Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4515-1-39/15-2/MK
z 28 sierpnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania spadku z Australii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania spadku z Australii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej; zatem nie posiada statusu przedsiębiorcy. Natomiast jest obywatelem polskim stale zamieszkującym w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w tym kraju.

W dniu 19 stycznia 2014 r. zmarła siostra Wnioskodawczyni, która była obywatelem Australii. Zmarła pozostawiła testament, w którym swój majątek zapisała określonym osobom (19 spadkobierców), w tym Wnioskodawczyni w wysokości 1/19 udziału. W skład masy spadkowej wchodzą głównie nieruchomości i aktywa finansowe, w tym udziały w spółce, aktualnie w likwidacji.

Wnioskodawczyni o fakcie śmierci siostry została formalnie powiadomiona przez podmiot z Australii, który jest zarządcą majątku spadkowego i wykonawcą testamentu. Jednocześnie Wnioskodawczyni została zobowiązana do wypełnienia dokumentu identyfikacji spadkobiercy. W dokumencie tym wskazała na stopień pokrewieństwa ze zmarłą jako siostra oraz zaznaczyła preferowaną formę wypłaty spadku jako przelew bezpośredni na konto osobiste w banku. W dniu 10 grudnia 2014 r. na wskazany rachunek bankowy Wnioskodawczyni wpłynęła kwota pieniężna pierwszej transzy w wysokości 108 232 zł.

Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawczynię wynika, że zgodnie z australijskimi przepisami, spadkobiercy nie są dysponentami prawnymi masy spadkowej w Australii, gdyż formalnym właścicielem (dysponentem) takiej masy spadkowej jest zarządca spadku. Obowiązkiem zarządcy jest rozdystrybuowanie masy spadkowej wśród spadkobierców, którzy otrzymują płatności pieniężne z tego tytułu. Tym samym tytuł prawny zarządcy spadku trwa do czasu pełnego rozdysponowania masy spadkowej.

Ponadto – jak wynika z tych uzyskanych informacji – w Australii nie ma konstrukcji odpowiadających formule przyjęcia spadku lub postanowienia o nabyciu spadku, gdyż spadkobiercy nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im z masy spadkowej konkretnego majątku przez zarządcę spadku. W świetle powyższego, na ten moment, Wnioskodawczyni nie jest formalnym spadkobiercą. Zgodnie z praktyką obowiązującą w Australii zarządca spadku przekazuje spadkobiercom spieniężoną masę spadkową po zmarłym, ratami (w transzach) w drodze dokumentów rozliczeniowych (czeków prywatnych lub bankierskich) lub przelewów pieniężnych.

W testamencie pozostawionym przez zmarłą siostrę Wnioskodawczyni jest mowa głównie o nieruchomościach i aktywach finansowych, w tym udziałach w spółce, która aktualnie jest w likwidacji. Aktywa wchodzące w skład masy spadkowej w myśl przepisów australijskich wymagają wyceny wg określonych zasad i sprzedaży przez zarządcę, a następnie przekazania z ich upłynnienia środków pieniężnych dla spadkobierców. W tym stanie trudno jest określić oraz przewidzieć, kiedy Wnioskodawczyni otrzyma następną transzę środków pieniężnych ze spadku, a tym samym, kiedy zarządca rozdysponuje całą masą spadkową i przekaże w pełnej i należnej wysokości środki pieniężne dla spadkobierców, w tym Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Kiedy w przedstawionym stanie faktycznym powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków, tj. kiedy spadkobierca powinien zapłacić podatek od spadków i z tego tytułu złożyć stosowną deklarację podatkową; w istocie czy w związku z powyższym spadkobraniem obowiązek podatkowy spadkobiercy z tytułu uzyskania środków ze spieniężonego spadku powstaje w momencie wpływu poszczególnych transz środków pieniężnych na rachunek bankowy spadkobiercy, czy dopiero z momentem rozdysponowania przez zarządcę całej masy spadkowej, tzn. wpływu na rachunek bankowy ostatniej transzy środków pieniężnych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku przedstawionego spadkobrania z Australii powstanie obowiązek zapłaty podatku od spadków w Polsce. Obowiązek ten powstanie z momentem uzyskania przez podatnika – spadkobiercę pełnej kwoty spadku. Nastąpi to po skutecznej realizacji ostatniego przelewu pieniężnego na rachunek bankowy na podstawie, którego podatnikowi (spadkobiercy) przekazany zostanie należny mu udział w spadku, przez australijskiego zarządcę spadku. W tym momencie skonkretyzuje się obowiązek podatkowy co do całej masy spadkowej znajdującej się za granicą i tym samym dopiero od tego momentu podatnik – spadkobierca będzie zobowiązany złożyć w ustawowym – miesięcznym terminie stosowną deklarację w podatku od spadków i darowizn. Z uwagi jednak na stopień pokrewieństwa spadkobiercy – siostra ze spadkodawcą, Wnioskodawczyni składając zeznanie SD-Z2 Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych, w terminie sześciu miesięcy od dnia otrzymania ostatniej transzy środków pieniężnych na rachunek bankowy skorzysta ze zwolnienia od podatku od spadków.

