Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-559/15-3/KC
z 27 sierpnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z pózn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112 poz. 770 z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego dla wynajmu środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 8 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego dla wynajmu środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). W przyszłości Spółka stanie się właścicielem środków trwałych, które w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej będą przez Spółkę oddane w odpłatne użytkowanie podmiotom trzecim, na potrzeby prowadzonej przez te podmioty działalności gospodarczej. Wspomniane środki trwałe mogą zostać oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu / dzierżawy lub umowy leasingu operacyjnego, tj. spełniającego warunki wskazane w art. 17b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT).

Umowy mają zostać zawarte na czas oznaczony i zawierać będą postanowienie, iż usługa będzie rozliczana w ustalonych okresach rozliczeniowych (miesięcznych bądź kwartalnych, bądź rocznych).


Jednocześnie, strony umowy mogą uzgodnić w umowie, że najemca lub leasingobiorca będzie zobligowany do zapłaty z góry płatności należnych za kolejne okresy rozliczeniowe. Zaliczka byłaby płatna po podpisaniu umowy, w ustalonym przez strony terminie płatności.

W przypadku dokonania płatności na podstawie umowy z góry, Spółka najpóźniej z dniem upływu terminu płatności wystawi fakturę dokumentującą przysługującą jej zapłatę zaliczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w razie oddania przez Spółkę środków trwałych na podstawie umowy najmu / dzierżawy lub umowy leasingu operacyjnego, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w momencie wystawienia faktury przez Spółkę, nie później niż z chwilą upływu terminu płatności czynszu / raty leasingowej płatnych z góry za przyszłe okresy rozliczeniowe?

Stanowisko Wnioskodawcy;


Zdaniem Spółki, w razie oddania przez Spółkę środków trwałych na podstawie umowy najmu / dzierżawy lub umowy leasingu operacyjnego, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w momencie wystawienia faktury przez Spółkę, nie później niż z chwilą upływu terminu płatności czynszu / raty leasingowej płatnych z góry za przyszłe okresy rozliczeniowe.


W myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit b ustawy VAT obowiązek podatkowy w podatku VAT w przypadku usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze powstaje z chwilą wystawienia faktury z tego tytułu.


Z kolei art. 19a ust. 7 ustawy VAT stanowi, iż w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4 (a więc w przypadku usług najmu, dzierżawy i leasingu), gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Natomiast zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 w przypadku usług wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy VAT fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności.


Stosownie do art. 106i ust. 7 ustawy VAT, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed 1) dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi i 2) otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty. Należy przy tym zaznaczyć, iż przepis art. 106i ust. 7 pkt 1 ustawy VAT nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4 (czyli m.in. usług najmu, dzierżawy i leasingu), jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust. 8 ustawy VAT).

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, w świetle powołanych powyżej przepisów należy uznać, iż w przypadku otrzymania należności z tytułu najmu / dzierżawy lub leasingu, obowiązek podatkowy powinien powstać w dacie wystawienia faktury, a jeżeli faktura nie zostanie wystawiona w terminie (tj. z upływem terminu płatności), to obowiązek podatkowy winien powstać z upływem terminu płatności.

Zatem w przypadku otrzymania przez Spółkę zgodnie z umową płatności za przyszłe okresy rozliczeniowe, skoro Spółka zgodnie z 106i ust. 7 i 8 ustawy VAT wystawi fakturę dokumentującą przysługującą jej należność z tytułu najmu / dzierżawy lub leasingu (wskazującą jakich okresów rozliczeniowych dana płatność ma dotyczyć), to w dacie wystawienia tej faktury Spółka winna rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku VAT, co ze strony nabywcy skutkować będzie prawem do odliczenia podatku VAT wynikającego z tej faktury. Przy czym obowiązek ten winien być rozpoznany najpóźniej z upływem ustalonego w umowie terminu płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z póżn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj