2015.09.24 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-920/15-2/EC
z 24 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika wobec osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, w związku z realizacją akcji promocyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Spółce obowiązków płatnika wobec osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, w związku z realizacją akcji promocyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy oraz sprzedaży lokali mieszkalnych oraz użytkowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca umożliwia Klientom, którzy nabędą lokal mieszkalny, zakup towaru dodatkowego w promocyjnej cenie. Zgodnie z planami Wnioskodawcy, promocyjnym towarem będzie sprzedaż tzw. smart house, tj. urządzenia obejmującego czujniki, wskaźniki, a także inne urządzenia sterujące, pozwalającego zdalnie zaprogramować i kontrolować sprzęty elektryczne i elektroniczne znajdujące się w lokalu.

Wskazany sprzęt nie stanowi części składowej lokalu w rozumieniu Kodeksu cywilnego, bowiem może być odłączony od mieszkania bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości lub wskazanego sprzętu.

Zgodnie z planami Wnioskodawcy, cena sprzedaży wskazanego towaru w promocji wyniesie 1 zł netto.

Wskazana sprzedaż wiązana będzie prowadzona w celu zwiększenia obrotów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży mieszkań i pozyskania nowych klientów.

Zasady akcji promocyjnej zostaną opisane w stosownym regulaminie, w którym określone zostaną warunki pozwalające na nabycie tzw. smart house w promocyjnej cenie 1 zł netto, czas trwania akcji promocyjnej, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po stronie nabywców lokali mieszkalnych (zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i prowadzących taką działalność), korzystających z organizowanej przez Spółkę sprzedaży promocyjnej polegającej na umożliwieniu im zakupu tzw. smart house w cenie 1 zł netto, powstanie przychód z tytułu uzyskania częściowo nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu Ustawy PIT i czy na Spółce będą ciążyły obowiązki związane z funkcją płatnika, bądź obowiązek wystawienia informacji PIT-8C?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie dotyczącym obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do Klientów prowadzących działalność gospodarczą.

Wniosek Spółki w części dotyczącej Klientów nieprowadzących działalności gospodarczej oraz prowadzących działalność gospodarczą, ale nabywających towary na cele prywatne zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, u nabywców lokali mieszkalnych (zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i prowadzących taką działalność), korzystających z organizowanej przez Spółkę sprzedaży promocyjnej, która obejmuje możliwość nabycia sprzętu tzw. smart house w cenie 1 zł netto nie powstanie jakikolwiek przychód z tytułu uzyskania częściowo nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu Ustawy PIT, a tym samym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika na gruncie Ustawy PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, nie będzie ona również zobowiązania do sporządzenia informacji PIT-8C w związku z opisaną powyżej akcją promocyjną.

Uzasadnienie

Charakterystyczną cechą rynku nieruchomości, na którym działa Spółka, jest duża wrażliwość na wszelkie zmiany sytuacji gospodarczej. Biorąc pod uwagę fakt, że wybudowanie obiektów budownictwa mieszkaniowego wymaga dużego nakładu środków finansowych, w interesie deweloperów zdecydowanie leży jak najszybszy zwrot inwestycji. Dlatego też strategia marketingowa dewelopera musi zakładać dobór takich środków, które zapewnią jak najszybsze znalezienie nabywców na lokale mieszkalne. Temu właśnie celowi służy akcja promocyjna, którą Spółka ma zamiar zorganizować. Omawiana akcja promocyjna jest przejawem takiej właśnie strategii marketingowej i zostanie przez Spółkę wprowadzona w celu uatrakcyjnienia jej oferty handlowej, a tym samym zwiększenia przewagi konkurencyjnej Spółki na rynku.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju, dochody. Z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 Ustawy PIT, (...) przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych i świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, zgodnie z treścią ust. 2b cytowanego artykułu, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy i wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość zakupu przez nabywców lokali mieszkalnych dodatkowego wyposażenia w postaci tzw. smart house w ramach organizowanej przez Wnioskodawcę akcji promocyjnej nie będzie stanowić dla klientów Spółki częściowo nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu Ustawy PIT, ponieważ promocyjna cena dodatkowego wyposażenia w rzeczywistości nie odbiega od jego wartości rynkowej. Należy podkreślić, iż omawiana oferta będzie skierowana do wszystkich potencjalnych nabywców lokali mieszkalnych i w tym znaczeniu będzie ona miała charakter ogólnodostępny. Dodatkowo, należy wskazać, iż wartość dodatkowego wyposażenia (w postaci tzw. smart house) w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m2 lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem dostawy, a tym samym potencjalni nabywcy w rzeczywistości poniosą koszt tego świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej okoliczności przemawiają za uznaniem, że uczestnictwo przez nabywców lokali mieszkalnych w akcji promocyjnej organizowanej przez Spółkę nie rodzi po ich stronie przychodu w rozumieniu Ustawy PIT.

W ocenie Spółki, nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne świadczenie na rzecz klienta mogłoby wystąpić w przypadku, gdyby oferowana cena była zaniżona w stosunku do wartości rynkowej sprzedawanych towarów. Natomiast w ocenie Wnioskodawcy oferowana przez niego w ramach analizowanej promocji obniżona cena dodatkowego wyposażenia mieszkania odzwierciedla jego rynkową wartość. Należy przy tym wskazać, iż pojęcie wartości rynkowej nie jest pojęciem obiektywnym i należy je rozpatrywać każdorazowo w kontekście charakteru danej transakcji i jej uwarunkowań ekonomicznych. Takie rozumienie pojęcia "wartości rynkowej" jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe.

Promocyjna oferta, polegająca na umożliwieniu klientom nabycia dodatkowego wyposażenia lokalu mieszkalnego po preferencyjnej cenie jest elementem strategii marketingowej Wnioskodawcy, mającej na celu uatrakcyjnienie oferty i pozyskanie nabywców na mieszkania w jak najkrótszym czasie. Niewątpliwie prowadzona przez Wnioskodawcę akcja promocyjna, polegająca na umożliwieniu nabycia określonego świadczenia w cenie 1 zł netto, posiada uzasadnienie ekonomiczne, które świadczy o zachowaniu rynkowego charakteru warunków transakcji (w tym ceny).

Dodatkowo, należy także wskazać, iż przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego akcja promocyjna skierowana będzie do podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą, co wykluczałoby ewentualne zarzuty o nie rynkowe kształtowanie transakcji wynikające z istniejących powiązań.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że w ramach analizowanej transakcji po stronie nabywców mieszkań korzystających z organizowanej przez Spółkę akcji promocyjnej, obejmującej nabycie dodatkowego wyposażenia w postaci tzw. smart house po cenie promocyjnej 1 zł netto, będących tak osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej jak i prowadzącymi taką działalność, nie powstanie przychód polegający opodatkowaniu PIT. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły tak obowiązki płatnika jak obowiązek wystawienia informacji PIT-8C związane z opisaną transakcją.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Wnioskodawcy potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna organów skarbowych, w szczególności:

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 września 2014 r., sygn. IPPB4/415-593/14-2/AM, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(...) w ocenie Spółki oferowana przez nią w ramach analizowanej promocji obniżona cena części wykończenia i wyposażenia mieszkania lub miejsca postojowego odzwierciedla jego rynkową wartość, w szczególności rozpatrywane w całości, łącznie z ceną za dany lokal. Pojęcie wartości rynkowej nie jest bowiem pojęciem obiektywnym i należy je rozpatrywać każdorazowo w kontekście charakteru danej transakcji i jej uwarunkowań ekonomicznych. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że w ramach analizowanej transakcji po stronie nabywców mieszkań korzystających z organizowanych przez Spółkę akcji promocyjnych, obejmujących wykończenie i wyposażenie oraz/lub miejsce postojowe, będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (lub prowadzących taką działalność, lecz nabywających lokal mieszkalny do majątku prywatnego), nie powstanie przychód polegający opodatkowaniu PIT."
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 listopada 2013 r., sygn. IBPBII/1/415-730/13/AA, w której organ potwierdził, iż „należy uznać, że w ramach analizowanej transakcji po stronie nabywców mieszkań "pod klucz", będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (lub prowadzących taką działalność lecz nabywających lokal mieszkalny do majątku prywatnego), nie powstanie przychód polegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika (w tym dokumentacyjne) na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych związane z tą transakcją.”
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 października 2012 r., sygn. IPPB2/415-716/12-2/MG, w której organ uznał za prawidłowe stanowiska wnioskodawcy-reprezentujące pogląd, że „planowana przez Spółkę promocyjna oferta, polegająca na umożliwieniu klientom nabycia wyposażenia lokali mieszkalnych w preferencyjnej cenie jest elementem strategii marketingowej Spółki, mającej na celu uatrakcyjnienie oferty i pozyskanie nabywców na mieszkania w jak najkrótszym czasie. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że w ramach analizowanej transakcji po stronie nabywców mieszkań "pod klucz", będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (lub prowadzących taką działalność lecz nabywających lokal mieszkalny do majątku prywatnego), nie powstanie przychód polegający opodatkowaniu PIT. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika (w tym dokumentacyjne) na gruncie PIT związane z tą transakcją.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepisy prawa podatkowego, o których mowa w ww. art. 8 Ordynacji podatkowej, zawiera m.in. ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), w której w Rozdziale 7 Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników, zawarte są przepisy dotyczące zasad obliczania, poboru i odprowadzania do właściwego urzędu skarbowego podatku lub zaliczek na podatek przez płatników.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 ww. ustawy, ustawodawca jako źródła przychodów wskazał pozarolniczą działalność gospodarczą oraz inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Natomiast zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie natomiast z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Jak wynika z powyższego, podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, sami dokonują opodatkowania tych dochodów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje przeprowadzanie akcji promocyjnych skierowanych do swoich Klientów – nabywców lokali mieszkalnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca umożliwia Klientom, którzy nabędą lokal mieszkalny, zakup towaru dodatkowego w promocyjnej cenie. Zgodnie z planami Wnioskodawcy, promocyjnym towarem będzie sprzedaż tzw. smart house, tj. urządzenia obejmującego czujniki, wskaźniki, a także inne urządzenia sterujące, pozwalającego zdalnie zaprogramować i kontrolować sprzęty elektryczne i elektroniczne znajdujące się w lokalu. Zgodnie z planami Wnioskodawcy, cena sprzedaży wskazanego towaru w promocji wyniesie 1 zł netto.

Wskazana sprzedaż będzie prowadzona w celu zwiększenia obrotów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży mieszkań i pozyskania nowych klientów.

Klientami spółki mogą być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz prowadzące działalność gospodarczą.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie – bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. Termin „rabat”, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

„Ceną” – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013r., poz. 385) – jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Jeżeli Klienci w ramach akcji promocyjnej zakupią towary, w cenie 1 zł, co jest uwarunkowane wcześniejszym zakupem innych towarów (w tym przypadku mieszkania) za określoną min. kwotę – to nie powstanie u nich przychód z tytułu częściowego nieodpłatnego świadczenia.

Reasumując, stwierdzić należy, iż po stronie Spółki nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika związane z dokonaniem sprzedaży z dużym rabatem na rzecz uczestników akcji promocyjnej, tj. osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin