INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 21 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia straty poniesionej z pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia straty poniesionej z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wykonywania na zlecenia usług budowlanych.

W roku podatkowym 2012 Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. O dochodu uzyskiwanego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w roku podatkowym 2012 Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%. Od dnia 1 stycznia 2012 r. zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca opłaca kwartalnie.

W roku podatkowym 2011 Wnioskodawca poniósł stratę, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższa strata wynika przede wszystkim z faktu, iż Wnioskodawca w roku podatkowym 2011 zaliczył do kosztów uzyskania przychodu wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zeznanie podatkowe za rok 2011 r. Wnioskodawca zamierza złożyć we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 20 kwietnia 2012 r.

O poniesioną stratę z roku podatkowego 2011 Wnioskodawca zamierza obniżać dochód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w najbliższych kolejno następujących latach podatkowych, w tym dochód, od którego są płacone od dnia 1 stycznia 2012 r. kwartalne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca zakłada, że wysokość obniżenia dochodu w którymkolwiek kolejnych lat (kwartałów) podatkowych, nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty uzyskanej straty za rok podatkowy 2011.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po dniu 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca ma prawo, ustalając za dany kwartał rozliczeniowy dochód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tj. nadwyżkę przychodów nad kosztami jego uzyskania), uzyskany z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, obniżyć o 50% wartości straty poniesionej w roku podatkowym 2011...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż zaliczka na podatek dochodowy o osób fizycznych stosownie do treści art. 5 Ordynacji podatkowej jest zobowiązaniem podatkowym określonym ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy ustalaniu dochodu za dany kwartał rozliczeniowy (tj. nadwyżki przychodów nad kosztami jego uzyskania), uzyskanego z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej i podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo obniżenia dochodu (podstawy opodatkowania) do 50% wartości straty uzyskanej w roku podatkowym 2011. Za pozostający bez znaczenia w przedmiotowej sprawie należy uznać fakt, iż ustawodawca wskazując powyższe uprawnienie w art 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego może skorzystać podatnik, nie przywołał niniejszego uprawnienia także w art. 44 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Natomiast art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera uregulowania, zgodnie z którymi strata ze źródła przychodów może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych z tego źródła. Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów i określana jest za rok podatkowy. Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia (odliczenia) straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.

Podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa może nie być w ogóle rozliczona.

Tak więc, stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, iż strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Przepisy regulujące rozliczenie straty w następnych latach nie wskazują, czy rozliczenia takiego należy dokonać dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego, czy też w jego trakcie. Co za tym idzie, w przypadku braku szczegółowych uregulowań w tym zakresie należy przyjąć, że możliwe jest rozliczenie tej straty zarówno w trakcie roku podatkowego, jak i po jego zakończeniu, a wybór stosownej metody pozostaje w gestii podatnika.

W przypadku, gdy podatnik pomimo dokonywania odliczenia części straty z lat ubiegłych w trakcie roku podatkowego z dochodu bieżącego (zaliczkowo), w ostatecznym rozliczeniu za ten rok podatkowy nie osiągnął dochodu, lecz stratę, w związku z czym nie będzie mógł skorzystać z odliczenia, nie traci kwoty straty, którą „zaliczkowo” odliczył. Kwota ta może być bowiem odliczona w kolejnych latach podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2011 r. Wnioskodawca poniósł stratę z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Stratę tę zamierza rozliczyć w trakcie 2012 roku i w latach następnych, przy ustalaniu należnych kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jak wynika z przytoczonych przepisów – co do zasady – istnieje możliwość obniżenia dochodu o wysokość straty z danego źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Wobec powyższego, jeżeli u Wnioskodawcy poniesienie straty i dokonanie jej odliczenia dotyczy tego samego źródła przychodów i nie przekroczy w danym roku podatkowym limitu wynoszącego 50% kwoty straty – to Wnioskodawca, przy ustalaniu należnych kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, będzie miał możliwość odliczenia tej straty od dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej w 2012 r. i w latach następnych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało jednak uznać za nieprawidłowe z uwagi na fakt, że we wniosku wskazano, iż „(…) przy ustalaniu dochodu za dany kwartał rozliczeniowy (…) Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo obniżenia dochodu (podstawy opodatkowania) do 50% wartości straty uzyskanej w roku podatkowym 2011”. Jak wskazano w treści niniejszej interpretacji, obniżenie dochodu w roku podatkowym – a nie w każdym kwartale – nie może przekroczyć 50% straty.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia dochodu już przy obliczaniu zaliczki, jednakże – wbrew twierdzeniu zawartym we wniosku – dochodu za rok podatkowy nie może obniżyć o więcej niż 50% straty poniesionej w poprzednim roku.

Jednocześnie zastrzec należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie z treścią wniosku – jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie sposobu rozliczenia straty poniesionej z pozarolniczej działalności gospodarczej. Interpretacja ta nie dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.