Uzasadnienie przedstawionego stanowiska.

Kwestie opodatkowania dziedziczenia reguluje ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Natomiast zgodnie z art. 2 tej ustawy, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega temu podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 5 obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje, przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

Z uwagi na fakt, że obowiązujące prawo w Australii nie zna pojęcia przyjęcie spadku, a spadkobiercy – jak wskazano wcześniej – nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im środków uzyskanych ze spieniężenia konkretnego spadku przez zarządcę – zdaniem Wnioskodawczyni – zasadne jest twierdzenie, że obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez Nią całości masy spadkowej. Takie stanowisko znajduje oparcie w piśmie Ministra Finansów z 14 października 2005 r. znak LK-834-32/BG/05/579), w którym wskazano:

Problem poruszony w piśmie dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia spadku po zmarłym obywatelu Australii.

Z informacji uzyskanych z Konsulatu Generalnego RP wynika, iż w świetle prawa spadkowego obowiązującego w Australii właścicielem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy staje się wykonawca lub administrator spadku (jest nim najczęściej Powiernik Publiczny), który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom. Spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania całego swojego udziału w masie spadkowej od Powiernika Publicznego. Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) obowiązek podatkowy powstaje, przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku. Jeżeli jednak nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma (art. 6 ust. 4 ustawy).

W związku z tym, iż obowiązujące prawo w Australii nie zna pojęcia przyjęcie spadku, a spadkobiercy nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im konkretnego majątku przez zarządcę wydaje się więc zasadne stwierdzenie, iż obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez spadkobierców całości masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku.

Wnioskodawczyni, na ten moment, otrzymała pierwszą transzę środków pieniężnych ze spadku. Następne środki pieniężne będą przekazywane przez zarządcę w miarę upłynniania masy spadkowej (sprzedaży aktywów wchodzących w skład spadku). Natomiast spadkobierca otrzyma faktycznie spadek w sytuacji, gdy rozliczenie następuje za pomocą przelewów bankowych, w momentem otrzymania (wpływu) ostatnich środków pieniężnych ze spadku na rachunek bankowy. Zatem, dopiero po uzyskaniu całości udziału w masie spadkowej powstanie obowiązek podatkowy zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Potwierdzeniem tego stanowiska jest interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB2/436-86/09-2/MK z dnia 14 sierpnia 2009 r. dotycząca nabycia spadku po zmarłym obywatelu Australii, w której stwierdzono:

W świetle obowiązującego w Australii prawa spadkowego właścicielem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy staje się wykonawca lub administrator spadku (jest nim najczęściej Powiernik Publiczny), który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom. Zatem spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania od Powiernika Publicznego całego swojego udziału w masie spadkowej.

W związku z tym, iż obowiązujące prawo w Australii nie zna pojęcia – przyjęcia spadku – a spadkobiercy nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im konkretnego majątku przez zarządcę wydaje się więc zasadne stwierdzenie, iż obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez spadkobierców całości masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w sytuacji opisanej we wniosku powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, jednakże zastosowanie znajdą przepisy tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. Przy czym z uwagi na fakt, że spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania całego swojego udziału w masie spadkowej od Powiernika Publicznego - obowiązek podatkowy powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez Wnioskodawczynię całości masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku. Innymi słowy datą powstania obowiązku podatkowego w przypadku Zainteresowanej będzie moment realizacji ostatniego czeku.

Także w interpretacji indywidualnej nr ILPB2/415-870/10-4/MK wydanej w dniu 9 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził:

W świetle obowiązującego w Australii prawa spadkowego właścicielem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy staje się wykonawca lub administrator spadku (jest nim najczęściej Powiernik Publiczny), który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom. Zatem spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania od Powiernika Publicznego całego swojego udziału w masie spadkowej.

Zatem, skoro obowiązujące prawo w Australii nie zna pojęcia – przyjęcia spadku – to spadkobiercy nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im konkretnego majątku przez zarządcę.

W przypadku Wnioskodawczyni przekazanym majątkiem była określona kwota pieniężna przelana na jej konto bankowe przez Powiernika Publicznego.

W świetle powyższego, to moment wpływu ostatnich środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawczyni będzie stanowił moment powstania obowiązku podatkowego w Polsce (co do całego udziału Wnioskodawczyni jako spadkobiercy w masie spadkowej).

W przedstawionym wyżej, systemie dystrybucji masy spadkowej jaki obowiązuje w Australii również obowiązki informacyjne, w tym składanie deklaracji podatkowych powiązane jest z otrzymaniem faktycznie całości środków z likwidacji masy spadkowej i dopiero po tym okresie zacznie biec ustawowy – miesięczny – okres do złożenia deklaracji podatkowej, której skutkiem powinno się stać wymierzenie i pobranie odpowiedniego podatku. Zgodnie bowiem z art. 17a ust. 1 podatnicy podatku są obowiązani złożyć w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru (SD-3). Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania, potwierdzające nabycie spadku.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni jest siostrą spadkodawcy zastosowanie może mieć art. 4a ust. 1 i ust. 3, zgodnie z którymi zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego - w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Dopiero w przypadku niespełnienia ww. warunku, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do pierwszej grupy podatkowej. W świetle powyższego, jeżeli Wnioskodawczyni zgłosi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nabycie przedmiotowego spadku na formularzu SD-Z2, w terminie sześciu miesięcy od dnia wpływu ostatnich środków pieniężnych na rachunek bankowy, wówczas skorzysta ze zwolnienia od podatku od spadków.

Reasumując, rozliczenie, według zasad obowiązujących w Australii, ze spadkobiercą następuje co do zasady poprzez spieniężenie masy spadkowej i wypłatę na jego rzecz kwot pochodzących z tego spieniężenia. Spadkobierca nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowej ani odprowadzania podatku od spadków do czasu pełnego rozliczenia się z nim przez zarządcę spadku. Otrzymanie przez spadkobiercę na rachunek bankowy ostatnich środków pieniężnych ze spadku spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i obowiązek złożenia deklaracji w terminie miesiąca od powstania tego obowiązku podatkowego. Zastosowanie znajdzie tutaj jednak zwolnienie od podatku od spadków, pod warunkiem złożenia przez Wnioskodawczynię do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zeznania SD-Z2, w terminie sześciu miesięcy od dnia wpływu ostatnich środków pieniężnych na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późń. zm.), przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Określenie spadku następuje w drodze zastosowania czterech kryteriów: prawa i obowiązki mają charakter cywilnoprawny, majątkowy, nie są ściśle związane z osobą zmarłego, nie przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy osoby te są spadkobiercami.

Stosownie do art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem podlegającym przepisom prawa spadkowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym spadkobierca, który w chwili otwarciu spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest obywatelem polskim stale zamieszkującym w Polsce. W dniu 19 stycznia 2014 r. zmarła siostra Wnioskodawczyni, która była obywatelem Australii. Zmarła pozostawiła testament, w którym swój majątek zapisała określonym osobom (19 spadkobierców), w tym Wnioskodawczyni w wysokości 1/19 udziału. W skład masy spadkowej wchodzą głównie nieruchomości i aktywa finansowe, w tym udziały w spółce, aktualnie w likwidacji.

W związku z powyższym, z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest obywatelem polskim w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytego majątku po zmarłej siostrze.

Na podstawie art. 5 ww. ustawy podatkowej, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania (art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika również, że zgodnie z australijskimi przepisami, spadkobiercy nie są dysponentami prawnymi masy spadkowej w Australii, gdyż formalnym właścicielem (dysponentem) takiej masy spadkowej jest zarządca spadku. Obowiązkiem zarządcy jest rozdystrybuowanie masy spadkowej wśród spadkobierców, którzy otrzymują płatności pieniężne z tego tytułu. Tym samym tytuł prawny zarządcy spadku trwa do czasu pełnego rozdysponowania masy spadkowej. Ponadto, w Australii nie ma konstrukcji odpowiadających formule przyjęcia spadku lub postanowienia o nabyciu spadku, gdyż spadkobiercy nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im z masy spadkowej konkretnego majątku przez zarządcę spadku. W świetle powyższego, na ten moment, Wnioskodawczyni nie jest formalnym spadkobiercą. Zgodnie z praktyką obowiązującą w Australii zarządca spadku przekazuje spadkobiercom spieniężoną masę spadkową po zmarłym, ratami (w transzach) w drodze dokumentów rozliczeniowych (czeków prywatnych lub bankierskich) lub przelewów pieniężnych.

Zatem, spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania całego swojego udziału w masie spadkowej.

W związku z tym, że obowiązujące prawo w Australii nie zna pojęcia przyjęcia spadku, a spadkobiercy nabywają prawo do spadku z chwilą przekazania im konkretnego majątku przez zarządcę, wydaje się więc zasadne stwierdzenie, że obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez spadkobierców całości masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w sytuacji opisanej we wniosku powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, przy czym – z uwagi na fakt, że spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania całego swojego udziału w masie spadkowej – obowiązek podatkowy powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez Wnioskodawczynię całości masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku. Innymi słowy datą powstania obowiązku podatkowego w przypadku Zainteresowanej będzie wpływ na rachunek bankowy ostatniej transzy środków pieniężnych.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

W konsekwencji, jeśli Wnioskodawczyni zgłosi nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu na rachunek bankowy ostatniej transzy, może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując: Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytego majątku po zmarłej siostrze.

Obowiązek podatkowy powstanie dla Wnioskodawczyni z chwilą wpływu na rachunek bankowy ostatniej transzy środków pieniężnych, a w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego będzie zobowiązana złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych.

Jednocześnie, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeśli zgłosi nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu na rachunek bankowy ostatniej transzy środków pieniężnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawczynię rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj