INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2011r. (data wpływu 22 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2011r. (data wpływu 29 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przeprowadzanych przez Wnioskodawcę egzaminów czeladniczych i mistrzowskich dla osób, które spełniają wymogi zawarte w § 6 i § 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. Nr 215, poz. 1820) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT przeprowadzanych przez Wnioskodawcę egzaminów czeladniczych i mistrzowskich dla osób, które spełniają wymogi zawarte w § 6 i § 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. Nr 215, poz. 1820).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2011r. (data wpływu 29 czerwca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 czerwca 2011r. znak: IBPP1/443-525/11/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest organizacją samorządu gospodarczego rzemiosła i działalność prowadzi na podstawie Ustawy o rzemiośle z dnia 22 marca 1989r. Do podstawowych zadań Wnioskodawcy należy sprawowanie nadzoru nad przebiegiem przygotowania zawodowego w rzemiośle pracowników młodocianych, przeprowadzanie egzaminów czeladniczych i mistrzowskich, jak również podnoszenie kwalifikacji zawodowych rzemieślników, przedsiębiorców i ich pracowników. Do prowadzonej działalności oświatowej Wnioskodawca powołał Ośrodek Szkolenia Rzemiosła, który jest wpisany do ewidencji Urzędu Miasta jako placówka kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych.

Zgodnie z ustawą o rzemiośle i rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. z 2005r., Nr 215, poz. 1820) Wnioskodawca przeprowadza egzaminy czeladnicze i mistrzowskie dla osób, które spełniają wymogi zawarte w § 6 i 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej.

Równocześnie przy Ośrodku Szkolenia Rzemiosła Izby Rzemieślniczej funkcjonuje Państwowa Komisja Egzaminacyjna powołana przez P. Kuratora Oświaty, przeprowadzająca egzaminy na tytuł zawodowy i tytuł mistrza w zawodzie, kandydatów spełniających wymogi § 28 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31).

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz. U. Nr 60, poz. 278, ze zmianami z 2002r. Dz. U. Nr 197, poz. 1663 z 2005r. Nr 53, poz. 472) § 16 pkt 1 oraz Uchwały nr 11 Zarządu ZRP z dnia 10 września 2003r. Wnioskodawca przeprowadza egzaminy sprawdzające dla pracowników młodocianych po zakończeniu przyuczenia do wykonywania określonej pracy.

Egzaminy sprawdzające przeprowadzane są także dla osób dorosłych kończących przyuczenie do nauki zawodu na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 69/2008, poz. 415 z późn. zm.) i rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie przygotowania zawodowego dorosłych (Dz. U. Nr 61/2009, poz. 502).

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od 1993r. z tytułu usług wynajmu pomieszczeń biurowych, zwrotu kosztów przez lokatorów jak i organizacji.

Ośrodek Szkolenia Rzemiosła Izby Rzemieślniczej w R. działa w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy i do jego zadań należy świadczenie usług oświatowych. Nie jest odrębnym podmiotem ani pod względem organizacyjnym jak i finansowym, nie posiada numeru NIP. Jest wpisany do ewidencji Urzędu Miasta jako placówka kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych z określonym zakresem działalności oświatowej do prowadzenia kursów: przyuczających i wyuczających zawodu, przygotowujących do egzaminów na tytuły kwalifikacyjne, przygotowujące do uzyskania uprawnień zawodowych, dokształcające i doskonalące w zawodzie, studium dokształcania i doskonalenia mistrzów, BHP, pedagogiczne dla wykładowców pozaszkolnych form kształcenia ustawicznego oraz instruktorów praktycznej nauki zawodu w zakładach pracy. Posiada również wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy w R. Oprócz działalności kursowej Ośrodek Szkolenia Rzemiosła Izby Rzemieślniczej w R. świadczy usługi w zakresie egzaminów w oparciu o odrębne przepisy.

