INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2011r. (data wpływu 8 września 2011r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 grudnia 2011r. (data wpływu 9 grudnia 2011r. ) oraz z dnia 15 grudnia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania przekazania nagród i prezentów w formie znaków legitymacyjnych – jest prawidłowe,
• opodatkowania przekazania nagród i prezentów w formie towarów – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród i prezentów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2011r. (data wpływu 9 grudnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 listopada 2011r. znak: IBPP1/443-1416/11/AL oraz pismem z dnia 15 grudnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są działania mające na celu wsparcie sprzedaży – organizuje konkursy, programy lojalnościowe i inne akcje marketingowe przewidujące nagrody dla ich uczestników zarówno w postaci towarów jak i w formie bonów towarowych, kuponów i innych znaków legitymacyjnych, którymi można zapłacić za towary lub usługi.

Wnioskodawca zajmuje się także organizacją akcji marketingowych, w ramach których do produktów zleceniodawcy akcji załączane są towary w formie prezentów. W ramach świadczonych na rzecz klientów usług Wnioskodawca w szczególności zobowiązuje się do zapewnienia nabycia, a następnie wydania takich nagród i prezentów uczestnikom akcji marketingowych.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za świadczone usługi marketingowe obejmuje łączną cenę netto nabytych nagród i prezentów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 grudnia 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem jego działalności jest organizowanie akcji promocyjnych na zlecenie innych podmiotów. Dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia niniejszych usług działania mają na celu wsparcie sprzedaży produktów zleceniodawców. Zleceniodawcami akcji są podmioty gospodarcze, które są producentami produktów takich jak w szczególności produkty spożywcze i artykuły higieniczne, czy środki czystości.

W ramach usługi podstawowej – promocyjno-reklamowej, świadczonej na rzecz zleceniodawcy akcji promocyjnych, Wnioskodawca zobowiązuje się w szczególności do: przygotowania regulaminów akcji promocyjnych i ich wdrożenia, nabycia we własnym imieniu nagród i prezentów (w przypadku nagród w postaci znaków legitymacyjnych – także zawarcia umów z wystawcami tych znaków), wręczenia nagród i prezentów, prowadzenia ewentualnych postępowań reklamacyjnych wynikających z regulaminów akcji promocyjnych.

Wnioskodawca świadczy także dodatkowe usługi, związane ze specyfiką danej akcji promocyjnej – w szczególności w przypadku konkursów Wnioskodawca zobowiązuje się do powołania komisji nadzorujących przebieg konkursów i wyłonienia zwycięzców, w przypadku akcji marketingowych polegających na załączaniu produktów – usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują także czynności związane z dołączeniem nabytych uprzednio prezentów do produktów zleceniodawcy.

Akcje promocyjne są skierowane do osób fizycznych – konsumentów, jak i przedsiębiorców współpracujących ze zleceniodawcą akcji, podmioty te są nabywcami wydawanych w ramach akcji promocyjnych nagród w postaci towarów czy znaków legitymacyjnych.

Znaki legitymacyjne – to dokumenty, stanowiące dowód przysługiwania określonej osobie określonego uprawnienia cywilnoprawnego. Znak legitymacyjny wydany w ramach akcji promocyjnej uprawnia jego posiadacza do jego wymiany na wybrany przez niego towar.

Wydawane w związku z organizacją akcji promocyjnych towary stanowiące nagrody i prezenty są nabywane przez Wnioskodawcę we własnym imieniu. Zakupy te są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Towary przeznaczone na nagrody i prezenty są nabywane we własnym imieniu przez Wnioskodawcę od innych podmiotów, nie są powierzane przez zleceniodawcę akcji promocyjnych Wnioskodawcy na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego celem ich wydania przez Wnioskodawcę laureatom akcji promocyjnych.

Przy nabyciu towarów (przekazywanych w ramach akcji promocyjnych), również tych towarów załączanych do produktów zleceniodawcy, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od laureatów, którym Wnioskodawca przekazuje nagrody i prezenty (w postaci towarów, bonów towarowych, kuponów, elektronicznych bonów premiowych) Wnioskodawca nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia czy jakiegokolwiek innego świadczenia.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od podmiotu, dla którego organizuje akcje promocyjne. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za wszystkie usługi świadczone przez niego na rzecz zleceniodawcy, w tym w szczególności za usługi związane z nabyciem i wydaniem nagród i prezentów.

Wystawcą znaków legitymacyjnych są przedsiębiorcy – operatorzy systemów premiowych i motywacyjnych (np.X, Y, Z), jak i sklepy wielkopowierzchniowe (np.M).

W momencie przekazania znaków legitymacyjnych nie jest możliwe określenie na jaki towar czy usługę osoba obdarowana wymieni znak legitymacyjny.

Jednocześnie, Wnioskodawca wyjaśnia, iż pojęcie akcji promocyjnej jest pojęciem nadrzędnym w stosunku do pojęć: akcja marketingowa, konkurs i program lojalnościowy, i obejmuje swoim zakresem wszystkie te pojęcia.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 grudnia 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż pod pojęciem znaków legitymacyjnych rozumie bony towarowe, kupony i elektroniczne bony premiowe.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, iż elektroniczne bony premiowe są doładowane do określonej kwoty i są to tzw. karty przepłacone (karta plastikowa z paskiem magnetycznym), za które posiadacz karty może nabywać towary w placówkach handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 grudnia 2011r.):

Czy nagrody i prezenty wydawane uczestnikom akcji promocyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przy ich wydaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z dnia 7 grudnia 2011r.) zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszego problemu ma pytanie czy przekazanie nagrody lub prezentu, które objęte jest zakresem usługi reklamowo-promocyjnej świadczonej przez podatnika na rzecz zleceniodawcy akcji promocyjnej, a w związku z tym, objęte wynagrodzeniem otrzymanym za tę usługę, stanowi nieodpłatne przekazanie towarów w świetle art. 7 ust. 2 ustawy. Dokonując analizy przepisów i podciągnięcia stanu faktycznego pod obowiązujące uregulowania, należy stwierdzić, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług za dostawę towarów uznaje się również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w drodze darowizn – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, iż podatnik świadczy usługi polegające na wsparciu sprzedaży zleceniodawców akcji promocyjnych, których istotnym elementem jest przekazywanie nagród i prezentów – towarów nabytych uprzednio przez podatnika w ramach umowy o świadczenie usług reklamowo-promocyjnych. Koszt zakupu nagród i prezentów jest następnie uwzględniany w wynagrodzeniu podatnika za świadczone usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe, podatnik stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, bowiem sam fakt wręczenia nabytej przez podatnika nagrody lub prezentu nie stanowi oddzielnej dostawy towarów w rozumieniu niniejszego przepisu. Wręczenie nagrody czy prezentu jest natomiast nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez podatnika na rzecz zleceniodawcy usługi reklamowo-promocyjnej. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wskazanej czynności prowadziłoby do podwójnego opodatkowania towaru, którego wartość została już uwzględniona w opodatkowaniu usługi świadczonej przez podatnika.

Taką interpretację ustawy potwierdzają liczne interpretacje indywidualne, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku w sprawie o sygn. I SA/Kr 963/05, wydanym co prawda w oparciu o wcześniej obowiązujący stan prawny, jednak nadal zachowującym swoją aktualność w przedmiotowym stanie faktycznym.

Ponadto, podatnik stoi na stanowisku, że przedstawiona interpretacja jest właściwa także w przypadku, gdy przedmiotem nagrody lub prezentu jest bon towarowy bądź kupon albo inny znak legitymacyjny uprawniający do zakupu towaru lub usługi. Ustawa o VAT odnosi się bowiem do towarów i usług, tymczasem znaki legitymacyjne nie stanowią ani towaru, ani usługi, zatem obrót nimi nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ponadto, za brakiem obowiązku naliczania VAT na wydaniu znaków legitymacyjnych przemawia również argument, że doszłoby do podwójnego opodatkowania podatkiem VAT tego samego produktu. Najpierw podatek byłby naliczony w związku z nieodpłatnym przekazaniem znaku legitymacyjnego, a następne byłby wliczony w cenę produktu kupionego przy wykorzystaniu znaku legitymacyjnego.

W konsekwencji podatnik stoi na stanowisku, że niezależnie od przedmiotu nagrody lub prezentu w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem wydanie nagrody lub prezentu niezależnie od jej charakteru nie spowoduje po stronie podatnika obowiązku zapłaty podatku VAT.

Wnioskodawca pismem z dnia 7 grudnia 2011r. sprecyzował stanowisko wskazując, iż odnosi się ono nie tylko do nagród, ale też prezentów wydawanych uczestnikom akcji promocyjnych, organizowanych przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 grudnia 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż pod pojęciem znaków legitymacyjnych rozumie bony towarowe, kupony i elektroniczne bony premiowe. Zatem własne stanowisko zostało sformułowane w odniesieniu do ww. znaków legitymacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania przekazania nagród i prezentów w formie znaków legitymacyjnych,
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania przekazania nagród i prezentów w formie towarów.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jak stanowi art. 8. ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest organizowanie akcji promocyjnych na zlecenie innych podmiotów.

Działania te polegają na wsparciu sprzedaży produktów tych podmiotów poprzez organizację akcji promocyjnych w postaci konkursów, programów lojalnościowych i innych akcji marketingowych przewidujących nagrody i prezenty dla ich uczestników zarówno w postaci towarów jak i w formie znaków legitymacyjnych tj. bonów towarowych, kuponów i elektronicznych bonów premiowych, którymi można zapłacić za towary lub usługi.

Zleceniodawcami akcji są podmioty gospodarcze, które są producentami produktów takich jak w szczególności produkty spożywcze i artykuły higieniczne, czy środki czystości.

Wnioskodawca zajmuje się także organizacją akcji marketingowych, w ramach których do produktów zleceniodawcy akcji załączane są towary w formie prezentów. W ramach świadczonych na rzecz klientów usług Wnioskodawca w szczególności zobowiązuje się do zapewnienia nabycia, a następnie wydania takich nagród i prezentów uczestnikom akcji marketingowych.

W ramach usługi podstawowej – promocyjno-reklamowej, świadczonej na rzecz zleceniodawcy akcji promocyjnych, Wnioskodawca zobowiązuje się w szczególności do: przygotowania regulaminów akcji promocyjnych i ich wdrożenia, nabycia we własnym imieniu nagród i prezentów (w przypadku nagród w postaci znaków legitymacyjnych – także zawarcia umów z wystawcami tych znaków), wręczenia nagród i prezentów, prowadzenia ewentualnych postępowań reklamacyjnych wynikających z regulaminów akcji promocyjnych.

Wnioskodawca świadczy także dodatkowe usługi, związane ze specyfiką danej akcji promocyjnej – w szczególności w przypadku konkursów Wnioskodawca zobowiązuje się do powołania komisji nadzorujących przebieg konkursów i wyłonienia zwycięzców. W przypadku akcji marketingowych polegających na załączaniu produktów – usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują także czynności związane z dołączeniem nabytych uprzednio prezentów do produktów zleceniodawcy.

Akcje promocyjne są skierowane do osób fizycznych – konsumentów, jak i przedsiębiorców współpracujących ze zleceniodawcą akcji, podmioty te są nabywcami wydawanych w ramach akcji promocyjnych nagród w postaci towarów czy znaków legitymacyjnych.

Towary przeznaczone na nagrody i prezenty są nabywane we własnym imieniu przez Wnioskodawcę od innych podmiotów, nie są powierzane przez zleceniodawcę akcji promocyjnych Wnioskodawcy na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego celem ich wydania przez Wnioskodawcę laureatom akcji promocyjnych. Zakupy te są dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Przy nabyciu towarów (przekazywanych w ramach akcji promocyjnych), również tych towarów załączanych do produktów zleceniodawcy, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od laureatów, którym Wnioskodawca przekazuje nagrody i prezenty (w postaci towarów, oraz znaków legitymacyjnych tj.: bony towarowe, kupony, elektroniczne bony premiowe), Wnioskodawca nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia czy jakiegokolwiek innego świadczenia.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od podmiotu, dla którego organizuje akcje promocyjne i jest to wynagrodzenie za wszystkie usługi świadczone przez niego na rzecz zleceniodawcy, w tym w szczególności za usługi związane z nabyciem i wydaniem nagród i prezentów.

Wystawcą znaków legitymacyjnych są przedsiębiorcy – operatorzy systemów premiowych i motywacyjnych (np. X, Y, Z) i sklepy wielkopowierzchniowe (np. M).

W momencie przekazania znaków legitymacyjnych nie jest możliwe określenie na jaki towar czy usługę osoba obdarowana wymieni znak legitymacyjny.

Należy zauważyć, że przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia bonu, bonu towarowego czy kuponu. Natomiast Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994r., s. 60) definiuje „bon” jako „dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie wartości lub usługi wymienionej w dowodzie”. Bonem towarowym jest natomiast „papierowy znak zdawkowy z zastrzeżonym terminem ważności i gwarantowaną wymianą na walutę obiegową.”

Natomiast pod pojęciem „kuponu” należy rozumieć „blankiet, formularz w wydrukowanymi rubrykami do wypełnienia”.

Odnosząc się do kwestii uznania za odpłatną dostawę towarów nieodpłatnego przekazania w ramach akcji promocyjnych znaków legitymacyjnych: bonów towarowych, kuponów, elektronicznych bonów premiowych tut. organ stoi na stanowisku, iż ww. znaki nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca znak legitymacyjny wydany w ramach akcji promocyjnej uprawnia jego posiadacza do jego wymiany na wybrany przez niego towar.

Znaki legitymacyjne upoważniają zatem do odbioru (otrzymania) w oznaczonym terminie określonych towarów zastępując środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary.

Zatem nieodpłatne przekazanie znaków legitymacyjnych tj.: bonów towarowych, kuponów, elektronicznych bonów premiowych nie będzie stanowiło nieodpłatnego przekazania towarów opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, bowiem przekazanie to będzie poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, iż w ramach akcji promocyjnych (konkursów, programów lojalnościowych, akcji marketingowych) Wnioskodawca przekazuje konsumentom lub przedsiębiorcom nieodpłatnie konkretne towary.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia czy nieodpłatne wydanie klientom nagród (w ramach programu lojalnościowego) przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy mamy do czynienia z czynnością nieodpłatną.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa czynność wydania nieodpłatnie przez Wnioskodawcę konsumentom i przedsiębiorcom nagród i prezentów w formie towarów w ramach akcji promocyjnych (konkursów, programów lojalnościowych, akcji marketingowych) wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT .

Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie na poszczególnych konsumentów czy przedsiębiorców prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami i prezentami), nabytymi uprzednio przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek.

Podkreślić też należy, że fakt, iż wydanie ww. nagród i prezentów w formie konkretnych towarów ww. podmiotom następuje nieodpłatnie, nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną.

Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów gospodarczych (producentów produktów) usługi marketingowej czy promocyjno-reklamowej obejmuje również koszty nabycia ww. nagród i prezentów (w formie towarów) przez Wnioskodawcę. A zatem w przypadku ww. wydania nagród zapłaty nie dokonuje nabywca (klient) lecz osoba trzecia tj. konkretny podmiot gospodarczy.

Tut. organ pragnie też zauważyć, iż problem, jak przedstawiony w niniejszej sprawie, był przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-55/09 pomiędzy Commissioners for Her Majesty´s Revenue and Customs a Baxi Group Ltd.

W sprawie tej TSUE stwierdził, iż aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

TSUE stwierdził, iż z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel.

Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

Dalej TSUE wskazał, iż z przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka X, której Spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego Spółka X nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem. Ponadto w przedmiotowej sprawie Spółka X dostarcza prezenty lojalnościowe.

TSUE stwierdził, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W świetle powyższego TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie wydanie nagród uznać należy za odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród i prezentów w formie znaków legitymacyjnych uznać należało za prawidłowe, natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród i prezentów w formie konkretnych towarów należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważa się też, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły, zatem wskazany przez Wnioskodawcę wyrok WSA w Krakowie sygn. akt I SA/Kr 963/05 dotyczy wyłącznie tej sprawy, dla której został wydany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.