Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-89/15-2/AF
z 4 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2015 r. (data wpływu 20 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wypłaty zadośćuczynienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wypłaty zadośćuczynienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pozwem z dnia 28 lipca 2006 r. Aniela M. – mama Wnioskodawcy – wniosła o zasądzenie od Spółdzielni Mieszkaniowej o zapłatę zadośćuczynienia za krzywdę, zapłatę renty, zwrot kosztów leczenia. W dniu 10 lipca 2008 r. Aniela M. zmarła w trakcie postępowania. W dniu 1 kwietnia 2009 r. został sporządzony przed notariuszem protokół dziedziczenia ustawowego w formie aktu poświadczenia dziedziczenia na troje dzieci: córkę Lubomirę, syna Jerzego, syna Krzysztofa. Ze względu na zgłoszenie następców prawnych postanowieniem Sądu z dnia 2 lipca 2009 r. postępowanie zostało podjęte. Do właściwych urzędów skarbowych zgłoszono w ciągu 6 miesięcy od dnia podpisania aktu dziedziczenia oświadczenie o przyjętym spadku, w skład którego wchodziło wyłącznie przedmiotowe postępowanie sądowe. Postępowanie w sprawie Anieli M. przeciwko SM zakończyło się prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 19 maja 2015 r..

W dniu 8 lipca 2015 r. na konta spadkobierców Anieli M. wpłynęły stosowne kwoty. Po złożeniu w ciągu 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, czyli od dnia nabycia praw majątkowych wyrokiem z 19 maja 2015 r. zawiadomienia na druku SD-Z2 spowoduje zwolnienie spadkobierców z podatku z tytułu dziedziczenia po mamie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy złożenie zawiadomienia (SD-Z2) na druku do dnia 18 listopada 2015 roku zwalnia spadek po mamie z podatku od spadków i darowizn na podstawie ustawy o podatku (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie spadku nastąpiło w chwili orzeczenia sądu o powstaniu realnego prawa majątkowego w dniu 19 maja 2015 roku. Przed dniem ogłoszenia wyroku nieznana była wartość nabycia praw majątkowych wg stanu w dniu nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Przy nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze dziedziczenia przez osoby fizyczne, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy), a jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, którym było orzeczenie sądu stwierdzające nabycie spadku, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia (art. 6 ust. 4 tej ustawy). Przepis ten stosuje się odpowiednio do zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 86 z późn. zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Stosownie do § 2 tego przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1015 § 1 i § 2 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku.

Z powołanych powyżej artykułów wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie. Roszczenie o zadośćuczynienie jest prawem majątkowym. Jeżeli takie prawo wchodzi do masy spadkowej, to co do zasady jego nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że gdyby prawo majątkowe – występujące w chwili nabycia spadku w postaci roszczenia nie istniało, to przedmiotowego zadośćuczynienia Wnioskodawczyni nie miałaby przyznanego. Oznacza to, że w skład spadku wchodziło roszczenie do zadośćuczynienia odziedziczone po spadkodawcy. Przyznane więc Wnioskodawczyni później zadośćuczynienie nie wchodziło w skład masy spadkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że przyznane Wnioskodawczyni zadośćuczynienie nie zostało nabyte w drodze spadku (dziedziczenia), ponieważ w dacie tej nie istniało. Tym samym przyznane Wnioskodawczyni zadośćuczynienie nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Interpretacja zapewnia zatem ochronę o jakiej mowa w art. 14k i nast. Ordynacji podatkowej i dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni, a nie pozostałych spadkobierców.

Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydawanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.