiązaniem SPJ bez przeprowadzenia likwidacji składników majątku SPJ w postaci Wierzytelności I oraz Wierzytelności II, jak również wygaśnięcie Wierzytelności I oraz Wierzytelności II w wyniku konfuzji nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy jakichkolwiek konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z jakiegokolwiek tytułu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych wydanych z upoważnienia Ministra Finansów, przykładowo:

• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 kwietnia 2016 r IBPB-1-1/4511-146/16/SG;
  
• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 marca 2016 r. sygn.: IPPB1/4511-223/16-2/EC;
  
• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 marca 2016 r. IPPB1/4511-104/16-2/EC;
  
• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 marca 2016 r. IPPB1/4511-229/16-2/SO;
  
• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 marca 2016 r IBPB-1-1/4510-295/15/NL;
  
• interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 marca 2016 r IPTPB3/4511-408/15-2/KJ;
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• skutków podatkowych wygaśnięcia w wyniku konfuzji wierzytelności pożyczkowych (kwoty głównej wraz z odsetkami) udzielonych przez spółkę kapitałową - jest nieprawidłowe.
• skutków podatkowych wygaśnięcia w wyniku konfuzji wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek udzielonych przez spółkę osobową – jest nieprawidłowe.
• w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka osobowa nie posiada osobowości prawnej. Dochody spółki osobowej (innej niż spółka komandytowo-akcyjna) nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej (innej niż spółka komandytowo-akcyjna) jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego jest natomiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym, jej dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady do przychodów z działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 i 12 lit. b cyt. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się:

środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki,

• przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
  
• Przy czym, w myśl art. 14 ust. 8 ww. ustawy, który wszedł w życie 1 stycznia 2015 r. na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 1328), przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.
  
  
  

Powyższe przepisy w zależności od kategorii wierzytelności zrównują podatkowe traktowanie tych zdarzeń z wypłatą środków pieniężnych lub otrzymaniem przez wspólnika niepieniężnego składnika majątkowego. Zatem, z wyłączenia na podstawie cyt. wyżej art. 14 ust. 8 w związku z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą korzystać tylko wierzytelności, które były uprzednio zarachowane jako przychód należny w spółce niebędącej osobą prawną oraz wierzytelności wynikające z pożyczek udzielonych przez spółkę niebędącą osobą prawną (z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki). Z powyższego wyłączenia dot. wyłącznie środków pieniężnych (w ww. rozumieniu) nie mogą zatem korzystać wierzytelności pożyczkowe wynikające z pożyczek udzielonych przez spółkę kapitałową jak również wierzytelności z tytułu odsetek od tych pożyczek, a także wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek udzielonych Wnioskodawcy przez spółkę niebędącą osobą prawną. Otrzymanie tych wierzytelności należy bowiem utożsamiać z otrzymaniem składnika majątkowego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ww. ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w przyszłości otrzyma w związku z rozwiązaniem Spółki jawnej m.in. wierzytelności pożyczkowe (na kwotę główną pożyczki oraz naliczone odsetki), które zostały Wnioskodawcy udzielone przez zagraniczną spółkę kapitałową a następnie wniesione aportem przez tę spółkę do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wierzytelności pożyczkowe (kwota główna pożyczki oraz naliczone odsetki), które zostaną udzielone Wnioskodawcy przez Spółkę jawną. Rozwiązanie Spółki jawnej nastąpi bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych. Do czasu jej rozwiązania przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jawnej będzie obrót wierzytelnościami oraz udzielanie pożyczek.

Na dzień rozwiązania w majątku Spółki jawnej mogą znajdować się m.in. wierzytelności z tytułu niespłaconych pożyczek udzielonych Wnioskodawcy. Wierzytelności z tytułu udzielonych Wnioskodawcy pożyczek przez Spółkę jawną lub Sp. z o.o. wygasną w skutek konfuzji.

Przez konfuzję (łac. confusio) rozumie się instytucję prawa cywilnego, powodującą wygaśnięcie prawa podmiotowego (wierzytelności Spółki jawnej wobec Wnioskodawcy) na skutek połączenia w rękach tej samej osoby prawa (wierzytelności ww. Spółki wobec Wnioskodawcy) i związanego z nim obowiązku (zobowiązania Wnioskodawcy wobec tej Spółki). Konfuzja praw wynikających ze zobowiązań i należności nie została explicite wskazana w prawie cywilnym jako instytucja, określająca sposób wygasania zobowiązań, ale wynika z doktryny i orzecznictwa sądowego, na gruncie prawa cywilnego.

Tak więc sam fakt zaistnienia konfuzji polegającej na zbiegu u tej samej osoby dłużnika i wierzyciela, w wyniku którego dochodzi do wygaśnięcia tych praw (zobowiązania i wierzytelności) na gruncie prawa cywilnego, nie stanowi podstawy do stwierdzenia, że ze swej istoty nie powoduje ona powstania przychodu na gruncie prawa podatkowego.

Wobec braku w prawie podatkowym szczególnych regulacji dotyczących wygasania wierzytelności w wyniku konfuzji, kierując się autonomią prawa podatkowego, która pozwala na kwalifikowanie określonych zdarzeń prawnych inaczej niż kwalifikują je inne dziedziny prawa – wygaśnięcie wierzytelności w wyniku konfuzji należy potraktować, jako szczególny rodzaj jej spłaty. Wygasa bowiem ona w zamian za ekwiwalentne wygaśnięcie zobowiązań, pomimo, że oba te zdarzenia występują u jednej osoby.

W konsekwencji takiego podejścia do wygasania wierzytelności wskutek konfuzji:

• w przypadku wierzytelności z tytułu umowy pożyczki i odsetek od niej, otrzymanej przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Spółki jawnej, którą ww. Spółka otrzyma(ła) w drodze sukcesji po przekształcanej Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością – wartość kwoty głównej pożyczki oraz odsetek od niej stanowi przychód podatkowy, z uwagi że do przychodów tych nie stosuje się art. 14 ust. 3 pkt 10 w związku z ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie wygaśnięcia wierzytelności wskutek konfuzji i zaliczony powinien zostać do źródła, do jakiego zaliczony byłby w spółce jawnej;
• w przypadku wierzytelności z tytułu umowy pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją Spółki jawnej udzielonej przez tą Spółkę, stanowiącą tylko kwotę główną pożyczki – wartość kwoty głównej pożyczki nie stanowi przychodu do opodatkowania, z uwagi że do przychodów tych stosuje się art. 14 ust. 3 pkt 10 w związku z ust. 8 ww. ustawy;
• w przypadku wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczki udzielonej przez Spółkę jawną – wartość odsetek od pożyczki stanowi przychód podatkowy, z uwagi że do przychodów tych nie stosuje się art. 14 ust. 3 pkt 10 w związku z ust. 8 ww. ustawy, przychód powstaje w momencie wygaśnięcia wierzytelności wskutek konfuzji i zaliczony powinien zostać do źródła, do jakiego zaliczony byłby w spółce jawnej.
  
  

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• skutków podatkowych wygaśnięcia w wyniku konfuzji wierzytelności pożyczkowych( kwoty głównej wraz z odsetkami) udzielonych przez spółkę kapitałową - jest nieprawidłowe.
  
• skutków podatkowych wygaśnięcia w wyniku konfuzji wierzytelności z tytułu odsetek od pożyczek udzielonych przez Spółkę jawną – jest nieprawidłowe.
  
• w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.
  
  

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują ona zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.