Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-415/16/BK
z 30 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2016 r., (data wpływu 14 czerwca 2016 r.) uzupełnionym w dniu 24 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Umową sprzedaży sporządzoną w formie aktu notarialnego z dnia 22 maja 2015 r. nabyła Pani udziały (1/2) w 13 niezabudowanych nieruchomościach położonych w województwie …, powiecie …, Gminie…., miejscowości…., obrębie … ….stanowiących działki gruntu oznaczone numerami geodezyjnymi 162/8 o pow. 0,1494 ha, 162/17 o pow. 0,1304 ha, 162/20 o pow. 0,1214 ha, 162/6 o pow. 0,2524 ha, 162/7 o pow. 0,1966 ha, 162/18 o pow. 0,1386 ha, 162/19 o pow. 0,1386 ha, 162/5 o pow. 0,2001 ha, 162/11 o pow. 0,1395 ha, 162/14 o pow. 0,1398 ha, 162/23 o pow. 0,1265 ha, 162/13 o pow. 0,1386 ha, 162/24 o pow. 0,1241 ha oraz udziały w trzech działkach stanowiących wewnętrzne drogi dojazdowe do powyższych (162/53, 162/54, 162/55). Nabycia dokonała Pani na cele prywatne do majątku odrębnego, ponieważ w Pani małżeństwie obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej na mocy stosownej umowy majątkowej małżeńskiej. Sprzedającymi były osoby fizyczne, a sprzedaż ta nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Przy umowie sprzedaży sprzedający okazali zaświadczenie Wójta Gminy …z którego wynikało, że nieruchomości położone w obrębie ..., Gmina ….(a więc także powyższe działki) objęte są ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego uchwałą Nr …..Rady Gminy ….z dnia 25 stycznia 2008 r. i są przeznaczone na cele: „Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”, „Projektowane ciągi piesze”, „Projektowane wewnętrzne drogi dojazdowe obsługujące teren zabudowy mieszkalnej oraz usług". Na przedmiotowych działkach w których nabyła Pani udziały, ani Pani ani drugi ze współwłaścicieli nie dokonywali żadnych czynności zmierzających do zmiany ich przeznaczenia bądź podniesienia ich atrakcyjności takich jak utwardzenie dróg wewnętrznych, uzbrojenie w media itp. W listopadzie 2015 roku (26 listopada 2015 r.) i w marcu 2016 roku ( 18 marca 2016 r,.; 29 marca 2016 r.) sprzedała Pani udziały (1/2) w 3 działkach o numerach 162/24, 162/14, 162/18 wraz z udziałami w działkach 162/53, 162/54, 162/55 będących drogami dojazdowymi do powyższych. Sprzedaż odbyła się z inicjatywy drugiego współwłaściciela, który potrzebował pieniędzy na swoje prywatne potrzeby. On też zamieścił ogłoszenie o sprzedaży na portalu ... oraz ustawił stosowną informację o możliwości sprzedaży działek na nieruchomości. Dokonując sprzedaży nie zlecała Pani pośrednictwa firmom zajmującym się profesjonalnym pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. W akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż zarówno Pani jak i drugi ze współwłaścicieli oświadczyliście, że z tytułu tej sprzedaży nie jesteście podatnikami podatku od towarów i usług, wobec powyższego sprzedaż była opodatkowana 2% podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit a) i art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli okaże się, że znajdą się chętni na kupno pozostałych działek zamierza Pani wraz ze współwłaścicielem dokonywać ich sprzedaży. Jak wynika z uzupełnienia wniosku nabycia przedmiotowych gruntów dokonała Pani do majątku prywatnego traktując ten zakup jako lokatę kapitału na przyszłość dla siebie i dzieci. Od chwili nabycia przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane ani przez Panią ani przez osoby trzecie. We wrześniu 2009 r. nabyła Pani wraz z mężem udział 1/3 w działce nr 13/9 o powierzchni 1.8895 ha stanowiącej nieruchomość rolną o charakterze pastwiska trwałe, łąki trwałe i nieużytki. W czerwcu 2010 r. sprzedała Pani wraz z mężem wydzieloną z powyższej nieruchomości działkę nr 13/11 o pow. 0.3000 ha na powiększenie gospodarstwa rolnego nabywcy. Sprzedaż pozostałej części działki 13/9 oznaczonej nr 13/10 o pow. 1,5895 ha nastąpiła w kwietniu 2012 r. Działki o nr 13/10 i 13/11 nie były objęte ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy ani decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Nie rejestrowała się Pani jako podatnik VAT czynny dla tej czynności natomiast jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny z tytułu prowadzonej indywidulanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonana sprzedaż udziałów w działkach w okolicznościach faktycznych i prawnych opisanych w poz. 80 niniejszego wniosku nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy jednak powinna być opodatkowana ?

Pani zdaniem, sprzedaż udziałów w przedmiotowych działkach nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie działała Pani przy jej sprzedaży jako podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten jest przepisem kluczowym, ponieważ stanowi definicję podatnika w podatku od towarów i usług. Opodatkowaniu tym podatkiem będzie podlegała tylko taka czynność, jeżeli wykona ją podmiot, który dla tej czynności będzie działał jako podatnik. Przepisy tego artykułu precyzują jak należy rozumieć zachowania podmiotu, aby można byłoby go uznać za podatnika w tym podatku. Dodatkowo liczne orzecznictwo sądów administracyjnych daje wskazówki w ty zakresie. Orzecznictwo powołuje się przy tym na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10). Z orzeczenia tego wynika, że dla uznania za podatnika osoby, która sprzedaje swój majątek prywatny konieczne jest wykazanie, że osoba taka podejmowała dodatkowe czynności z tym związane takie jak zmiana przeznaczenia gruntów, podniesienie wartości gruntów poprzez ich uzbrojenie w media, podejmowanie szczególnych profesjonalnych czynności marketingowych (lub ich zlecenie firmom), czy przy nabyciu przysługiwało kupującemu prawo do podatku naliczonego. W stanie faktycznym sprawy nie podejmowała Pani takich czynności, nie przysługiwało jej prawo do podatku naliczonego, dokonała sprzedaży swojego majątku prywatnego nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc nie działała przy tej sprzedaży w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie przepisu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda osoba, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców lub/i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą lub wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)], który wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11). Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku niezabudowanych działek, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpania dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że 22 maja 2015 r. nabyła Pani udziały (1/2) w 13 niezabudowanych nieruchomościach oraz udziały w trzech działkach stanowiących wewnętrzne drogi dojazdowe do powyższych gruntów. Nabycia dokonała Pani na cele prywatne do majątku odrębnego, ponieważ w Pani małżeństwie obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej na mocy stosownej umowy majątkowej małżeńskiej. Powyższe działki objęte są ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i są przeznaczone na cele: „Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej”, „Projektowane ciągi piesze”, „Projektowane wewnętrzne drogi dojazdowe obsługujące teren zabudowy mieszkalnej oraz usług”. Na przedmiotowych działkach w których nabyła Pani udziały, ani Pani ani drugi ze współwłaścicieli nie dokonywali żadnych czynności zmierzających do zmiany ich przeznaczenia bądź podniesienia ich atrakcyjności takich jak utwardzenie dróg wewnętrznych, uzbrojenie w media itp. W listopadzie 2015 roku i w marcu 2016 roku sprzedała Pani udziały (1/2) w 3 działkach o numerach 162/24, 162/14, 162/18 wraz z udziałami w działkach 162/53, 162/54, 162/55 będących drogami dojazdowymi do powyższych. Sprzedaż odbyła się z inicjatywy drugiego współwłaściciela, który potrzebował pieniędzy na swoje prywatne potrzeby. On też zamieścił ogłoszenie o sprzedaży na portalu olx.pl oraz ustawił stosowną informację o możliwości sprzedaży działek na nieruchomości. Dokonując sprzedaży nie zlecała Pani pośrednictwa firmom zajmującym się profesjonalnym pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Nabycia przedmiotowych gruntów dokonała Pani do majątku prywatnego traktując ten zakup jako lokatę kapitału na przyszłość dla siebie i dzieci. Od chwili nabycia przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane ani przez Panią ani przez osoby trzecie.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza opisu stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że w transakcji sprzedaży ww. działek nie występowała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż – jak wynika z treści wniosku – nie podjęła Pani żadnych działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami m. in. dokonania uzbrojenia terenu w „media”, czy uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Sprzedaży gruntów nie zlecała Pani firmom zajmującym się profesjonalnym pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, korzystała Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też ww. czynności stanowiły działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania. Tym samym z tytułu dokonanej transakcji nie była Pani zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.