Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-328/16/MD
z 18 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 21 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniach 25 lipca i 11 sierpnia 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży (zamiany) gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 25 lipca i 11 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży (zamiany) gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto … (dalej jako „Gmina”) jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Składa do Urzędu Skarbowego w … comiesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7. Gmina zamierza dokonać zamiany swojej nieruchomości na nieruchomość będącą własnością Skarbu Państwa – Lasów Państwowych Nadleśnictwa … (dalej jako „Nadleśnictwo”).

Nieruchomość stanowiąca własność Gminy, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr …, składająca się z działki nr 364 o pow. 696 m², działki nr 368 o pow. 666 m², działki nr 371 o pow. 666 m², działki nr 372 o pow. 673 m², działki nr 374 o pow. 666 m², działki nr 377 o pow. 666 m², działki nr 386 o pow. 666 m², działki nr 389 o pow. 666 m², działki nr 392 o pow. 666 m², działki nr 395 o pow. 666 m², położonych w obrębie 17, miasta …, jest przedmiotem planowanej zamiany między Gminą a Nadleśnictwem.

Działki nr 364, 371, 368, 372, 374, 377, 386, 389, 392, 395 zostały nabyte przez Gminę z mocy prawa na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody … znak: … z dnia … 2000 r.

Zgodnie z danymi z rejestru gruntów i budynków prowadzonymi przez Miejski Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej w …, działka nr 364, działka nr 368, działka nr 371, działka nr 372, działka nr 374, działka nr 377, działka nr 386, działka nr 389, działka nr 392, działka nr 395, są niezabudowane. Ponadto posiadają symbol klasoużytku „Ls” (grunty leśne – lasy).

Działka nr 364, działka nr 368, działka nr 371, działka nr 372, działka nr 374, działka nr 377, działka nr 386, działka nr 389, działka nr 392, działka nr 395 znajdują się w granicach obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta …, zatwierdzonego uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia … 2005 r.

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:

• na działce nr 364, 395 dopuszczalna jest lokalizacja elementów małej architektury jedynie na obrzeżu terenu leśnego;
• na działce nr 371, nr 368, nr 372, nr 374, nr 377, nr 386, nr 389, nr 392 nie ma możliwości lokalizacji jakichkolwiek obiektów budowlanych, w tym obiektów małej architektury na obrzeżu terenu leśnego.

Działki te nie zostały nabyte przez Gminę w celu dalszej ich odsprzedaży i nie służą prowadzeniu przez nią jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Ponadto Gmina nie ponosiła w odniesieniu do tych działek jakichkolwiek wydatków inwestycyjnych mających na celu podniesienie ich atrakcyjności oraz nie podejmowała działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, mających na celu dokonanie ich zbycia na korzystnych warunkach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, czy będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem według stawki 23%?

Zdaniem Gminy (sformułowanym ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku) sprzedaż/zamiana działek nr 371, nr 368, nr 372, nr 374, nr 377, nr 386, nr 389, nr 392 będzie zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Treść powyższego przepisu jest zgodna z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen, z którego wynika, że teren budowlany oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778, z późn. zm.) określa:

• zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej;
• zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy.

Natomiast art. 4 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Tak więc o przeznaczeniu terenu decydują akty prawa miejscowego – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290, z późn. zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 4 powyższej ustawy, pod pojęciem obiektu małej architektury – należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury;
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej;
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Tym samym sprzedaż/zamiana działek nr 371, nr 368, nr 372, nr 374, nr 377, nr 386, nr 389, nr 392 oznaczonych symbolem „Ls” (grunty leśne – lasy) jako gruntu niezabudowanego, na którym zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania nie ma możliwości lokalizowania jakichkolwiek obiektów budowlanych, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z uwagi natomiast na fakt, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na działkach nr 364, nr 395 oznaczonych symbolem „Ls” (grunty leśne – lasy) istnieje możliwość wybudowania elementów małej architektury, należy stwierdzić, że działki te stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem są terenem budowlanym.

Tak więc zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, działki nr 364 i 395, które mają być przedmiotem planowanej przez Gminę sprzedaży (zamiany), nie będą podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług, lecz będą opodatkowane według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.