Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-106/15/MN
z 22 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania czynności, za które otrzymywane jest wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz braku możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe,
  
  
• udokumentowania fakturą ww. czynności całej kwoty wynagrodzenia bez podziału na małżonków – jest nieprawidłowe.
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania fakturą (całej kwoty wynagrodzenia bez podziału na małżonków) czynności, za które otrzymywane jest wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy aktu notarialnego sporządzonego w kancelarii notarialnej w dniu 20 listopada 2014 r. pomiędzy małżeństwem: G. B. (Wnioskodawca) i A. B. a E. została ustanowiona służebność przesyłu na gruncie będącym współwłasnością ustawową małżonków: G. i A. B.

Przedmiotowe grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego i są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej przez jednego z małżonków, przez G. B.(Wnioskodawcę).

G.B. i A. B. nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z prowadzeniem działalności rolniczej Wnioskodawca – Pani G. B. w dniu 22 marca 2005 r. złożyła zgłoszenie rejestracyjne VAT-R do Naczelnika US i na dzień zawarcia aktu notarialnego jest czynnym podatnikiem VAT.

Ustanowienie służebności przesyłu nastąpiło za wynagrodzeniem należnym obu małżonkom –współwłaścicielom gruntów na podstawie umowy. W związku z tą zawartą umową ustanowienia służebności przesyłu G. B., będąca stroną zawartej umowy, prowadząca działalność rolniczą jako czynny podatnik podatku VAT wystawiła w ramach tej działalności rolniczej fakturę VAT na pełną/całą kwotę netto i na pełną/całą kwotę podatku należnego, bez podziału procentowego na małżonków. Faktura VAT została doręczona odbiorcy. Uzgodnione wynagrodzenie zostało przekazane dla Wnioskodawcy.

Czynność odpłatnego ustanowienia służebności ma związek z prowadzaną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ustanowienie odpłatnej służebności przesyłu na gruntach rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?



2. Czy zasadnym było wystawienie faktury VAT przez Wnioskodawcę i opodatkowanie czynności z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na gruncie rolnym związanym z prowadzeniem działalności rolniczej?



3. Czy Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę VAT na całą kwotę wynagrodzenia z tytułu służebności przesyłu, bez podziału na małżonków (po 50%), a podatek należny został uwzględniony w rejestrach zakupów VAT.



4. Czy Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT, składający VAT-7, nieprowadzący działalności gospodarczej, a jedynie rolniczą mógł skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy VAT do wysokości limitu i nie opodatkowywać czynności ustanowienia służebności przesyłu na gruncie rolnym związanym z opodatkowaną działalnością rolniczą?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Ustanowienie odpłatnej służebności przesyłu na gruntach rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego podlega opodatkowaniu od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ustawy od towarów i usług podatkowi temu podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy od podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji, a służebność, która została ustanowiona polegać ma na znoszeniu istnienia posadowionych na nieruchomości obciążeń, zobowiązuje Wnioskodawcę do tolerowania określonych sytuacji wobec określonych podmiotów. Tym samym zostają spełnione przesłanki z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy od towarów i usług , a co za tym idzie ustanowienie służebności podlega na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT. Pomimo, że służebność jest na gruncie rolnym –ustanowienie odpłatnej służebności nie stanowi działalności rolniczej i nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1, ponieważ grunty te nie będą przeznaczone na działalność rolniczą, a na cele związane z działalnością E.
2. Przez ustanowienie służebności przesyłu na rzecz podmiotu trzeciego rolnik świadczy usługi w rozumieniu ustawy VAT. Czynności te, ze względu na ich odpłatny charakter podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej (obecnie 23%). Dlatego Wnioskodawca uważa, że wystawienie faktury VAT było konieczne.
3. Wnioskodawca prawidłowo wystawił fakturę VAT na całą wartość wynagrodzenia, gdyż wg niego czynność w całości opodatkowuje ten z małżonków, który jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, bez podziału procentowego na małżonków (po 50%).
4. Wnioskodawca nie mógł skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy VAT, gdyż jest już zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, niekorzystającym z żadnych zwolnień podmiotowych ani przedmiotowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• za prawidłowe w zakresie opodatkowania czynności, za które otrzymywane jest wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz braku możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług
  
• za nieprawidłowe w zakresie udokumentowania fakturą ww. czynności całej kwoty wynagrodzenia bez podziału na małżonków
  

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl zapisów art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cyt. wyżej art. 8 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, przy czym należy zwrócić uwagę na ust. 1 pkt 2 tego artykułu, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczenia wymaga fakt, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, tj. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, a świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w treści art. 106a–106q ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W przedmiotowej sprawie pierwszą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest ustalenie, czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za odpłatne ustanowienie służebności przesyłu podlega, czy też nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 3051-3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121) – dalej k.c. W świetle art. 3051 tej ustawy, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

W art. 49 § 1 k.c. wskazano, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 3052 § 1 k.c., jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem.

W art. 3052 § 2 k.c. postanowiono, że jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym jednoznacznie przesądza art. 3054 k.c., zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem, nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że ustanowienie służebności przesyłu (jako rodzaju służebności gruntowej) wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z tym, będąc jednocześnie czynnością polegającą na wykorzystywaniu towaru (do towarów w świetle art. 2 pkt 6 ustawy zalicza się również grunty) w sposób ciągły dla celów zarobkowych (realizowaną za wynagrodzeniem), zyskuje charakter odpłatnej usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na rzecz podmiotu trzeciego mamy do czynienia ze świadczeniem usług w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Czynności te, ze względu na ich odpłatny charakter, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy według podstawowej stawki podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, gdyż ani w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy, ustawodawca nie przewidział dla tych czynności obniżonej stawki lub zwolnienia od podatku. Zatem w tym zakresie stanowisko uznano za prawidłowe.

Wskazać należy również, że na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Na mocy art. 96 ust. 1 ww. ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych (art. 96 ust. 2 ustawy).

W tym miejscu należy również przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). W myśl art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności majątkowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów ustawy nie zabrania im prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Jeżeli zatem przedmiotem czynności jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje jej we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonają czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponieważ, jak wskazano w opisie sprawy, na mocy aktu notarialnego w dniu 20 listopada 2014 r. została ustanowiona służebność przesyłu na gruncie będącym współwłasnością ustawową małżonków, przy czym stronami umowy byli z jednej strony małżonkowie tj. Pani i Pani mąż, natomiast z drugiej strony Spółka, a ponadto ustanowienie służebności przesyłu nastąpiło za wynagrodzeniem należnym obu małżonkom – współwłaścicielom gruntów na podstawie umowy, to oboje – co do zasady – są zobowiązani do rozliczenia w zakresie podatku VAT od otrzymanego wynagrodzenia z tytułu wspólnego ustanowienia służebności gruntowej posiadanego na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej gruntu, w części przypadającej na każdego z małżonków.

Bez znaczenia w opisanych okolicznościach pozostaje okoliczność, że przedmiotowe grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego i są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej przez jednego z małżonków, tj. przez Panią, będącą podatnikiem VAT czynnym.

Zatem w opisanych okolicznościach za nieprawidłowe należy uznać wystawienie przez Panią faktury na całą kwotę wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na gruntach rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, przysługującego zarówno Pani, jak i mężowi. W opisanych okolicznościach wystawiona przez Panią faktura winna zawierać wartość wynagrodzenia należną Pani, pomijając wynagrodzenie należne mężowi.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług wskazać należy co następuje.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Stosownie do treści art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jeżeli – jak wynika z ust. 5 powołanego wyżej przepisu – wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zatem, z uwagi na fakt, że jest Pani podatnikiem VAT czynnym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (rolniczej), nie ma Pani prawa – z tytułu ustanowienia służebności przesyłu – do korzystania ze zwolnienia od podatku do limitu 150.000 zł, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Pani w zakresie braku możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług uznano za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana Pani nie wywiera skutku prawnego dla Pani małżonka.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.