Usługi w zakresie egzaminów wynikają z innych przepisów jak wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Świadczone usługi z zakresu egzaminów prowadzone są w oparciu o następujące odrębne przepisy funkcjonującego systemu oświaty:

• egzaminy czeladnicze i mistrzowskie przeprowadzane na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1989r. o rzemiośle art. 11 pkt 3 (tekst jednolity Dz. U. Nr 112 poz. 979 z 2002r. z późniejszymi zmianami) oraz przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. (Dz. U. Nr 215 poz. 1820) w sprawie egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia;
• egzaminy na tytuł zawodowy i tytuł mistrza w zawodzie przeprowadzane przez komisję egzaminacyjną powołaną przez P. Kuratora Oświaty jako Państwową Komisję Egzaminacyjną, która przeprowadza je w oparciu o rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. (Dz. U. Nr 31 poz. 216), § 21 oraz § 22 tego rozporządzenia;
• egzaminy sprawdzające dla pracowników młodocianych po zakończeniu przyuczenia do wykonywania określonej pracy na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania rozdział 3 § 16 pkt 3 (Dz. U. Nr 60 poz. 278 z późn. zm.);
• egzaminy sprawdzające dla dorosłych przeprowadzane na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie przygotowania zawodowego dorosłych (Dz. U. Nr 61 poz. 502) rozdział 5 § 27 i § 28.
  
  

Ośrodek posiada akredytację na szereg kursów zawodowych, między innymi barman-kelner, krawiec, glazurnik, monter izolacji budowlanych, technolog robót wykończeniowych w budownictwie, brukarz, kosmetyczka, fryzjer, cukiernik, kucharz, stolarz, tapicer i inne – wydaną przez P. Kuratora Oświaty. Brak jest akredytacji na egzaminy, które nie są objęte tym wymogiem.

Wnioskodawca sporadycznie przeprowadza egzaminy, które w całości są finansowane ze środków publicznych – dotyczy to egzaminów czeladniczych, mistrzowskich oraz na tytuł zawodowy na zlecenie Powiatowych Urzędów Pracy.

Wnioskodawca nie świadczy usług z zakresu egzaminów, które byłyby finansowane w wysokości 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy egzaminy te korzystają ze zwolnienia z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane usługi egzaminacyjne są zwolnione od podatku VAT na podstawie § 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. z późniejszymi zmianami. Wnioskodawca spełnia przesłanki zawarte w ww. przepisie, ponieważ egzaminy przeprowadzane są w oparciu o następujące przepisy:

• rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. Nr 215/2005 , poz. 1820),
• rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 lipca 2002r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 113, poz. 988, zm. Dz. U. Nr 61/2010, poz. 378),
• rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31/2006),
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz. U. Nr 60, poz. 278, ze zmianami z 2002r. Dz. U. Nr 197, poz. 1663, z 2005r. Nr 53, poz. 472),
• uchwała nr 11 Zarządu Związku Rzemiosła Polskiego z dnia 10 września 2003r.,
• ustawa z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 69/2008, poz. 415 z późn. zm.),
• rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie przygotowania zawodowego dorosłych (Dz. U. Nr 61/2009, poz. 502).
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy wynikły z tego, iż system szkolenia zawodowego w zasadniczej części przebiega w zakładzie rzemieślniczym, a nie w organizacji samorządu. Niemniej Wnioskodawca uważa, iż egzaminy stanowią ostatnie ogniwo procesu kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i są integralną częścią procesu kształcenia. Osoba zdająca egzamin musi wykazać się oprócz wiedzy branżowej umiejętnościami praktycznymi. Egzamin składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej – dlatego też według oceny Wnioskodawcy opisane rodzaje przeprowadzanych w organizacji Wnioskodawcy egzaminów winny korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie § 43 ust. 1 pkt 29 lit. a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejszą pisemną interpretacją załatwiono sprawę w zakresie opodatkowania przeprowadzanych przez Wnioskodawcę egzaminów czeladniczych i mistrzowskich dla osób, które spełniają wymogi zawarte w § 6 i § 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. Nr 215, poz. 1820).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Analizując zatem przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż w sprawie nie mają zastosowania postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż jak stwierdził Wnioskodawca usługi w zakresie przeprowadzania egzaminów wynikają z innych przepisów jak wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Jednocześnie z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi przeprowadzania egzaminów czeladniczych i mistrzowskich dla osób, które spełniają wymogi zawarte w § 6 i § 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest organizacją samorządu gospodarczego rzemiosła i działalność prowadzi na podstawie Ustawy o rzemiośle z dnia 22 marca 1989r. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od 1993r. z tytułu usług wynajmu pomieszczeń biurowych, zwrotu kosztów przez lokatorów jak i organizacji.

