2016.08.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-517/16-5/DG
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania z kas rejestrujących przejętych w ramach darowanego Przedsiębiorstwa oraz możliwości ich ufiskalnienia po dacie wygaśnięcia tzw. homologacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) oraz pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania z kas rejestrujących przejętych w ramach darowanego Przedsiębiorstwa oraz możliwości ich ufiskalnienia po dacie wygaśnięcia tzw. homologacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki cywilnej (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), której główna działalność polega na sprzedaży hurtowej sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Prowadzi on działalność gospodarczą w oparciu o przedsiębiorstwo, które zostało przeniesione na Spółkę w drodze darowizny na rzecz 3 wspólników Spółki w dniu 30 kwietnia 2016 r. (zwanego dalej: „Przedsiębiorstwem”).

W najbliższym czasie planowana jest dalsza zmiana formy prawnej Spółki w trybie przekształcenia w spółkę komandytową zgodnie z art. 551 i następnych Kodeksu spółek handlowych. Spółka przekształcona działać będzie pod firmą: L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka komandytowa). Przedmiot działalności Spółki po przekształceniu nie ulegnie zmianie. Spółka komandytowa (przekształcona) będzie posługiwała się tym samym numerem NIP, co Wnioskodawca.

W skład majątku Przedsiębiorstwa na moment darowizny wchodziły również kasy rejestrujące. Na moment zakupu kas rejestrujących od producenta urządzeń, wszystkie posiadały potwierdzenie spełniania funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a Ustawy VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (tzw. homologację). Darczyńca Przedsiębiorstwa po uprzedniej fiskalizacji kasy przez uprawnionego serwisanta prowadził ewidencję sprzedaży i kwot podatku należnego przy użyciu tych kas. W odniesieniu do części z użytkowanych w Przedsiębiorstwie kas homologacja wygasła (dla 10 kas – w dniu 4 lutego 2013 r. a dla 13 kas – w dniu 18 sierpnia 2014 r.), niemniej w dalszym ciągu kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika i były wykorzystywane przez darczyńcę Przedsiębiorstwa do dnia 30 kwietnia br. Ww. kasy rejestrujące mają możliwość wymiany modułu z pamięcią fiskalną oraz spełniają wymogi techniczne. Wnioskodawca po uprzedniej ponownej fiskalizacji kas, planuje ich wykorzystywanie w działalności Przedsiębiorstwa Spółki zarówno w obecnej formie prawnej, jak i po przekształceniu w formę Spółki komandytowej.

W nadesłanym piśmie z dnia 9 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że darczyńcą przedsiębiorstwa był jego poprzedni właściciel – osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Ponadto w piśmie z dnia 19 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca poinformował, że kasy fiskalne będące przedmiotem wniosku o interpretację zostały nabyte w następujących latach: 2011 - 10 szt., 2012 – 7 szt., 2013 – 6 szt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może ponownie ufiskalnić kasy rejestrujące i używać do ewidencji sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej po dacie wygaśnięcia homologacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy możliwa będzie ponowna fiskalizacja otrzymanych w drodze darowizny Przedsiębiorstwa kas rejestrujących, pomimo faktu nieposiadania homologacji na dzień ich ponownej fiskalizacji, ze względu na posiadanie homologacji w momencie zakupu kas rejestrujących przez darczyńcę, tj. poprzedniego właściciela Przedsiębiorstwa. Możliwe to będzie po uprzedniej wymianie modułu z pamięcią fiskalną.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. W myśl art. 111 ust. 3a pkt 5 Ustawy VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1. Stosownie do tego przepisu, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Przepis art. 111 ust. 3c ustawy stanowi, że podatnicy mogą stosować do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie, kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d. Zgodnie z ust. 6a. ww. artykułu, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących, służących do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać (art. 111 ust. 6b).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik może stosować kasy rejestrujące pod warunkiem, że są one objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, w zakresie spełnienia funkcji wymienionych w ust. 6a oraz kryteriów i warunków technicznych, którym te kasy muszą odpowiadać.

Stosownie do zapisu § 24 ust. 2 Rozporządzenia, serwisant kas nie może dokonać fiskalizacji kasy, która w dniu jej nabycia przez podatnika nie posiadała: - ważnej decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z 2010 r. Nr 252 poz. 1694 oraz z 2011 r. Nr 140, poz. 818) lub - potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy.

Ponadto zgodnie z § 35 rozporządzenia, Podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności: 1) decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, 2) potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r. - mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem, że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

W niniejszym przypadku Wnioskodawca wszedł w posiadanie kas rejestrujących w wyniku otrzymania w drodze darowizny Przedsiębiorstwa w dniu 30 kwietnia 2016 r. Nie jest to więc nabycie kas pod tytułem singularnym (umowa kupna kas), lecz pod tytułem uniwersalnym w drodze przyjęcia całego Przedsiębiorstwa od darczyńcy. Nie ulega natomiast wątpliwości, że na moment zakupu kas rejestrujących (przez darczyńcę Przedsiębiorstwa) spełniały one funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a Ustawy VAT i posiadały potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar. W celu uzyskania możliwości dalszego korzystania z kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ust. 1 Ustawy VAT, konieczne jest jedynie dokonanie ponownej fiskalizacji kas tak, aby rejestrowały one sprzedaż posługując się prawidłowymi danymi podatnika (Wnioskodawcy).

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony do dalszego wykorzystywania przejętych wraz z Przedsiębiorstwem kas rejestrujących, po ich uprzedniej ponownej fiskalizacji. Aby było to możliwe w pierwszej kolejności serwisant kas dokona wymiany modułu pamięci fiskalnej. Zakończenie pracy w trybie fiskalnym i wymiana pamięci fiskalnej kasy zgodnie z § 15 oraz § 16 Rozporządzenia, wymaga dokonania z udziałem pracownika urzędu skarbowego czynności określonych w zał. nr 4 do rozporządzenia, a mianowicie spisania protokołu odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy rejestrującej za cały okres pracy kasy rejestrującej. Następnie wymagana będzie wymiana modułu z pamięcią fiskalną. W oparciu o wymieniony powyżej przepis, protokół z czynności odczytania zawartości pamięci Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonuje wykreślenia tej kasy z rejestru urządzeń kasowych. Po wymianie pamięci fiskalnej podatnik może ponownie dokonać fiskalizacji kasy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.).

W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

I tak, zgodnie z art. 93 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

osób prawnych,
osobowych spółek handlowych,
osobowych i kapitałowych spółek handlowych

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
(uchylony) (§ 2 art. 93a)

Jak stanowi art. 93a § 5 ustawy Ordynacja podatkowa Spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 112c ustawy Ordynacja podatkowa spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału swoje przedsiębiorstwo, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia wniesienia przedsiębiorstwa zaległości podatkowe związane z wniesionym przedsiębiorstwem.

Kwestia wejścia w prawa i obowiązki przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą wskutek zbycia tego przedsiębiorstwa tutaj - w drodze darowizny na wspólników spółki cywilnej i kontynuacji działalności tego przedsiębiorstwa w formie spółki cywilnej - jest ukształtowana specyficznie. Ustawodawca nie zdecydował się na uznanie spółki niemającej osobowości prawnej za sukcesora na zasadach takich, jak w przypadku innych podmiotów prawa handlowego, a więc zarówno uznając sukcesję zupełną (prawa i obowiązki), jak i automatyczną, nie wymagającą wydawania decyzji przez organ podatkowy. Natomiast w opisanej sprawie, o ile sukcesja praw następuje z mocy ustawy, o tyle przejęcie zobowiązań odbywa się na zasadach obowiązujących osoby trzecie, a więc wymaga wydania odrębnej decyzji na podstawie art. 108 § 1 Ordynacji podatkowej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Decydujące znaczenie ma kryterium funkcjonalne, zgodnie z którym dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie podstawowych jego składników oraz stworzenie nabywcy możliwości dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa za pomocą tych samych składników, przy jednoczesnym pozbawieniu zbywcy przedsiębiorstwa tych możliwości.

Oznacza to, że konieczne jest przeniesienie na zbywcę wszystkich elementów przedsiębiorstwa, które są niezbędne w celu prowadzenia w spółce tej samej działalności.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki cywilnej, polegającą głównie na sprzedaży hurtowej sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o przedsiębiorstwo, które zostało przeniesione na Spółkę w drodze darowizny na rzecz 3 wspólników Spółki w dniu 30 kwietnia 2016 r. W najbliższym czasie planowana jest dalsza zmiana formy prawnej Spółki w trybie przekształcenia w spółkę komandytową zgodnie z art. 551 i następnych Kodeksu spółek handlowych.

W skład majątku Przedsiębiorstwa na moment darowizny wchodziły również kasy rejestrujące. Na moment zakupu kas rejestrujących od producenta urządzeń, wszystkie posiadały potwierdzenie spełniania funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a Ustawy VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (tzw. homologację). Darczyńca Przedsiębiorstwa po uprzedniej fiskalizacji kasy przez uprawnionego serwisanta prowadził ewidencję sprzedaży i kwot podatku należnego przy użyciu tych kas. W odniesieniu do części z użytkowanych w Przedsiębiorstwie kas homologacja wygasła (dla 10 kas – w dniu 4 lutego 2013 r. a dla 13 kas – w dniu 18 sierpnia 2014 r.), niemniej w dalszym ciągu kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika i były wykorzystywane przez Darczyńcę Przedsiębiorstwa do dnia 30 kwietnia br. Kasy fiskalne będące przedmiotem wniosku o interpretację zostały nabyte w latach: 2011 - 10 szt., 2012 – 7 szt., 2013 – 6 szt.

Ww. kasy rejestrujące mają możliwość wymiany modułu z pamięcią fiskalną oraz spełniają wymogi techniczne. Wnioskodawca po uprzedniej ponownej fiskalizacji kas, planuje ich wykorzystywanie w działalności Przedsiębiorstwa Spółki zarówno w obecnej formie prawnej, jak i po przekształceniu w formę Spółki komandytowej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy może stosować kasy rejestrujące (po wymianie modułów i ich ufiskalnieniu), w sytuacji gdy homologacja ww. kas wygasła.

Z przytoczonych powyżej przepisów Ordynacji podatkowej wynika, że wskutek przejęcia przedsiębiorstwa prowadzonego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej przez spółkę cywilną następstwo prawne na gruncie Ordynacji podatkowej obejmuje wyłącznie prawa, natomiast nie obejmuje zobowiązań. Ponadto przepis art. 93a § 5 zawiera zastrzeżenie, że przedmiotem sukcesji nie mogą być te prawa, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej.

Jednakże należy mieć na uwadze, że w rozpatrywanej sprawie nie dochodzi do likwidacji działalności przedsiębiorstwa, gdyż przedsiębiorstwo to nadal istnieje i kontynuuje działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej.

Z wniosku wynika, że w prowadzonym przedsiębiorstwie osoby fizycznej powstał obowiązek ewidencjonowania swojej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przed dniem darowizny przedsiębiorstwa. Oznacza to, że Wnioskodawca z dniem przejęcia, od momentu pierwszej sprzedaży dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, musi prowadzić ewidencję sprzedaży na kasie rejestrującej.

Podkreślić jednak należy, że kasy uprzednio stosowane przez Darczyńcę mogą być nadal stosowane przez Wnioskodawcę jedynie wówczas, gdy będą dochowane określone warunki stosowania tych kas, w szczególności, gdy kasy te będą zapisywały w pamięci fiskalnej numer identyfikacji podatkowej spółki przejmującej, a paragony drukowane przez te kasy będą zawierały jej nazwę i NIP.

Pamięć fiskalna kasy rejestrującej jest urządzeniem umożliwiającym trwały zapis NIP bez możliwości jego zmiany. Zatem kasy rejestrujące użytkowane uprzednio przez Darczyńcę będą mogły być użytkowane przez spółkę przejmującą jedynie po dokonaniu przez uprawnionego serwisanta wymiany modułu pamięci fiskalnej.

Aby kasa rejestrująca po przejęciu drukowała NIP Spółki przejmującej Darczyńca przedsiębiorstwa (osoba fizyczna) musi dokonać odczytu z zawartości pamięci fiskalnej kasy rejestrującej, zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zgodnie z którym, w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik:

wykonuje raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);
składa w terminie 7 dni od dnia zakończenia pracy kasy w trybie fiskalnym wniosek do naczelnika urzędu skarbowego o dokonanie odczytu pamięci fiskalnej kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia;
składa wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego;
dokonuje przy pomocy serwisanta kasy odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy przez wykonanie raportu rozliczeniowego za cały okres pracy kasy w obecności pracownika urzędu skarbowego.

Odczyt, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, powinien być zakończony protokołem z czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy sporządzonym przez pracownika urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem § 27. Raport stanowi załącznik do protokołu. Wzór protokołu stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia (§ 15 ust. 2)

Kasy rejestrujące z wymienionymi modułami pamięci fiskalnych, ufiskalnione z uwzględnieniem NIP-u spółki przejmującej, będą podlegały ponownie zgłoszeniu naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do ww. rozporządzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa Spółki do użytkowania kas rejestrujących otrzymanych w ramach przekazanego przedsiębiorstwa, które to kasy nabyte przez Darczyńcę w momencie ich zakupu posiadały potwierdzenie spełniania funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a Ustawy VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (tzw. homologację).

Zgodnie z art. 111 ust. 3c ustawy o VAT, podatnicy mogą stosować do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie, kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Zgodnie z ust. 6a ww. artykułu, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących, służących do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać (art. 111 ust. 6b).

Należy zauważyć, że przepis art. 111 ust. 3c został dodany do ustawy przez art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332) zmieniającej ustawę z dniem 1 września 2011 r. dalej zwanej „ustawą zmieniającą”.

Z art. 9 ust. 1 ust. 1 ustawy zmieniającej wynika, że potwierdzenia stwierdzające spełnienie funkcji oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, zachowują moc do dnia określonego w tych potwierdzeniach, chyba że potwierdzenie zostanie cofnięte zgodnie z przepisami ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Natomiast ust. 2 ww. artykułu wskazuje, że kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed dniem 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Ponadto, art. 9 ust. 7 ustawy zmieniającej, stanowi, że dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2011 r. Minister Gospodarki wydał rozporządzenie z dnia 16 września 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076) zawierające uregulowania dotyczące warunków technicznych jakie kasy powinny spełniać. Z rozporządzenia tego wynika, że potwierdzeniem faktu spełnienia przez kasę rejestrującą określonych w tym rozporządzeniu warunków jest potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy wydane przez Prezesa Głównego Urzędu Miar. Powyższe rozporządzenie, które weszło w życie w dniu 1 października 2013 r., jest nowym aktem prawnym, zastępującym w swojej regulacji, rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z późn. zm.).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 16 września 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące zawiera przepisy przejściowe. I tak stosownie do § 33 ww. rozporządzenia w przypadku gdy kasa spełniająca wymagania w zakresie warunków i kryteriów technicznych stwierdzone w:

decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z 2010 r. Nr 252, poz. 1694 oraz z 2011 r. Nr 140, poz. 818),
potwierdzeniu, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanym po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), na podstawie przepisów rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1

- została nabyta przez użytkownika w okresie obowiązywania tej decyzji lub potwierdzenia, może być nadal stosowana do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewnia prawidłowość rozliczeń podatku.

Ponadto, na podstawie art. 111 ust. 7a ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. W § 35 tego rozporządzeniu wskazano, że podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności:

decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania,
potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r.

- mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Powyższe rozporządzenie w zakresie swojej regulacji było poprzedzone również rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338, z 2010 r. Nr 252, poz. 1694 oraz z 2011 r. Nr 140, poz. 818), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 9 ust. 7 ustawy zmieniającej tj. z dniem 1 kwietnia 2013 r.

Stosownie do § 36 ww. rozporządzenia, podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 35 oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 stosują te przepisy odpowiednio.

W myśl § 37 tego rozporządzenia, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył w ramach przekazanego przedsiębiorstwa kasy rejestrujące, które to kasy w momencie ich zakupu przez Darczyńcę posiadały potwierdzenie spełniania funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (tzw. homologację). Jak wskazał Wnioskodawca dla części z użytkowanych w Przedsiębiorstwie kas homologacja wygasła (dla 10 kas – w dniu 4 lutego 2013 r. a dla 13 kas – w dniu 18 sierpnia 2014 r.), jednakże kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika i były wykorzystywane przez Darczyńcę Przedsiębiorstwa do dnia 30 kwietnia br.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy prawa podatkowego nie posługują się pojęciem homologacja. Homologacja kasy rejestrującej to potoczne, nie mające odniesienia w przepisach prawa z zakresu kas rejestrujących, określenie procesu wydawania potwierdzenia spełnienia przez dany typ kasy rejestrującej funkcji, kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące. Tak więc przez pojęcie „homologacja” należy rozumieć odpowiednie potwierdzenie spełniania przez kasy funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy, wydane do 31 sierpnia 2011 r. przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, a po tej dacie przez Prezesa Głównego Urzędu Miar.

W kontekście powołanych przepisów prawa w okolicznościach rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku z przejęciem Przedsiębiorstwa w drodze darowizny jako następca prawno-podatkowy w rozumieniu art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej będzie mógł dalej używać kas rejestrujących, których przed przejęciem Przedsiębiorstwa używał Darczyńca, a które zostały nabyte przez niego w momencie, gdy posiadały one potwierdzenie Prezesa Głównego Urzędu Miar lub potwierdzenie (decyzję) Ministra Finansów o spełnianiu funkcji oraz kryteriów i warunków technicznych określonych w odrębnych przepisach i zapewniających prawidłowość prowadzonych rozliczeń. Ponadto, kasy rejestrujące użytkowane uprzednio przez Darczyńcę mogą być użytkowane przez Wnioskodawcę jedynie po dokonaniu przez uprawnionego serwisanta wymiany modułu pamięci fiskalnej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Strony w przedstawionym stanie faktycznym. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00‑013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin