2016.10.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-675/16-1/BK
z 21 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm. ) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2016 r. (data wpływu 20 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wydatków poniesionych przez pracodawcę na zakup pakietu medycznego na rzecz pracowników- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 20 września 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wydatków poniesionych przez pracodawcę na zakup pakietu medycznego na rzecz pracowników.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca renegocjuje aktualnie warunki umowy w zakresie pakietów medycznych dla pracowników. Stosownie do zapisu, zawartego w obowiązującym w spółce regulaminie wynagradzania z dnia 6 listopada 2013 r., osobami uprawnionymi do korzystania ze świadczeń są wszyscy pracownicy spółki, którzy zgłosili chęć uczestniczenia w programie prywatnego ubezpieczenia medycznego.

Zgodnie z przedstawioną Wnioskodawcy ofertą, zleceniobiorca - firma świadcząca usługi medyczne, zaproponowała wynagrodzenie za udzielenie świadczeń zdrowotnych oraz utrzymanie stanu gotowości do ich udzielenia w ramach tak zwanego benefitplanu, w sposób zryczałtowany i zaproponowała miesięczną opłatę w wysokości 200 zł netto od pracownika, w tym 70 zł netto to ryczałt za świadczenia, wchodzące w zakres świadczeń zdrowotnych medycyny pracy, a 130 zł netto to ryczałt za dodatkowe świadczenia zdrowotne.

W ramach zryczałtowanej opłaty w wysokości 70 zł netto miesięcznie zleceniobiorca zobowiązał się zapewnić koordynację działań medycyny pracy dla pracowników spółki. Na potrzeby medycyny pracy zleceniobiorca oferuje dostęp do Centrum Umawiania Medycyny Pracy - specjalnie na potrzeby usług z zakresu medycyny pracy wydzielona infolinia tylko do umawiania badań medycyny pracy w skali całej Polski oraz Działu Medycyny Pracy - wydzielony w placówce medycznej zespół lokalno-personalny zajmujący się wyłącznie realizacją świadczeń zdrowotnych z zakresu medycyny pracy.

W ramach tego ryczałtu, zleceniobiorca zobowiązuje się również do przeprowadzania badań, dopuszczających do wykonywania czynności zawodowych:

badania wstępne - będą wykonywane przed rozpoczęciem pracy, po zmianie stanowiska pracy, jeżeli wystąpią nowe narażenia oraz gdy na danym stanowisku pojawi się nowe narażenie,
badania okresowe - będą wykonywane u pracujących na danym stanowisku, na którym skończyła się ważność poprzedniego zaświadczenia, dopuszczającego do pracy,
badania kontrolne - będą wykonywane u każdego pracownika, który był na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni.

Badania te będą miały na celu stwierdzenie braku przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Orzeczenia lekarskie o przydatności pracownika do pracy wydawane będą przez lekarzy uprawnionych do wydawania takich orzeczeń.

W ramach badań wstępnych, okresowych i kontrolnych lekarz medycyny pracy będzie przeprowadzał lub zlecał badania niezbędne do wydania pracownikowi orzeczenia o zdolności do wykonywania pracy na danym stanowisku, zgodnie z wymogami Kodeksu pracy, w tym również badania sanitarno-epidemiologiczne.

W ramach usług z zakresu medycyny pracy i ww. opłaty ryczałtowej zleceniobiorca zobowiązał się również do:

przeglądu stanowisk pracy - lekarz medycyny pracy, pielęgniarka medycyny pracy,
zapewnienia udziału lekarza medycyny pracy w zakładowych komisjach BHP,
przygotowywania opinii dla potrzeb komisji wypadkowej,
pomocy w ustaleniu składu apteczki pierwszej pomocy,
umawiania grup pracowników, zgłoszonych bezpośrednio przez pracodawcę,
zapewnienia niestandardowej obsługi firmy, wynikającej z wewnętrznych procedur zakładu pracy.

W ramach zryczałtowanej opłaty miesięcznej w wysokości 130 zł zleceniobiorca zobowiązał się do świadczenia na rzecz pracowników spółki dodatkowych świadczeń zdrowotnych, wykraczających poza przepisy medycyny pracy, szczegółowo opisanych w załączniku do złożonej przez siebie oferty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wydatki, które zostaną poniesione przez Wnioskodawcę na zakup pakietu medycznego dla pracowników, w ramach którego zawarte są świadczenia z zakresu medycyny pracy, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w części przypadającej na usługi z zakresu medycyny pracy, oraz czy w związku z tym Spółka jako pracodawca i płatnik jest zobowiązany do obliczania i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek na zakup pakietów medycznych dla pracowników, w części dotyczącej odpłatności za usługi z zakresu medycyny pracy nie będzie stanowił przychodów ze stosunku pracy i nie będzie podlegał opodatkowaniu stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że zryczałtowana opłata miesięczna, w części dotyczącej świadczeń zdrowotnych medycyny pracy, tj. w kwocie 70 zł nie będzie stanowić przychodu dla pracowników w formie nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie podlegać kwota 130 zł, tj. wartość świadczeń wchodzących w zakres dodatkowych świadczeń zdrowotnych.

Zapewnienie pracownikom świadczeń z zakresu medycyny pracy oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej, jest w ocenie Wnioskodawcy jego obowiązkiem jako pracodawcy, nałożonym poprzez przepisy prawne, w tym m.in.:

ustawę - Kodeks pracy - dział X,
ustawę o służbie medycyny pracy,
rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy,
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 marca 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy,
ustawę o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń oraz chorób zakaźnych u ludzi.

Wartość świadczeń medycznych przyznanych na zasadach i warunkach określonych w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi dla pracowników nieodpłatnych świadczeń ze stosunku pracy.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje m.in. interpretację indywidualną z dnia 14 kwietnia 2015 r. nr IBPBII/1/4511-30/15/MK, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oraz interpretację indywidualną z 16 lipca 2014 r. nr IPPB4/415-391/14-2/MS1, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że z tytułu świadczeń na rzecz pracowników, w części dotyczącej świadczeń wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy Spółka nie jest zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w części dotyczącej dodatkowych świadczeń zdrowotnych, wykraczających poza świadczenia z medycyny pracy Spółka jest zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Otrzymane przez pracowników w tej części świadczenia będą stanowić bowiem dla nich przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei w myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca renegocjuje aktualnie warunki umowy w zakresie pakietów medycznych dla pracowników. Stosownie do zapisu, zawartego w obowiązującym w spółce regulaminie wynagradzania z dnia 6 listopada 2013 r., osobami uprawnionymi do korzystania ze świadczeń są wszyscy pracownicy spółki, którzy zgłosili chęć uczestniczenia w programie prywatnego ubezpieczenia medycznego.

W ramach tego ryczałtu, zleceniobiorca zobowiązuje się również do przeprowadzania badań, dopuszczających do wykonywania czynności zawodowych:

badania wstępne - będą wykonywane przed rozpoczęciem pracy, po zmianie stanowiska pracy, jeżeli wystąpią nowe narażenia oraz, gdy na danym stanowisku pojawi się nowe narażenie,
badania okresowe - będą wykonywane u pracujących na danym stanowisku, na którym skończyła się ważność poprzedniego zaświadczenia, dopuszczającego do pracy,
badania kontrolne - będą wykonywane u każdego pracownika, który był na zwolnieniu lekarskim dłużej niż 30 dni.

W ramach usług z zakresu medycyny pracy i ww. opłaty ryczałtowej zleceniobiorca zobowiązał się również do:

przeglądu stanowisk pracy - lekarz medycyny pracy, pielęgniarka medycyny pracy,
zapewnienia udziału lekarza medycyny pracy w zakładowych komisjach BHP,
przygotowywania opinii dla potrzeb komisji wypadkowej,
pomocy w ustaleniu składu apteczki pierwszej pomocy,
umawiania grup pracowników, zgłoszonych bezpośrednio przez pracodawcę,
zapewnienia niestandardowej obsługi firmy, wynikającej z wewnętrznych procedur zakładu pracy.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( Dz.U. z 2014, poz. 1502) wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

Należy podkreślić, że wartość tego rodzaju świadczeń (tj. wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich oraz innych kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy) otrzymanych przez pracownika od pracodawcy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek ich poniesienia przez pracodawcę wynika bowiem wprost z przepisów prawa. Natomiast wartość wszelkich innych świadczeń medycznych niż te, które wynikają z Kodeksu pracy przekazane pracownikom nieodpłatnie, stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. Wysokość przychodu ustala się według wartości takiego świadczenia.

W rezultacie stwierdzić należy, iż w związku z poniesieniem przez Wnioskodawcę wydatków na zakup pakietu medycznego dla pracowników, w części dotyczącej świadczeń z zakresu medycyny pracy, do których ponoszenia jest zobowiązany odrębnymi przepisami, u pracowników nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym nie może mieć zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy, gdyż przepisy dotyczące zwolnień podatkowych znajdują zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy dochodzi do powstania przychodu, z czym w analizowanej sprawie nie mamy do czynienia. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku zakupu świadczeń zdrowotnych uprawniających pracowników do skorzystania z dodatkowych usług wykraczających poza przepisy medycyny pracy, wartość tych świadczeń stanowić będzie dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. W konsekwencji, na Wnioskodawcy jako płatniku - w odniesieniu do wartości dodatkowych świadczeń – ciążyć będzie obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 788).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin