Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.764.2016.1.PSZ
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 16 września 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT i w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się na zasadach ogólnych. Przedmiotem działalności jest między innymi wynajem lokali użytkowych dla podmiotów trzecich wykorzystujących lokale te do prowadzenia w tych lokalach działalność gospodarczą.

W najbliższym okresie Wnioskodawca otrzyma od swojego ojca darowiznę w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład którego wchodzi między innymi:

1. Pasaż Handlowy o powierzchni użytkowej 985,90 m2 składający się z 10 lokali użytkowych i 55 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,4833 ha,
2. Pasaż Handlowy o powierzchni użytkowej 667,10 m2 składający się z 8 lokali użytkowych i 25 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,2560 ha,
3. Pasaż Handlowy o powierzchni użytkowej 616,66 m2 składający się z 6 lokali użytkowych i 35 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,2963 ha,
4. Pasaż Handlowy o powierzchni użytkowej 1.048,57 m2 składający się z 13 lokali użytkowych i 45 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,3888 ha,
5. Pasaż Handlowy o powierzchni użytkowej 1.224,90 m2 składający się z 15 lokali użytkowych i 65 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,5700 ha.

Każda z tych nieruchomości jest wyposażona w pełną niezależną infrastrukturę powodującą jej samodzielne niezależne funkcjonowanie.

W wyniku tej darowizny na podatnika przejdą:

1. prawa właścicielskie do majątku,
2. prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów na dostawę towarów i usług oraz sprzedaż usług najmu z ww. nieruchomości.

Powyższe nieruchomości Wnioskodawca zamierza:

1. wykorzystywać w działalności gospodarczej i będą bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami z tej działalności.
2. wprowadzić według cen rynkowych do ewidencji środków trwałych, która jest prowadzona na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej pod ww. firmą, zaś od środków trwałych które podlegają amortyzacji zamierza naliczać amortyzację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabyte w drodze darowizny od ojca nieruchomości, które są bezpośrednio wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej można wprowadzić do ewidencji środków trwałych według wartości rynkowej?
2. Czy naliczona amortyzacja od wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny, a które są związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają wpływ na uzyskiwane przychody z tej działalności stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymując składnik majątku w drodze darowizny – nabywa On tytuł jego własności i tym samym w tym zakresie spełnia przesłanki w zakresie posiadania własności oraz jego nabycia. Jednocześnie w związku z okolicznością iż składniki tego majątku są kompletne i zdatne do użytku w dniu ich nabycia i przyjęcia do używania oraz przewiduje je wykorzystywać na potrzeby związane z prowadzoną działalnością przez okres dłuższy niż rok spełnia wymagania wynikające z art. 22a ust. 1 oraz art. 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy składniki majątku nabyte w drodze darowizny, które są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej prowadzonej przez obdarowanego mogą być wprowadzone do ewidencji środków trwałych według ceny rynkowej art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naliczona amortyzacja od środków trwałych nabytych w drodze darowizny, które są wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej i spełniających warunki wymienione w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi koszt uzyskania przychodu z tej działalności gospodarczej, bowiem ustawodawca w tym zakresie nie stawia wymogu co do formy w jakiej musi dojść do nabycia składnika majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy naliczona amortyzacja od ww. składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej a nabytych w drodze darowizny stanowi koszt uzyskania przychodu z tej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przepis art. 22c pkt 1 w ww. ustawy stanowi, że amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl art. 22n ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Natomiast stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Powyższy przepis określa więc moment rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją.

Zatem odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej środka trwałego, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzony został (zostanie) do ewidencji środków trwałych.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowe ustalenie wartości początkowej środków trwałych jest bardzo istotne, ponieważ jej wysokość kształtować będzie wartość odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22g ust. 15 tej ustawy, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotem działalności jest między innymi wynajem lokali użytkowych dla podmiotów trzecich wykorzystujących lokale te do prowadzenia w tych lokalach działalność gospodarczą. W najbliższym okresie Wnioskodawca otrzyma od swojego ojca darowiznę w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład którego wchodzą miedzy innymi pasaże handlowe składające się z lokali użytkowych i stanowisk parkingowych.

Każda z tych nieruchomości jest wyposażona w pełną niezależną infrastrukturę powodującą jej samodzielne niezależne funkcjonowanie.

W wyniku tej darowizny na podatnika przejdą:

1. prawa właścicielskie do majątku,
2. prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów na dostawę towarów i usług oraz sprzedaż usług najmu z ww. nieruchomości.

Powyższe nieruchomości Wnioskodawca zamierza:

1. wykorzystywać w działalności gospodarczej i będą bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami z tej działalności.
2. wprowadzić według cen rynkowych do ewidencji środków trwałych, która jest prowadzona na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej pod ww. firmą, zaś od środków trwałych które podlegają amortyzacji zamierza naliczać amortyzację.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli otrzymane w drodze darowizny pasaże handlowe, będą spełniały warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tj. będą stanowiły własność lub współwłasność Wnioskodawcy, przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż rok, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą to Wnioskodawca będzie mógł uznać je za środki trwałe i wprowadzić je do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej.

Wartość początkową pasaży handlowych należy ustalić według ich wartości rynkowej (w tym celu Wnioskodawca może skorzystać z opinii biegłego rzeczoznawcy) z dnia zawarcia umowy darowizny, chyba że umowa darowizny będzie określała je w niższej wartości. Dokonywane od tak ustalonej wartości początkowej pasaży handlowych odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem, że odpisy te będą dokonywane zgodnie z art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 roku o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 846), przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.