2016.07.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-387/16/DP
z 6 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na podstawie umowy darowizny składników majątku stanowiących własność Wnioskodawcy, zasad ich amortyzacji oraz ustalenia dochodu w przypadku ich odpłatnego zbycia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania na podstawie umowy darowizny składników majątku stanowiących własność Wnioskodawcy, zasad ich amortyzacji oraz ustalenia dochodu w przypadku ich odpłatnego zbycia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest lub może zostać w przyszłości właścicielem bądź współwłaścicielem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w skład których wchodzić mogą m.in. nieruchomości i prawa ochronne do znaków towarowych („Składniki Majątkowe”), a także innych składników majątku.

Wnioskodawca rozważa możliwość dokonania darowizny części składników majątku, w tym Składników Majątkowych, stanowiących jego własność na rzecz spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego („Spółka”), której jest jednym ze wspólników.

W przypadku składników majątku, w tym Składników Majątkowych, stanowiących współwłasność Wnioskodawcy, może dojść do sytuacji, w której wszyscy współwłaściciele przeniosą swoje udziały we współwłasności danego składnika majątku na Spółkę w drodze darowizny, co skutkować będzie tym, że spółka zostanie właścicielem tego składnika majątku. W takiej sytuacji pozostali współwłaściciele składnika majątku będącego przedmiotem darowizny również będą wspólnikami Spółki. Pozostali współwłaściciele będą osobami zaliczanymi do I i II grupy podatkowej względem Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205).

Prawo do udziału Wnioskodawcy w zyskach i stratach Spółki zostanie określone na poziomie nie wyższym niż jego udział we współwłasności składnika majątku, który to może być przedmiotem darowizny do Spółki.

Wartość Składników Majątkowych, które w wyniku opisanych powyżej darowizn może otrzymać Spółka, zostanie określona na poziomie rynkowym na podstawie wyceny przeprowadzonej przez niezależnego rzeczoznawcę. Tym samym wartość przedmiotu darowizny zostanie określona w umowie darowizny w wysokości rynkowej.

W zamian za dokonanie darowizny Wnioskodawca nie otrzyma od Spółki żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzyma zapłaty za składniki majątku ani nowego udziału w Spółce. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy teraz lub w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie w drodze opisanej w stanie faktycznym umowy darowizny składników majątku, w tym Składników Majątkowych, na rzecz Spółki, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Składniki Majątkowe opisane w stanie faktycznym powinny zostać ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny (nie wyższej niż wartość rynkowa) – jako wartości początkowej?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Składników Majątkowych otrzymanych przez Spółkę, w drodze umowy darowizny opisanej w stanie faktycznym, będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zyskach Spółki?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku zbycia przez Spółkę otrzymanych w formie darowizny Składników Majątkowych stanowiących środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w Spółce, dochodem Wnioskodawcy będzie przychód z ich zbycia, pomniejszony o niezamortyzowaną część wartości początkowej Składników Majątkowych w części, w jakiej Wnioskodawca, jako wspólnik, będzie uczestniczyć w zysku Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania pierwszego – przekazanie w drodze opisanej w stanie faktycznym umowy darowizny składników majątku, w tym Składników Majątkowych, na rzecz Spółki, której wspólnikiem będzie Wnioskodawca, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, że pojęcie „darowizny” nie zostało uregulowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym należy w tym zakresie posiłkować się odpowiednimi przepisami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, chociażby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. 1 tej ustawy przychodem są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W przypadku darowizny składników majątku mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem. W związku z aktem darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego, które mogłoby doprowadzić do powstania przychodu do opodatkowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności nie znajdą zastosowania przepisy art. 14 ust. 2 lit. 1 ww. ustawy, ponieważ nie dojdzie do odpłatnego zbycia składników majątku.

Tym samym, Wnioskodawca jako darczyńca nie osiągnie przychodu z tytułu dokonania darowizny Składników Majątkowych na rzecz Spółki. Przychód taki powstałby wyłącznie w sytuacji, w której zbycie takie miałoby charakter odpłatny.

