Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1282/15-2/AN
z 26 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2015 r. (data wpływu 15 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej środka trwałego – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz w zakresie możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rodzice planują przekazanie Wnioskodawcy w formie darowizny nieruchomości - kamienicy. Darowizna będzie udokumentowana aktem notarialnym, a wartość wykazana w akcie notarialnym będzie odpowiadać wartości rynkowej nieruchomości. Otrzymaną nieruchomość Zainteresowany planuje wnieść jako wkład do Spółki Jawnej, której przedmiotem działalności będzie najem lokali mieszkalnych i użytkowych znajdujących się w przedmiotowej nieruchomości. Wartość wkładu do Spółki Jawnej będzie określona w wartości rynkowej zbieżnej z wartością wyszczególnioną w akcie notarialnym darowizny.

Nieruchomość - kamienica przed wniesieniem do Spółki Jawnej nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, gdyż na dzień otrzymania nieruchomości, jak i na dzień wniesienia aportu do Spółki Jawnej, Wnioskodawca nie planuje prowadzić jednoosobowej działalności gospodarczej, jak również nie będzie wspólnikiem Spółki Cywilnej.

W związku z powyższym przedmiotowa nieruchomość - kamienica nie będzie przed aportem amortyzowana u Wnioskodawcy, a na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 14 września 2015 roku Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w Spółce Jawnej za wartość początkową środka trwałego - nieruchomości można przyjąć wartość rynkową wskazaną w akcie notarialnym darowizny, która równa będzie przedmiotowi wkładu do Spółki Jawnej wykazanemu w Umowie Spółki i od tak wskazanej wartości dokonywać odpisów amortyzacyjnych oraz czy tak dokonywane odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 za wartość początkową środka trwałego w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną uznaje się wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem, zdaniem Wnioskodawcy, sytuacja gdy ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, nie jest możliwa w sytuacji, gdy wspólnik w ogóle nie poniósł wydatków na nabycie (wytworzenie) przedmiotu wkładu, lecz otrzymał przedmiot wkładu nieodpłatnie (np. w drodze darowizny). Niemożność ustalenia wydatków na nabycie lub wytworzenie wnoszonych składników majątku wynika z obiektywnych przesłanek i nie jest wynikiem zaniedbania ze strony Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie prowadząc działalności gospodarczej nabędzie w drodze darowizny (tj. nieodpłatnie) Nieruchomość, którą planuje wnieść do Spółki Jawnej jako wkład niepieniężny w związku z czym stanie się wspólnikiem tej Spółki, nie jest możliwe ustalenie wartości wydatków poniesionych na ich nabycie.

Zatem w konsekwencji powyższego wartość początkową Nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w formie darowizny, wniesionej aportem do Spółki Jawnej, należy ustalić na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c, tj. w wysokości wartości rynkowej na dzień wniesienia aportu. Tak ustalona wartość początkowa będzie stanowiła podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 8 kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W związku z powyższym należy uznać, że Nieruchomość, która będzie przedmiotem wkładu do Spółki Jawnej, spełnia warunki uznania za środek trwały, a odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. Zastrzeżenia wskazane w art. 22c oraz zapisy art. 23 zdaniem Wnioskodawcy nie obejmują sytuacji opisanej powyżej, w związku z czym uzasadnienie znajduje twierdzenie, że odpisy amortyzacyjne od Nieruchomości, której wartość początkowa została ustalona w oparciu o art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• ustalenia wartości początkowej środka trwałego – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 22f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z poźn. zm.), podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych uzależniony jest od sposobu nabycia środka trwałego i uregulowany został w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
   
   

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki osobowej prawa handlowego (w tym Spółki Jawnej), ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzi ta spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Przy czym, aby w ogóle dany składnik majątku można było uznać za środek trwały, czy też wartość niematerialną i prawną, musi on stanowić składnik majątku spółki, co oznacza, że na spółkę musi zostać przeniesione prawo własności tego składnika majątku. W konsekwencji przy określaniu sposobu ustalenia wartości początkowej ww. składników majątku należy brać pod uwagę formę czynności prawnej, na podstawie której prawo własności tych składników przejdzie na spółkę osobową.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od rodziców nieruchomość – kamienicę. Otrzymaną nieruchomość planuje wnieść jako wkład do Spółki Jawnej. Nieruchomość przed wniesieniem do Spółki Jawnej nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że wartość początkową nieruchomości – kamienicy, o której mowa we wniosku, należy ustalić w oparciu o cytowany art. 22g ust. 1 pkt 4, tj. w sposób właściwy dla składników majątku nabywanych w formie wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki niebędącej osobą prawną. Wskazać przy tym należy, że sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonych aportem do spółki osobowej w wysokości ich wartości rynkowej ma charakter szczególny i można go zastosować wyłącznie w przypadku, gdy spełnione zostaną łącznie dwie przesłanki:

• ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe oraz
• przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej.
  
  

Z powyższego należy wywieść, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko w wyjątkowych sytuacjach dopuszcza możliwość ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportem według wartości rynkowej. Sytuacja, gdy ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, nie jest możliwe, to przypadek gdy:

• wspólnik poniósł pewne wydatki na nabycie (wytworzenie) przedmiotu wkładu, lecz ich ustalenie jest już niemożliwe, np. z powodu upływu czasu,
• wspólnik w ogóle nie poniósł wydatków na nabycie (wytworzenie) przedmiotu wkładu, lecz otrzymał przedmiot wkładu nieodpłatnie (np. w drodze spadku bądź darowizny).
  
  

Niemożność ustalenia wydatków na nabycie lub wytworzenie wnoszonych składników majątku musi jednakże wynikać z obiektywnych przesłanek, a nie być wynikiem świadomego działania, bądź zaniedbań podatnika.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie prowadząc działalności gospodarczej nabędzie w drodze darowizny (tj. nieodpłatnie) nieruchomość – kamienicę, którą planuje wnieść do Spółki Jawnej jako wkład niepieniężny w związku z czym stanie się wspólnikiem tej spółki, nie jest możliwe ustalenie wartości wydatków poniesionych na jej nabycie.

Zatem w konsekwencji powyższego wartość początkową nieruchomości – kamienicy otrzymanej przez Wnioskodawcę w formie darowizny, wniesionej aportem do Spółki Jawnej, należy ustalić na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c, tj. w wysokości jej wartości rynkowej. Przy czym, ww. wartość rynkową należy ustalić na dzień wniesienia aportu.

Skoro zatem – jak wskazał Wnioskodawca – wartość wkładu (nieruchomości – kamienicy) zostanie określona w wartości rynkowej, która będzie tożsama z wartością wyszczególnioną w akcie notarialnym darowizny, to wartość tą można będzie przyjąć za wartość początkową środka trwałego.

Tak ustalona wartość początkowa będzie stanowiła podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego uznano za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów tutejszy Organ stwierdza, co następuje.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ustawy).

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środka trwałego (nieruchomości – kamienicy) stanowić będą koszty uzyskania przychodów, stosownie do posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Jawnej.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52
§ 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.