Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-270/16-2/AZ
z 28 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. określenia wysokości wartości początkowej praw do znaku będących przedmiotem umowy leasingu finansowego (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
2. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa do znaku (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wysokości wartości początkowej praw do znaku będących przedmiotem umowy leasingu finansowego oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa do znaku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

R. spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest usługowa aranżacja powierzchni biurowych. Wnioskodawca jest właścicielem majątkowych praw autorskich w do znaku „R.” (dalej: Prawa do Znaku). Znak ten spełnia kryteria uznania go za utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i pokrewnych.

W związku z dynamicznym rozwojem grupy oraz poszukiwaniem partnerów strategicznych Wnioskodawca postanowił przenieść Prawa do Znaku do osobnej spółki z ograniczona odpowiedzialnością, będącej własnością udziałowców R. (dalej: Spółka), która zajmowałaby się ochroną oraz promocją znaku na rynku polskim i rynkach zagranicznych. Przeniesienie Praw do Znaku pozwoli Wnioskodawcy na bardziej efektywne zarządzanie znakiem w oddzieleniu od głównej działalności oraz - co ważne - na możliwość elastycznego „dopuszczenia” inwestora strategicznego (tylko w działalność główną) i zachowania kontroli nad Prawami do Znaku przez udziałowców.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza przenieść znak aportem do Spółki, która będzie polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza przenieść Prawa do Znaku aportem do Spółki po wartości rynkowej ustalonej w drodze niezależnej wyceny. W ramach aportu część wartości znaku zostanie alokowana na kapitał zakładowy i pokryta nominałem wydanych udziałów, a część wartości zostanie alokowana na kapitał zapasowy (agio). Po aporcie Spółka udostępni zwrotnie Prawa do Znaku Wnioskodawcy na drodze umowy leasingu. Leasing będzie spełniał kryteria tzw. leasingu finansowego zawarte w art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: UPDOP). W szczególności umowa leasingu będzie przewidywała, że odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał korzystający (Wnioskodawca).

Prawa do Znaku będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania przez Wnioskodawcę oraz będą wykorzystywane przez niego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (aranżacji powierzchni biurowych), która generuje przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Znak na moment opisanej transakcji nie będzie podlegał ochronie związanej z rejestracją w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej ani w Urzędzie do spraw Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (choć odpowiednie zgłoszenia w celu udzielenia prawa ochronnego mogą zostać dokonane). Z tytułu leasingu Praw do Znaku Spółka będzie obciążać Wnioskodawcę opłatami leasingowymi, które zostaną ustalone w wysokości rynkowej. Wnioskodawca pragnie potwierdzić, jaką wartość powinien przyjąć jako podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych od Praw do Znaku oraz czy przedmiotowe odpisy amortyzacyjne mogą być kosztem uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien określić wartość początkową Praw do Znaku będących przedmiotem umowy leasingu finansowego ?
2. Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od Praw do Znaku będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Praw do Znaku będąca podstawą ich amortyzacji będzie równa sumie rat kapitałowych opłat leasingowych przewidzianych w Umowie (netto, tj. bez VAT), a odpisy amortyzacyjne od Praw do Znaku będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1

Art. 17f UPDOP podaje kryteria, przy spełnieniu których umowa leasingu powinna być zakwalifikowana jako leasing finansowy, w przypadku którego odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający. Jak podano w opisie stanu faktycznego planowana umowa leasingu będzie spełniała te kryteria. W szczególności w umowie będzie zapis mówiący o tym, że odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał korzystający.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 UPDOP nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie prawo majątkowe podlega amortyzacji dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Amortyzacji podlega też w myśl art. 16b ust. 2 pkt 4 UPDOP - autorskie prawo majątkowe niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby prowadzonej działalności na podstawie umowy leasingu w przypadku gdy - na podstawie przepisów o leasingu - odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Zgodnie z art. 16ł ust. 4 UPDOP odpisów amortyzacyjnych w przypadku leasingu finansowego dokonuje korzystający na zasadach określonych w art. 16h-16k i art. 16m z uwzględnieniem przepisów rozdziału 4a.

Przepisy nie określają szczególnego sposobu ustalania wartości początkowej środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem leasingu finansowego. Odwołując się jednak do pojęcia „spłaty wartości początkowej” zawartego w art. 17a ust. 1 pkt 7 UPDOP trzeba odwołać się do art. 16g ust. 1 pkt 1 oraz art. 16g ust. 3 UPDOP i do wskazanej tam kategorii „ceny nabycia”.

Bazując na definicji „ceny nabycia” wartość początkową należy ustalić w wysokości sumy rat kapitałowych. Do wartości początkowej nie można wliczyć rat odsetkowych gdyż są one zaliczane do kosztów podatkowych korzystającego na bieżąco (ich ujęcie w podstawie amortyzacji doprowadziłoby do podwójnego rozliczenia kosztu).

Suma rat kapitałowych powinna zostać powiększona o inne koszty związane z „nabyciem” Praw do Znaku (o ile wystąpią).

Stanowisko Wnioskodawcy, mówiące o tym, że wartość początkowa Praw do Znaku jest równa sumie rat kapitałowych opłat leasingowych przewidzianych w Umowie, potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna władz skarbowych, przykładowo:

• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 stycznia 2016 r. IPPB6/4510-357/15-2/AZ;
  
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 sierpnia 2015 r. IBPB-1-2/4510-243/15/KP;
  
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 grudnia 2014 r. IBPB1/2/423-1484/14/CzP;
  
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2014 r. IBPB1/2/423-910/14/MS;
  
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2014 r. IPPB3/423-182/14-4/GJ;
  
• Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 marca 2015 r. IBPB1/2/423-1495/14/JD;
  
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 września 2013 r. IPTPB3/423-214/13-2/GG;
  
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 września 2013 r. IPTPB3/423-211/13-4/PM;
  
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 grudnia 2011 r. IBPB1/2/423-1149/11/PC;
  
• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2010 r. IBPBI/2/423-1499/09/MO.
  
  
  

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 2

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 pkt 4 UPDOP majątkowe prawo autorskie nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania - wykorzystywane na podstawie umowy leasingu finansowego podlega amortyzacji dla celów podatku dochodowego.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do amortyzacji Praw do Znaku (jak podano w stanie faktycznym, Prawa do Znaku będą się nadawać do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Prawa do Znaku będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która generuje przychody opodatkowane podatkiem dochodowym od osób oprawnych. W związku z tym, odpisy amortyzacyjne od Praw do Znaku będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

1. określenia wysokości wartości początkowej praw do znaku będących przedmiotem umowy leasingu finansowego (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
2. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od prawa do znaku (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Art. 15 ust. 6 ww. ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast stosownie do art. 16h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (…).

Stosownie to art. 16b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei w myśl postanowień art. 17f ust. 1 do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3 i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio;
3. umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:
4. odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo
5. finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
   
   

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza przenieść prawa do znaku do Spółki z ograniczona odpowiedzialnością, będącej własnością udziałowców Wnioskodawcy. Po aporcie Spółka udostępni zwrotnie prawa do znaku Wnioskodawcy na drodze umowy leasingu. Przedmiotowe prawa do znaku są majątkowymi prawami autorskimi spełniającymi kryteria uznania ich za utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i pokrewnych. Ponadto planowana umowa leasingu będzie spełniała kryteria wynikające z art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności w umowie będzie zapis mówiący o tym, że odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał korzystający. W konsekwencji Wnioskodawca zobowiązany będzie do ustalenia wartości początkowej prawa do znaku oddanego do użytkowania.

Zauważyć należy, że ustawodawca nie zawarł żadnych dyspozycji bezpośrednio odnoszących się do sposobu ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu finansowego w ewidencji podatkowej korzystającego. Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu finansowego powinien zostać określony w oparciu o definicję pojęcia „spłaty wartości początkowej”, określoną w art. 17a pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tą definicją, wartość początkowa przedmiotu leasingu powinna zostać ustalona zgodnie z art. 16g ww. ustawy.

Przepis art. 16g ustanawia zasadę ogólną oraz zasady szczególne określania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy, wartością początkową w razie odpłatnego nabycia jest cena ich nabycia. Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy, cenę nabycia stanowi kwota należna zbywcy powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, pomniejszona o podatek od towarów i usług.

Na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że organ podziela stanowisko, że wartość początkowa praw do znaku nabyta w formie wkładu niepieniężnego stanowić będzie, ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, wartość przedmiotu aportu, nie wyższa jednak od jej wartości rynkowej.

Należy przy tym zaznaczyć, że w przypadku leasingu finansowego ustawodawca rozróżnił rozliczenie części „kapitałowej” opłaty leasingowej (tj. części opłaty stanowiącej spłatę wartości początkowej) od części „odsetkowej” (tj. części opłaty stanowiącej wynagrodzenie finansującego). Część odsetkowa opłaty leasingowej stanowi bowiem (w przeciwieństwie do części kapitałowej) koszt podatkowy Wnioskodawcy w dacie jego zapłaty. W konsekwencji, w przypadku umowy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, część odsetkowa opłaty należnej od Wnioskodawcy na rzecz Spółki nie powinna być uwzględniana przy kalkulacji wartości początkowej praw do znaku. Przyjęcie w tej mierze odmiennego stanowiska prowadziłoby do dwukrotnego uwzględnienia tej części opłat leasingowych w kosztach podatkowych korzystającego - raz jako koszty pośrednie uzyskania przychodów a drugi raz przez odpisy amortyzacyjne używanych w ramach leasingu środków trwałych.

Podsumowując Wnioskodawca powinien określić wartość początkową praw do znaku będących przedmiotem umowy leasingu finansowego w wysokości wartości netto przedmiotu leasingu (rozumianej jako suma kapitałowych części rat leasingowych przewidzianych w umowie) powiększonej o ewentualną kwotę wykupu oraz o opłaty związane z nabyciem praw do znaku (jeżeli wystąpią).

Oznacza to tym samym, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego nr 2, należy wskazać, że zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te po ich zaktualizowaniu, zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na to, że ww. składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zdaniem Wnioskodawcy prawa do znaku będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W związku z dynamicznym rozwojem grupy oraz poszukiwaniem partnerów strategicznych Wnioskodawca postanowił przenieść prawa do znaku do osobnej spółki z ograniczona odpowiedzialnością, będącej własnością udziałowców Wnioskodawcy, która zajmowałaby się ochroną oraz promocją znaku na rynku polskim i rynkach zagranicznych. Przeniesienie praw do znaku pozwoli Wnioskodawcy na bardziej efektywne zarządzanie znakiem w oddzieleniu od głównej działalności oraz - co ważne - na możliwość elastycznego „dopuszczenia” inwestora strategicznego (tylko w działalność główną) i zachowania kontroli nad prawami do znaku przez udziałowców. Dowodzi to istnienia związku o charakterze przyczynowo-skutkowym pomiędzy wydatkami będącymi pochodną zawieranych umów leasingu finansowego wartości niematerialnej i prawnej a uzyskiwanym przez Wnioskodawcę przychodem z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym należy uznać, że nabyte prawa do znaku stanowiące wartości niematerialne i prawne, wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności będą podlegały odpisom amortyzacyjnym zaliczanym do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Podsumowując w przypadku wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy, użytkujący je Wnioskodawca, dokonuje odpisów amortyzacyjnych, będzie uprawniony do zarachowania w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia tej wartości niematerialnej i prawnej, ustalonych zgodnie z art. 16a-16m z zastrzeżeniem art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to tym samym, że stanowisko Spółki w kwestii pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.