Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4515-40/15/TJ
z 15 czerwca 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z majątku spółki jawnej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania lokalu użytkowego z majątku spółki jawnej.
We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca oraz jego siostra są wspólnikami spółki jawnej. Wnioskodawca i spółka są współwłaścicielami lokalu użytkowego. Sprawa dotyczy wspólnika dwuosobowej spółki jawnej. Spółka jest współwłaścicielem połowy lokalu użytkowego, który stanowi w całości jej środek trwały. Drugim współwłaścicielem w wysokości 1/2 lokalu użytkowego jest Wnioskodawca. Wnioskodawca zamierza przenieść współwłasność lokalu użytkowego z majątku spółki jawnej w części odpowiadającej posiadanym udziałom w spółce do udziału w majątku osobistym. Udział w wysokości 1/2 własności do lokalu został zakupiony ze środków spółki i wprowadzony do ewidencji środków trwałych w 2005 r. Spółka, w której Wnioskodawca jest udziałowcem zamierza przenieść połowę lokalu, którego jest współwłaścicielem do majątku osobistego Wnioskodawcy. W wyniku planowanej czynności Wnioskodawca i jego siostra staną się współwłaścicielami lokalu użytkowego jako osoby fizyczne. W konsekwencji przeniesienia własności lokalu użytkowego spółka zostanie zlikwidowana. Wycofanie lokalu użytkowego nastąpi na podstawie uchwały wspólników. Ponadto ww. umowa zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od spadków i darowizn:
Czy w związku z planowanym wycofaniem ze spółki jawnej do majątku osobistego środka trwałego w postaci lokalu użytkowego powstanie zobowiązanie podatkowe z jakiegokolwiek tytułu wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn?
Zdaniem Wnioskodawcy, ze stanu faktycznego przedstawionego do zaopiniowania nie wynika by miała być zawarta umowa darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W przedmiotowej sprawie wolą wspólników Spółki, a także osób prywatnych, nie jest zawarcie umowy darowizny. Planowane jest podjęcie uchwały i zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania na potrzeby własne wspólników, przy zachowaniu proporcji w udziale nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w Spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion darowizny. Ponadto ww. umowa zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne. Mając powyższe na uwadze nie powstanie obowiązek podatkowy wynikający z ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawcy, w wyniku czego Wnioskodawca stanie się właścicielem połowy lokalu użytkowego, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku z tego tytułu. W podobnym tonie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 kwietnia 2014 r. nr ILPB1/415-148/14-2/AA oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 marca 2014 roku nr IPTB1/415-785/13-2/AG.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015, poz. 86 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
- dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
- darowizny, polecenia darczyńcy;
- zasiedzenia;
- nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
- zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
- nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy).
Stosownie natomiast do art. 2 powołanej ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wyliczenie zawarte w art. 1 przytoczonej ustawy ma charakter katalogu zamkniętego, tzn. opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem w nim wymienionym. Pamiętać przy tym należy, że o kwalifikacji czynności prawnej stanowiącej podstawę nabycia, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę (dotyczy to przede wszystkim umowy darowizny) i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.
Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z siostrą są wspólnikami dwuosobowej spółki jawnej. Wnioskodawca jest również współwłaścicielem wraz ze spółką lokalu użytkowego, który stanowi środek trwały spółki. Obecnie wspólnicy spółki zamierzają na mocy uchwały wycofać ww. lokal użytkowy ze spółki i przenieść część stanowiącą własność spółki, stosownie do posiadanych udziałów, do swoich majątków osobistych. W związku z tą czynnością Wnioskodawca i Jego siostra staną się współwłaścicielami tego lokalu. W wykonaniu ww. uchwały zawarta zostanie umowa w formie aktu notarialnego o przekazania nieruchomości na potrzeby własne.
W świetle przedstawionego opisu oraz przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie Wnioskodawcy udziału w lokalu użytkowym – na podstawie uchwały wspólników spółki jawnej oraz umowy w formie aktu notarialnego, której celem będzie przeniesienie własności – nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Nabycie na podstawie uchwały wspólników o wyłączeniu składnika majątkowego z majątku spółki oraz przekazanie go wspólnikowi do majątku prywatnego nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zawierającym, jak wykazano wyżej, zamknięty katalog tytułów nabycia, podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.