Interpretacja Ministra Finansów
DD10.8221.145.2015.MZB
z 29 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 28 lipca 2015 r. Nr ILPB3/4510-1-187/15-2/AO w ten sposób, iż uznaje stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z noclegami i przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców za prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 27 kwietnia 2015 r. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z noclegami i przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców.

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że:

Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki działającej pod firmą „A” Spółka z o.o. Spółka komandytowa (dalej: Spółka).

Spółka zajmuje się projektowaniem i budową stoisk targowych i wystawowych oraz sprzedażą gotowych elementów stoisk targowych i wystawowych na zamówienie klientów prezentujących swoją ofertę lub na zamówienie agencji reklamowych. Wymienione czynności świadczone są na rzecz kontrahentów zagranicznych (podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty lub na terytorium państw trzecich), jak również podmiotów krajowych.

Spółka przy realizacji świadczonych usług budowy stoisk targowych i wystawowych oraz sprzedaży gotowych elementów stoisk targowych i wystawowych korzysta z pracy własnych pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (zleceniobiorcy), jak również firm podwykonawców. Zleceniobiorcy i podwykonawcy wykonują na rzecz Spółki czynności pomocnicze, takie jak: wykonanie poszczególnych elementów stoiska, zaprojektowanie części lub całego stoiska, pakowanie i rozpakowywani elementów stoiska, a także ich montaż i demontaż, gdy świadczona jest usługa budowy stoiska.

Z uwagi na konieczność szybkiego i sprawnego wykonania zleconych prac, Spółka podpisuje ze zleceniobiorcami oraz podwykonawcami umowy, z których wynika, że wydatki związane z noclegami oraz przejazdami do miejsca wykonywania czynności zleceniobiorców oraz podwykonawców (np. bilety komunikacji samochodowej, kolejowej lub lotniczej) obciążają Spółkę. Jednocześnie ww. koszty nie są przenoszone przez Spółkę na zleceniobiorców oraz podwykonawców.

Ponoszenie przez Spółkę wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami do miejsca wykonywania prac w zakresie budowy stoisk targowych lub wystawowych zgodne jest z oczekiwaniami rynku. Spółka pragnąc zaangażować zleceniobiorców lub podwykonawców do przedmiotowych prac na targach lub wystawach organizowanych w miejscach znacznie oddalonych od miejsca zamieszkania i siedziby zleceniobiorców/podwykonawców musi zobowiązać się do pokrycia kosztów noclegów oraz dojazdów.

Przedstawiony sposób rozliczania kosztów noclegów oraz przejazdów podyktowany jest również faktem, że Spółka jest organizatorem i koordynatorem całości prac i to Spółka odpowiada przed zamawiającymi za terminowe wykonanie zamówienia. Ze względu na specyfikę branży w której działa Spółka, precyzyjne określenie terminów (zgodnych z nieprzekraczalnymi terminami wydarzeń targowych/wystaw oraz innymi terminami narzuconymi przez organizatorów targów/wystaw) jest kluczowe dla prawidłowej realizacji zleconych prac. W związku z tym, że Spółka jest odpowiedzialna za zarządzanie poszczególnymi projektami w zakresie budowy stoisk targowych i wystawowych, to Spółka ustala harmonogram oraz czuwa nad jego przestrzeganiem na każdym etapie realizacji projektu. Przygotowując harmonogram prac Spółka posiada pełną wiedzą o terminach, w których muszą być wykonane poszczególne etapy prac (w tym prace zleceniobiorców i podwykonawców), dlatego też to Spółka dokonuje rezerwacji noclegów oraz organizuje przejazdy dla wszystkich osób zaangażowanych w dany projekt. Takie działanie pozwala z jednej strony ograniczyć koszty (rezerwacja noclegów dla większej ilości osób pozwala uzyskać korzystniejsze ceny i w ostatecznym rozrachunku ograniczyć koszty realizacji projektów), jak również w istotny sposób ograniczyć ryzyko niedotrzymania terminów przez zleceniobiorców oraz podwykonawców.

Ponoszone przez Spółkę wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców do miejsca wykonywania prac w zakresie budowy stoisk targowych lub wystawowych uwzględniane są w kalkulacji należnego Spółce od klientów wynagrodzenia z tytułu wykonanych prac.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.; dalej: updop), ponoszone przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców powinny stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 5 updop, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Przy czym, powyższe zasady stosuje się odpowiednio również do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Mając na uwadze fakt, że spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Przy czym, sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. W związku z tym, że Wnioskodawca jest osobą prawną (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), to dochód z udziału w Spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, zarówno przychody, jak i koszty jego uzyskania, jak również wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zwolnienia i ulgi podatkowe oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku, powinny być rozliczane przez spółkę będącą komplementariuszem spółki komandytowej (tj. Wnioskodawcę) zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu zaliczenia określonych wydatków do kosztów podatkowych wymagane jest spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców ponoszone przez Spółkę nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 updop.

Ponadto, jak wynika z przedstawionych informacji, ponoszone przez Spółkę koszty związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców nie są przenoszone przez Spółkę na zleceniobiorców oraz podwykonawców. W konsekwencji, stwierdzić należy, że przedmiotowe wydatki ponoszone są przez Spółkę, której wspólnikiem jest Wnioskodawca oraz że mają charakter definitywny.

Równocześnie, w świetle zawartych w opisie stanu faktycznego informacji związanych ze specyfiką działalności Spółki, stwierdzić należy, że poniesione przez Spółkę wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów, jak również ponoszone są w celu zabezpieczenia źródła przychodów, jakim jest należyte wykonanie usług na rzecz klientów. Pomiędzy ponoszonymi wydatkami związanymi z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców oraz przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę od klientów zlecających Spółce wykonanie zabudowy stoisk targowych / wystawowych występuje związek przyczynowo-skutkowy. Spółka jako organizator i koordynator całości prac odpowiada bowiem przed klientami za terminowe wykonanie zamówienia. Organizacja przejazdów oraz noclegów pozwala natomiast zachować nadzór nad poszczególnymi projektami oraz przyczynia się do dochowania obowiązujących Spółkę terminów (które z uwagi na specyfikę branży w której działa Spółka są nieprzekraczalne), co w konsekwencji skutkuje prawidłowym wykonaniem usługi przez Spółkę i uzyskaniem uzgodnionego z klientem wynagrodzenia. Dodatkowo, podkreślić należy, że Spółka ponosi tylko te wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców które są ściśle związane z pracami wykonywanymi przez zleceniobiorców oraz podwykonawców na rzecz Spółki. Jednocześnie zauważyć należy, że wyżej opisane świadczenia, których koszt ponosi Spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, są skorelowane z wysokością wynagrodzeń, które otrzymują zleceniobiorcy oraz podwykonawcy. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę uwzględnia bowiem, że część kosztów związanych z realizacją prac jest ponoszona przez Spółkę, podczas gdy w innym przypadku koszty te musiałby ponieść zleceniobiorca lub podwykonawca we własnym zakresie, co automatycznie zwiększyłoby cenę jego usługi. Ponoszenie takich kosztów bezpośrednio przez Spółkę prowadzi zatem również do uproszczenia rozliczeń ze zleceniobiorcami oraz podwykonawcami.

Działanie Spółki jest również racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia, gdyż pozwala ograniczyć koszty związane z noclegami oraz przejazdami poprzez uzyskanie cen, które nie byłyby osiągalne dla poszczególnych zleceniobiorców oraz podwykonawców i w ostatecznym rozrachunku ograniczyć koszty i zwiększyć zysk Spółki uzyskiwany z realizacji poszczególnych zamówień. Tym samym, wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku umożliwiają Spółce prawidłowe świadczenie usług w zakresie zabudowy stoisk targowych i wystawowych. Związane są zatem z podstawową działalnością Spółki i przyczyniają się do osiągnięcia przychodów przez Spółkę, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. W świetle powyższego, ponoszone przez Spółkę wydatki związane z przejazdami oraz noclegami zleceniobiorców oraz podwykonawców uznać należy za racjonalne i gospodarczo uzasadnione.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 updop oraz nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien być uprawniony do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Na marginesie, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na powszechność tego typu sytuacji w relacjach między firmami. Dążąc do zapewnienia elastyczności w reagowaniu na zmieniające się warunki gospodarcze oraz pogłębiającą się specjalizację podmiotów, firmy coraz częściej korzystają z zewnętrznych podwykonawców, którzy wykonują określone usługi wchodzące w skład całości świadczenia realizowanego na rzecz ostatecznego klienta. W związku z tym, powstaje coraz więcej podmiotów gospodarczych świadczących usługi outsourcingu, które w przypadku branży w której działa Spółka, wymagają obecności w miejscu wyznaczonym przez Spółkę. Przy czym normalnie przyjętą praktyką w takich sytuacjach, zarówno w realiach polskich, jak i międzynarodowych jest ponoszenie wydatków związanych z wykonaniem usług przez zleceniobiorców/podwykonawców. Zauważyć bowiem należy, że celem poniesienia określonych wydatków przez Spółkę jest ułatwienie lub umożliwienie zleceniobiorcy/podwykonawcy wyświadczenia zamówionej usługi w sposób, który przyczyni się do wygenerowania po stronie zamawiającego (Spółki) przychodu lub zachowania, czy zabezpieczenia jego źródła. Z tej też przyczyny wydatki na tego typu świadczenia, pomimo, że nie korzysta z nich bezpośrednio podmiot, który je nabywa (Spółka), są niewątpliwie związane z jego przychodem. Co więcej, ustalając cenę w transakcjach, strony zakładają ponoszenie tego typu wydatków przez Spółkę i mając to w świadomości odpowiednio kalkulują należne zleceniobiorcy/podwykonawcy wynagrodzenie. Ewentualne kwestionowanie w takim przypadku prawa do ujęcia wydatków na przedmiotowe świadczenia w kosztach uzyskania przychodów Spółki prowadziłoby do konieczności wprowadzenia sztucznego sposobu rozliczeń (refakturowanie poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami na zleceniobiorców oraz podwykonawców przy równoczesnym podwyższeniu wynagrodzenia należnego zleceniobiorcom/podwykonawcom od Spółki), przy czym w ostatecznym rozrachunku, ekonomiczny ciężar tych wydatków i tak zawsze ponosić będzie Spółka.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że przedstawione powyżej stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców oraz podwykonawców w kosztach uzyskania przychodów zgodne jest ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Dla przykładu przywołać można interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 1 lipca 2014 r. (sygn. IPTPB3/423-97/14-4/PM), w której stwierdzono, że: „Mając powyższe na względzie oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Spółkę jako koszty związane z noclegami podwykonawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Tego rodzaju wydatki są bowiem kosztami Spółki (zleceniodawcy), gdyż wiążą się co do zasady, z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą i są ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia funkcjonowania Wnioskodawcy. Mając zatem na uwadze treść art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę wydatki związane z noclegami podwykonawców mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy”.

Prawidłowość zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdzona została również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 grudnia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-828/12-2/MW), w której w odniesieniu do wydatków związanych z podwykonawcami uznano, że: „stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na przejazdy podwykonawców do miejsca wykonywania zleconych przez Wnioskodawcę czynności (w szczególności bilety komunikacji autobusowej, kolejowej lub lotniczej) oraz wydatków na noclegi i przejazdy wykonawców (w ramach zawartej umowy o dzieło) należy uznać za prawidłowe”.

Również w zakresie wydatków związanych z przejazdami i noclegami zleceniobiorców organy podatkowe potwierdzają, że przedmiotowe wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tak np. uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 1 lipca 2014 r. (sygn. IPTPB3/423-97/14-5/PM), w której stwierdzono, że: „mając zatem na uwadze treść art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę wydatki związane z przejazdami i noclegami osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy”.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, stanowisko Spółki w przedmiotowym zakresie powinno zostać uznane za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 28 lipca 2015 r. interpretację indywidualną Nr ILPB3/4510-1-187/15-2/AO, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w części dotyczącej ponoszenia wydatków na rzecz zleceniobiorców, zaś za nieprawidłowe uznał stanowisko w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na rzecz podwykonawców.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 28 lipca 2015 r. Nr ILPB3/4510-1-187/15-2/AO nie można uznać za prawidłowe w części dotyczącej nie uwzględnienia w kosztach podatkowych wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami dla podwykonawców.

Sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej) uregulowany został w art. 5 updop.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 updop przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 updop).

Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się stosownie do posiadanego udziału.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub
• poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.
  
  

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowej zajmującej się projektowaniem i budową stoisk targowych/wystawowych oraz sprzedażą gotowych elementów stoisk targowych/wystawowych. Spółka świadczy swoje usługi na rzecz podmiotów krajowych jak i zagranicznych. Przy realizacji swoich projektów Spółka korzysta m.in. z pracy osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych (zleceniobiorców), jak również firm podwykonawców. Zleceniobiorcy i podwykonawcy wykonują na rzecz Spółki czynności pomocnicze, takie jak: wykonanie poszczególnych elementów stoiska, zaprojektowanie części lub całego stoiska, pakowanie i rozpakowywanie elementów stoiska, a także ich montaż i demontaż, gdy świadczona jest usługa budowy stoiska. Z uwagi na konieczność szybkiego i sprawnego wykonania zleconych prac, Spółka podpisuje ze zleceniobiorcami oraz podwykonawcami umowy, z których wynika, że wydatki związane z noclegami oraz przejazdami do miejsca wykonywania czynności zleceniobiorców oraz podwykonawców (np. bilety komunikacji samochodowej, kolejowej lub lotniczej) obciążają Spółkę. Jednocześnie ww. koszty nie są przenoszone przez Spółkę na zleceniobiorców oraz podwykonawców. Wnioskodawca podkreśla, że ponoszone wydatki uwzględniane są w kalkulacji należnego Spółce od klientów wynagrodzenia z tytułu wykonanych prac.

Dodatkowo Spółka w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że wyżej opisane świadczenia, których koszt ponosi Spółka, są skorelowane z wysokością wynagrodzeń, które otrzymują zleceniobiorcy oraz podwykonawcy. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę uwzględnia bowiem, że część kosztów związanych z realizacją prac jest ponoszona przez Spółkę, podczas gdy w innym przypadku koszty te musiałby ponieść zleceniobiorca lub podwykonawca we własnym zakresie, co automatycznie zwiększyłoby cenę jego usługi. Ponoszenie takich kosztów bezpośrednio przez Spółkę prowadzi zatem również do uproszczenia rozliczeń ze zleceniobiorcami oraz podwykonawcami.

Co więcej Spółka zaznacza, że ustalając cenę w transakcjach, strony zakładają ponoszenie tego typu wydatków przez Spółkę i mając to w świadomości, strony odpowiednio kalkulują należne zleceniobiorcy/podwykonawcy wynagrodzenie. Ewentualne kwestionowanie w takim przypadku prawa do ujęcia wydatków na wskazane świadczenia w kosztach uzyskania przychodów Spółki prowadziłoby (jej zdaniem) do konieczności wprowadzenia sztucznego sposobu rozliczeń (refakturowanie poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z noclegami oraz przejazdami na zleceniobiorców oraz podwykonawców przy równoczesnym podwyższeniu wynagrodzenia należnego zleceniobiorcom/podwykonawcom od Spółki), przy czym w ostatecznym rozrachunku, ekonomiczny ciężar tych wydatków i tak zawsze ponosić będzie Spółka.

W ocenie Ministra Finansów, z łącznej analizy ww. przepisów oraz przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację noclegów oraz komunikację dla zleceniobiorców i podwykonawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Tego rodzaju wydatki są bowiem kosztami Spółki (zleceniodawcy), gdyż wiążą się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Z przedstawionych przez Wnioskodawcę informacji wynika, że wartość wydatków jakie Spółka ponosi na zapewnienie noclegów i komunikacji dla kontrahentów (zleceniobiorców, podwykonawców) są uwzględniane w kalkulacji należnego Spółce od klientów wynagrodzenia z tytułu wykonanych prac. W zawieranych umowach strony uzgodniły również, że wydatki te nie są refakturowane ani na podwykonawców Spółki ani nie obciążają zleceniobiorców. Nie istnieje więc ryzyko, że wydatki te, nie zostaną ostatecznie poniesione przez Wnioskodawcę lub, że zostaną uwzględnione w kosztach podatkowych dwukrotnie, tj. przez Wnioskodawcę oraz przez zleceniobiorcę lub podwykonawcę.

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca wskazał, że ponoszenie przez Spółkę ww. wydatków wynika z zapisów umów, podpisanych ze zleceniobiorcami i podwykonawcami, brak jest podstaw uzasadniających odmienne ich traktowanie ze względu na to, kto jest ich beneficjentem (zleceniobiorca czy podwykonawca).

Podkreślenia wymaga również, że wydatki poniesione na rezerwację noclegów oraz organizację przejazdów dla zleceniobiorców i podwykonawców zaangażowanych w realizację projektu, nie zostały wprost wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 updop. Mając zatem na uwadze treść art. 5, art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 updop stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę wydatki związane z noclegami oraz przejazdami zleceniobiorców jak również podwykonawców mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.