Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP2.4512.683.2016.1.RS
z 22 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r), uzupełnionym w dniach 16 i 18 listopada 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu przedsiębiorstwa, braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego oraz braku obowiązku zapłaty podatku z tytułu remanentu likwidacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 16 i 18 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu przedsiębiorstwa, braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego oraz braku obowiązku zapłaty podatku z tytułu remanentu likwidacyjnego.

We wniosku i jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Pani R. J. zwana w dalszej części wniosku Podatnikiem prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: …. Działalność prowadzona jest na części nieruchomości gruntowej położonej przy ul. L. 7 w miejscowości Ż. oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 928, zabudowanej budynkiem handlowym z zapleczem magazynowym. Podatnik jest współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości. Firma Podatnika wykorzystuje do prowadzonej działalności gospodarczej w części budynek znajdujący się na działce przy ww. ulicy prowadząc tam działalność handlową i usługową w zakresie armatury sanitarno-instalacyjnej.

Zakres działalności gospodarczej Podatnika zawiera się w następujących kodach PKD:

• 4752Z - sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
• 4322Z - wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych,
• 4673Z - sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego,
• 4674Z - sprzedaż hurtowa wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego,
• 4778Z - sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
• 4799Z - pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami.

Podatnik posiada status czynnego podatnika VAT oraz prowadzi ewidencję księgową w postaci PKPIR. W 2017 r. Podatnik zamierza kontynuować prowadzoną działalność gospodarczą jednak w zmienionej formie prawnej. Zamiarem Podatnika jest utworzenie spółki jawnej wraz z Panią A. K. (matką) oraz z Panią B. P. i Panią M. S., siostrami Podatnika. W ramach utworzonej spółki Podatnik będzie kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas jednoosobowo. Spółka będzie prowadziła działalność tożsamą co Podatnik, dodatkowo rozszerzoną o działalność Pani A. K., która zamierza wnieść do niej aportem zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa zajmującego się działalnością handlową i usługową w zakresie armatury grzewczej, kotłów, grzejników, itp. Spółka zostanie utworzona z końcem 2016 r., przy czym Podatnik przystąpi do spółki jako wspólnik i wniesie aportem do niej prowadzone obecnie przedsiębiorstwo przed dokonaniem pierwszej operacji gospodarczej w ramach swojej działalności gospodarczej w 2017 r.

Utworzona spółka od pierwszego dnia prowadzenia działalności gospodarczej będzie zgłoszona jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem aportu będzie zestaw składników majątkowych materialnych i niematerialnych służących do obecnie prowadzonej działalności gospodarczej. Aport zapewni utworzonej spółce możliwość natychmiastowego prowadzenia tożsamej przedmiotowo działalności. Na aport obejmujący składniki majątkowe dotyczące „I rodzaju” działalności składać będą się w szczególności:

1. Prawo własności do nieruchomości, na której prowadzony jest dany rodzaj działalności.
2. Środki trwałe oraz niskocenne składniki majątkowe.
3. Towary handlowe.
4. Materiały i narzędzia.
5. Wierzytelności i środki pieniężne.
6. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto, dokonane zostaną cesje obowiązujących umów zawartych przez Podatnika powodujących powstanie konieczności zapłaty. Z uwagi na powyższe, przed dokonaniem aportu Podatnik wystąpi do wierzycieli o wyrażenie zgody na przejęcie zobowiązań przez powstałą spółkę.

Pracownicy zatrudnieni w przedsiębiorstwie Podatnika będą kontynuować pracę w utworzonej spółce.

Po wniesieniu aportem przedsiębiorstwa Podatnika do spółki „będzie On kontynuował działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie”, dodatkowo rozszerzonym o działalność prowadzoną przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa Pani A. K., która przystąpi również z początkiem 2017 r. jako wspólnik do spółki. Podatnikowi po wniesieniu aportu nie pozostaną żadne składniki majątkowe wykorzystywane do obecnie prowadzonej działalności gospodarczej.

Po wniesieniu aportu Podatnik dokona formalno-prawnej czynności wykreślenia działalności prowadzonej dotychczas indywidualnie z Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Spółka jawna, do której Podatnik wniesie aport, będzie działała pod firmą: …. Siedziba utworzonej spółki będzie mieściła się pod adresem: ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja wniesienia opisanego we wniosku aportu przedsiębiorstwa do spółki jest opodatkowana VAT?
2. Czy Podatnik lub spółka będą mieli obowiązek dokonać jakichkolwiek korekt VAT w związku z wniesionym aportem oraz czy wystąpi konieczność zapłaty VAT wynikająca z remanentu likwidacyjnego?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do utworzonej spółki jawnej aportu jego przedsiębiorstwa opisanego we wniosku nie podlega przepisom Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), gdyż zgodnie z zapisami art. 6 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy jej przepisów nie stosuje się m. in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Stanowisko Podatnik opiera na poniższych ustaleniach:

Definicja przedsiębiorstwa zawarta w art. 55¹ Kodeksu cywilnego stanowi, że: przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że wymieniony w art. 55¹ Kodeksu cywilnego wykaz elementów składających się na przedsiębiorstwo nie stanowi katalogu zamkniętego, nie mogą być także przedstawione tam elementy traktowane jako obowiązkowe do uznania danej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W ramach obecnie prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej występują przypisane do niej składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania. Będący przedmiotem aportu zestaw tych składników obejmuje wszystkie elementy wykorzystywane do obecnie prowadzonej działalności gospodarczej.

Składniki te stanowią niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie funkcjonujące. Utworzona spółka będzie funkcjonowała w tożsamym zakresie dodatkowo rozszerzonym o działalność prowadzoną przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa Pani A. K., niezwłocznie po otrzymaniu przedmiotowego aportu.

Oceniając zaistniały stan prawny należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych jaki Podatnik zamierza zbyć poprzez wniesienie aportu do utworzonej spółki jawnej należy uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC, a co za tym idzie, aport ten nie będzie podlegał przepisom ustawy o VAT, nie będzie więc opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

W myśl art. 93a § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej.

Mając na względzie cytowany wyżej przepis, w ocenie Podatnika, zarówno On jak i spółka, do której zostanie wniesione aportem Jego przedsiębiorstwo nie będą mieli obowiązku dokonywania jakichkolwiek korekt podatku naliczonego, o których mowa w szczególności w art. 91 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, że spółka będąca nabywcą aportu, w skład którego wchodzić będą m. in. towary handlowe, materiały, narzędzia oraz środki trwałe, od których Podatnik odliczył podatek naliczony w związku z tym, że były to zakupy przeznaczone do świadczenia czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług będzie dalej je wykorzystywać do świadczenia czynności opodatkowanych prowadząc jako następca prawny tożsamą (dodatkowo rozszerzoną o działalność prowadzoną przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa Pani A. K.) przedmiotowo działalność gospodarczą. Konieczność dokonania korekt pojawi się tylko w przypadku gdy nastąpi zmiana przeznaczenia uprzednio nabytych towarów i usług i zostaną one wykorzystane do działalności nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub zwolnionej.

Ponadto w związku z faktem, że z chwilą wniesienia aportu przedsiębiorstwa do utworzonej spółki jawnej Podatnik zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, powstanie zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT obowiązek sporządzenia spisu z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W przypadku Podatnika wartość towarów na spisie będzie wykazywała wartość 0,00 zł, gdyż w całości stanowić one będą część przedmiotowego aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Jak stanowi ust. 4 powołanego artykułu, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie ust. 5 ww. artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z treści art. 91 ust. 9 ustawy wynika, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że do zbycia składników majątkowych i niemajątkowych, o których mowa we wniosku – na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – przepisy tej ustawy nie będą miały zastosowania, gdyż w przedstawionych okolicznościach przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W takim przypadku – zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy – nie będzie Pani zobowiązana do dokonania korekty podatku, o której mowa w art. 91 ust. 1–8 ustawy. Obowiązek ewentualnej korekty spoczywać będzie na Spółce, która ma otrzymać przekazane przez Panią przedsiębiorstwo. Z uwagi na fakt, że aport przedsiębiorstwa nastąpi przed likwidacją działalności prowadzonej przez Panią, a treść art. 14 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 5 ustawy odnoszą się do towarów będących w posiadaniu podatnika w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.