Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-567/15-4/KO
z 11 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 14 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą żołnierzowi rezerwy świadczenia pieniężnego rekompensującego wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbywaniem ćwiczeń wojskowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą żołnierzowi rezerwy świadczenia pieniężnego rekompensującego wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbywaniem ćwiczeń wojskowych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 17 listopada 2015 r., Nr IPTPB1/4511-567/15-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 17 listopada 2015 r. (data doręczenia 20 listopada 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 26 listopada 2015 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Prezydent Miasta jest obowiązany do wypłacania świadczeń pieniężnych rekompensujących utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy żołnierzom rezerwy, z tytułu odbywania ćwiczeń wojskowych. Świadczenia te są wypłacane w oparciu o postanowienia zawarte w art. 119a ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r., poz. 827 - dalej „Ustawa o powszechnym obowiązku obrony”). Wypłaty świadczenia dokonuje Urząd Miejski (dalej „Wnioskodawca”).

Wnioskodawca otrzymał wniosek od żołnierza rezerwy Narodowych Sił Rezerwowych o wypłatę świadczenia rekompensującego utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbyciem ćwiczeń wojskowych.

Wnioskodawca ustalił i wypłacił należne żołnierzowi świadczenie pieniężne w oparciu o art. 119a ust. 2 i ust. 3 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony oraz o przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe (Dz. U. z 2000 r., Nr 13, poz. 155 - dalej „Rozporządzenie”), w szczególności z uwzględnieniem zapisów § 8 ust. 1, 2 i ust. 3 w związku z art. 12 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 773).

W uzupełnieniu z dnia 24 listopada 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że otrzymał w dniu 7 maja 2015 r. wniosek od żołnierza rezerwy Narodowych Sił Rezerwowych o wypłatę świadczenia rekompensującego utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbyciem ćwiczeń wojskowych.

Wnioskodawca ustalił i wypłacił w dniu 22 maja 2015 r. należne żołnierzowi świadczenie pieniężne w oparciu o art. 119a ust. 2 i ust. 3 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony oraz o przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe. Wnioskodawca od wypłaconego świadczenia nie pobrał zaliczki za podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy Wnioskodawca jest zobligowany do sporządzenia informacji PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) w związku z przekazaniem świadczenia pieniężnego rekompensującego utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy wypłaconego żołnierzowi rezerwy Narodowych Sił Zbrojnych odbywającemu ćwiczenia wojskowe, które jest przychodem objętym zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych określonym w art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy wypłacane żołnierzowi rezerwy Narodowych Sił Zbrojnych odbywającemu ćwiczenia wojskowe jest przychodem objętym zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych określonym w art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. - dalej „Ustawa o pdof”).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o pdof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 Ustawy o pdof, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 15 Ustawy o pdof, wolne od podatku dochodowego są świadczenia osób otrzymywane z tytułu odbywania lub pełnienia:

1. niezawodowej służby wojskowej lub jej form równorzędnych, z wyjątkiem okresowej służby wojskowej oraz służby przygotowawczej,
2. służby zastępczej - przyznane na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 55 ust. 1 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony, obowiązek służby wojskowej polega na:

1. odbywaniu ćwiczeń wojskowych przez:
1. żołnierzy rezerwy,
2. osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy,
3. ochotników, którzy zgłoszą się do ich odbycia i nie podlegają obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej;
2. pełnieniu służby przygotowawczej przez:
1. osoby przeniesione do rezerwy, w tym żołnierzy rezerwy, którzy dotychczas nie odbywali czynnej służby wojskowej,
2. ochotników, którzy zgłoszą się do jej odbycia i nie podlegają obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej;
3. pełnieniu okresowej służby wojskowej przez żołnierzy rezerwy.
   
   

W myśl art. 59 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony, żołnierzami w czynnej służbie wojskowej, w rozumieniu niniejszej ustawy, są osoby, które odbywają lub pełnią następujące jej rodzaje:

1. zasadniczą służbę wojskową;
2. przeszkolenie wojskowe;
3. ćwiczenia wojskowe;
4. służbę przygotowawczą;
5. okresową służbę wojskową;
6. służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
   
   

Zgodnie z art. 99 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony, żołnierzem rezerwy jest osoba, która złożyła przysięgę wojskową i została przeniesiona do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, w tym z zawodowej służby wojskowej lub ze służby kandydackiej, jeżeli w dalszym ciągu podlega obowiązkowi służby wojskowej.

Stosownie do art. 100 ust. 1 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony, obowiązek służby wojskowej żołnierzy rezerwy w czasie pokoju polega na odbywaniu ćwiczeń wojskowych oraz pełnieniu okresowej służby wojskowej.

Art. 108 ust. 1 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony stanowi, że okresową służbę wojskową pełni się w przypadkach uzasadnionych potrzebami obrony państwa, potrzebami Sił Zbrojnych lub zarządzania kryzysowego, zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, działań antyterrorystycznych, ochrony mienia, akcji poszukiwawczych oraz ratowania lub ochrony zdrowia i życia ludzkiego, oczyszczania terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwiania, a także wykonywania zadań przez Siły Zbrojne poza granicami państwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że żołnierzem rezerwy jest osoba, która złożyła przysięgę wojskową i została przeniesiona do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, w tym z zawodowej służby wojskowej oraz, że obowiązek służby wojskowej żołnierzy rezerwy w czasie pokoju polega na odbywaniu ćwiczeń wojskowych. Fakt, że żołnierzem rezerwy jest osoba, która została przeniesiona do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, w tym z zawodowej służby wojskowej, oznacza, że ćwiczenia wojskowe żołnierza rezerwy należy zakwalifikować do niezawodowej służby wojskowej. Nie są one służbą okresową, nadterminową służbą zasadniczą ani służbą przygotowawczą.

Tym samym, mając na uwadze art. 21 ust. 1 pkt 15 Ustawy o pdof, Wnioskodawca uważa, że wypłacone świadczenie rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z odbyciem ćwiczeń wojskowych, jako otrzymane z tytułu odbywania lub pełnienia niezawodowej służby wojskowej niebędącej okresową służbą wojskową lub nadterminową zasadniczą służbą wojskową oraz służbą przygotowawczą, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za słusznością tezy, że od świadczenia rekompensującego, wypłacanego żołnierzowi rezerwy Narodowych Sił Zbrojnych za odbyte ćwiczenia wojskowe, nie pobiera się podatku dochodowego przemawia również sposób obliczania wysokości należnego żołnierzowi rezerwy wynagrodzenia.

Zgodnie bowiem z § 8 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów, świadczenie rekompensujące stanowi kwota wynagrodzenia otrzymanego przez żołnierza ze stosunku pracy lub stosunku służbowego za ostatnie 3 miesiące pełnego miesięcznego wymiaru czasu pracy poprzedzające okres odbytych ćwiczeń wojskowych, podzielona przez 90 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych.

Przy czym, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, w wynagrodzeniu żołnierza ze stosunku pracy nie uwzględnia się:

1. obowiązkowych składek, zaliczek pobieranych lub należnych i odprowadzanych do właściwych organów na podstawie odrębnych przepisów z tytułu ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego i zobowiązań podatkowych,
2. premii, nagród i innych świadczeń lub dodatków finansowych, wartości świadczeń otrzymywanych w naturze, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów lub umów, a także wyroków sądowych lub decyzji administracyjnych.
   
   

Zatem wynagrodzenie będące podstawą naliczenia należnego żołnierzowi rezerwy świadczenia z tytułu odbytych ćwiczeń wojskowych jest wynagrodzeniem w kwocie netto, tj. jest pomniejszone o składki oraz zobowiązania podatkowe. Świadczenie to pełni funkcję swego rodzaju zadośćuczynienia utraconego przez żołnierza wynagrodzenia za czas odbytych ćwiczeń wojskowych.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo, takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2014 r., Nr IBPB11/1/415-122/14/MK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2014 r., Nr ILPB2/415-1084/13-2/AJ.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 15 Ustawy o pdof w pełni dotyczy analizowanego we wniosku stanu faktycznego, ponieważ wszystkie przesłanki do objęcia ww. zwolnieniem zostały spełnione.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że nie jest zobligowany do sporządzenia informacji PIT-8C w związku z wypłatą świadczenia pieniężnego rekompensującego utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy żołnierzowi rezerwy Narodowych Sił Zbrojnych odbywającemu ćwiczenia wojskowe.

Wypłacone świadczenie jest przychodem objętym zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, określonym w art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c (...) są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (...).

W świetle wskazanych przepisów na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.