2015.11.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-821/15-4/KR
z 4 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.), uzupełnione pismem nadanym dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 15 października 2015 r. (skutecznie doręczone 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełniony pismem nadanym dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 15 października 2015 r. (skutecznie doręczone 19 października 2015 r.) w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca do roku 2010 nie prowadził działalności gospodarczej. Do 2014 r. Wnioskodawca na stałe przebywał za granicą i utrzymywał się z dochodów uzyskiwanych tamże. Wnioskodawca do 2010 r. i nie podejmował w Polsce działalności gospodarczej ani żadnych działań w celu przygotowania działalności gospodarczej.

W 2002 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od dziadka działkę stanowiącą gospodarstwo rolne. W związku z zamiarem rozszerzenia obszaru posiadanego gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca w okresie 2004 r. -2008 r. nabył kolejne działki. Wnioskodawca nie zamierzał przy tym na przedmiotowych terenach prowadzić działalności gospodarczej, natomiast nabył działki na własne potrzeby, w celu utrzymywania terenów rolniczych oraz z celu lokowania nadwyżek finansowych (sposób lokowania oszczędności).

Wnioskodawca uzyskiwał dofinansowania z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej jako: „ARiMR”) z tytułu zazieleniania terenów. W tym celu Wnioskodawcy został nadany numer w ARiMR.

W szczególności Wnioskodawca nie zamierzał prowadzić działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami czy też nabywaniu i sprzedaży działek.

W związku z przedmiotowymi nabyciami, Wnioskodawca nie prowadził w żaden sposób zorganizowanej działalności, a jedynie nabywał działki z uwagi na możliwość zawarcia transakcji w korzystnych cenach. W tym czasie Wnioskodawca był zatrudniony, i utrzymywał się z przychodów uzyskiwanych w związku z zatrudnieniem. Wnioskodawca nie dokonywał nigdy sprzedaży posiadanych działek, nie zajmował się profesjonalnie działalnością w tym zakresie. Ponadto, Wnioskodawca nie oferował posiadanych działek na sprzedaż, nie wystawiał ogłoszeń ani nie podejmował innych działań, w celu zbycia posiadanych działek.

Wnioskodawca nie prowadził biura ani innej zorganizowanej formy działalności, w tym nie zatrudniał osób mających podejmować działania związane z nabyciem działek.

W 2010 r. Wnioskodawca zarejestrował i od tego czasu prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów deweloperskich. W celu realizacji projektu deweloperskiego, w 2010 r. Wnioskodawca nabył teren budowlany, na którym w 2012 r. rozpoczął realizację inwestycji (dalej jako: „Działka Budowlana”).

Działka Budowlana została nabyta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym podatek naliczony z tytułu nabycia działki stanowił podstawę obniżenia podatku należnego.

Na Działce Budowlanej, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudował budynek mieszkalny. Część lokali w przedmiotowym budynku zostało sprzedanych, transakcje podlegały opodatkowaniu VAT, z uwagi na fakt, że były zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca rozpoczął budowę kolejnych budynków mieszkalnych (w 2014) na przedmiotowej Działce Budowanej.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie nabył innych terenów. W szczególności Wnioskodawca nie nabył terenów w celu realizacji projektów budowlanych ani w celu ich dalszej odsprzedaży.

Z uwagi na powodzenie projektu budowlanego Wnioskodawca zamierza uregulować prowadzoną działalność w sposób bardziej dostosowany do prowadzenia działalności tj. realizację dalszych projektów poprzez spółkę. W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza przenieść tereny nabyte i posiadane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przedmiotowej spółki. Takie działanie zwiększy wiarygodność Wnioskodawcy w oczach Klientów jak również pozwoli skuteczniej rozwijać działalność, w sposób typowy dla konkurentów działających w branży.

Niezależnie od prowadzonej działalności może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca dokona zbycia jednej z działek niewykorzystywanych do działalności gospodarczej - działki innej niż Działka Budowlana.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że uzyskiwał dochody z Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa. W tym celu Wnioskodawca utrzymywał działki w dobrej kulturze, co było warunkiem otrzymania przedmiotowych dochodów. Ponadto zaznaczył, że grunty nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze.

Wnioskodawca wskazał również, że nie wydzielał dróg, nie uzbrajał gruntu oraz nie podejmował działań zmierzających do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu. Jednakże podniósł, że w przyszłości może: podejmować jedynie działania, które są niezbędne do zawarcia transakcji sprzedaży tj. dokonywać niezbędnych obmiarów działek, ewentualnie korygować powierzchnię działek poprzez dokonywanie podziału oraz zamieszczenie ogłoszenia, co jest czynnością w praktyce niezbędną do sprzedaży każdej działki, niezależnie od jej statusu; albo nie podejmować żadnych czynności poza ogłoszeniem zamiaru sprzedaży działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej (działek z wyłączeniem Działki Budowlanej) tj. nabytych przed założeniem działalności gospodarczej i nigdy nie wykorzystywanych do działalności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy sprzedaż terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej, tj. nabytych w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, ale nie wykorzystywanych do działalności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej (działek z wyłączeniem Działki Budowlanej) tj. nabytych przed założeniem działalności gospodarczej i nigdy nie wykorzystywanych do działalności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej, tj. nabytych w okresie prowadzenia działalności gospodarczej, ale nie wykorzystywanych do działalności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa o VAT”) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolej, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem czynność uznać za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, istotne jest aby dana czynność była wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

W analizowanym przypadku działki, które są przedmiotem zapytania nie były nabyte w celu prowadzonej działalności gospodarczej ani też nie były faktycznie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Celem nabycia przedmiotowych działek było prowadzenie działań w celu rozwoju gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca podejmował oraz podejmuje jedynie takie działania, które są związane z prowadzeniem czy też przygotowaniem terenów do prowadzenia działalności rolniczej.

W tym celu Wnioskodawca występował również do ARiMR z wnioskami o dotacje celowe i takie dotacje otrzymywał.

Wnioskodawca nie podejmuje przy tym aktywnych działań mających na celu doprowadzenie do sprzedaży działki sprzedaży takiego terenu.

Na przedmiotowych terenach, Wnioskodawca nie prowadzi ani nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej. Wnioskodawca pragnie przy tym zauważyć, że teren na którym prowadzi działalność gospodarczą - Działka Budowlana, jest terenem zupełnie odrębnym, od początku nabytym z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej. Na tym terenie (w odróżnieniu od terenów będących przedmiotem niniejszego zapytania) jest prowadzona działalność tj. realizowane są projekty budowlane.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy fakt ten ma drugorzędne znaczenie dla oceny ewentualnej sprzedaży terenów będących przedmiotem zapytania. Należy bowiem zauważyć, że podatnik powinien mieć możliwość rozgraniczenia i wyboru przeznaczenia posiadanego przez siebie majątku oraz podjęcia decyzji które części składowe majątku będą wykorzystywane na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Takiej stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji wydanej 14 października 2013 r. przez dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn.: ITPP2/443-696/13/EK) zgodnie z którym „planowana sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku. Wprawdzie grunt spełnia definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, jednak z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby sprzedając przedmiotową działkę, działała Pani w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że do nabycia działki doszło w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Grunt ten nie był wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. Jedynymi czynnościami, jakich dokonała Pani w celu zbycia, było oferowanie do sprzedaży poprzez ogłoszenie w prasie, Internecie i wśród znajomych. W konsekwencji dokonując sprzedaży działki, będzie Pani korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i nie będą miały zastosowania”.

Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, że żaden z terenów będących przedmiotem zapytania nie był traktowany w taki sposób jak tereny budowlane tj. teren, który Wnioskodawca wykorzystywał do działalności gospodarczej.

Na takie stanowisko wskazuje interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 lipca 2014 r., (sygn.: ILPP1/443-339/14-2/NS) zgodnie z którą„ Kupując działki prywatnie, nie na potrzeby działalności gospodarczej, Wnioskodawca uważa, że w myśl rozumienia ustawy o podatku od towarów i usług nie jest podatnikiem VAT, zatem nie ma obowiązku zapłacenia podatku w przypadku dokonywania czynności nie wchodzących w zakres Jego działalności gospodarczej”.

Podobnie wskazuje dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji wydanej 22 maja 2014 r. (sygn.: IBPP1/443-136/14/DK) zgodnie z którą „zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych”. Wnioskodawca w momencie nabycia terenów, będących przedmiotem Zapytania nie prowadził działalności, ale również nie zamierzał prowadzić działalności gospodarczej w zakresie.

W związku z powyższym, fakt że Wnioskodawca podjął działalność nie powinna mieć znaczenia dla kwalifikacji podatkowej dla celów VAT działek, które nie zostały nabyte na potrzeby prowadzonej działalności.

Dodatkowo, należy zauważyć, że Wnioskodawca zamierza docelowo przenieść tereny wykorzystywane w działalności do spółki prawa handlowego, ponieważ w ocenie Wnioskodawcy jest to doskonalsza forma prowadzenia działalności gospodarczej (zwiększa wiarygodność w oczach klientów, niższe ryzyko prowadzonej działalności). W takiej sytuacji, ewentualna sprzedaż gruntu, który nie był i nie miał być nigdy przeznaczony na działalność gospodarczą także nie powinna stanowić czynności opodatkowanej VAT (pod warunkiem, że dany teren faktycznie nie był wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował również kwestie zawarte w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2.

Od 2008 r. do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie nabył nieruchomości gruntowych (poza działką wykorzystaną do działalności deweloperskiej 2010 r.) oraz nie posiada innych nieruchomości gruntowych oprócz wymienionych w piśmie.

Wnioskodawca wskazał, że pytanie ma na celu uzyskanie odpowiedzi, czy gdyby doszło do nabycia nowej nieruchomości gruntowej, która nie będzie nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej ani nie będzie do takiej działalności wykorzystana, transakcję sprzedaży takiej działki należałoby traktować jako transakcję opodatkowaną VAT. Wnioskodawca pragnie przy tym poinformować, iż podobnie jak do obecnie posiadanych działek, nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w celu zmiany wartości rynkowej działki, w tym marketingowych lub związanych ze zmianą przeznaczenia działki. Jedynym działaniami może być zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży działki oraz ewentualne prace geodezyjne tj. podział działki w przypadku gdyby taki podział warunkował dokonanie sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy takie działania nie stanowią ani nie będą stanowić przesłanek pozwalających uznać, że Wnioskodawca w tym zakresie wykonuje działalność gospodarczą, natomiast takie działanie może mieć jedynie na celu ewentualne dopasowanie terenu do oczekiwań nabywcy. Same w sobie takie działania nie zwiększają wartości sprzedawanych gruntów a jedynie umożliwiają zawarcie transakcji sprzedaży wychodząc naprzeciw oczekiwaniom nabywcy, tj.: umożliwiając mu uzyskanie informacji o możliwości zawarcia transakcji - ogłoszenia; lub dopasowując powierzchnię nabywanego obszaru do oczekiwań nabywcy.

Biorąc pod uwagę dotychczasową aktywność Wnioskodawcy w tym zakresie, nabycia gruntów nie są częste - brak nabyć od 2010 r, niemniej jednak z uwagi m.in. na zmiany w przepisach dotyczących gospodarki nieruchomościami (przykładowo wprowadzenie nowych zasad prawa pierwokupu) potencjalnie może dojść do nabycia nowych terenów przez Wnioskodawcę, przy czym zasady ich ewentualnej odsprzedaży byłyby takie same czyli nie wiązałyby się z podjęciem aktywnych działań sprzedażowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z powołanymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Natomiast, jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście tych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności, pozwalającej na uznanie działań za przybierające formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru itp. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem, w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania transakcji zbycia nieruchomości jako czynności będącej elementem działalności gospodarczej, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Na mocy ww. art. 9 ust. 1 Dyrektywy „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca do roku 2010 nie prowadził działalności gospodarczej. Do 2014 r. Wnioskodawca na stałe przebywał za granicą i utrzymywał się z dochodów tam uzyskiwanych. Do 2010 r. nie podejmował w Polsce działalności gospodarczej ani żadnych działań w celu przygotowania działalności gospodarczej.

W 2002 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od dziadka działkę stanowiącą gospodarstwo rolne. W związku z zamiarem rozszerzenia obszaru posiadanego gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca w okresie 2004 r. - 2008 r. nabył kolejne działki. Wnioskodawca nie zamierzał przy tym na przedmiotowych terenach prowadzić działalności gospodarczej, natomiast nabył działki na własne potrzeby, w celu utrzymywania terenów rolniczych oraz z celu lokowania nadwyżek finansowych (sposób lokowania oszczędności).

W szczególności Wnioskodawca nie zamierzał prowadzić działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami czy też nabywaniu i sprzedaży działek.

Wnioskodawca nie prowadził biura ani innej zorganizowanej formy działalności, w tym nie zatrudniał osób mających podejmować działania związane z nabyciem działek.

Działka Budowlana została nabyta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym podatek naliczony z tytułu nabycia działki stanowił podstawę obniżenia podatku należnego.

Wnioskodawca w 2014 roku rozpoczął budowę kolejnych budynków mieszkalnych na przedmiotowej Działce Budowanej.

Z uwagi na powodzenie projektu budowlanego Wnioskodawca zamierza uregulować prowadzoną działalność w sposób bardziej dostosowany do prowadzenia działalności tj. realizację dalszych projektów poprzez spółkę. W związku z tym Wnioskodawca zamierza przenieść tereny nabyte i posiadane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przedmiotowej spółki. Takie działanie zwiększy wiarygodność Wnioskodawcy w oczach Klientów, jak również pozwoli skuteczniej rozwijać działalność, w sposób typowy dla konkurentów działających w branży.

Wnioskodawca wskazał również, że nie wydzielał dróg, nie uzbrajał gruntu oraz nie podejmował działań zmierzających do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu. Jednakże podniósł, że w przyszłości może podejmować jedynie działania, które są niezbędne do zawarcia transakcji sprzedaży tj. dokonywać niezbędnych obmiarów działek, ewentualnie korygować powierzchnię działek poprzez dokonywanie podziału oraz zamieszczenie ogłoszenia, co jest czynnością w praktyce niezbędną do sprzedaży każdej działki, niezależnie od jej statusu; albo nie podejmować żadnych czynności poza ogłoszeniem zamiaru sprzedaży działki.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że od 2008 r. do dnia złożenia wniosku nie nabył nieruchomości gruntowych (poza działką wykorzystaną do działalności deweloperskiej 2010 r.) oraz nie posiada innych nieruchomości gruntowych oprócz wymienionych w piśmie.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku ze sprzedażą terenów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej, nabytych przed założeniem działalności i nigdy nie wykorzystywanych do działalności, zostanie uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Ocena czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wskazano wyżej warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Orzecznictwo sądowe w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) wskazuje, że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Ponadto dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego.

W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że grunty będące przedmiotem sprzedaży były wykorzystywane wyłącznie do celów działalności rolniczej (Wnioskodawca uzyskiwał dochody z Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa) niezwiązanej w żaden sposób w całym okresie posiadania z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności, które można by uznać za profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, tj.: nie dokonał uzbrojenia terenu (infrastruktura wodna, sieć elektryczna), nie wydzielał dróg wewnętrznych, nie podejmował działań marketingowych mających na celu sprzedaż działek, które wykraczałyby poza zwykłe formy ogłoszenia, nie występował o opracowanie planu zagospodarowanie przestrzennego terenu dla sprzedawanego obszaru.

Zatem trudno uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą nieruchomości opisanej we wniosku. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tej nieruchomości Wnioskodawca działa w charakterze handlowca. Okoliczności sprawy nie wskazują, aby opisana we wniosku nieruchomość rolna została nabyta w celach handlowych – Zainteresowany zakupił grunt w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Z okoliczności sprawy nie wynika również, aby doszło do uzbrojenia terenu, jak również aby Wnioskodawca podejmował inne czynności, które przesądzałyby o uznaniu, że w zakresie sprzedaży opisanej nieruchomości Zainteresowany prowadzi profesjonalną działalność w zakresie realizacji projektów deweloperskich. Podejmowane czynności przez Wnioskodawcę nie stanowią zbioru zorganizowanych działań, które można by uznać za profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zatem sprzedając opisane we wniosku tereny niewykorzystywane do działalności gospodarczej, Wnioskodawca korzystać będzie z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Tym samym przyszła czynność sprzedaży stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca dokonywać będzie zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego, zatem należy wskazać, że w związku ze sprzedażą opisanej we wniosku nieruchomości Zainteresowany nie stanie się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zadane pytanie ma na celu uzyskanie odpowiedzi, czy gdyby doszło do nabycia nowej nieruchomości gruntowej, która nie będzie nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej ani nie będzie do takiej działalności wykorzystana, transakcję sprzedaży takiej działki należałoby traktować jako transakcję opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Jednakże Wnioskodawca zaznaczył, że podobnie jak w przypadku posiadanych działek, nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w celu zmiany wartości rynkowej działki, w tym działań marketingowych lub związanych ze zmianą przeznaczenia działki. Jedynym podjętym przez Niego działaniami w celu zbycia gruntu może być zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży działki oraz ewentualne prace geodezyjne takie jak np. podział działki w przypadku gdyby taki podział warunkował dokonanie sprzedaży nieruchomości.

W związku z tym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że takie działania nie będą stanowić przesłanek pozwalających uznać, że Wnioskodawca w tym zakresie będzie wykonywał działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie będzie traktowany jak podatnik z tytułu sprzedaży wskazanych terenów, jeśli w celu ich zbycia nie podejmie działań podnoszących wartość ww. gruntu. W przypadku, gdy Wnioskodawca nabędzie grunt nie z zamiarem przeznaczenia do celów działalności gospodarczej, nie uzbroi terenu, nie wydzieli dróg wewnętrznych, nie podejmie działań marketingowych, które wykraczałyby poza zwykłe formy ogłoszenia oraz nie wystąpi o opracowanie planu zagospodarowanie przestrzennego terenu dla sprzedawanego obszaru nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin