Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-3/4511-1-62/16-2/BC
z 21 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu będącego uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu będącego uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług optycznych. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych (podatek liniowy) oraz prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 23 grudnia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu był samochód osobowy; opłata wstępna, miesięczne raty leasingowe oraz inne koszty związane z eksploatacją samochodu ujęte zostały w kosztach uzyskania przychodów.

Po zakończeniu umowy leasingu, w grudniu 2016 r., samochód będący przedmiotem umowy leasingu zostanie przez Wnioskodawcę nabyty na własność, za cenę uzgodnioną w umowie leasingu stanowiącą wartość końcową. Nabycie to będzie miało charakter prywatny, tj. faktura nie będzie zawierała danych firmy, samochód nie będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani ewidencji wyposażenia, poniesiona wartość nabycia oraz wydatki związane z eksploatacją nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nabytego od firmy leasingowej samochodu, jeśli będzie miała miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup z leasingu), a przed upływem 6 lat, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup z leasingu), będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nabytego od firmy leasingowej samochodu, jeśli będzie miała miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup z leasingu), a przed upływem 6 lat, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup z leasingu), nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nabycie to miało charakter prywatny, tj. faktura nie zawierała danych firmy, samochód nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani ewidencji wyposażenia, poniesiona wartość nabycia oraz wydatki związane z eksploatacją nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie była prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

Reasumując sprzedaż samochodu używanego prywatnie dłużej niż 6 miesięcy, korzysta z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 – sprzedaż tego samochodu nie jest źródłem przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej – jeżeli sprzedaż ta nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie bowiem do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu jako przychody z działalności gospodarczej, nawet jeżeli składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego. Po zakończeniu umowy leasingu samochód zostanie przez Wnioskodawcę wykupiony, jednak nie zostanie wprowadzony jako środek trwały firmy. Nabycie to będzie miało charakter prywatny, samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych Wnioskodawcy i nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, nie będzie również zaliczał do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją oraz wartości nabycia samochodu.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy zakupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie będzie przez podatnika wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Skutki podatkowe sprzedaży tego samochodu należy rozważyć pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji sprzedaż wskazanego we wniosku samochodu będzie skutkowała powstaniem przychodu z tego źródła, jeżeli nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie. Natomiast obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi nabycie tego samochodu.

Reasumując – w sytuacji gdy sprzedaż samochodu nabytego od firmy leasingowej, niewykorzystywanego po wykupie w działalności gospodarczej i niezaliczonego do składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie miała miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie (wykup z leasingu), a przed upływem 6 lat, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie (wykup z leasingu), wówczas po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.