Jednocześnie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie powstanie u niego przychód do opodatkowania także jako wspólnika Spółki, tj. obdarowanego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń obliczonych zgodnie z art. 2-2b, a do takich należy również niewątpliwie otrzymanie rzeczy nieodpłatnie, w tym także w formie darowizny. Jednocześnie jednak należy zaznaczyć, że aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód dla podatnika, musi ono zostać przez tego podatnika faktycznie „otrzymane”. Niemożliwe jest jednak otrzymanie świadczenia „od samego siebie”.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją, w której Wnioskodawca, jako wspólnik spółki transparentnej podatkowo, (Spółka) otrzymuje nieodpłatne świadczenie w formie darowizny od siebie – prawa majątkowe takie jak własność lub współwłasność. W rezultacie dokonania darowizny nie dojdzie do efektywnego przysporzenia po stronie Wnioskodawcy zwłaszcza, iż jego udział w zysku Spółki nie będzie większy niż przysługujący mu przed dokonaniem darowizny udział we współwłasności. Zatem w sytuacji, w której nie dochodzi do faktycznego powiększenia majątku Wnioskodawcy, nie może powstać przychód do opodatkowania.

Innymi słowy, w przedmiotowej sytuacji nie można mówić o „otrzymaniu” nieodpłatnego świadczenia przez Wnioskodawcę, ponieważ w praktyce Wnioskodawca niczego nie otrzymuje. Otrzymanie wiąże się bowiem z nabyciem czegoś, czego wcześniej się nie miało. Zatem w analizowanej sytuacji należy przyjąć, że mamy do czynienia z przeniesieniem poszczególnych składników majątku w ramach majątku tego samego podatnika, nie dochodzi zaś do powiększenia tego majątku w jakimkolwiek wymiarze.

Reasumując, w analizowanej sytuacji Wnioskodawca nie otrzyma żadnego przysporzenia majątkowego z tytułu dokonanej darowizny, nie uzyska tym samym jakiegokolwiek przychodu podatkowego, zarówno z perspektywy roli darczyńcy, jak i z perspektywy roli wspólnika Spółki – obdarowanego. W konsekwencji, w związku z dokonaniem opisanej w stanie faktycznym darowizny przez Wnioskodawcę, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie jakikolwiek podlegający opodatkowaniu przychód.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez organy podatkowe w następujących interpretacjach indywidualnych:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2015 r., nr IPPB1/4511-1083/15-2/EC;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 września 2015 r., nr ITPB1/415-1236/14/MP;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 stycznia 2015 r., nr ILPB1/415-1208/14-4/AP;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 czerwca 2014 r., nr IBPBI/1/415-439/14/ESZ;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r., nr ILPB1/415-231/14-3/AA;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., nr ILPB1/415-895/13-4/AA.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania drugiego – Składniki Majątkowe opisane w stanie faktycznym powinny zostać ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny (nie wyższej niż wartość rynkowa) – jako wartości początkowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do spółek niebędących osobą prawną, tj. podmiotów transparentnych podatkowo, koszty uzyskania przychodów są alokowane do wspólników spółki proporcjonalnie do ich prawa udziału w zysku takiej spółki.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
1. o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawą naliczenia odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, którą należy obliczyć zgodnie z przepisami art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, wartość przedmiotu darowizny zostanie określona w umowie darowizny w oparciu o niezależną wycenę wartości rynkowej poszczególnych Składników Majątkowych. Tym samym, w myśl art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca ustali wartość początkową Składników Majątkowych podlegających amortyzacji w wysokości ich wartości rynkowej, wskazanej w umowie darowizny.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy Składniki Majątkowe opisane w stanie faktycznym powinny zostać ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny (nie wyższej niż wartość rynkowa) – jako wartości początkowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2015 r., nr ILPB1/4511-1-737/15-3/AN;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2015 r., nr IPPB1/4511-1083/15-2/EC;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2014 r., nr ILPB1/415-992/14-2/IM;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r., nr ILPB1/415-490/14-2/AG;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r, nr ILPB1/415-231/14-2/AA.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania trzeciego – odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Składników Majątkowych otrzymanych przez Spółkę w drodze umowy darowizny opisanej w stanie faktycznym będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości, proporcjonalnie do jego udziału w zyskach Spółki.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu negatywnym w art. 23 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, część przenoszonych składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem darowizny (np. nieruchomości), tj. Składników Majątkowych, stanowić będzie środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, tj. będą wykorzystywane jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że w katalogu negatywnym kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdują się żadne przepisy, które mogłyby ograniczyć prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych przez Spółkę w drodze darowizny Składników Majątkowych. Niewątpliwie ograniczenia takiego nie narzuca art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ten nie wpłynie w przedmiotowej sytuacji na prawo Wnioskodawcy do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od Składników Majątkowych otrzymanych przez Spółkę w drodze umowy darowizny jako kosztów uzyskania przychodu, ponieważ nie dotyczy on środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny. Tym samym, kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny przez Spółkę, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2015 r., nr ILPB1/4511-1-737/15-3/AN;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2015 r., nr IPPB1/4511-1083/15-2/EC;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2014 r., nr ILPB1/415-992/14-2/IM;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r., nr ILPB1/415-490/14-2/AG;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r., nr ILPB1/415-231/14-2/AA.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania czwartego – w przypadku zbycia przez Spółkę otrzymanych w formie darowizny Składników Majątkowych stanowiących środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, dochodem Wnioskodawcy będzie przychód z ich zbycia, pomniejszony o niezamortyzowaną część wartości początkowej Składników Majątkowych w części, w jakiej on, jako wspólnik, będzie uczestniczyć w zysku Spółki.

Jak wskazano w stanowisku Wnioskodawcy w ramach pytania 3, zgodnie z art. 8 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Spółka jest spółką transparentną podatkowo, zaś przychody i koszty uzyskania przychodu powstałe w wyniku transakcji dokonywanych przez tą spółkę będą alokowane do poszczególnych wspólników tej spółki, proporcjonalnie do przypadającego im udziału w zyskach. W odniesieniu do Wnioskodawcy, będącego osobą fizyczną, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będące środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Takimi składnikami majątku będą między innymi Składniki Majątkowe otrzymane przez Spółkę w drodze umowy darowizny od Spółki i wykorzystywane przez Spółkę w działalności gospodarczej.

W myśl art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy, dokonanych od tych środków i wartości.

W związku z powyższym należy podkreślić, że cytowany przepis określa sposób ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia m.in. środków trwałych (np. nieruchomości), bez względu na sposób ich nabycia (odpłaty czy nieodpłatny) i wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej kalkulacji wyłącznie następujących wartości:

przychodu z odpłatnego zbycia,
wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
sumy odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez niego w ramach pytania 2-3, od Składników Majątkowych otrzymanych w drodze umowy darowizny będą dokonywane odpisy amortyzacyjne i będą one dokonywane zgodnie z metodą określoną w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, w przedmiotowej sprawie należy zastosować art. 24 ust. 2 pkt 1 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nieruchomości wchodzących w skład Składników Majątkowych nie będzie miał tu zastosowania przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, są udokumentowane nakłady zwiększające wartość rzeczy, ponieważ przepis ten dotyczy opisanej w art. 10 ust. 1 pkt 8 sytuacji, gdy zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Zgodnie z opisem stanu faktycznego, nieruchomości wchodzące w skład Składników Majątkowych i otrzymane w drodze darowizny przez Spółkę będą wykorzystywane przez tę spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie zarządzania nieruchomościami i znakami towarowymi. Tym samym, przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku ewentualnego zbycia przez Spółkę otrzymanych w drodze darowizny Składników Majątkowych, dochodem Wnioskodawcy będzie przychód z ich zbycia pomniejszony o niezamortyzowaną część wartości początkowej tych Składników Majątkowych, w części, w jakiej Wnioskodawca, jako wspólnik, będzie uczestniczyć w zysku Spółki.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2015 r., nr ILPB1/4511-1-737/15-3/AN;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 stycznia 2012 r., nr IPPB1/415-944/11-3/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena dopuszczalności prawnej zawarcia umowy darowizny składników majątku stanowiących własność Wnioskodawcy na rzecz spółki osobowej, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy (przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – Dz. U. z 2016 r., poz. 380 oraz ustawy z dnia 15 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy – Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.), niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogące być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Przy czym organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności (art. 199a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin