Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-369/15-4/RH
z 24 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data wpływu 1 września 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności opodatkowania tym podatkiem, darowizny wskazanego we wniosku składnika majątku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności opodatkowania tym podatkiem, darowizny wskazanego we wniosku składnika majątku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy o PIT).

Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny (art. 888 par. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, Dz.U. 1964, Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej, jako „k.c.”) zawartej w formie aktu notarialnego majątkowe prawa autorskie (art. 17 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994, Nr 24, poz. 83 z późn. zm., dalej, jako „u.p.a.p.p.”) do utworów (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.) w postaci zgłoszonych do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w A. (dalej, jako „OHIM”), lecz jeszcze niezarejestrowanych wspólnotowych znaków towarowych (art. 4 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L. Nr 78, str. 1, dalej, jako „rozporządzenie w.z.t”). Będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego męża Wnioskodawczyni do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Następnie autorskie prawa majątkowe do ww. utworów zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni, prowadzonej w ramach wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, jako nabyte przez Wnioskodawczynię, zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, autorskie prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej ww. utworów przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu ww. utworów Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać je w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wykorzystanie utworów może nastąpić np. przez oznaczanie nim własnych towarów i usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co będzie miało odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania utworów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, nabycie na mocy darowizny utworów w postaci zgłoszonych, lecz niezarejestrowanych w OHIM wspólnotowych znaków towarowych, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych oznaczać będzie powstanie po stronie Wnioskodawczyni, jako obdarowanej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 80, poz 350 z późn. zm. ), dalej, jako „ustawa o PIT” osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku o spadków i darowizn. Ustawa o podatku o spadków i darowizn, w art. 3 pkt 2, wyłącza ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Mogłoby to oznaczać, że nabycie w drodze darowizny majątkowych praw autorskich do zgłoszonych, lecz niezarejestrowanych jeszcze w OHIM wspólnotowych znaków towarowych, jako określonych wartości niematerialnych i prawnych będzie podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT ustawodawca wprowadził zwolnienie w tym zakresie. Zgodnie z nim wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Wyjątek przewidziany w ust. 20 art. 21 nie będzie miał zastosowania do darowizny, ponieważ dotyczy wyłączenia zwolnienia od podatku dochodowego tylko świadczeń otrzymanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście). Zdaniem Wnioskodawczyni darowizna majątkowych praw autorskich do zgłoszonych, lecz niezarejestrowanych jeszcze w OHIM wspólnotowych znaków towarowych jako określonych wartości niematerialnych i prawnych stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125. Powszechnie przyjmuje się, że umowa darowizny, jako dokonywana kosztem majątku darczyńcy stanowi nieodpłatne świadczenie, ponieważ darczyńca nie otrzymuje w zamian ekonomicznego ekwiwalentu od obdarowanego. Ponadto darczyńca Wnioskodawczyni, jest osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jako jej małżonek. Zdaniem Wnioskodawczyni darowizna majątkowych praw autorskich do zgłoszonych, lecz niezarejestrowanych jeszcze w OHIM wspólnotowych znaków towarowych, jako określonych wartości niematerialnych i prawnych jest objęta zwolnieniem od zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Przy czym organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności (art. 199a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Nie można bowiem wykluczyć, że naczelnik urzędu skarbowego prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji. Zwłaszcza, że w świetle art. 14k i następnych Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna nie jest wiążąca dla rozstrzygającego sprawę podatkową naczelnika właściwego urzędu skarbowego, który może poczynić własne ustalenia w zakresie stanu faktycznego rozstrzyganej przez siebie sprawy.

Nadmienić należy także, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.