INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Po 297/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1870/11 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 18 sierpnia 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 21 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 16 września 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 16 września 2008 r., do Biura KIP w Lesznie 17 września 2008 r.) o własne stanowisko w sprawie, podpis Wnioskodawczyni oraz datę wypełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest właścicielką 1/3 gospodarstwa rolnego, które otrzymała w drodze spadku po matce. Pozostałe 2/3 gospodarstwa posiadają siostry Zainteresowanej. Dla przedmiotowego gruntu nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W związku z nieopłacalnością uprawy przedmiotowego gruntu Wnioskodawczyni podjęła decyzję o jego sprzedaży i podzieliła go na mniejsze działki z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zainteresowana oświadczyła, iż nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej dotyczącej profesjonalnej sprzedaży nieruchomości, jest osobą fizyczną, zamierzającą sprzedać kilka działek należących do majątku osobistego.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana oświadczyła, iż zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o VAT posiada status rolnika ryczałtowego, jednak nie prowadzi żadnych usług rolniczych, dostarcza jedynie produkty rolne (głównie zwierzęta hodowlane) do punktu skupu. Od momentu otrzymania ww. gruntu uprawiane jest na nim zboże. Przedmiotowe grunty nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy dzierżawy czy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży 6 działek budowlanych, wydzielonych z gruntu rolnego, Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku VAT, gdyż nie jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług, a przedmiotowy grunt nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży.

W opinii Zainteresowanej, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku takiego rolnika, jakim jest Wnioskodawczyni, który dostarcza produkty rolne z własnej działalności do punktu skupu oraz zwalnia się od podatku tereny niezabudowane, takie jakie posiada Zainteresowana.

W dniu 12 listopada 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-797/08-4/AK, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 18 sierpnia 2008 r., do Biura KIP w Lesznie 21 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 16 września 2008 r., do Biura KIP w Lesznie 17 września 2008 r.) jest nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę stan prawny oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek, nabytych w drodze spadku, służących działalności rolniczej, jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 tej ustawy i podlega opodatkowaniu ww. podatkiem. Jeżeli przedmiotowe grunty stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, ich dostawa opodatkowana jest 22% stawką podatku VAT.

Pismem z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.) Wnioskodawczyni reprezentowana przez Pełnomocnika Radcę Prawnego wezwała tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2008 r., nr ILPP1/443-797/08-4/AK.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 23 grudnia 2008 r., nr ILPP1/443/W-95/08-4/HMW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, do tut. Organu w dniu 9 lutego 2009 r. wpłynęła skarga na przedmiotową interpretację indywidualną skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 9 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Po 297/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W dniu 29 lipca 2009 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku.

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1870/11 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Po 297/09 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt I FSK 1870/11 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej, rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą (…), a także świadczenie usług rolniczych.

Pojęcie rolnika zdefiniowane zostało natomiast w art. 2 pkt 19 ustawy. Z przepisu tego wynika, iż rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po matce 1/3 gospodarstwa rolnego. Przedmiotowy grunt został podzielony na mniejsze działki celem jego sprzedaży jako działki pod zabudowę. Zainteresowana jest rolnikiem ryczałtowym sprzedającym produkty rolne do punktu skupu. Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej a na pewno nie prowadzi profesjonalnej działalności dotyczącej sprzedaży nieruchomości. Zainteresowana nie jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT a gruntu nie nabyła w celu jego sprzedaży. Jest ona osobą fizyczną, która chce sprzedać kilka działek należących do jej majątku osobistego.

W niniejszej sprawie konieczne jest ustalenie, czy Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek gruntu pod zabudowę działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności.

W rozstrzygnięciu niniejszej sprawy pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1668/11 przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarcza (jako handlowiec), wymaga uprzedniego ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Z powyższego wynika, że w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE L 347.1 ze zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

Nie jest zatem działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą Zainteresowana dokonała podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Natomiast dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności jak: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Powyżej wymienione przykładowe działania stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak: uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich, czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni otrzymała przedmiotowy grunt w drodze spadku po zmarłej mamie, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej dotyczącej sprzedaży nieruchomości, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz grunt ten nie był nabyty w celu dalszej odsprzedaży. Ponadto grunty te nie były nigdy udostępniane innym osobą na podstawie umowy dzierżawy czy użyczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że sprzedaż działek budowlanych opisanych w przedmiotowym wniosku, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Zainteresowana nie podejmowała żadnych czynności, które mogłyby świadczyć o jej aktywności podobnej jak u sprzedawcy profesjonalnie zajmującego się obrotem gruntami. W tym przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie mającymi cech działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, Wnioskodawczynię nie można uznać za podatnika w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Reasumując, po sprzedaniu 6 działek budowlanych, wydzielonych z gruntu rolnego Wnioskodawczyni nie będzie musiała zapłacić podatku VAT, bowiem nie jest z tytułu tych transakcji podatnikiem tego podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji znak ILPP1/443-797/08-4/AK, tj. w dniu 12 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.