Do podstawowych zadań Wnioskodawcy należy sprawowanie nadzoru nad przebiegiem przygotowania zawodowego w rzemiośle pracowników młodocianych, przeprowadzanie egzaminów czeladniczych i mistrzowskich, jak również podnoszenie kwalifikacji zawodowych rzemieślników, przedsiębiorców i ich pracowników. Do prowadzonej działalności oświatowej Wnioskodawca powołał Ośrodek Szkolenia Rzemiosła, który jest wpisany do ewidencji Urzędu Miasta jako placówka kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych.

Zgodnie z ustawą o rzemiośle i rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. z 2005r., Nr 215, poz. 1820) Wnioskodawca przeprowadza egzaminy czeladnicze i mistrzowskie dla osób, które spełniają wymogi zawarte w § 6 i 7 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej.

Ośrodek Szkolenia Rzemiosła Izby Rzemieślniczej w R. działa w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy i do jego zadań należy świadczenie usług oświatowych. Nie jest odrębnym podmiotem ani pod względem organizacyjnym jak i finansowym, nie posiada numeru NIP. Jest wpisany do ewidencji Urzędu Miasta jako placówka kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych z określonym zakresem działalności oświatowej do prowadzenia kursów: przyuczających i wyuczających zawodu, przygotowujących do egzaminów na tytuły kwalifikacyjne, przygotowujące do uzyskania uprawnień zawodowych, dokształcające i doskonalące w zawodzie, studium dokształcania i doskonalenia mistrzów, BHP, pedagogiczne dla wykładowców pozaszkolnych form kształcenia ustawicznego oraz instruktorów praktycznej nauki zawodu w zakładach pracy. Posiada również wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy w R. Oprócz działalności kursowej Ośrodek Szkolenia Rzemiosła Izby Rzemieślniczej w R. świadczy usługi w zakresie egzaminów w oparciu o odrębne przepisy.

Świadczone usługi z zakresu egzaminów prowadzone są w oparciu o następujące odrębne przepisy funkcjonującego systemu oświaty:

egzaminy czeladnicze i mistrzowskie przeprowadzane na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1989r. o rzemiośle art. 11 pkt 3 (tekst jednolity Dz. U. Nr 112 poz. 979 z 2002r. z późniejszymi zmianami) oraz przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. (Dz. U. Nr 215 poz. 1820) w sprawie egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1989r. o rzemiośle (t.j. Dz. U. z 2002r., Nr 112, poz. 979 ze zm.) rzemiosłem jest zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, z udziałem kwalifikowanej pracy własnej, w imieniu własnym tej osoby i na jej rachunek, przy zatrudnieniu do 50 pracowników – zwaną dalej rzemieślnikiem.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy dowodami kwalifikacji zawodowych rzemieślnika są:

1. dyplom lub świadectwo ukończenia wyższej lub ponadgimnazjalnej szkoły o profilu technicznym bądź artystycznym w zawodzie (kierunku) odpowiadającym dziedzinie wykonywanego rzemiosła,
2. dyplom mistrza w zawodzie odpowiadającym danemu rodzajowi rzemiosła,
3. świadectwo czeladnicze albo tytuł robotnika wykwalifikowanego w zawodzie odpowiadającym danemu rodzajowi rzemiosła,
4. zaświadczenie potwierdzające posiadanie wybranych kwalifikacji zawodowych w zakresie zawodu odpowiadającego danemu rodzajowi rzemiosła.
   
   

Rzemieślnik obowiązany jest wykazać się innymi dowodami kwalifikacji zawodowych niż określone w ust. 1, jeżeli z przepisów odrębnych ustaw wynika obowiązek posiadania takich kwalifikacji (art. 3 ust. 2).

Dyplomy mistrza i świadectwa czeladnicze mogą być wydawane przez izby rzemieślnicze osobom, które złożyły stosowne egzaminy przed komisjami egzaminacyjnymi izb rzemieślniczych (art. 3 ust. 3).

