Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-361/16-1/WRz
z 9 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 13 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zasad ewidencjonowania zakupu towarów handlowych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zasad ewidencjonowania zakupu towarów handlowych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jego dochody są opodatkowane podatkiem liniowym 19 %. Na potrzeby tej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca dokonuje importu towarów z Chin. W grudniu 2015 r. dostał fakturę kosztową na zakup towarów od kontrahenta chińskiego, a towar wraz z dokumentem celnym został odebrany fizycznie w 2016 r. Równocześnie towar został dopuszczony do obrotu na terenie Unii Europejskiej w 2016 r. W ciężar kosztów grudnia 2015 r. została zaksięgowana faktura kosztowa dokumentująca zakup towaru z Chin. W inwentaryzacji na dzień 31 grudzień 2015 r. zostały ujęte towary, które zostały udokumentowane ww. fakturą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poprawnie została zaksięgowana faktura kosztowa w grudniu 2015 r oraz czy towar poprawnie został ujęty w inwentaryzacji na dzień 31 grudnia 2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakup towarów powinien być ujęty w księdze przychodów i rozchodów w dacie poniesienia kosztów, tj. w dniu wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu. W przypadku Wnioskodawcy jest to grudzień 2015 r. W sytuacji kiedy faktura dokumentująca nabycie towarów handlowych została wystawiona przed dostawą towarów, to w kolumnie 2: data zdarzenia gospodarczego w książce przychodów i rozchodów należy wpisać datę wystawienia faktury. W związku z powyższym jest to data poniesienia kosztu uzyskania przychodów. Jednocześnie zgodnie z art. 28 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, towar zakupiony w grudniu 2015 r., a fizycznie odebrany w następnym roku podatkowym, powinien być ujęty w inwentaryzacji roku 2015. Podatkowo zakup towarów w 2015 r. jest neutralny. Zdaniem Wnioskodawcy zaksięgowanie w koszty 2015 r. faktury dokumentującej zakup towarów z Chin oraz ujęcie ww. towarów w inwentaryzacji 2015 r. jest poprawne. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 16 czerwca 2011 r. Znak: IPTPB1/415-17/11-4/KSU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• winien pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć należy, że definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w tym przepisie dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1037 ze. zm.)

Stosownie do treści § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

-oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Tym samym podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji jest faktura zakupu, a co za tym idzie podstawą wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest w pierwszym rzędzie faktura.

Z przepisów zawartych w § 17 ust. 1 cyt. rozporządzenia wynika, że zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

W sytuacji kiedy faktura dokumentująca nabycie towaru handlowego została wystawiona przed dostawą towaru (np. w miesiącu poprzedzającym dostawę), to w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Data zdarzenia gospodarczego” należy wpisać datę wystawienia faktury. Data wystawienia faktury jest datą poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Należy jednocześnie zauważyć, że stosownie do § 28 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w grudniu 2015 r. otrzymał fakturę kosztową na zakup towarów od kontrahenta chińskiego, a towar wraz z dokumentem celnym został odebrany fizycznie w 2016 r. W ciężar kosztów grudnia 2015 r. została zaksięgowana faktura kosztowa dokumentująca zakup towaru z Chin. W inwentaryzacji na dzień 31 grudnia 2015 r. zostały ujęte towary, których zakup został udokumentowany ww. fakturą.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym zapisu dotyczącego zakupu towarów handlowych należało dokonać w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w oparciu o otrzymaną fakturę, a więc w grudniu 2015 r. Jednocześnie towary, których zakup został stwierdzony ww. fakturą, otrzymane w 2016 r. należało ująć w sporządzonym na 31 grudnia 2015 r. spisie z natury.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy uznano zatem za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.