Podstawę przeprowadzania egzaminów w zawodach odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła stanowią standardy wymagań egzaminacyjnych ustalone przez Związek Rzemiosła Polskiego, z zastrzeżeniem ust. 3b (art. 3 ust. 3a).

Podstawę przeprowadzania egzaminów w zawodach odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła, ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, stanowią standardy wymagań będących podstawą przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, określone w odrębnych przepisach (art. 3 ust. 3b).

W myśl art. 3 ust. 3g ww. ustawy Izba rzemieślnicza:

1. zatwierdza zadania i pytania egzaminacyjne, opracowane na podstawie standardów wymagań, o których mowa w ust. 3a i 3b,
2. zatwierdza szczegółowe kryteria oceniania,
3. dopuszcza kandydatów do egzaminów,
4. ustala wysokość opłat za egzaminy, uwzględniając jako podstawę kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, z tym że wysokość opłaty nie może przekroczyć:
   • za egzamin mistrzowski – 40% podstawy,
   • za egzamin czeladniczy – 20% podstawy,
   • za egzamin sprawdzający – 15 % podstawy,
5. prowadzi dokumentację komisji egzaminacyjnej, w tym ewidencję egzaminów,
6. rozpatruje skargi kandydatów dotyczące prawidłowości przeprowadzenia egzaminu,
7. organizuje szkolenia dla osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych według programu ustalonego przez Związek Rzemiosła Polskiego.
   
   

Izba rzemieślnicza może zwolnić w całości lub w części osobę przystępującą do egzaminu z opłaty, o której mowa w ust. 3g pkt 4 (art. 3 ust. 3h).

Osoby dorosłe uzyskujące i uzupełniające wiedzę i umiejętności zawodowe w formach pozaszkolnych, określonych w odrębnych przepisach, mogą przystąpić do egzaminu sprawdzającego wybrane kwalifikacje zawodowe w zakresie zawodu odpowiadającego danemu rodzajowi rzemiosła (art. 3 ust. 3i).

Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii Związku Rzemiosła Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, warunki powoływania komisji egzaminacyjnych izb rzemieślniczych, warunki dopuszczania do egzaminu i sposób jego przeprowadzania, wysokość wynagradzania członków komisji, warunki wydawania oraz wzory świadectw czeladniczych, dyplomów mistrzowskich, zaświadczeń o zdaniu egzaminu sprawdzającego, w tym wydawania duplikatów, a także sposób dokonywania legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu z zagranicą oraz wysokość odpłatności za wykonywanie tych czynności (art. 3 ust. 4).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o rzemiośle izby rzemieślnicze są organizacjami samorządu gospodarczego rzemiosła zrzeszającymi cechy, spółdzielnie rzemieślnicze, rzemieślników nienależących do cechów, a także inne jednostki organizacyjne, jeżeli ich celem jest wspieranie rozwoju gospodarczego rzemiosła. Izby mogą w swych statutach przyjmować nazwy z dodatkiem wyrazów „przedsiębiorczość” lub „przedsiębiorca” użytych w odpowiednim przypadku, a także określeń zawierających wskazanie regionu.

Podstawowym zadaniem izb rzemieślniczych jest pomoc w reprezentowaniu zrzeszonych organizacji oraz rzemieślników wobec organów administracji publicznej oraz innych organizacji i instytucji, udzielanie swym członkom pomocy instruktażowej i doradczej oraz przeprowadzanie egzaminów kwalifikacyjnych. Szczegółowy zakres zadań izb rzemieślniczych określają ich statuty (art. 11 ust. 2).

Izby rzemieślnicze są uprawnione do potwierdzania egzaminów kwalifikacyjnych świadectwami czeladniczymi i dyplomami mistrzowskimi oraz do opatrywania ich pieczęcią z godłem Państwa (art. 11 ust. 3).

Izby rzemieślnicze są uprawnione do potwierdzania wyników egzaminów sprawdzających zaświadczeniami o posiadaniu wybranych kwalifikacji zawodowych w zakresie zawodu odpowiadającego danemu rodzajowi rzemiosła (art. 11 ust. 3a).

Na podstawie art. 3 ust. 4 ww. ustawy o rzemiośle zostało wydane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. Nr 215, poz. 1820), które to zgodnie z § 1 określa:

1. warunki powoływania komisji egzaminacyjnych izb rzemieślniczych przeprowadzających egzaminy na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie;
2. warunki dopuszczania do egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza;
3. sposób przeprowadzania egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza;
4. wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych;
5. warunki wydawania oraz wzory świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich, w tym wydawania duplikatów, a także sposób dokonywania legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu prawnego z zagranicą oraz wysokość odpłatności za wykonywanie tych czynności.
   
   

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych, zwane dalej „komisjami”, przeprowadzają egzaminy na tytuły czeladnika i mistrza, zwane dalej „egzaminami”, w odpowiadających danemu rodzajowi rzemiosła zawodach, występujących w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy, określonej w odrębnych przepisach.

Egzamin na tytuł czeladnika, zwany dalej „egzaminem czeladniczym”, oraz egzamin na tytuł mistrza, zwany dalej „egzaminem mistrzowskim”, jest formą oceny poziomu opanowania wiadomości i umiejętności z zakresu danego zawodu (ust. 2).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi przeprowadzania egzaminów na czeladnika i mistrza spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Egzaminy na tytuł czeladnika i mistrza są formą oceny poziomu opanowania wiadomości i umiejętności z zakresu danego zawodu, potwierdzają nie tylko umiejętności teoretyczne, ale również praktyczne w wykonywanym zawodzie.

Jak już wskazano świadectwo czeladnicze i dyplom mistrzowski, zgodnie z cytowaną w niniejszej interpretacji ustawą o rzemiośle, są dowodami kwalifikacji zawodowych rzemieślnika. Dokumenty te mogą być wydane osobom, które złożyły stosowne egzaminy przed komisjami egzaminacyjnymi izb rzemieślniczych.

Również w § 6 i 7 cytowanego w niniejszej interpretacji rozporządzenia w sprawie egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie (…) zawarto warunki określające na jakim etapie kształcenia zawodowego musi być osoba chcąca przystąpić do egzaminu czeladniczego czy mistrzowskiego.

Przystąpienie zatem do takich egzaminów należy uznać za jeden z etapów kształcenia zawodowego danej osoby i zdobywania uprawnień w danym zawodzie co w ocenie tut. organu spełnia definicję kształcenia zawodowego zawartą w obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011r. rozporządzeniu ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG oraz w obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r. rozporządzeniu ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE, gdyż jest związane z nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem danego rzemieślnika.

Zasady i formy przeprowadzania i opłat za ww. egzaminy zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy o rzemiośle z dnia 22 marca 1989r. oraz w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 października 2005r. w sprawie egzaminów na tytuły czeladnika i mistrza w zawodzie, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. ww. egzaminy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż usługi przeprowadzania egzaminów na tytuł czeladnika i mistrza świadczone przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 2011r. korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przeprowadza sporadycznie egzaminy czeladnicze i mistrzowskie, które w całości są finansowane ze środków publicznych.

Zatem przedmiotowe egzaminy w zakresie w jakim są finansowane ze środków publicznych mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT (w sytuacji gdy są finansowane w 100% ze środków publicznych), pod warunkiem jednak, że są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania:

• egzaminów na tytuł zawodowy i tytuł mistrza w zawodzie przeprowadzanych przez komisję egzaminacyjną powołaną przez P. Kuratora Oświaty jako Państwową Komisję Egzaminacyjną, która przeprowadza je w oparciu o rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. (Dz. U. Nr 31 poz. 216), § 21 oraz § 22 tego rozporządzenia;
• egzaminów sprawdzających dla pracowników młodocianych po zakończeniu przyuczenia do wykonywania określonej pracy na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania rozdział 3 § 16 pkt 3 (Dz. U. Nr 60 poz. 278 z późn. zm.);
• egzaminów sprawdzających dla dorosłych przeprowadzanych na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 kwietnia 2009r. w sprawie przygotowania zawodowego dorosłych (Dz. U. Nr 61 poz. 502) rozdział 5 § 27 i § 28,

zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.